5 Karon, mga taga-Jerusalem, andama ninyo ang inyong mga sundalo^[a] kay gilibotan kamo sa kaaway. Hampakon nila ug baston ang nawong sa pangulo sa Israel.

Ang Gisaad nga Pangulo gikan sa Betlehem

² Miingon ang Ginoo, “Ikaw, Betlehem Efrata, dili kaayo importante nga lungsod sa Juda. Apan mag-gikan kanimo ang usa ka tawo nga mag-alagad kanako isip pangulo sa Israel, kansang mga katigulangan inila nga mga tawo sa unang panahon.”

³ Busa itugyan sa Ginoo ngadto sa mga kaaway ang katawhan sa Israel hangtod sa panahon nga manganak ug batang lalaki nga maoy mangulo sa Israel ang babayeng nagabati.^[b] Ug ang iyang mga kadugo nga nabihag sa ubang dapit magbalik ngadto sa ilang isigka-Israelinhon. ⁴ Magdumala kining maong pangulo ug atimanon niya ang katawhan sa Israel sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero. Himuon niya kini pinaagi sa kusog ug gahom sa Ginoo nga iyang Dios. Ug magakinabuhi ang iyang katawhan nga walay gikahadlokan tungod kay ilhon sa mga tawo sa tibuok kalibotan^[c] ang iyang pagkagamhanan. ⁵ Hatagan usab niya ug maayo nga kahimtang^[d] ang iyang katawhan.

Kagawasan ug Kalaglagan

Kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta ug sudlon nila ang lig-ong mga bahin sa atong lungsod, makiggira kita kanila nga pinangulohan sa maisog nato nga mga pangulo. ⁶ Pildihon nila ug dumalahan ang Asiria, ang yuta ni Nimrod, pinaagi sa ilang mga hinagiban. Luwason nila^[e] kita kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta.

⁷ “Ang nangahibiling mga Israelinhon magadala ug panalangin sa daghang mga nasod. Mahimo silang sama sa tun-og ug ulan nga gipadala sa Ginoo sa pagpatubo sa mga tanom. Magsalig sila sa Dios ug dili sa tawo. ⁸ Apan magdala usab sila ug kalaglagan sa mga nasod. Mahisama sila sa liyon—taliwala sa mga mananap sa kalasangan ug sa panon sa mga karnero sa sabsabanan—nga moyatak-yatak ug mokunis-kunis kanila, ug wala gayoy makalingkawas. ⁹ Magmadaogon ang mga Israelinhon batok sa ilang mga kaaway. Laglagon gayod nila silang tanan.”

Pagalaglagon sa Ginoo ang mga Ginasaligan sa mga Israelinhon

¹⁰ Miingon ang Ginoo ngadto sa mga Israelinhon, “Sa umaabot nga mga adlaw, ipapatay ko ang inyong mga kabayo ug gub-on ko ang inyong mga karwahe. ¹¹ Gub-on ko usab ang inyong mga lungsod apil na ang pinarilan. ¹² Wagtangon ko ang inyong mga anting-anting ug ang inyong mga manalagna. ¹³ Dili na kamo makasimba sa mga imahen ug sa sagrado nga mga bato nga inyong gihimo, kay gub-on ko kini. ¹⁴ Pang-ibton ko ang mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Ug gun-ubon ko ang inyong mga lungsod. ¹⁵ Sa akong labihan nga kasuko, manimalos ako sa mga nasod nga wala motuman kanako.”

Ang Akusasyon sa Ginoo Batok sa mga Israelinhon

6 Miingon si Micas: Kamong mga Israelinhon, pamatia ninyo ang isulti sa Ginoo kaninyo:

“Sige na, ipresentar ninyo ang inyong kaso; padungga ninyo ang mga bukid ug ang mga bungtod^[f] sa inyong isulti. ² Ug kamong mga bukid nga mao ang malig-on nga mga pundasyon sa kalibotan, pamatia ninyo ang akusasyon sa Ginoo batok sa mga Israelinhon nga iyang katawhan.”

³ Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan ko, unsa bay sala nga nahimo ko kaninyo? Gilisod-lisod ko ba kamo? Tubaga ninyo ako! ⁴ Gipagawas ko kamo gikan sa Ehipto diin giulipon kamo. Ug gipadala ko si Moises, Aaron, ug si Miriam sa pagpangulo kaninyo. ⁵ Mga katawhan ko, hinumdomi ninyo nga gisugo ni Balak nga hari sa Moab si Balaam nga anak ni Beor nga tunglohon kamo. Apan gisugo ko si Balaam sa pagpanalangin kaninyo. Hinumdomi usab ninyo kon giunsa ko kamo pagtabang sa pagtabok sa Suba sa Jordan sa dihang naglakaw kamo gikan sa Shitim hangtod sa Gilgal, aron maamgohan ninyo ang gibuhat ko sa pagluwas kaninyo.”

⁶ Mitubag ang usa sa mga Israelinhon, “Unsay ihalad ko sa Ginoo, ang Dios nga anaa sa langit, kon mosimba ako kaniya? Mohalad ba ako ug baka nga usa ka tuig ang panuigon isip halad nga sinunog? ⁷ Malipay kaha ang Ginoo kon halaran ko siya ug linibo ka mga karnero ug daghan kaayong lana? Ihalad ko ba kaniya ang akong kamagulangang anak isip bayad sa akong mga sala?”

⁸ Mitubag si Micas: Gitudloan na kita sa Ginoo kon unsa ang maayo. Ug mao kini ang iyang gusto nga ipatuman kanato: Himuon nato kon unsa ang matarong, palabihon nato ang pagkamaluloy-on ngadto sa uban, ug mapainubsanon kitang mosunod sa Dios.

Silotan sa Ginoo ang mga Israelinhon

⁹ Pamati kamo sa gisulti sa Ginoo ngadto sa siyudad sa Jerusalem, kay ang nagtahod kaniya mao ang may husto nga kaalam:

“Kamong mga miyembro sa tribo sa Juda, pagtigom kamo sa siyudad sa Jerusalem ug pamati. ¹⁰ Daotan kamong mga katawhan! Dili ko kalimtan ang mga bahandi nga natigom ninyo sa daotang paagi. Naggamit kamo sa dili hustong taksanan—ang buhat nga akong gipanghimaraot. ¹¹ Dili mahimong pasagdan ko lang kamo nga manglimbong sa inyong timbangan. ¹² Ang mga adunahan diha kaninyo mga bangis ug tanan kamo limbongan ug bakakon. ¹³ Busa tungod sa inyong mga sala silotan ko kamo sa hilabihan aron malaglag kamo. ¹⁴ Tinuod nga makakaon kamo, apan dili kamo mabusog; kanunay gihapon kamong gutomon. Magtipig kamo ug mga abot, apan dili ninyo kini mapuslan, kay ipakuha ko kini sa inyong mga kaaway sa panahon sa gira. ¹⁵ Magpugas kamo, apan dili kamo ang mag-ani niini. Magpuga kamo ug mga olibo, apan dili kamo ang makapahimulos sa lana niini. Magpuga kamo ug mga ubas, apan dili kamo ang moinom sa bino niini. ¹⁶ Mahitabo kini kaninyo tungod kay gisunod ninyo ang daotang mga binuhatan, mga tulumanon, ug mga tambag ni Haring Omri ug sa panimalay ni Haring Ahab. Busa laglagon ko kamo, ug biay-biayon kamo ug bugalbugalan sa ubang mga nasod.”

Ang Kadaotan sa mga Israelinhon

7 Miingon si Micas: Alaot ako! Sama ako sa tawo nga gapanghagdaw nga wala gayoy makitang bunga^[g] sa igos o sa ubas nga ako gayong gitinguha. ² Ang buot kong ipasabot, wala na akoy nakitang tawo sa Israel nga matinud-anon sa Dios. Wala nay nahibiling matarong nga tawo. Ang matag usa naghulat ug higayon sa pagpatay sa iyang katagilungsod; giandaman nila ug lit-ag ang ilang isigka-tawo. ³ Hanas sila sa paghimo ug daotan. Ang mga pangulo ug mga huwes nagdawat ug suborno, ug nagsunod lang sila sa gusto sa mga inila ug gamhanan nga mga tawo. Nagkahiusa sila sa pagplano sa pagtuis sa hustisya. ⁴ Ang labing matarong kanila sama sa tunokong mga sagbot nga walay kapuslanan. Miabot na ang panahon nga silotan sa Dios kining mga tawhana sama sa iyang gipahimangno kanila pinaagi sa mga tigbantay nga mga propeta. Busa karon magkaguliyang sila.

⁵ Tungod kay mikuyanap na ang kadaotan, ayaw kamo pagsalig sa inyong mga silingan, bisan pa sa suod nga mga higala. Pagbantay usab kamo sa inyong ginasugilon bisan sa inyong mahal nga asawa. ⁶ Kay ang anak nga lalaki dili na motahod sa iyang amahan, ang anak nga babaye mosukol sa iyang inahan, ug ang umagad nga babaye mosukol sa iyang ugangan nga babaye. Ang miyembro mismo sa pamilya sa usa ka tawo mao ang iyang kaaway.

⁷ Apan ako mosalig gayod sa Ginoo nga akong Dios. Maghulat ako kaniya nga moluwas kanako. Pamation gayod niya ang akong pag-ampo.

Luwason sa Ginoo ang mga Israelinhon

⁸ Miingon ang mga Israelinhon, “Dili angayng biay-biayon lang kita sa atong mga kaaway. Kay bisan ug nalaglag kita mobangon kita pag-usab. Ug bisan anaa kita sa kangitngit ang Ginoo mao ang atong kahayag. ⁹ Tungod kay nakasala kita batok sa Ginoo, angay lang nga antuson nato ang iyang silot kanato hangtod nga labanan niya kita ug hatagan ug hustisya. Gikan sa kangitngit, dad-on niya kita sa kahayag ug makita nato siya nga moluwas kanato.^{[h] 10} Makita kini sa atong mga kaaway ug maulawan sila. Kay gibiaybiay nila kita kaniadto nga nagaingon, ‘Asa na ang Ginoo nga inyong Dios?’ Sa dili madugay makita nato ang ilang pagkalaglag. Mahisama sila sa lapok nga gitunob-tunoban diha sa mga karsada.”

¹¹ Miingon si Micas sa mga taga-Jerusalem: Moabot ang panahon nga tukoron ninyo pag-usab ang inyong mga paril ug nianang panahona molapad pa gayod ang inyong teritoryo. ¹² Niana usab nga panahon moanha kaninyo ang mga tawo gikan sa Asiria, sa mga siyudad sa Ehipto, sa mga dapit paingon sa Suba sa Eufrates, ug sa layong mga dapit.^{[i] 13} Maawaaw ang mga nasod sa kalibotan tungod sa kadaotan sa mga lumulupyo niini.

Nagaampo ang mga Israelinhon nga Kaloy-an Sila sa Dios

¹⁴ Nagaampo ang mga Israelinhon, “Ginoo, bantayi kaming imong katawhan nga imong gipanag-iyahan, sama sa pagbantay sa magbalantay sa mga karnero. Ang mga yuta sa palibot namo abunda ug sabsabanan, apan kami nagkinabuhi nga kami-kami lang sa kamingawan. Ipalapad ang among teritoryo hangtod sa Basan ug sa Gilead sama kaniadto. ¹⁵ Pakit-a kami ug mga milagro sama sa imong gihimo kaniadto sa dihang gipagawas mo kami gikan sa Ehipto. ¹⁶ Makita kini sa ubang mga nasod ug maulawan sila bisan sa ilang pagkagamhanan. Ug dili na sila magsulti ug mamati sa mga pagbiaybiay kanamo. ¹⁷ Magkamang sila sa yuta sama sa bitin tungod sa kaulaw. Manggawas sila sa ilang mga tagoanan nga nagakurog sa kahadlok kanimo, Ginoo nga among Dios. ¹⁸ Ginoo, wala nay laing Dios nga sama kanimo. Gipasaylo mo ang mga sala sa nangahibiling katawhan nga imong gipanag-iya. Dili ka maghambin ug kasuko hangtod sa hangtod tungod kay gikalipay mo ang paghigugma kanamo. ¹⁹ Kaloy-i kami pag-usab ug kuhaa ang among mga sala ug ayaw na kini hinumdomi pa.^{[j] 20} Ipakita mo ang imong pagkamatinumanon ug paghigugma kanamo nga mga kaliwat ni Abraham ug ni Jacob, sama sa imong gisaad kanila kaniadto sa unang panahon.”