Font Size
Panaghoy 5
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Panaghoy 5
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Dalanging Paghingi ng Awa
5 Gunitain mo, Yahweh, ang nangyari sa amin;
masdan mo ang sinapit naming kahihiyan!
2 Ang aming mana ay ibinigay sa mga dayuhan,
at ang aming mga tahanan nama'y ipinagkaloob sa mga taga-ibang bayan.
3 Ang aming mga ama'y pinatay ng mga kaaway;
kaya't aming mga ina, wala nang kaagapay.
4 Kailangang bayaran namin ang tubig na iinumin,
pati ang panggatong ay binibili na rin.
5 Pinagtrabaho kaming parang mga hayop,
hindi man lamang pinagpapahinga.
6 Para lang magkaroon ng sapat na pagkain,
nakipagkasundo kami sa Egipto at Asiria.
7 Nagkasala nga ang aming mga ninuno,
at dahil sa kanila kami ay nagdurusa.
8 Mga alipin ang namamahala sa amin;
walang makapagligtas sa amin mula sa kanilang mga kamay.
9 Sa paghahanap ng pagkain, nanganganib ang aming buhay,
sapagkat naglipana ang aming mga kaaway.
10 Dahil sa matinding gutom, nag-aapoy ang aming katawan,
para kaming nakalagay sa mainit na pugon.
11 Ang aming mga asawa ay ginahasa sa Zion,
ang mga dalaga nama'y pinagsasamantalahan sa mga bayan ng Juda.
12 Ginagapos at ibinibitin ang mga pinuno;
at ang matatanda ay hindi na nirespeto.
13 Ang mga kabataang lalaki'y pinagtatrabahong parang alipin;
nakukuba sa bigat ng pasan nilang kahoy ang mga batang lalaki.
14 Ayaw nang magpulong ang matatanda ng bayan,
ayaw nang tumugtog ng mga kabataan.
15 Naparam ang kagalakan sa aming puso;
ang aming pagsasaya ay naging pagluluksa.
16 Walang natira sa aming ipinagmamalaki;
“tayo'y nagkasala kaya tayo'y nagdurusa!”
17 Nanlupaypay kami,
at nagdilim ang aming paningin,
18 pagkat iniwan ng tao ang Bundok ng Zion,
mga asong-gubat na lang ang naninirahan doon.
19 Ngunit ikaw, O Yahweh, ang hari magpakailanman,
ang iyong luklukan ay walang katapusan.
20 Kay tagal mo kaming pinabayaan.
Kailan mo kami aalalahaning muli?
21 Ibalik mo kami, O Yahweh,
sa dati naming kaugnayan sa iyo!
22 Talaga bang itinakwil mo na kami?
Sukdulan na bang talaga ang galit mo sa amin?
Lamentations 5
King James Version
Lamentations 5
King James Version
5 Remember, O Lord, what is come upon us: consider, and behold our reproach.
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
4 We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.
5 Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.
6 We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
7 Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.
8 Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.
9 We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.
10 Our skin was black like an oven because of the terrible famine.
11 They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.
12 Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.
13 They took the young men to grind, and the children fell under the wood.
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.
15 The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.
16 The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!
17 For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.
19 Thou, O Lord, remainest for ever; thy throne from generation to generation.
20 Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?
21 Turn thou us unto thee, O Lord, and we shall be turned; renew our days as of old.
22 But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.
Lamentaciones 5
Nueva Versión Internacional
Lamentaciones 5
Nueva Versión Internacional
5 ¡Recuerda, Señor, lo que nos ha sucedido!
¡Contempla y ve nuestra deshonra!
2 Nuestra heredad ha caído en manos extrañas;
nuestro hogar, en manos de extranjeros.
3 No tenemos padre, hemos quedado huérfanos;
viudas han quedado nuestras madres.
4 El agua que bebemos, tenemos que pagarla;
la leña, tenemos que comprarla.
5 Los que nos persiguen nos pisan los talones;[a]
estamos fatigados y no hallamos descanso.
6 Entramos en tratos[b] con Egipto y con Asiria
para conseguir alimentos.
7 Nuestros antepasados pecaron y murieron,
pero a nosotros nos tocó el castigo.
8 Ahora nos gobiernan los esclavos
y no hay quien nos libre de sus manos.
9 Conseguimos pan a riesgo de nuestras vidas,
al enfrentar las espadas del desierto.
10 La piel nos arde como un horno;
de hambre nos da fiebre.
11 Las mujeres fueron violadas en Sión
y las vírgenes, en las ciudades de Judá.
12 A nuestros príncipes los colgaron de las manos
y a nuestros ancianos no los honraron.
13 A nuestros mejores jóvenes los pusieron a moler;
los niños tropezaban bajo el peso de la leña.
14 Ya no se sientan los ancianos a las puertas de la ciudad;
ni se escucha la música de los jóvenes.
15 En nuestro corazón no hay gozo;
nuestra danza se convirtió en lamento.
16 Nuestra cabeza se ha quedado sin corona.
¡Ay de nosotros que hemos pecado!
17 Desfallece nuestro corazón;
se apagan nuestros ojos,
18 porque el monte Sión se halla desolado,
y sobre él rondan los chacales.
19 Pero tú, Señor, reinas eternamente;
tu trono permanece de generación en generación.
20 ¿Por qué siempre nos olvidas?
¿Por qué nos abandonas tanto tiempo?
21 Permítenos volver a ti, Señor, y volveremos;
renueva nuestra vida como antes.
22 La verdad es que nos has rechazado
y te has excedido en tu enojo contra nosotros.
Nueva Versión Internacional (NVI) 
Santa Biblia, NUEVA VERSIÓN INTERNACIONAL® NVI® © 1999, 2015, 2022 por Biblica, Inc.®, Inc.® Usado con permiso de Biblica, Inc.® Reservados todos los derechos en todo el mundo. Used by permission. All rights reserved worldwide.