Add parallel Print Page Options

Balaam and His Donkey

21 So the next morning Balaam got up, saddled his donkey, and started off with the Moabite officials. 22 But God was angry that Balaam was going, so he sent the angel of the Lord to stand in the road to block his way. As Balaam and two servants were riding along, 23 Balaam’s donkey saw the angel of the Lord standing in the road with a drawn sword in his hand. The donkey bolted off the road into a field, but Balaam beat it and turned it back onto the road. 24 Then the angel of the Lord stood at a place where the road narrowed between two vineyard walls. 25 When the donkey saw the angel of the Lord, it tried to squeeze by and crushed Balaam’s foot against the wall. So Balaam beat the donkey again. 26 Then the angel of the Lord moved farther down the road and stood in a place too narrow for the donkey to get by at all. 27 This time when the donkey saw the angel, it lay down under Balaam. In a fit of rage Balaam beat the animal again with his staff.

28 Then the Lord gave the donkey the ability to speak. “What have I done to you that deserves your beating me three times?” it asked Balaam.

29 “You have made me look like a fool!” Balaam shouted. “If I had a sword with me, I would kill you!”

30 “But I am the same donkey you have ridden all your life,” the donkey answered. “Have I ever done anything like this before?”

“No,” Balaam admitted.

31 Then the Lord opened Balaam’s eyes, and he saw the angel of the Lord standing in the roadway with a drawn sword in his hand. Balaam bowed his head and fell face down on the ground before him.

32 “Why did you beat your donkey those three times?” the angel of the Lord demanded. “Look, I have come to block your way because you are stubbornly resisting me. 33 Three times the donkey saw me and shied away; otherwise, I would certainly have killed you by now and spared the donkey.”

34 Then Balaam confessed to the angel of the Lord, “I have sinned. I didn’t realize you were standing in the road to block my way. I will return home if you are against my going.”

35 But the angel of the Lord told Balaam, “Go with these men, but say only what I tell you to say.” So Balaam went on with Balak’s officials. 36 When King Balak heard that Balaam was on the way, he went out to meet him at a Moabite town on the Arnon River at the farthest border of his land.

37 “Didn’t I send you an urgent invitation? Why didn’t you come right away?” Balak asked Balaam. “Didn’t you believe me when I said I would reward you richly?”

38 Balaam replied, “Look, now I have come, but I have no power to say whatever I want. I will speak only the message that God puts in my mouth.” 39 Then Balaam accompanied Balak to Kiriath-huzoth, 40 where the king sacrificed cattle and sheep. He sent portions of the meat to Balaam and the officials who were with him. 41 The next morning Balak took Balaam up to Bamoth-baal. From there he could see some of the people of Israel spread out below him.

Balaam Blesses Israel

23 Then Balaam said to King Balak, “Build me seven altars here, and prepare seven young bulls and seven rams for me to sacrifice.” Balak followed his instructions, and the two of them sacrificed a young bull and a ram on each altar.

Then Balaam said to Balak, “Stand here by your burnt offerings, and I will go to see if the Lord will respond to me. Then I will tell you whatever he reveals to me.” So Balaam went alone to the top of a bare hill, and God met him there. Balaam said to him, “I have prepared seven altars and have sacrificed a young bull and a ram on each altar.”

The Lord gave Balaam a message for King Balak. Then he said, “Go back to Balak and give him my message.”

So Balaam returned and found the king standing beside his burnt offerings with all the officials of Moab. This was the message Balaam delivered:

“Balak summoned me to come from Aram;
    the king of Moab brought me from the eastern hills.
‘Come,’ he said, ‘curse Jacob for me!
    Come and announce Israel’s doom.’
But how can I curse those
    whom God has not cursed?
How can I condemn those
    whom the Lord has not condemned?
I see them from the cliff tops;
    I watch them from the hills.
I see a people who live by themselves,
    set apart from other nations.
10 Who can count Jacob’s descendants, as numerous as dust?
    Who can count even a fourth of Israel’s people?
Let me die like the righteous;
    let my life end like theirs.”

11 Then King Balak demanded of Balaam, “What have you done to me? I brought you to curse my enemies. Instead, you have blessed them!”

12 But Balaam replied, “I will speak only the message that the Lord puts in my mouth.”

Balaam’s Second Message

13 Then King Balak told him, “Come with me to another place. There you will see another part of the nation of Israel, but not all of them. Curse at least that many!” 14 So Balak took Balaam to the plateau of Zophim on Pisgah Peak. He built seven altars there and offered a young bull and a ram on each altar.

15 Then Balaam said to the king, “Stand here by your burnt offerings while I go over there to meet the Lord.”

16 And the Lord met Balaam and gave him a message. Then he said, “Go back to Balak and give him my message.”

17 So Balaam returned and found the king standing beside his burnt offerings with all the officials of Moab. “What did the Lord say?” Balak asked eagerly.

18 This was the message Balaam delivered:

“Rise up, Balak, and listen!
    Hear me, son of Zippor.
19 God is not a man, so he does not lie.
    He is not human, so he does not change his mind.
Has he ever spoken and failed to act?
    Has he ever promised and not carried it through?
20 Listen, I received a command to bless;
    God has blessed, and I cannot reverse it!
21 No misfortune is in his plan for Jacob;
    no trouble is in store for Israel.
For the Lord their God is with them;
    he has been proclaimed their king.
22 God brought them out of Egypt;
    for them he is as strong as a wild ox.
23 No curse can touch Jacob;
    no magic has any power against Israel.
For now it will be said of Jacob,
    ‘What wonders God has done for Israel!’
24 These people rise up like a lioness,
    like a majestic lion rousing itself.
They refuse to rest
    until they have feasted on prey,
    drinking the blood of the slaughtered!”

25 Then Balak said to Balaam, “Fine, but if you won’t curse them, at least don’t bless them!”

26 But Balaam replied to Balak, “Didn’t I tell you that I can do only what the Lord tells me?”

Balaam’s Third Message

27 Then King Balak said to Balaam, “Come, I will take you to one more place. Perhaps it will please God to let you curse them from there.”

28 So Balak took Balaam to the top of Mount Peor, overlooking the wasteland.[a] 29 Balaam again told Balak, “Build me seven altars, and prepare seven young bulls and seven rams for me to sacrifice.” 30 So Balak did as Balaam ordered and offered a young bull and a ram on each altar.

Footnotes

  1. 23:28 Or overlooking Jeshimon.

Ang Asno ni Balaam

21 Pagkabuntag, giandam ni Balaam ang iyang asno ug miuban sa mga pangulo sa Moab, 22 uban sa iyang duha ka sulugoon. Apan samtang naglakaw[a] si Balaam sakay sa iyang asno, nasuko pag-ayo ang Dios, busa gibabagan siya sa anghel sa Ginoo diha sa dalan. 23 Pagkakita sa asno nga nagatindog ang anghel sa Ginoo nga nagagunit ug espada diha sa dalan, mitipas kini ug mipaingon sa uma. Busa gibunalan kini ni Balaam aron mobalik sa dalan.

24 Unya mibarog ang anghel sa Ginoo sa sigpit nga dalan taliwala sa paril sa duha ka ubasan. 25 Sa dihang nakita sa asno ang anghel sa Ginoo, midip-ig ang asno sa paril ug naipit ang tiil ni Balaam. Busa gibunalan kini pag-usab ni Balaam.

26 Unya milakaw sa unahan ang anghel sa Ginoo ug mibarog sa usa ka sigpit nga dapit nga wala gayoy matipasan—sa tuo man o sa wala. 27 Sa dihang nakita sa asno ang anghel sa Ginoo milubog na lang kini. Nasuko pag-ayo si Balaam, ug gibunalan niya ang asno sa iyang baston. 28 Unya gipasulti sa Ginoo ang asno, ug miingon kini kang Balaam, “Unsa bay nabuhat ko kanimo nga gibunalan mo man ako sa makatulo ka higayon?” 29 Mitubag si Balaam sa asno, “Gihimo mo akong daw sa buang-buang! Kon may espada lang ako patyon ko gayod ikaw.” 30 Miingon ang asno kang Balaam, “Dili ba ako man ang imong asno nga kanunay mong ginasakyan? Nagainingon ba gud ako niini kanimo kaniadto?” Mitubag si Balaam, “Wala.”

31 Unya gipakita sa Ginoo kang Balaam ang iyang anghel nga nagatindog sa dalan nga nagagunit ug espada. Busa mihapa si Balaam sa yuta.

32 Nangutana kaniya ang anghel sa Ginoo, “Nganong gibunalan mo ang imong asno sa makatulo gayod? Mianhi ako dinhi sa pagbabag kanimo kay daotan ang imong binuhatan sa akong tan-aw. 33 Nakakita kanako ang imong asno ug milikay kini kanako sa makatulo. Kon wala pa siya milikay, gipatay ko na unta ikaw, ug ang imong asno pasagdan ko nga mabuhi.”

34 Miingon si Balaam sa anghel sa Ginoo, “Nakasala ako! Wala gayod ako nahibalo nga nagatindog ka diay diha sa pagbabag kanako! Kon daotan alang kanimo ang akong gihimo, mopauli na lang ako.”

35 Miingon ang anghel sa Ginoo kang Balaam, “Uban nianang mga tawhana, apan isulti lang ang isulti ko kanimo.” Busa miuban si Balaam sa mga pangulo ni Balak.

36 Pagkahibalo ni Balak nga nagapadulong na si Balaam, misugat siya didto sa usa ka lungsod sa Moab duol sa Arnon, sa utlanan sa iyang teritoryo.

37 Miingon si Balak kang Balaam, “Nganong wala ka dayon mianhi sa unang higayon nga gipatawag ko ikaw? Naghunahuna ka ba nga dili ko ikaw gantihan?” 38 Mitubag si Balaam, “Ania na ako. Apan wala akoy ikasulti kanimo gawas sa ipasulti sa Dios kanako.”

39 Unya miuban si Balaam kang Balak sa Kiriat Huzot. 40 Ug didto naghalad si Balak ug baka ug karnero. Gihatag niya ang ubang karne kang Balaam ug sa mga pangulo nga kauban niya. 41 Pagkaugma, gidala ni Balak si Balaam ibabaw sa Bamot Baal, ug didto nakita niya sa ubos ang katawhan sa Israel.

Ang Unang Mensahe ni Balaam

23 Miingon si Balaam kang Balak, “Himoi ako dinhi ug pito ka halaran, ug andami ako ug pito ka torong baka ug pito ka hamtong nga laking karnero.” Gituman ni Balak ang giingon ni Balaam, ug naghalad silang duha ug torong baka ug hamtong nga laking karnero sa kada halaran. Unya miingon si Balaam kang Balak, “Tindog tapad sa imong halad nga sinunog. Molakaw sa ako, kay basin makigkita ang Ginoo kanako. Sultihan ko lang ikaw kon unsay iyang isulti kanako.” Unya mitungas siya sa taas nga dapit.

Nakigkita ang Dios kaniya, ug miingon si Balaam, “Nagaandam ako ug pito ka halaran, ug naghalad ako diha sa kada halaran ug usa ka torong baka ug usa ka hamtong nga laking karnero.”

Gihatagan sa Ginoo si Balaam ug mensahe ug miingon, “Balik ngadto kang Balak ug isulti kaniya kini nga mensahe.” Busa mibalik si Balaam kang Balak, ug nakita niya kining nagtindog sa tapad sa iyang halad, uban sa tanang pangulo sa Moab. Unya miingon si Balaam:

“Gikan sa Aram sa kabukiran sa sidlakan, gipakuha ako ni Balak nga hari sa Moab. Miingon siya kanako, ‘Dali, ug panghimaraota ang mga kaliwat ni Jacob alang kanako. Tungloha sila nga katawhan sa Israel.’ Unsaon ko pagpanghimaraot ang mga tawo nga wala panghimaraota sa Dios? Gikan sa ibabaw sa mga bungtod, nakita ko sila. Nagkinabuhi silag ila, nga nabulag sa ubang mga nasod. 10 Kinsay makaihap sa ilang gidaghanon nga sama sa abog? Hinaut nga sama sa kamatayon sa mga katawhan sa Dios nga matarong ang akong kamatayon.”

11 Miingon si Balak kang Balaam, “Unsa kining gihimo mo kanako? Gipakuha ko ikaw aron sa pagpanghimaraot sa akong mga kaaway apan imo hinuon silang gipanalanginan!” 12 Mitubag si Balaam, “Kinahanglan nga isulti ko ang gipasulti sa Ginoo kanako.”

Ang Ikaduha nga Mensahe ni Balaam

13 Unya miingon si Balak kaniya, “Uban kanako sa usa pa ka dapit diin imong makita ang usa ka bahin sa katawhan sa Israel, apan dili ang tanan. Ug panghimaraota sila.” 14 Busa gidala ni Balak si Balaam sa usa ka uma sa Zofim ibabaw sa Bukid sa Pisga, ug didto naghimo siyag pito ka halaran ug naghalad ug pito ka torong baka ug pito ka hamtong nga laking karnero, tagsa sa kada halaran.

15 Miingon si Balaam kang Balak, “Tindog diri tapad sa imong halad nga sinunog samtang makigkita ako sa Ginoo diha sa unahan.”

16 Nakigkita ang Ginoo kang Balaam ug gihatagan niya kini ug mensahe. Ug unya miingon siya, “Balik kang Balak ug isulti kaniya kini nga mensahe.”

17 Busa mibalik si Balaam kang Balak, ug nakita niya kini nga nagatindog tapad sa iyang halad nga sinunog, uban sa mga pangulo sa Moab. Nangutana si Balak kang Balaam, “Unsay gisulti sa Ginoo kanimo?”

18 Miingon si Balaam, “Dali, Balak nga anak ni Zipor, ug paminawa ako pag-ayo. 19 Dili tawo ang Dios nga mamakak o mausab ang hunahuna. May gisulti ba siya nga wala niya buhata? May gisaad ba siya nga wala niya tumana? 20 Gisugo niya ako nga mohatag sa panalangin, ug kon makapanalangin na siya, dili ko na kini mabakwi pa. 21 Wala akoy nakitang katalagman o kasamok nga moabot sa Israel. Kauban nila ang Ginoo nga ilang Dios; ginaila nila siya nga ilang hari. 22 Gipagawas sila sa Dios gikan sa Ehipto; sama siya sa usa ka kusgan nga baka alang kanila. 23 Wala gayoy lamat o barang nga modulot kanila. Busa nagkanayon ang mga tawo bahin sa Israel, ‘Dakong kahibulongan ang gibuhat sa Dios ngadto sa Israel!’ 24 Kini nga katawhan sama sa liyon nga andam sa pagdasmag ug dili mopahulay hangtod nga dili niya malamoy ang iyang biktima ug mainom ang dugo niini.”

25 Unya miingon si Balak kang Balaam, “Kon dili mo gayod sila panghimaraoton, ayaw sila panalangini!” 26 Mitubag si Balaam, “Dili ba nga giingnan ko na ikaw nga kinahanglan nga himuon ko ang gisulti sa Ginoo kanako?”

Ang Ikatulo nga Mensahe ni Balaam

27 Miingon pag-usab si Balak kang Balaam, “Dali, dad-on ko ikaw sa lain na usab nga dapit. Basin pag didto mosugot na ang Dios nga panghimaraoton mo ang Israel alang kanako.” 28 Busa gidala ni Balak si Balaam sa ibabaw sa Bukid sa Peor, diin malantaw ang kamingawan sa ubos. 29 Miingon si Balaam kang Balak, “Buhati ako dinhi ug pito ka halaran, ug andami ako ug pito ka torong baka ug pito ka laking karnero.” 30 Busa gihimo ni Balak ang giingon ni Balaam, ug naghalad siya ug usa ka torong baka ug usa ka hamtong nga laking karnero sa kada halaran.

Footnotes

  1. 22:22 samtang naglakaw: o, tungod kay milakaw.