Print Page Options

Ang Awit nina Debora at Barak

Nang araw na iyon, ang awit na ito'y inawit ni Debora at ni Barak na anak ni Abinoam:

“Purihin si Yahweh!
    Ang mga Israelita'y buong giting na lumaban;
    nagkusang-loob ang taong-bayan.

“Mga pinuno at mga hari, inyong dinggin,
    ako'y aawit kay Yahweh, sa Diyos ng Israel!

“Nang sa bundok ng Seir, Yahweh, ikaw ay lumisan,
    at nang ang lupain ng Edom ay iyong iniwan,
    nayanig ang lupa at bumuhos ang ulan,
    tubig ng mga ulap sa kalangitan.
Nayanig(A) ang mga bundok sa harapan ni Yahweh, na nasa Zion,
    sa harapan ni Yahweh, ang Diyos ng Israel.

“Nang panahon ni Shamgar, anak ni Anat,
    gayundin naman nang panahon ni Jael,
ang mga manlalakbay ay lumilihis sa daan,
    tumigil ang mga tao sa pangangalakal.
Noo'y iniwan na ang mga nayon sa Israel,
    ngunit nang dumating ka, Debora,
    sa Israel ika'y naging isang ina.
Pumipili sila ng mga bagong diyus-diyosan,
    kaya't ang digmaa'y nasa mga pintuang-bayan.
Sa apatnapung libong Israel na lumaban,
    mayroon bang nagdala ng sibat at kalasag man lang?
Ang pagmamalasakit ng puso ko'y sa mga pinunong Israelita,
    na kusang nag-alay ng sariling buhay nila.
    Purihin si Yahweh!

10 “Umawit kayo[a] habang sakay ng mapuputing asno,
    habang maiinam na latag ang inuupuan ninyo
    at kayong mga naglalakad saanman patungo.
11 Sabay sa himig ng mga pastol sa tabing balon
    kung saan sinasaysay ang tagumpay ni Yahweh,
    mga tagumpay ng Israel sa kanyang mga nayon.
    Sa pintuan ng lunsod pumasok sila roon.

12 “Gumising ka, Debora, at ikaw ay tumayo!
    Gumising ka't bumangon, umawit ng isang himig.
Barak, anak ni Abinoam,
    kumilos ka't dalhin mong bihag ang mga kalaban.
13 Kumilos na ang mga dakila ng bayan;
    alang-alang kay Yahweh malakas man ay lalabanan!
14 Sumalakay sa libis[b] ang hukbo ni Efraim,
    kasunod sa paglusob ang lipi ni Benjamin.
Mga pinuno ng Maquir sa digmaa'y dumating,
    gayundin ang mga pinuno na sa Zebulun nanggaling.
15 Ang mga pinuno ng Isacar sumama kay Debora,
    gayundin kay Barak na tagapanguna,
    at hanggang sa libis sumunod sa kanya.
Ngunit ang lipi ni Ruben ay di makapagpasya,
    di nila malaman kung sila ay sasama.
16 Bakit ayaw ninyong iwan ang pastulan?
    Hindi n'yo ba maiwan ang inyong mga kawan?
Ang lipi nga ni Ruben, sa pagpapasya'y nahirapan.
17 Ang Gilead ay nanatili sa silangan ng Jordan,
    ang mga barko'y hindi iniwan ng lipi ni Dan.
Ang lipi ni Asher, sa tabing-dagat nagpaiwan,
    sila'y nanatili sa mga daungan.
18 Itinaya ng Zebulun ang kanyang buhay,
    gayundin ang Neftali na humarap sa digmaan.

19 “Ang mga hari'y dumating doon sa labanan,
    silang mga hari ng lupang Canaan,
sa mga batis ng Megido doon sa Taanac,
    ngunit wala silang nasamsam na pilak.
20 Pati mga bituin ay nakipaglaban,
    nilabanan si Sisera buhat sa kalangitan.
21 At sa kanilang pagtawid sa ilog ng Kison,
    tinangay sila ng agos, nilamon ng mga alon.
Gayunman kaluluwa ko, tumatag ka't magpatuloy!
22 Sa bilis ng takbo ang yabag ay walang humpay,
    kabayong matutulin sila ang nakasakay.

23 “Sumpain ang Meroz,” sabi ng anghel ni Yahweh.
    “Sumpain nang labis ang naninirahan doon,
sapagkat hindi sila humarap at tumulong sa labanan,
    nang digmain ni Yahweh ang mga kalaban.

24 “Higit ngang pinagpala ang babaing si Jael,
    ang asawa ng Cineong si Heber,
    sa lahat ng babaing nakatira sa mga tolda, higit na pagpapala nakalaan sa kanya.
25 Si Sisera'y humingi ng tubig na inumin, ngunit gatas ang ibinigay ni Jael;
    malinamnam na gatas sa sisidlang mamahalin.
26 At habang ang tulos ng tolda'y hawak ng kaliwang kamay,
    sa kanan nama'y hawak ang maso ng panday,
ibaon ang tulos sa sentido ni Sisera,
    nabasag at nadurog ang ulo niya.
27 Sa paanan ni Jael, si Sisera'y nahandusay,
    sa kanyang paana'y bumagsak at namatay.

28 “Itong ina ni Sisera ay naroon sa bintana,
    naiinip, hindi mapakali, nagtatanong na may luha,
‘Bakit kaya hanggang ngayon ang anak ko'y wala pa,
    kabayo at karwahe niya'y masyadong naaantala?’
29 Mga babaing tagapayo ay tumugon sa kanya;
    at sa kanyang tanong ito rin ang sagot niya:
30 ‘Nagtatagal marahil siya sa paghanap ng samsam nila,
    para sa isang kawal, isang babae o dalawa,
    mamahaling kasuotan para sa kanyang ina,
    at magarang damit naman para sa kanya.’

31 “Ganyan nawa malipol ang iyong mga kalaban, O Yahweh,
    maging tulad naman ng sumisikat na araw ang iyong mga kaibigan.”

At nagkaroon ng kapayapaan sa lupain sa loob ng apatnapung taon.

Footnotes

  1. 10 Umawit kayo: o Mag-isip kayo .
  2. 14 libis: Sa ibang manuskrito'y Amalek .

Ang Awit ni Debora

Nang magkagayo'y umawit si Debora at si Barak na anak ni Abinoam nang araw na iyon,

“Sapagkat ang mga pinuno ay nanguna sa Israel,
    sapagkat kusang inihandog ng bayan ang kanilang sarili,
    purihin ninyo ang Panginoon!
“Makinig kayo, mga hari; pakinggan ninyo, mga prinsipe;
     Panginoon ako'y aawit,
    ako'y gagawa ng himig sa Panginoon, ang Diyos ng Israel.
Panginoon, nang ikaw ay lumabas sa Seir,
    nang ikaw ay humayo mula sa lupain ng Edom,
ang lupa'y nanginig,
    ang langit naman ay nagpatak,
    oo, ang mga ulap ay nagpatak ng tubig.
Ang(A) mga bundok ay nayanig sa harap ng Panginoon, yaong sa Sinai,
    sa harap ng Panginoon, ang Diyos ng Israel.
“Sa mga araw ni Shamgar na anak ni Anat,
    sa mga araw ni Jael, ang mga paglalakbay ay tumigil,
    at ang mga manlalakbay ay bumagtas sa mga lihis na landas.
Ang mga magsasaka ay huminto sa Israel, sila'y tumigil,
hanggang sa akong si Debora ay bumangon,
    bumangon bilang ina sa Israel.
Nang piliin ang mga bagong diyos,
    nasa mga pintuang-bayan ang digmaan.
May nakita bang kalasag o sibat
    sa apatnapung libo sa Israel?
Ang aking puso ay nasa mga pinuno sa Israel,
    na kusang-loob na naghandog ng kanilang sarili sa bayan;
    purihin ang Panginoon!
10 “Saysayin ninyo, kayong mga nakasakay sa mapuputing asno,
    kayong nakaupo sa maiinam na alpombra,
    at kayong lumalakad sa daan.
11 Sa tugtog ng mga manunugtog sa mga dakong igiban ng tubig,
    doon nila inuulit ang mga tagumpay ng Panginoon,
    ang mga tagumpay ng kanyang magbubukid sa Israel.
“Bumaba nga ang bayan ng Panginoon sa mga pintuang-bayan.
12 “Gumising ka, gumising ka, Debora!
    Gumising ka, gumising ka, bumigkas ka ng awit!
Bumangon ka, Barak, at ihatid mo ang iyong mga bihag,
    ikaw na anak ni Abinoam.
13 Bumaba nga ang nalabi sa mga maharlika;
    at ang bayan ng Panginoon ay bumaba dahil sa kanya laban sa mga makapangyarihan.
14 Mula sa Efraim na kanilang ugat, sila ay naghanda patungo sa libis,
    sa likuran mo ay ang Benjamin, na kasama ng iyong mga kamag-anak;
sa Makir nagmula ang mga pinuno,
    at sa Zebulon ang may hawak ng tungkod ng pinuno;
15 ang mga pinuno sa Isacar ay dumating na kasama ni Debora;
    at ang Isacar ay tapat kay Barak,
    sa libis ay dumaluhong sila sa kanyang mga sakong.
Sa gitna ng mga angkan ni Ruben,
    nagkaroon ng lubusang pagsasaliksik ng puso.
16 Bakit ka nanatili sa gitna ng mga kulungan ng tupa,
    upang makinig ba ng mga pagtawag sa mga kawan?
Sa gitna ng mga angkan ng Ruben,
    nagkaroon ng lubusang pagsasaliksik ng puso.
17 Ang Gilead ay nanatili sa kabila ng Jordan;
    at ang Dan, bakit siya'y nanatili sa mga barko?
Ang Aser ay nanatili sa mga baybayin ng dagat,
    at nanahan sa kanyang mga daong.
18 Ang Zebulon ay isang bayan na nagsuong ng kanilang buhay sa kamatayan,
    gayundin ang Neftali sa matataas na dako ng kaparangan.
19 “Ang mga hari ay dumating, sila'y lumaban;
    nang magkagayo'y lumaban ang mga hari ng Canaan,
sa Taanac na nasa tabi ng tubig sa Megido;
    sila'y hindi nakasamsam ng pilak.
20 Mula sa langit ang mga bituin ay nakipaglaban,
    mula sa kanilang paglakad sila'y nakipaglaban kay Sisera.
21 Tinangay sila ng rumaragasang Kishon,
    ng rumaragasang agos, ng Ilog Kishon.
    Sumulong ka, kaluluwa ko, nang may lakas!
22 “Nang magkagayo'y yumabag ang mga paa ng mga kabayo,
    na may pagkaripas, pagkaripas ng kanyang mga kabayong pandigma.
23 “Sumpain si Meroz, sabi ng anghel ng Panginoon,
    sumpain nang mapait ang mga naninirahan doon,
sapagkat sila'y hindi dumating upang tumulong sa Panginoon,
    upang tumulong sa Panginoon, laban sa makapangyarihan.
24 “Higit na pinagpala sa lahat ng babae si Jael,
    ang asawa ni Eber na Kineo,
    higit siyang pinagpala sa lahat ng babaing naninirahan sa tolda.
25 Siya'y[a] humingi ng tubig, at binigyan niya ng gatas;
    kanyang dinalhan siya ng mantekilya sa maharlikang mangkok.
26 Hinawakan ng kanyang kamay ang tulos ng tolda,
    at ng kanyang kanang kamay ang pamukpok ng mga manggagawa;
kanyang pinukpok si Sisera ng isang pukpok,
    dinurog niya ang kanyang ulo,
    kanyang binasag at tinusok ang kanyang noo.
27 Siya'y nabuwal, siya'y nalugmok,
    siya'y bumulagta sa kanyang paanan,
sa kanyang paanan siya ay nabuwal, siya ay nalugmok,
    kung saan siya nabuwal, doon siya patay na bumagsak.
28 “Mula sa bintana siya ay dumungaw,
    ang ina ni Sisera ay sumigaw sa pagitan ng durungawan:
‘Bakit ang kanyang karwahe ay natatagalang dumating?
    Bakit nababalam ang mga yabag ng kanyang mga karwahe?’
29 Ang kanyang mga pinakapantas na babae ay sumagot sa kanya,
    siya na rin ang sumagot sa kanyang sarili,
30 ‘Hindi ba sila nakakatagpo at naghahati-hati ng samsam?
    Isa o dalawang dalaga, sa bawat lalaki;
kay Sisera ay samsam na damit na may sari-saring kulay,
    samsam na sari-saring kulay ang pagkaburda,
    dalawang piraso ng kinulayang gawa, binurdahan para sa aking leeg bilang samsam?’
31 “Gayon nalipol ang lahat ng iyong mga kaaway, Panginoon!
    Ngunit ang iyong mga kaibigan ay maging tulad ng araw sa pagsikat niya sa kanyang kalakasan.”

At ang lupain ay nagpahinga na apatnapung taon.

Footnotes

  1. Mga Hukom 5:25 o Si Sisera'y .

Ang awit ni Debora.

Nang magkagayo'y (A)umawit si Debora at si Barac na anak ni Abinoam nang araw na yaon, na sinasabi,

(B)Sapagka't namatnubay ang mga tagapatnubay sa Israel,
(C)Sapagka't ang bayan ay humandog na kusa,
Purihin ninyo ang Panginoon.
(D)Dinggin ninyo, Oh ninyong mga hari; pakinggan ninyo, Oh ninyong mga prinsipe;
Ako, ako'y aawit sa Panginoon,
Ako'y aawit ng pagpupuri sa Panginoon, na Dios ng Israel.
(E)Panginoon, nang ikaw ay lumabas sa Seir,
Nang ikaw ay yumaon mula sa bukid ng Edom,
(F)Ang lupa'y nayanig, ang langit naman ay pumatak,
Oo, ang mga alapaap ay nagpatak ng tubig.
(G)Ang mga bundok ay humuho sa harap ng Panginoon,
Pati yaong Sinai, sa harap ng Panginoon, ng Dios ng Israel.
Sa mga kaarawan ni (H)Samgar na anak ni Anat,
Sa mga kaarawan ni Jael, ang mga paglalakbay ay naglikat,
At ang mga manglalakbay ay (I)bumagtas sa mga lihis na landas.
Ang mga pinuno ay naglikat sa Israel, sila'y naglikat,
Hanggang sa akong si Debora, ay bumangon,
Na ako'y bumangon na isang ina sa Israel.
(J)Sila'y nagsipili ng mga bagong dios;
Nang magkagayo'y nagkaroon ng digma sa mga pintuang-bayan:
(K)May nakita kayang kalasag o sibat sa apat na pung libo sa Israel?
Ang aking (L)puso ay nasa mga gobernador sa Israel,
Na nagsihandog na kusa sa bayan;
Purihin ninyo ang Panginoon!
10 (M)Saysayin ninyo, ninyong mga nakasakay sa mapuputing asno,
Ninyong nangakaupo sa maiinam na latag,
At ninyong nangagsisilakad sa daan.
11 Malayo sa ingay ng mga manghuhutok, sa mga dakong igiban ng tubig,
Doon sila magpapanibagong magsanay sa mga matuwid na gawa ng Panginoon,
Ng mga matuwid na gawa ng kaniyang pagpupuno sa Israel.
Bumaba nga ang bayan ng Panginoon sa mga pintuang-bayan.
12 (N)Gumising ka, gumising ka, Debora; gumising ka, gumising ka, bumigkas ka ng awit:
Bumangon ka, Barac, at (O)ihatid mo ang iyong mga bihag, ikaw na anak ni Abinoam.
13 Nagsibaba nga ang nalabi sa mga mahal, at ang bayan; (P)Ang Panginoon ay bumaba dahil sa akin laban sa mga makapangyarihan.
14 (Q)Sa Ephraim nangagmula silang nasa (R)Amalec ang ugat;
Sa likuran mo, ay ang Benjamin, na kasama ng iyong mga bayan;
Sa (S)Machir nangagmula ang mga gobernador,
At sa Zabulon yaong nangaghahawak ng tungkod ng pagpupuno.
15 At ang mga prinsipe sa Issachar ay kasama ni Debora;
Na kung paano si Issachar ay (T)gayon si Barac,
Sa libis nagsisubasob sa kaniyang paanan.
Sa tabi ng mga agusan ng tubig ng Ruben ay nagkaroon ng mga dakilang pasiya ng puso.
16 Bakit ka nakaupo sa gitna ng mga kulungan ng tupa,
Upang makinig ba ng mga tawag sa mga kawan?
Sa agusan ng tubig ng Ruben
Nagkaroon ng mga dakilang pasiya ng puso.
17 (U)Ang Galaad ay tumahan sa dako roon ng Jordan:
(V)At ang Dan, bakit siya'y natira sa mga sasakyan sa tubig?
(W)Ang Aser ay nanatili sa mga baybayin ng dagat,
At nanahan sa kaniyang mga daong.
18 (X)Ang Zabulon ay isang bayan na isinapanganib ang kanilang buhay sa ikamamatay,
At ang Nephtali, ay sa matataas na dako ng bukiran.
19 Ang mga hari ay nagsiparito at nagsilaban;
Nang magkagayo'y nagsilaban ang mga hari ng Canaan,
Sa Taanach na nasa tabi ng tubig sa Megiddo:
Sila'y hindi nagdala ng mga pakinabang na salapi.
20 Ang mga bituin ay nakipaglaban mula sa langit,
Sa kanilang paglakad sila'y nakipaglaban kay Sisara.
21 (Y)Tinangay sila ng ilog Cison,
Ng matandang ilog na yaon, ng ilog Cison.
Oh kaluluwa ko, lumakad kang may lakas.
22 Nang magkagayo'y nagsiyabag ang mga kuko ng mga kabayo,
Dahil sa mga pagdamba, sa pagdamba ng kanilang mga malakas.
23 Sumpain ninyo si Meroz, sabi ng anghel ng Panginoon,
Sumpain ninyo ng kapaitpaitan ang mga tagaroon sa kaniya;
(Z)Sapagka't sila'y hindi naparoon na tumulong (AA)sa Panginoon,
Na tumulong sa Panginoon, laban sa mga makapangyarihan.
24 Pagpalain sa lahat ng babae si Jael,
Ang asawa ni Heber na Cineo,
Pagpalain siya sa lahat ng babae sa tolda.
25 (AB)Siya'y humingi ng tubig, at binigyan niya ng gatas;
Kaniyang binigyan siya ng mantekilya sa pinggang mahal.
26 Kaniyang hinawakan ng kaniyang kamay ang tulos,
At ng kaniyang kanang kamay ang pamukpok ng mga manggagawa;
At sa pamamagitan ng pamukpok ay kaniyang sinaktan si Sisara, pinalagpasan niya sa kaniyang ulo,
Oo, kaniyang tinarakan at pinalagpasan ang kaniyang pilipisan.
27 Sa kaniyang paanan ay nasubasob, siya'y nabuwal, siya'y nalugmok:
Sa kaniyang paanan siya'y nasubasob, siya'y nabuwal.
Kung saan siya sumubasob, doon siya nalugmok na patay.
28 Sa dungawan ay sumungaw, at sumigaw;
Ang ina ni Sisara ay humiyaw mula sa mga silahia:
Bakit kaya ang kaniyang karo ay nagluluwat ng pagdating?
Bakit kaya bumabagal ang mga gulong ng kaniyang mga karo?
29 Ang kaniyang mga pantas na babae ay sumagot sa kaniya,
Oo, siya'y nagbalik ng sagot sa kaniyang sarili,
30 Hindi ba sila nakasumpong, hindi ba nila binahagi ang samsam?
Isang dalaga, dalawang dalaga sa bawa't lalake;
Kay Sisara ay samsam na damit na may sarisaring kulay,
Samsam na sarisaring kulay ang pagkaburda,
Na sarisaring kulay, na burda sa dalawang tagiliran,
Na suot sa leeg ng mga bihag?
31 (AC)Gayon malipol ang lahat ng iyong mga kaaway, Oh Panginoon:
Nguni't yaong mga umiibig sa kaniya ay (AD)maging parang araw (AE)pagka lumalabas sa kaniyang kalakasan.
(AF)At ang lupain ay nagpahinga na apat na pung taon.

The Song of Deborah and Barak

(A)Then sang Deborah and Barak the son of Abinoam on that day:

“That the leaders took the lead in Israel,
    that (B)the people offered themselves willingly,
    bless the Lord!

“Hear, O kings; give ear, O princes;
    to the Lord I will sing;
    I will make melody to the Lord, the God of Israel.

Lord, (C)when you went out from Seir,
    when you marched from the region of Edom,
(D)the earth trembled
    and the heavens dropped,
    yes, the clouds dropped water.
The mountains (E)quaked before the Lord,
    (F)even Sinai before the Lord,[a] the God of Israel.

“In the days of (G)Shamgar, son of Anath,
    in the days of (H)Jael, (I)the highways were abandoned,
    and travelers kept to the byways.
The villagers ceased in Israel;
    they ceased to be until I arose;
    I, Deborah, arose as a mother in Israel.
(J)When new gods were chosen,
    then war was in the gates.
(K)Was shield or spear to be seen
    among forty thousand in Israel?
My heart goes out to the commanders of Israel
    who (L)offered themselves willingly among the people.
    Bless the Lord.

10 “Tell of it, (M)you who ride on white donkeys,
    you who sit on rich carpets[b]
    and you who walk by the way.
11 To the sound of musicians[c] at the watering places,
    there they repeat the righteous triumphs of the Lord,
    the righteous triumphs of his villagers in Israel.

“Then down to the gates marched the people of the Lord.

12 (N)“Awake, awake, Deborah!
    Awake, awake, break out in a song!
Arise, Barak, (O)lead away your captives,
    O son of Abinoam.
13 Then down marched the remnant of the noble;
    the people of the Lord marched down for me against the mighty.
14 From (P)Ephraim their root (Q)they marched down into the valley,[d]
    following you, Benjamin, with your kinsmen;
from (R)Machir marched down the commanders,
    and from Zebulun those who bear the lieutenant's[e] staff;
15 the princes of Issachar came with Deborah,
    and Issachar faithful to (S)Barak;
    into the valley they rushed at his heels.
Among the clans of Reuben
    there were great searchings of heart.
16 Why did you sit still (T)among the sheepfolds,
    to hear the whistling for the flocks?
Among the clans of Reuben
    there were great searchings of heart.
17 (U)Gilead stayed beyond the Jordan;
    (V)and Dan, why did he stay with the ships?
(W)Asher sat still (X)at the coast of the sea,
    staying by his landings.
18 (Y)Zebulun is a people who risked their lives to the death;
    (Z)Naphtali, too, on the heights of the field.

19 “The kings came, they fought;
    then fought the kings of Canaan,
at (AA)Taanach, by the waters of (AB)Megiddo;
    (AC)they got no spoils of silver.
20 (AD)From heaven the stars fought,
    from their courses they fought against Sisera.
21 (AE)The torrent Kishon swept them away,
    the ancient torrent, the torrent Kishon.
    March on, my soul, with might!

22 “Then loud beat the horses' hoofs
    with the galloping, galloping of his steeds.

23 “Curse Meroz, says the angel of the Lord,
    curse its inhabitants thoroughly,
(AF)because they did not come to the help of the Lord,
    to the help of the Lord against the mighty.

24 “Most blessed of women be (AG)Jael,
    the wife of Heber the Kenite,
    of tent-dwelling women most blessed.
25 (AH)He asked for water and she gave him milk;
    she brought him curds in a noble's bowl.
26 (AI)She sent her hand to the tent peg
    and her right hand to the workmen's mallet;
she struck Sisera;
    she crushed his head;
    she shattered and pierced his temple.
27 Between her feet
    he sank, he fell, he lay still;
between her feet
    he sank, he fell;
where he sank,
    there he fell—dead.

28 (AJ)“Out of the window she peered,
    the mother of Sisera wailed through (AK)the lattice:
‘Why is his chariot so long in coming?
    Why tarry the hoofbeats of his chariots?’
29 Her wisest princesses answer,
    indeed, she answers herself,
30 ‘Have they not found and (AL)divided the spoil?—
    A womb or two for every man;
spoil of dyed materials for Sisera,
    spoil of dyed materials embroidered,
    two pieces of dyed work embroidered for the neck as spoil?’

31 (AM)“So may all your enemies perish, O Lord!
    But your friends be (AN)like the sun (AO)as he rises in his might.”

(AP)And the land had rest for forty years.

Footnotes

  1. Judges 5:5 Or before the Lord, the One of Sinai, before the Lord
  2. Judges 5:10 The meaning of the Hebrew word is uncertain; it may connote saddle blankets
  3. Judges 5:11 Or archers; the meaning of the Hebrew word is uncertain
  4. Judges 5:14 Septuagint; Hebrew in Amalek
  5. Judges 5:14 Hebrew commander's

The Song of Deborah

On that day Deborah(A) and Barak son of Abinoam(B) sang this song:(C)

“When the princes in Israel take the lead,
    when the people willingly offer(D) themselves—
    praise the Lord!(E)

“Hear this, you kings! Listen, you rulers!
    I, even I, will sing to[a] the Lord;(F)
    I will praise the Lord, the God of Israel, in song.(G)

“When you, Lord, went out(H) from Seir,(I)
    when you marched from the land of Edom,
the earth shook,(J) the heavens poured,
    the clouds poured down water.(K)
The mountains quaked(L) before the Lord, the One of Sinai,
    before the Lord, the God of Israel.

“In the days of Shamgar son of Anath,(M)
    in the days of Jael,(N) the highways(O) were abandoned;
    travelers took to winding paths.(P)
Villagers in Israel would not fight;
    they held back until I, Deborah,(Q) arose,
    until I arose, a mother in Israel.
God chose new leaders(R)
    when war came to the city gates,(S)
but not a shield or spear(T) was seen
    among forty thousand in Israel.
My heart is with Israel’s princes,
    with the willing volunteers(U) among the people.
    Praise the Lord!

10 “You who ride on white donkeys,(V)
    sitting on your saddle blankets,
    and you who walk along the road,
consider 11 the voice of the singers[b] at the watering places.
    They recite the victories(W) of the Lord,
    the victories of his villagers in Israel.

“Then the people of the Lord
    went down to the city gates.(X)
12 ‘Wake up,(Y) wake up, Deborah!(Z)
    Wake up, wake up, break out in song!
Arise, Barak!(AA)
    Take captive your captives,(AB) son of Abinoam.’

13 “The remnant of the nobles came down;
    the people of the Lord came down to me against the mighty.
14 Some came from Ephraim,(AC) whose roots were in Amalek;(AD)
    Benjamin(AE) was with the people who followed you.
From Makir(AF) captains came down,
    from Zebulun those who bear a commander’s[c] staff.
15 The princes of Issachar(AG) were with Deborah;(AH)
    yes, Issachar was with Barak,(AI)
    sent under his command into the valley.
In the districts of Reuben
    there was much searching of heart.
16 Why did you stay among the sheep pens[d](AJ)
    to hear the whistling for the flocks?(AK)
In the districts of Reuben
    there was much searching of heart.
17 Gilead(AL) stayed beyond the Jordan.
    And Dan, why did he linger by the ships?
Asher(AM) remained on the coast(AN)
    and stayed in his coves.
18 The people of Zebulun(AO) risked their very lives;
    so did Naphtali(AP) on the terraced fields.(AQ)

19 “Kings came(AR), they fought,
    the kings of Canaan fought.
At Taanach, by the waters of Megiddo,(AS)
    they took no plunder of silver.(AT)
20 From the heavens(AU) the stars fought,
    from their courses they fought against Sisera.
21 The river Kishon(AV) swept them away,
    the age-old river, the river Kishon.
    March on, my soul; be strong!(AW)
22 Then thundered the horses’ hooves—
    galloping, galloping go his mighty steeds.(AX)
23 ‘Curse Meroz,’ said the angel of the Lord.
    ‘Curse its people bitterly,
because they did not come to help the Lord,
    to help the Lord against the mighty.’

24 “Most blessed of women(AY) be Jael,(AZ)
    the wife of Heber the Kenite,(BA)
    most blessed of tent-dwelling women.
25 He asked for water, and she gave him milk;(BB)
    in a bowl fit for nobles she brought him curdled milk.
26 Her hand reached for the tent peg,
    her right hand for the workman’s hammer.
She struck Sisera, she crushed his head,
    she shattered and pierced his temple.(BC)
27 At her feet he sank,
    he fell; there he lay.
At her feet he sank, he fell;
    where he sank, there he fell—dead(BD).

28 “Through the window(BE) peered Sisera’s mother;
    behind the lattice she cried out,(BF)
‘Why is his chariot so long in coming?
    Why is the clatter of his chariots delayed?’
29 The wisest of her ladies answer her;
    indeed, she keeps saying to herself,
30 ‘Are they not finding and dividing the spoils:(BG)
    a woman or two for each man,
colorful garments as plunder for Sisera,
    colorful garments embroidered,
highly embroidered garments(BH) for my neck—
    all this as plunder?(BI)

31 “So may all your enemies perish,(BJ) Lord!
    But may all who love you be like the sun(BK)
    when it rises in its strength.”(BL)

Then the land had peace(BM) forty years.

Footnotes

  1. Judges 5:3 Or of
  2. Judges 5:11 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
  3. Judges 5:14 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
  4. Judges 5:16 Or the campfires; or the saddlebags