Panaghoy 5
Ang Dating Biblia (1905)
5 Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
Panaghoy 5
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
5 Panginoon, alalahanin nʼyo po ang nangyari sa amin. Masdan nʼyo ang dinanas naming kahihiyan. 2 Kinuha ng mga dayuhan ang mga lupaʼt bahay namin. 3 Naulila kami sa ama, kaya nabiyuda ang aming mga ina. 4 Kinakailangang bayaran pa namin ang tubig na aming iniinom at ang kahoy na aming ipinanggagatong. 5 Pinagtatrabaho kaming parang mga hayop at hindi man lang pinagpapahinga. 6 Nagpasakop kami sa mga taga-Egipto at Asiria para magkaroon ng pagkain. 7 Ang mga ninuno naming patay na ang nagkasala pero kami ngayon ang nagdurusa dahil sa kanilang kasalanan. 8 Napailalim kami sa mga alipin at walang makapagligtas sa amin mula sa kanilang mga kamay. 9 Sa paghahanap namin ng pagkain, nanganib ang aming mga buhay sa mga armadong tao sa disyerto. 10 Nilalagnat kami dahil sa matinding gutom, at ang aming katawan ay kasing init ng pugon. 11 Pinagsamantalahan ang mga asawa namin sa Jerusalem at ang mga anak naming babae sa mga bayan ng Juda. 12 Ibinitin sa pamamagitan ng pagtali sa kamay ang aming mga tagapamahala at hindi iginalang ang aming matatanda. 13 Ang aming mga kabataang lalaki ay parang aliping sapilitang pinagtrabaho sa mga gilingan at ang mga batang lalaki ay nagkandasuray-suray sa pagpasan ng mabibigat na kahoy. 14 Ang matatanda ay hindi na umuupo sa mga pintuan ng lungsod para magbigay ng payo at ang mga kabataang lalaki ay hindi na tumutugtog ng musika. 15 Wala na kaming kagalakan. Sa halip na magsayaw, nagdadalamhati kami. 16 Wala na rin kaming karangalan. Nakakaawa kami dahil kami ay nagkasala. 17 Dahil dito, nasasaktan ang aming damdamin at nagdidilim ang aming paningin. 18 Dahil napakalungkot na ng Jerusalem at mga asong-gubat na lamang ang gumagala rito.
19 O Panginoon, maghahari kayo magpakailanman. Ang inyong paghahari ay magpapatuloy sa lahat ng salinlahi. 20 Bakit palagi nʼyo kaming kinakalimutan? Bakit kay tagal nʼyo kaming pinabayaan? 21 Ibalik nʼyo kami sa inyo, at kami ay babalik. Ibalik nʼyo kami sa dati naming kalagayan. 22 Talaga bang sobra na ang galit nʼyo sa amin kaya itinakwil nʼyo na kami?
Lamentations 5
King James Version
5 Remember, O Lord, what is come upon us: consider, and behold our reproach.
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
4 We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.
5 Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.
6 We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
7 Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.
8 Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.
9 We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.
10 Our skin was black like an oven because of the terrible famine.
11 They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.
12 Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.
13 They took the young men to grind, and the children fell under the wood.
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.
15 The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.
16 The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!
17 For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.
19 Thou, O Lord, remainest for ever; thy throne from generation to generation.
20 Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?
21 Turn thou us unto thee, O Lord, and we shall be turned; renew our days as of old.
22 But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.
Lamentations 5
New King James Version
Prayer for Restoration
5 Remember, (A)O Lord, what has come upon us;
Look, and behold (B)our reproach!
2 (C)Our inheritance has been turned over to aliens,
And our houses to foreigners.
3 We have become orphans and waifs,
Our mothers are like (D)widows.
4 We pay for the water we drink,
And our wood comes at a price.
5 (E)They pursue at our [a]heels;
We labor and have no rest.
6 (F)We have given our hand (G)to the Egyptians
And the (H)Assyrians, to be satisfied with bread.
7 (I)Our fathers sinned and are no more,
But we bear their iniquities.
8 Servants rule over us;
There is none to deliver us from their hand.
9 We get our bread at the risk of our lives,
Because of the sword in the wilderness.
10 Our skin is hot as an oven,
Because of the fever of famine.
11 They (J)ravished the women in Zion,
The maidens in the cities of Judah.
12 Princes were hung up by their hands,
And elders were not respected.
13 Young men (K)ground at the millstones;
Boys staggered under loads of wood.
14 The elders have ceased gathering at the gate,
And the young men from their (L)music.
15 The joy of our heart has ceased;
Our dance has turned into (M)mourning.
16 (N)The crown has fallen from our head.
Woe to us, for we have sinned!
17 Because of this our heart is faint;
(O)Because of these things our eyes grow dim;
18 Because of Mount Zion which is (P)desolate,
With foxes walking about on it.
19 You, O Lord, (Q)remain forever;
(R)Your throne from generation to generation.
20 (S)Why do You forget us forever,
And forsake us for so long a time?
21 (T)Turn us back to You, O Lord, and we will be [b]restored;
Renew our days as of old,
22 Unless You have utterly rejected us,
And are very angry with us!
Footnotes
- Lamentations 5:5 Lit. necks
- Lamentations 5:21 returned
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
