Numbers 19-20
New Living Translation
The Water of Purification
19 The Lord said to Moses and Aaron, 2 “Here is another legal requirement commanded by the Lord: Tell the people of Israel to bring you a red heifer, a perfect animal that has no defects and has never been yoked to a plow. 3 Give it to Eleazar the priest, and it will be taken outside the camp and slaughtered in his presence. 4 Eleazar will take some of its blood on his finger and sprinkle it seven times toward the front of the Tabernacle.[a] 5 As Eleazar watches, the heifer must be burned—its hide, meat, blood, and dung. 6 Eleazar the priest must then take a stick of cedar,[b] a hyssop branch, and some scarlet yarn and throw them into the fire where the heifer is burning.
7 “Then the priest must wash his clothes and bathe himself in water. Afterward he may return to the camp, though he will remain ceremonially unclean until evening. 8 The man who burns the animal must also wash his clothes and bathe himself in water, and he, too, will remain unclean until evening. 9 Then someone who is ceremonially clean will gather up the ashes of the heifer and deposit them in a purified place outside the camp. They will be kept there for the community of Israel to use in the water for the purification ceremony. This ceremony is performed for the removal of sin. 10 The man who gathers up the ashes of the heifer must also wash his clothes, and he will remain ceremonially unclean until evening. This is a permanent law for the people of Israel and any foreigners who live among them.
11 “All those who touch a dead human body will be ceremonially unclean for seven days. 12 They must purify themselves on the third and seventh days with the water of purification; then they will be purified. But if they do not do this on the third and seventh days, they will continue to be unclean even after the seventh day. 13 All those who touch a dead body and do not purify themselves in the proper way defile the Lord’s Tabernacle, and they will be cut off from the community of Israel. Since the water of purification was not sprinkled on them, their defilement continues.
14 “This is the ritual law that applies when someone dies inside a tent: All those who enter that tent and those who were inside when the death occurred will be ceremonially unclean for seven days. 15 Any open container in the tent that was not covered with a lid is also defiled. 16 And if someone in an open field touches the corpse of someone who was killed with a sword or who died a natural death, or if someone touches a human bone or a grave, that person will be defiled for seven days.
17 “To remove the defilement, put some of the ashes from the burnt purification offering in a jar, and pour fresh water over them. 18 Then someone who is ceremonially clean must take a hyssop branch and dip it into the water. That person must sprinkle the water on the tent, on all the furnishings in the tent, and on the people who were in the tent; also on the person who touched a human bone, or touched someone who was killed or who died naturally, or touched a grave. 19 On the third and seventh days the person who is ceremonially clean must sprinkle the water on those who are defiled. Then on the seventh day the people being cleansed must wash their clothes and bathe themselves, and that evening they will be cleansed of their defilement.
20 “But those who become defiled and do not purify themselves will be cut off from the community, for they have defiled the sanctuary of the Lord. Since the water of purification has not been sprinkled on them, they remain defiled. 21 This is a permanent law for the people. Those who sprinkle the water of purification must afterward wash their clothes, and anyone who then touches the water used for purification will remain defiled until evening. 22 Anything and anyone that a defiled person touches will be ceremonially unclean until evening.”
Moses Strikes the Rock
20 In the first month of the year,[c] the whole community of Israel arrived in the wilderness of Zin and camped at Kadesh. While they were there, Miriam died and was buried.
2 There was no water for the people to drink at that place, so they rebelled against Moses and Aaron. 3 The people blamed Moses and said, “If only we had died in the Lord’s presence with our brothers! 4 Why have you brought the congregation of the Lord’s people into this wilderness to die, along with all our livestock? 5 Why did you make us leave Egypt and bring us here to this terrible place? This land has no grain, no figs, no grapes, no pomegranates, and no water to drink!”
6 Moses and Aaron turned away from the people and went to the entrance of the Tabernacle,[d] where they fell face down on the ground. Then the glorious presence of the Lord appeared to them, 7 and the Lord said to Moses, 8 “You and Aaron must take the staff and assemble the entire community. As the people watch, speak to the rock over there, and it will pour out its water. You will provide enough water from the rock to satisfy the whole community and their livestock.”
9 So Moses did as he was told. He took the staff from the place where it was kept before the Lord. 10 Then he and Aaron summoned the people to come and gather at the rock. “Listen, you rebels!” he shouted. “Must we bring you water from this rock?” 11 Then Moses raised his hand and struck the rock twice with the staff, and water gushed out. So the entire community and their livestock drank their fill.
12 But the Lord said to Moses and Aaron, “Because you did not trust me enough to demonstrate my holiness to the people of Israel, you will not lead them into the land I am giving them!” 13 This place was known as the waters of Meribah (which means “arguing”) because there the people of Israel argued with the Lord, and there he demonstrated his holiness among them.
Edom Refuses Israel Passage
14 While Moses was at Kadesh, he sent ambassadors to the king of Edom with this message:
“This is what your relatives, the people of Israel, say: You know all the hardships we have been through. 15 Our ancestors went down to Egypt, and we lived there a long time, and we and our ancestors were brutally mistreated by the Egyptians. 16 But when we cried out to the Lord, he heard us and sent an angel who brought us out of Egypt. Now we are camped at Kadesh, a town on the border of your land. 17 Please let us travel through your land. We will be careful not to go through your fields and vineyards. We won’t even drink water from your wells. We will stay on the king’s road and never leave it until we have passed through your territory.”
18 But the king of Edom said, “Stay out of my land, or I will meet you with an army!”
19 The Israelites answered, “We will stay on the main road. If our livestock drink your water, we will pay for it. Just let us pass through your country. That’s all we ask.”
20 But the king of Edom replied, “Stay out! You may not pass through our land.” With that he mobilized his army and marched out against them with an imposing force. 21 Because Edom refused to allow Israel to pass through their country, Israel was forced to turn around.
The Death of Aaron
22 The whole community of Israel left Kadesh and arrived at Mount Hor. 23 There, on the border of the land of Edom, the Lord said to Moses and Aaron, 24 “The time has come for Aaron to join his ancestors in death. He will not enter the land I am giving the people of Israel, because the two of you rebelled against my instructions concerning the water at Meribah. 25 Now take Aaron and his son Eleazar up Mount Hor. 26 There you will remove Aaron’s priestly garments and put them on Eleazar, his son. Aaron will die there and join his ancestors.”
27 So Moses did as the Lord commanded. The three of them went up Mount Hor together as the whole community watched. 28 At the summit, Moses removed the priestly garments from Aaron and put them on Eleazar, Aaron’s son. Then Aaron died there on top of the mountain, and Moses and Eleazar went back down. 29 When the people realized that Aaron had died, all Israel mourned for him thirty days.
Numeros 19-20
Ang Pulong Sa Dios
Ang Tubig nga Ginagamit sa Paghinlo
19 Miingon ang Ginoo kang Moises ug kang Aaron, 2 “Ania pay usa ka tulumanon nga buot kong inyong tumanon: Ingna ang mga Israelinhon nga dad-an kamo ug usa ka pula nga bayeng baka nga walay depekto ug wala pa sukad magamit sa pagdaro.[a] 3 Ihatag ninyo kini kang Eleazar nga pari, ug unya dad-on kini ngadto sa gawas sa kampo ug ihawon diha sa iyang atubangan. 4 Unya magkuha si Eleazar ug dugo sa inihaw pinaagi sa iyang tudlo ug iwisik niya kini sa makapito ngadto sa atubangan sa Tolda nga Tagboanan. 5 Ug samtang nagatan-aw si Eleazar, sunogon ang baka—ang panit, unod, dugo, ug ang tinai. 6 Unya magkuha si Eleazar ug kahoyng sedro, usa ka pungpong nga tanom nga isopo, ug pula nga higot, ug iitsa kining tanan ngadto sa ginasunog nga baka. 7 Pagkahuman niana kinahanglan nga labhan ni Eleazar ang iyang bisti ug maligo siya. Human niini makasulod na si Eleazar sa kampo, apan isipon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. 8 Ang tawo nga nagsunog sa baka kinahanglan nga manglaba usab sa iyang bisti ug maligo ug isipon usab siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw.
9 “Ang tawo nga ginaisip nga hinlo maoy magkuha sa abo sa baka, ug ibutang niya kini didto sa usa ka dapit nga ginaisip nga hinlo, sa gawas sa kampo. Tipigan kini didto aron gamiton sa katilingban sa Israel nga pangsagol sa tubig nga ginagamit sa pagpanghinlo. Buhaton kini nga seremonya aron sa pagwagtang sa sala. 10 Ang tawo nga nagkuha sa abo sa baka kinahanglan usab nga manglaba sa iyang bisti, ug isipon usab siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. Kini nga tulumanon kinahanglan tumanon hangtod sa kahangtoran sa mga Israelinhon ug sa mga langyaw nga nagapuyo uban kanila.”
11 “Si bisan kinsa nga makahikap ug patay isipon nga hugaw sulod sa pito ka adlaw. 12 Kinahanglan nga sa ikatulo ug ikapito ka adlaw, hinloan niya ang iyang kaugalingon sa tubig nga ginagamit sa pagpanghinlo, unya maisip na siyang hinlo. Apan kon dili siya manghinlo sa ikatulo ug ikapito ka adlaw, dili siya isipon nga hinlo. 13 Si bisan kinsa nga makahikap ug patay ug dili manghinlo, nagapasipala sa Tolda sa Ginoo. Kinahanglan nga kanang tawhana dili isipon nga sakop ninyo. Ug tungod kay wala siya mawisiki sa tubig nga ginagamit sa pagpanghinlo, magpabilin siyang hugaw.
14 “Mao kini ang patakaran nga sundon kon may tawo nga mamatay sulod sa usa ka tolda: Si bisan kinsa nga mosulod sa tolda nga may namatay o kaha anaa nang daan sulod sa tolda panahon sa pagkamatay, isipon nga hugaw sulod sa pito ka adlaw. 15 Isipon usab nga hugaw ang bisan unsang sudlanan nga walay taklob nga anaa sulod sa tolda.
16 “Isipon usab nga hugaw sulod sa pito ka adlaw si bisan kinsa nga atua sa gawas sa kampo nga nakahikap ug tawo nga namatay pinaagi sa espada o kaha namatay sa natural nga kamatayon. Mao usab ang tawo nga nakahikap ug bukog sa patayng tawo o sa usa ka lubnganan.
17 “Aron makuha ang pagkahugaw, kinahanglan magkuha sila niadtong abo sa baka nga gihalad alang sa paghinlo. Isulod nila kini sa usa ka sudlanan ug butangan ug tubig. 18 Unya ang usa ka tawo nga ginaisip nga hinlo magkuha ug usa ka pungpong sa tanom nga isopo ug ituslob niya kini niadtong tubig ug iwisik ngadto sa tolda ug sa tanang kagamitan niini, ug sa mga tawo nga atua sa tolda. Wisikan usab ang tawo nga nakahikap ug bukog sa patayng tawo, lubnganan, o kaha tawo nga namatay pinaagi sa espada o sa natural lang nga kamatayon. 19 Sa ikatulo ug ikapito ka adlaw, wisikan sa tawong giisip nga hinlo ang tawong giisip nga hugaw. Ug sa ikapito ka adlaw, ang tawo nga gihinloan kinahanglang labhan niya ang iyang bisti ug maligo, ug nianang gabhiona isipon na siyang hinlo. 20 Apan kon ang tawo nga hugaw dili manghinlo, kinahanglan dili siya isipon nga inyong sakop kay gipasipalahan niya ang Tolda sa Ginoo. Ug tungod kay wala siya mawisiki sa tubig nga ginagamit sa pagpanghinlo, hugaw pa gihapon siya. 21 Kini nga tulumanon kinahanglan tumanon nila hangtod sa kahangtoran.
“Ang tawo nga nagwisik sa tubig nga ginagamit sa pagpanghinlo kinahanglan usab nga manglaba sa iyang bisti. Isipon nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw ang si bisan kinsa nga nakahikap sa tubig nga ginagamit sa pagpanghinlo. 22 Ang bisan unsa nga mahikapan sa tawong hugaw mahimong hugaw, ug ang si bisan kinsa nga makahikap niini mahimong hugaw usab hangtod sa pagsalop sa adlaw.”
Ang Tubig nga Naggikan sa Bato
(Exo. 17:1-7)
20 Sa unang bulan, miabot ang tibuok katilingban sa Israel didto sa kamingawan sa Zin, ug nagkampo sila sa Kadesh. Didto namatay si Miriam ug didto usab siya gilubong.
2 Walay tubig niadtong lugara, busa naghiusa ang mga tawo batok kang Moises ug kang Aaron. 3 Gibasol nila si Moises ug miingon, “Maayo pag namatay na lang kami uban sa among mga katagilungsod nga nangamatay niadto sa presensya sa Ginoo. 4 Nganong gidala mo man kami nga katilingban sa Ginoo dinhi sa kamingawan? Aron lang ba mangamatay uban sa among mga mananap? 5 Nganong gipagawas mo kami gikan sa Ehipto ug gidala niining walay pulos nga dapit diin walay trigo, igos, ubas o pomegranata; ug wala pa gayoy tubig nga mainom?”
6 Mibiya si Moises ug si Aaron gikan sa katilingban, ug miadto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan ug mihapa sa pagpangamuyo. Unya nagpakita kanila ang gamhanang presensya sa Ginoo. 7 Miingon ang Ginoo kang Moises, 8 “Kuhaa ang baston ug tigoma ninyo ni Aaron nga imong igsoon ang tibuok nga katilingban. Ug samtang nagatan-aw sila, sultihi ang bato nga mohatag ug tubig, ug motubod kini aron mahatagan ninyog tubig ang katawhan aron makainom sila ug ang ilang kahayopan.”
9 Busa gikuha ni Moises ang baston gikan sa presensya sa Ginoo, didto sa sudlanan sa Kasabotan nga atua sa sulod sa Tolda, sumala sa gisugo sa Ginoo kaniya. 10 Unya gitigom nila ni Aaron ang tibuok nga katilingban atubangan sa bato, ug miingon si Moises kanila, “Pamati kamong mga masinupakon! Kinahanglan ba gayod nga hatagan namo kamo ug tubig gikan niining bato aron lang motuo kamo?” 11 Unya gibayaw ni Moises ang iyang baston ug gihapak sa makaduha ang bato, ug mibuswak ang makusog nga tubig. Ug nanginom ang katilingban ug ang ilang mga kahayopan.
12 Apan miingon ang Ginoo kang Moises ug kang Aaron, “Tungod kay wala kamo mosalig kanako aron sa pagpakita sa akong pagkabalaan atubangan sa mga Israelinhon, dili kamo ang mangulo sa pagdala niining katilingban ngadto sa yuta nga ihatag ko kanila.”
13 Kini nga dapit gitawag ug Meriba,[b] kay nakiglalis ang mga Israelinhon sa Ginoo dinhi niini nga dapit; ug dinhi usab gipakita sa Ginoo kanila ang iyang pagkabalaan.
Wala Tugoti sa mga Taga-Edom nga Moagi ang mga Israelinhon
14 Sa didto pa ang mga Israelinhon sa Kadesh, nagpadala si Moises ug mga mensahero ngadto sa hari sa Edom uban sa mensahe nga nagaingon: “Kini nga mensahe gikan sa imong mga paryente, ang katawhan sa Israel: Nahibalo ka sa tanang pag-antos nga among naagian. 15 Ang among mga katigulangan nangadto sa Ehipto, ug dugay kaming nagpuyo didto. Gipaantos kami ug ang among mga katigulangan sa mga Ehiptohanon, 16 apan nangayo kami ug tabang sa Ginoo ug gipatalinghogan niya kami. Gipadad-an niya kami ug anghel nga maoy nagpagawas kanamo gikan sa Ehipto.
“Karon, ania kami dinhi sa Kadesh, ang lungsod nga duol sa imong teritoryo. 17 Kon mahimo, tugoti kami sa pag-agi sa imong yuta. Dili kami molatas sa kaumahan o sa ubasan, ni moinom gikan sa atabay. Mosubay lang kami sa dakong dalan[c] ug dili kami motipas hangtod nga makagawas kami sa imong teritoryo.”
18 Apan mao kini ang tubag sa hari sa Edom: “Dili kamo mahimong moagi dinhi. Kon moagi kamo, atakihon namo kamo ug pamatyon.” 19 Mitubag ang mga Israelinhon, “Mosubay lang kami sa dakong dalan. Kon makainom man sa inyong tubig ang among kahayopan ug kami, bayran namo kini. Tugoti lang kami nga moagi diha sa imong yuta, ug wala nay lain pa.”
20 Mitubag pag-usab ang hari sa Edom:
“Ayaw kamo pag-agi dinhi.” Unya gitigom sa hari sa Edom ang iyang lig-ong puwersa sa kasundalohan aron makiggira sa mga Israelinhon. 21 Tungod kay dili man magpaagi sa ilang teritoryo ang mga taga-Edom, milikay na lang ang mga Israelinhon.
Namatay si Aaron
22 Mibiya ang tibuok katilingban sa Israel gikan sa Kadesh ug nangadto sa Bukid sa Hor. 23 Didto sa Bukid sa Hor, duol sa utlanan sa Edom, miingon ang Ginoo kang Moises ug kang Aaron, 24 “Nagaabot na ang panahon nga iipon ka na Aaron ngadto sa imong mga paryente nga nangamatay na. Dili ka na makasulod sa yuta nga ihatag ko sa mga Israelinhon tungod kay misupak kamong duha ni Moises sa akong sugo didto sa tubig sa Meriba. 25 Karon Moises, dad-a si Aaron ug ang iyang anak nga si Eleazar sa Bukid sa Hor. 26 Unya huboi si Aaron sa iyang bisti sa pagkapari ug ipasul-ob kini sa iyang anak nga si Eleazar, kay mamatay na si Aaron didto sa bukid.”
27 Gituman ni Moises ang gisugo kaniya sa Ginoo. Mitungas sila sa Bukid sa Hor samtang nagatan-aw ang tibuok katilingban. 28 Unya gihubo ni Moises ang bisti ni Aaron ug gipasul-ob niya kini kang Eleazar. Ug namatay si Aaron didto sa ibabaw sa bukid. Unya milugsong si Moises ug si Eleazar. 29 Sa dihang nasayran sa tibuok katilingban nga patay na si Aaron, nagsubo sila alang kang Aaron sulod sa 30 ka adlaw.
Holy Bible, New Living Translation, copyright © 1996, 2004, 2015 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers, Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.