Obadias
Ang Biblia, 2001
Ang Pagmamataas ng Edom ay Ibababa
1 Ang(A) pangitain ni Obadias.
Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos tungkol sa Edom:
Kami ay nakarinig ng mga balita mula sa Panginoon,
at isang sugo ang ipinadala sa mga bansa:
“Bumangon kayo! Tumindig tayo laban sa kanya sa pakikipagdigma!”
2 Narito, gagawin kitang maliit sa mga bansa;
ikaw ay lubhang hinahamak.
3 Dinaya ka ng kapalaluan ng iyong puso,
ikaw na naninirahan sa mga bitak ng bato,
na ang tahanan ay matayog
na nagsasabi sa iyong puso, “Sinong magbababa sa akin sa lupa?”
4 Bagaman ikaw ay nagtatayo nang mataas na parang agila,
bagaman inilalagay mo ang iyong pugad na kasama ng mga bituin,
aking ibababa ka mula roon, sabi ng Panginoon.
5 Kung ang mga magnanakaw ay pumaroon sa iyo,
kung ang mga manloloob sa gabi—
gaano ka winasak!—
di ba sila'y magnanakaw lamang ng sapat sa kanila?
Kung ang mga mamimitas ng ubas ay pumaroon sa iyo,
di ba sila'y mag-iiwan ng laglag na ubas?
6 O paanong si Esau ay nilooban,
hinanap ang kanyang mga kayamanan!
7 Lahat ng lalaking iyong kakampi ay dadalhin ka sa hangganan;
ang mga kasamahan mo na kasunod mo ay dadayain ka at dadaigin ka.
Ang mga kumakain ng iyong tinapay ay tatambangan ka—
walang pagkaunawa sa kanya.
8 Di ko ba lilipulin sa araw na iyon, sabi ng Panginoon,
ang mga taong pantas mula sa Edom,
at ang pagkaunawa mula sa bundok ng Esau?
9 At ang iyong mga makapangyarihang tao ay mababalisa, O Teman,
upang ang bawat tao ay maalis sa bundok ng Esau sa pamamagitan ng pagkatay.
Bakit pa Pinarusahan ang Edom
10 Dahil sa karahasang ginawa sa iyong kapatid na Jacob
ay kahihiyan ang tatakip sa iyo,
at ikaw ay aalisin magpakailanman.
11 Nang araw na ikaw ay tumayo sa malayo,
nang araw na dalhin ng mga dayuhan ang kanyang kayamanan,
at pumasok ang mga dayuhan sa kanyang mga pintuan
at pinagpalabunutan ang Jerusalem,
ikaw ay naging gaya ng isa sa kanila.
12 Huwag ka ngang matuwa sa araw ng iyong kapatid
sa araw ng kanyang kapahamakan,
huwag kang magalak dahil sa mga anak ni Juda,
sa araw ng kanilang pagkawasak;
hindi ka sana nagmalaki sa araw ng pagkabalisa.
13 Huwag kang pumasok sa pintuan ng aking bayan
sa araw ng kanilang kapahamakan;
oo, huwag kang matuwa sa kanyang pagkapahamak
sa araw ng kanilang kasakunaan,
huwag kang magnakaw ng kanilang kayamanan
sa araw ng kanilang kapahamakan.
14 Huwag kang tumayo sa mga sangandaan
upang puksain ang kanyang mga takas;
huwag ibilanggo ang kanyang mga nalabi
sa araw ng kabalisahan.
Ang Paghatol sa mga Bansa
15 Sapagkat ang araw ng Panginoon ay malapit na laban sa lahat ng mga bansa.
Kung ano ang iyong ginawa, ay siyang gagawin sa iyo;
ang iyong gawa ay babalik sa iyong sariling ulo.
16 Sapagkat kung paanong kayo'y uminom sa aking banal na bundok,
gayon iinom ang lahat ng mga bansa sa palibot,
sila'y iinom, at magpapasuray-suray,
at magiging wari bang sila'y hindi nabuhay.
Ang Tagumpay ng Israel
17 Ngunit sa bundok ng Zion ay doroon ang mga nakatakas,
at ito ay magiging banal;
at aangkinin ng sambahayan ni Jacob ang kanilang sariling ari-arian.
18 At ang sambahayan ni Jacob ay magiging isang apoy,
ang sambahayan ni Jose ay isang liyab,
ang sambahayan ni Esau ay dayami,
at sila'y kanilang susunugin, at sila'y tutupukin;
at walang malalabi sa sambahayan ni Esau; sapagkat sinabi ng Panginoon.
19 Silang nasa Negeb ay mag-aangkin ng Bundok ng Esau,
at silang nasa Shefela ay ang lupain ng mga Filisteo;
at kanilang aangkinin ang lupain ng Efraim, at ang lupain ng Samaria;
at aangkinin ng Benjamin ang Gilead.
20 Ang mga bihag sa Hala na kabilang sa bayan ng Israel
ay mag-aangkin ng Fenicia hanggang sa Zarefta;
at ang mga bihag ng Jerusalem na nasa Sefarad
ay aangkinin ang mga bayan ng Negeb.
21 At ang mga tagapagligtas ay aahon sa Bundok ng Zion
upang hatulan ang bundok ng Esau;
at ang kaharian ay magiging sa Panginoon.
Obadiah
Complete Jewish Bible
1 This is the vision of ‘Ovadyah. Here is what Adonai Elohim says about Edom. As a messenger was being sent among the nations saying, “Come on, let’s attack her,” we heard a message from Adonai:
2 “I am making you the least of all nations,
you will be beneath contempt.
3 Your proud heart has deceived you,
you whose homes are caves in the cliffs,
who live on the heights and say to yourselves,
‘Who can bring me down to the ground?’
4 If you make your nest as high as an eagle’s,
even if you place it among the stars,
I will bring you down from there.” says Adonai.
5 If thieves were to come to you,
or if robbers by night
(Oh, how destroyed you are!),
wouldn’t they stop when they’d stolen enough?
If grape-pickers came to you,
Wouldn’t they leave some grapes for gleaning?
6 But see how ‘Esav has been looted,
their secret treasures searched out!
7 Your allies went with you only to the border,
those at peace with you deceived and defeated you,
those who ate your food set a trap for you,
and you couldn’t discern it.
8 “When that Day comes,” says Adonai,
“won’t I destroy all the wise men of Edom
and leave no discernment on Mount ‘Esav?
9 Your warriors, Teman, will be so distraught
that everyone on Mount ‘Esav will be slaughtered.
10 For the violence done to your kinsman Ya‘akov,
shame will cover you;
and you will be forever cut off.
11 On that day you stood aside,
while strangers carried off his treasure,
and foreigners entered his gates
to cast lots for Yerushalayim —
you were no different from them.
12 You shouldn’t have gloated over your kinsman
on their day of disaster
or rejoiced over the people of Y’hudah
on their day of destruction.
You shouldn’t have spoken arrogantly
on a day of trouble
13 or entered the gate of my people
on their day of calamity —
no, you shouldn’t have gloated over their suffering
on their day of calamity
or laid hands on their treasure
on their day of calamity.
14 You shouldn’t have stood at the crossroads
to cut down their fugitives
or handed over their survivors
on a day of trouble.”
15 For the Day of Adonai is near for all nations;
as you did, it will be done to you;
your dealings will come back on your own head.
16 For just as you have drunk on my holy mountain,
so will all the nations drink in turn;
yes, they will drink and gulp it down
and be as if they had never existed.
17 But on Mount Tziyon there will be
a holy remnant who will escape,
and the house of Ya‘akov will repossess
their rightful inheritance.
18 The house of Ya‘akov will be a fire
and the house of Yosef a flame,
setting aflame and consuming
the stubble which is the house of ‘Esav.
None of the house of ‘Esav will remain,
for Adonai has spoken.
19 Those in the Negev will repossess
the mountain of ‘Esav,
and those in the Sh’felah
the land of the P’lishtim;
they will repossess the field of Efrayim
and the field of Shomron,
and Binyamin will occupy Gil‘ad.
20 Those from this army of the people of Isra’el
exiled among the Kena‘anim as far away as Tzarfat,
and the exiles from Yerushalayim in S’farad,
will repossess the cities in the Negev.
21 Then the victorious will ascend Mount Tziyon
to rule over Mount ‘Esav,
but the kingship will belong to Adonai.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.