Add parallel Print Page Options

O Ginoo, hinumdomi kon unsa ang nahitabo kanamo. Tan-awa ang gidangatan namo nga kaulawan. Ang among mga yuta ug mga balay gipanag-iya na sa mga langyaw. Nailo kami sa amahan, ug ang among mga inahan nabalo. Gipalit namo ang tubig nga among giinom ug ang kahoy nga among gisugnod. Gipatrabaho kami nga daw mga mananap, ug wala gayod papahulaya. Nagpasakop kami sa mga taga-Ehipto ug taga-Asiria aron lang makakaon kami. Nagpakasala ang among mga katigulangan nga nangamatay na, ug kami ang nagaantos tungod sa ilang sala. Gidumalahan kami sa mga ulipon, ug walay makaluwas kanamo gikan sa ilang mga kamot. Namiligro ang among kinabuhi sa pagpangita namog pagkaon tungod sa mga tulisan sa kamingawan. 10 Gihilantan kami sa labihan nga kagutom, ug ang among lawas morag hurnohan sa kainit. 11 Gipanglugos ang among mga asawa ug mga anak nga dalaga didto sa Zion ug sa mga lungsod sa Juda. 12 Gibitay pinaagi sa ilang mga kamot ang among mga pangulo, ug wala tahora ang among mga tigulang. 13 Ang among mga batan-ong lalaki gipugos nga maggaling nga daw mga ulipon. Ang mga kabataan nagsusapinday sa kabug-at sa mga kahoy nga ilang gipas-an. 14 Ang mga tigulang wala na manglingkod sa pultahan sa siyudad sa paghatag ug tambag. Ug ang mga batan-ong lalaki miundang na sa pagtukar ug mga honi. 15 Wala na kamiy kalipay. Imbes nga magsayaw, nagsubo na hinuon kami. 16 Wala na ang among kadungganan. Alaot kami, tungod kay nakasala kami. 17 Tungod niini gibati namo ang labihan nga kasakit, ug nagngitngit ang among mga panan-aw. 18 Nahimo nang awaaw ang Jerusalem,[a] ug gisuroy-suroyan na lang kini sa ihalas nga mga iro.[b]

19 O Ginoo, nagahari ka sa walay kataposan. Ang imong paghari nagapadayon hangtod sa kahangtoran. 20 Nganong kanunay mo man kaming kalimtan? Nganong gisalikway mo man kami sulod sa taas nga panahon? 21 O Ginoo, pabalika kami kanimo ug mobalik kami. Ibalik kanamo ang among maayong kahimtang. 22 Gisalikway mo na ba gayod kami? Labihan pa ba ang imong kasuko kanamo?

Footnotes

  1. 5:18 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sa Zion.
  2. 5:18 ihalas nga mga iro: sa English, jackals.

Remember, Lord, what has happened to us;
    look, and see our disgrace.(A)
Our inheritance(B) has been turned over to strangers,(C)
    our homes(D) to foreigners.(E)
We have become fatherless,
    our mothers are widows.(F)
We must buy the water we drink;(G)
    our wood can be had only at a price.(H)
Those who pursue us are at our heels;
    we are weary(I) and find no rest.(J)
We submitted to Egypt and Assyria(K)
    to get enough bread.
Our ancestors(L) sinned and are no more,
    and we bear their punishment.(M)
Slaves(N) rule over us,
    and there is no one to free us from their hands.(O)
We get our bread at the risk of our lives
    because of the sword in the desert.
10 Our skin is hot as an oven,
    feverish from hunger.(P)
11 Women have been violated(Q) in Zion,
    and virgins in the towns of Judah.
12 Princes have been hung up by their hands;
    elders(R) are shown no respect.(S)
13 Young men toil at the millstones;
    boys stagger under loads of wood.
14 The elders are gone from the city gate;
    the young men have stopped their music.(T)
15 Joy is gone from our hearts;
    our dancing has turned to mourning.(U)
16 The crown(V) has fallen from our head.(W)
    Woe to us, for we have sinned!(X)
17 Because of this our hearts(Y) are faint,(Z)
    because of these things our eyes(AA) grow dim(AB)
18 for Mount Zion,(AC) which lies desolate,(AD)
    with jackals prowling over it.

19 You, Lord, reign forever;(AE)
    your throne endures(AF) from generation to generation.
20 Why do you always forget us?(AG)
    Why do you forsake(AH) us so long?
21 Restore(AI) us to yourself, Lord, that we may return;
    renew our days as of old
22 unless you have utterly rejected us(AJ)
    and are angry with us beyond measure.(AK)