Añadir traducción en paralelo Imprimir Opciones de la página

This is the vision that the Sovereign Lord revealed to Obadiah concerning the land of Edom.

Edom’s Judgment Announced

We have heard a message from the Lord
    that an ambassador was sent to the nations to say,
“Get ready, everyone!
    Let’s assemble our armies and attack Edom!”

The Lord says to Edom,
“I will cut you down to size among the nations;
    you will be greatly despised.
You have been deceived by your own pride
    because you live in a rock fortress
    and make your home high in the mountains.
‘Who can ever reach us way up here?’
    you ask boastfully.
But even if you soar as high as eagles
    and build your nest among the stars,
I will bring you crashing down,”
    says the Lord.

“If thieves came at night and robbed you
    (what a disaster awaits you!),
    they would not take everything.
Those who harvest grapes
    always leave a few for the poor.
    But your enemies will wipe you out completely!
Every nook and cranny of Edom[a]
    will be searched and looted.
    Every treasure will be found and taken.

“All your allies will turn against you.
    They will help to chase you from your land.
They will promise you peace
    while plotting to deceive and destroy you.
Your trusted friends will set traps for you,
    and you won’t even know about it.
At that time not a single wise person
    will be left in the whole land of Edom,”
    says the Lord.
“For on the mountains of Edom
    I will destroy everyone who has understanding.
The mightiest warriors of Teman
    will be terrified,
and everyone on the mountains of Edom
    will be cut down in the slaughter.

Reasons for Edom’s Punishment

10 “Because of the violence you did
    to your close relatives in Israel,[b]
you will be filled with shame
    and destroyed forever.
11 When they were invaded,
    you stood aloof, refusing to help them.
Foreign invaders carried off their wealth
    and cast lots to divide up Jerusalem,
    but you acted like one of Israel’s enemies.

12 “You should not have gloated
    when they exiled your relatives to distant lands.
You should not have rejoiced
    when the people of Judah suffered such misfortune.
You should not have spoken arrogantly
    in that terrible time of trouble.
13 You should not have plundered the land of Israel
    when they were suffering such calamity.
You should not have gloated over their destruction
    when they were suffering such calamity.
You should not have seized their wealth
    when they were suffering such calamity.
14 You should not have stood at the crossroads,
    killing those who tried to escape.
You should not have captured the survivors
    and handed them over in their terrible time of trouble.

Edom Destroyed, Israel Restored

15 “The day is near when I, the Lord,
    will judge all godless nations!
As you have done to Israel,
    so it will be done to you.
All your evil deeds
    will fall back on your own heads.
16 Just as you swallowed up my people
    on my holy mountain,
so you and the surrounding nations
    will swallow the punishment I pour out on you.
Yes, all you nations will drink and stagger
    and disappear from history.

17 “But Jerusalem[c] will become a refuge for those who escape;
    it will be a holy place.
And the people of Israel[d] will come back
    to reclaim their inheritance.
18 The people of Israel will be a raging fire,
    and Edom a field of dry stubble.
The descendants of Joseph will be a flame
    roaring across the field, devouring everything.
There will be no survivors in Edom.
    I, the Lord, have spoken!

19 “Then my people living in the Negev
    will occupy the mountains of Edom.
Those living in the foothills of Judah[e]
    will possess the Philistine plains
    and take over the fields of Ephraim and Samaria.
And the people of Benjamin
    will occupy the land of Gilead.
20 The exiles of Israel will return to their land
    and occupy the Phoenician coast as far north as Zarephath.
The captives from Jerusalem exiled in the north[f]
    will return home and resettle the towns of the Negev.
21 Those who have been rescued[g] will go up to[h] Mount Zion in Jerusalem
    to rule over the mountains of Edom.
And the Lord himself will be king!”

Read full chapter

Notas al pie

  1. 6 Hebrew Esau; also in 8b, 9, 18, 19, 21.
  2. 10 Hebrew your brother Jacob. The names “Jacob” and “Israel” are often interchanged throughout the Old Testament, referring sometimes to the individual patriarch and sometimes to the nation.
  3. 17a Hebrew Mount Zion.
  4. 17b Hebrew house of Jacob; also in 18. See note on 10.
  5. 19 Hebrew the Shephelah.
  6. 20 Hebrew in Sepharad.
  7. 21a As in Greek and Syriac versions; Hebrew reads Rescuers.
  8. 21b Or from.

Mao kini ang gipadayag sa Ginoong Dios kang Obadia mahitungod sa nasod sa Edom.

Silotan sa Ginoo ang Edom

Nadungog nato nga mga Israelinhon ang balita gikan sa Ginoo, nga nagpadala siya ug mensahero ngadto sa mga nasod sa pag-aghat kanila sa pakig-gubat batok sa nasod sa Edom. Kay miingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Paminaw! Himuon ko kamong pinakaubos sa mga nasod, ug tamayon gayod nila kamo. Nagaingon kamo nga walay makalaglag kaninyo tungod kay nagapuyo kamo sa batoon ug habog nga pangpang. Apan nianang inyong pagpasigarbo gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. Kay bisan pag sama sa salag sa agila kahabog ang inyong gipuy-an, o ibutang pa ninyo kini taliwala sa mga bitoon,[a] laglagon ko gihapon kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

“Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan sa panahon sa kagabhion, kuhaon ra man nila ang ilang magustohan? Ug dili ba nga ang mga tigpamupo ug ubas magbilin man ug mahagdaw sa uban?[b] Apan kamo, hutdon gayod ug laglag sa inyong mga kaaway! Pangitaon nila ug kuhaon ang mga bahandi ninyong mga kaliwat ni Esau. Limbongan kamo sa inyong kaabin nga mga nasod, ug abugon gikan sa inyong dapit. Sila nga nakig-uban kaninyo sa pagpangaon maoy magbutang ug laang alang kaninyo, ug dili kamo makamatikod niini. Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sa panahon nga silotan ko na kamo, laglagon ko ang inyong maalamon nga mga tawo, ug wagtangon ko ang mga maalamon sa Bukid ni Esau.[c] Mangurog sa kahadlok ang inyong mga sundalo sa lungsod sa Teman, busa mangamatay kamong tanan nga anaa sa Bukid ni Esau.”

Ang Sala sa mga Taga-Edom

10 “Tungod sa inyong kabangis ngadto sa mga kaliwat ni Jacob, nga inyong kadugo, maulawan kamo ug laglagon sa hingpit. 11 Wala lang kamo magtagad sa dihang gisulong ang Jerusalem sa mga langyaw. Gipasagdan lang ninyo nga kuhaon nila ang mga bahandi sa Jerusalem ug bahin-bahinon pinaagi sa pagripa. Nahisama lang kamo kanila nga mga kaaway sa Israel. 12 Wala unta ninyo ikalipay ang katalagman nga nahiagoman sa katawhan sa Juda, nga inyong kadugo. Wala unta kamo magmaya sa panahon sa ilang kalaglagan. Ug wala unta kamo manghambog sa panahon sa ilang kalisod. 13 Wala unta kamo mosulod sa siyudad sa akong katawhan sa panahon sa ilang kalaglagan, ug manguha sa ilang bahandi. Ug wala unta kamo maglipay sa panahon sa ilang pag-antos. 14 Wala unta kamo mag-atang sa gisang-an sa mga dalan sa pagpamatay sa mga nangikyas gikan sa Jerusalem. Ug wala unta ninyo sila itugyan sa mga kaaway sa panahon sa ilang kalisod.”

Pagasilotan sa Dios ang mga Nasod

15 Wala unta ninyo kadto himoa sa Jerusalem tungod kay hapit na ang adlaw nga hukman ko ang tanang nasod. Ug kon unsa ang inyong gibuhat sa uban, mao usab kana ang pagabuhaton kaninyo. Kon unsa ang inyong pagtagad sa uban, mao usab kana ang ibalos kaninyo. 16 Maingon nga gisilotan ang akong mga katawhan[d] didto sa akong balaan nga bukid,[e] silotan usab ang tanang nasod. Silotan ko gayod sila sa hilabihan hangtod nga mangahanaw sila.”

Magmadaogon ang Israel

17 “Apan may makaikyas nga mga Israelinhon ngadto sa Bukid sa Zion, ug mahimo na usab kining balaan nga dapit. Maangkon pag-usab sa mga kaliwat ni Jacob ang mga yuta nga ilang gipanag-iyahan kaniadto. 18 Ang mga kaliwat ni Jacob ug Jose[f] mahisama sa kalayo. Maingon nga lamyon sa kalayo ang dagami, laglagon usab sa hingpit sa kaliwat ni Jacob ug ni Jose ang kaliwat ni Esau ug wala gayoy mahibilin niini. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

19 “Sakopon sa mga Israelinhon nga taga-Negev[g] ang Bukid ni Esau, ug sakopon sa mga Israelinhon nga nagapuyo sa kabungtoran sa kasadpan[h] ang yuta sa mga Filistihanon. Sakopon sa mga Israelinhon ang yuta sa Efraim ug Samaria. Ug sakopon sa tribo ni Benjamin ang Gilead. 20 Sakopon sa daghang mga Israelinhon nga gikan sa pagkabihag ang yuta sa mga Canaanhon hangtod sa Zarefat, ug sakopon sa mga taga-Jerusalem nga gikan sa pagkabihag sa Sepharad ang mga lungsod sa Negev. 21 Motungas ang mga tigpanalipod sa Israel sa Bukid sa Zion, sa pagdumala sa mga katawhan sa Bukid ni Esau. Ug ako, ang Ginoo, mao ang magahari.”

Read full chapter

Notas al pie

  1. 1:4 Kay bisan… mga bitoon: sa literal, Kay bisan pag molupad kamog labihan kataas sama sa agila, o magsalag taliwala sa mga bitoon.
  2. 1:5 Nabatasan sa mga Israelinhon nga sa panahon sa ting-ani, magbilin sila ug mahagdaw sa mga kabos. Tan-awa ang Lev. 19:10; Deu. 24:21. Posible nga mao usab kini ang batasan sa mga taga-Edom.
  3. 1:8 Bukid ni Esau: Ang Edom ginatawag usahay ug Esau subay sa ngalan sa katigulangan sa mga lumulupyo niining lugara.
  4. 1:16 ang akong mga katawhan: sa Hebreo, kamo.
  5. 1:16 balaan nga bukid: o, Bukid sa Zion.
  6. 1:18 kaliwat ni Jacob ug ni Jose: Si Jacob nagarepresentar sa katawhan sa Juda, ug si Jose nagarepresentar sa katawhan sa Israel.
  7. 1:19 Negev: Ang habagatan sa Juda.
  8. 1:19 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela.