Numeri 36

Het Boek

De dochters van Selofchad

36 De familiehoofden van Gilead, een afstammeling van Machir uit de stam van Manasse, kwamen bij Mozes en de leiders van Israël met het volgende verzoek: ²‘De Here gaf u opdracht het land met behulp van het lot onder de Israëlieten te verdelen en het erfdeel van onze broeder Selofchad aan zijn dochters te geven. ³Maar als zij trouwen met iemand van een andere stam, gaat hun land ook over in het bezit van die andere stam. Op die manier zal het grondgebied van onze stam kleiner worden en ⁴in het jubeljaar zou het definitief bij die stam worden ingelijfd.’

⁵Mozes antwoordde in het openbaar en gaf hun de aanwijzingen van de Here door: ‘De mannen van de stam van Jozef hebben gelijk. ⁶Dit is wat de Here verder heeft bevolen over de dochters van Selofchad: “Laten zij trouwen met wie zij willen, zolang het maar iemand van hun eigen stam is. ⁷Op die manier zal geen land van de ene stam bij de andere stam terechtkomen, want het erfdeel van elke stam moet blijven zoals door het lot is bepaald. ⁸De meisjes van de stammen van Israël die hebben geërfd, moeten binnen hun eigen stam trouwen zodat hun grond het stambezit niet verlaat. ⁹Zo zal geen enkel erfdeel van de ene bij de andere stam terechtkomen.” ’

¹⁰De dochters van Selofchad deden wat de Here door Mozes had bevolen. ^11,12Deze meisjes—Machla, Tirsa, Chogla, Milka en Noa—trouwden met mannen uit hun eigen stam van Manasse, de zoon van Jozef. Zo bleef hun erfdeel in bezit van de stam.

¹³Dit zijn de wetten en voorschriften die de Here de Israëlieten via Mozes gaf, terwijl zij hun kamp hadden opgeslagen in de vlakte van Moab langs de rivier de Jordaan, tegenover Jericho.

Numeri 36

BasisBijbel

Het huwelijk van dochters die de grond van hun vader erven als hun vader geen zonen had

36 De leiders van de familie van Gilead, die een zoon was van Machir, die een zoon was van Manasse, uit de stam van Jozef, kwamen naar Mozes en de leiders van de Israëlieten. ²Ze zeiden: "De Heer heeft bevolen om het land onder de Israëlieten te verloten. En Hij heeft gezegd dat het stuk grond van onze stamgenoot Zelafead aan zijn dochters moet worden gegeven. ³Maar als ze trouwen met mannen van een andere stam, gaat het stuk grond dat zij bezitten, af van het gebied van onze stam. Het komt bij de grond van de man met wie ze trouwen. Maar het zou afgaan van het gebied dat wij als stam hebben gekregen toen het land werd verloot. ⁴In het Jubeljaar^[a] komt hun stuk grond voorgoed bij het gebied van de stam van hun man, en gaat af van het gebied van ónze stam."

⁵Mozes vertelde de Israëlieten het antwoord van de Heer hierover: "De stam van Jozef heeft gelijk. ⁶Dit zegt de Heer over de dochters van Zelafead: Ze mogen trouwen met wie ze willen, als het maar is met een man uit de stam van hun vader. ⁷Want grond van de ene stam mag niet naar een andere stam gaan. De Israëlieten moeten altijd het stuk grond houden dat bij hun stam hoort. ⁸Iedere dochter die een eigen stuk grond heeft geërfd, moet trouwen met iemand uit de familie van haar vader. ⁹Want de grond mag niet van de ene stam naar een andere stam gaan. Maar de stammen van Israël moeten allemaal hun eigen gebied houden."

¹⁰De dochters van Zelafead deden wat de Heer tegen Mozes gezegd had. ¹¹Mala, Tirza, Hogla, Milka en Noa trouwden met de zonen van hun ooms, de broers van hun vader. ¹²Dus met mannen uit de stam van Manasse, de zoon van Jozef. Zo bleef hun stuk grond bij de stam van de familie van hun vader.

¹³Dit zijn de wetten en bevelen die de Heer door Mozes aan de Israëlieten gegeven heeft in de vlakte van Moab langs de Jordaan tegenover Jericho.

Footnotes

Numeri 36:4 Om de 50 jaar was er een Jubeljaar, een jaar met speciale wetten. Lees Leviticus 25.

Numbers 36

Common English Bible

Inheritance of Zelophehad’s daughters

36 The leaders of the households of the clans of Gilead, Machir’s son and Manasseh’s grandson, of Joseph’s clans, approached and spoke before Moses and the chiefs, who were the leaders of the Israelite households. ²They said, “The Lord commanded my master to give the land as an inheritance by lot to the Israelites. But my master was also commanded by the Lord to give the inheritance of Zelophehad our brother to his daughters. ³If they are married to someone from another Israelite tribe, their inheritance will be taken away from our household and given to another tribe into which they marry. Then it will be taken away from the lot of our inheritance. ⁴At the Israelite Jubilee, their inheritance will be added to the inheritance of the tribe into which they married. Then their inheritance will be taken away from the inheritance of our ancestral tribe.”

⁵Then Moses commanded the Israelites according to the Lord’s word: “The tribe of Joseph’s descendants are correct in what they’re saying. ⁶This is the word that the Lord commands to Zelophehad’s daughters: They may marry whomever seems best to them, but they may only marry into one of the clans of their ancestral tribe, ⁷so that the inheritance of the Israelites doesn’t transfer from one tribe to another. The Israelites will each retain the tribal inheritance of his ancestral tribe. ⁸Every daughter who inherits land from an Israelite tribe must marry into one of the clans of her father’s tribe. In this way each Israelite will own the land of his ancestors. ⁹An inheritance of land may not be transferred from one tribe to another, for the Israelite tribes will each retain its own inheritance.”

¹⁰Zelophehad’s daughters did as the Lord commanded Moses. ¹¹Mahlah, Tirzah, Hoglah, Milcah, and Noah, Zelophehad’s daughters, married their cousins. ¹²They married into the clan of Manasseh, Joseph’s son. Their inheritance remained in the tribe of their father’s clan.

Conclusion

¹³These are the commandments and the case laws that the Lord commanded the Israelites through Moses in the plains of Moab by the Jordan across from Jericho.

Het Boek (HTB)

BasisBijbel (BB)

Common English Bible (CEB)

Numeri 36 Het Boek