Add parallel Print Page Options

16 At naparoon si Samson sa Gaza, at nakakita roon ng isang patutot at sinipingan.

At ibinalita sa mga taga Gaza na sinasabi, Si Samson ay naparito. At kanilang kinulong siya, at binakayan siya buong gabi sa pintuang-bayan, at tahimik buong gabi, na sinasabi, Maghintay tayo hanggang magbukang liwayway, saka natin patayin siya.

At si Samson ay humiga hanggang hating gabi, at bumangon sa hating gabi at humawak sa mga pinto ng pintuang-bayan, at sa dalawang haligi, at kapuwa binunot, pati ng sikang, at pinasan sa kaniyang mga balikat, at isinampa sa taluktok ng bundok na nasa tapat ng Hebron.

At nangyari pagkatapos, na siya'y suminta sa isang babae sa libis ng Sorec, na ang pangala'y Dalila.

At inahon ng mga pangulo ng mga Filisteo ang babae, at sinabi sa kaniya: Dayain mo siya, at tingnan mo kung saan naroon ang kaniyang dakilang kalakasan, at sa anong paraan mananaig kami laban sa kaniya upang aming matalian at mapighati siya: at bibigyan ka ng bawa't isa sa amin ng isang libo't isang daang putol na pilak.

At sinabi ni Dalila kay Samson, Saysayin mo sa akin, isinasamo ko sa iyo, kung saan naroon ang iyong dakilang kalakasan, at kung paanong matatalian ka upang pighatiin ka.

At sinabi ni Samson sa kaniya, Kung tatalian nila ako ng pitong sariwang yantok na kailan man ay hindi natuyo, ay hihina ako, at ako'y magiging gaya ng alinmang tao.

Nang magkagayo'y nagdala ang mga pangulo ng mga Filisteo sa kaniya ng pitong sariwang yantok na hindi pa natutuyo, at ipinagtali niya sa kaniya.

Ngayo'y may mga bakay na sa silid sa loob. At sinabi niya sa kaniya, Narito na sa iyo ang mga Filisteo, Samson. At kaniyang pinatid ang mga yantok, na tulad sa taling estopa pagka nadidikitan ng apoy. Sa gayo'y hindi naalaman ang kaniyang lakas.

10 At sinabi ni Dalila kay Samson, Narito, pinaglaruan mo ako, at pinagbulaanan mo ako: isinasamo ko ngayon sa iyo na saysayin mo sa akin kung paano matatalian ka.

11 At sinabi niya sa kaniya, Kung tatalian lamang nila ako ng mga bagong lubid na hindi pa nagagamit, ay hihina nga ako at magiging gaya ng alinmang tao.

12 Sa gayo'y kumuha si Dalila ng mga bagong lubid, at itinali sa kaniya, at sinabi sa kaniya, Narito na sa iyo ang mga Filisteo, Samson. At ang mga bakay ay nangasa silid sa loob. At pawang pinatid niya sa kaniyang mga bisig na parang sinulid.

13 At sinabi ni Dalila kay Samson, Hanggang dito'y pinaglaruan mo ako, at pinagbulaanan mo ako: saysayin mo sa akin kung paanong matatalian ka. At sinabi niya sa kaniya, Kung iyong hahabihin ang pitong tirintas sa aking ulo ng hinabing kayo.

14 At kaniyang pinagtibay ng tulos, at sinabi sa kaniya, Narito na sa iyo ang mga Filisteo, Samson. At siya'y gumising sa kaniyang pagkakatulog, at binunot ang tulos ng panghabi, at ang hinabi.

15 At sinabi niya sa kaniya, Bakit nasasabi mo, na iniibig kita, sa bagay ang iyong puso ay hindi sumasaakin? pinaglaruan mo akong makaitlo, at hindi mo isinaysay sa akin kung saan nagpapahinga ang iyong dakilang kalakasan.

16 At nangyari, nang kaniyang igiit araw araw, at kaniyang ipilit sa kaniya, na ang kaniyang loob ay naligalig sa ikamamatay.

17 At isinaysay niya sa kaniya ang kaniyang buong taglayin sa kaniyang puso, at sinabi sa kaniya, Walang pangahit na nagdaan sa aking ulo; sapagka't ako'y naging Nazareo sa Dios mula sa tiyan ng aking ina: kung ako'y ahitan, hihiwalay nga sa akin ang aking lakas, at ako'y hihina, at magiging gaya ng alinmang tao.

18 At nang makita ni Dalila na sinaysay sa kaniya, ang buong taglayin niya sa kaniyang puso, ay nagsugo siya at tinawag ang mga pangulo ng mga Filisteo, na sinasabi, Ahunin pa ninyong minsan, sapagka't sinaysay niya sa akin ang buong taglayin niya sa kaniyang puso. Nang magkagayo'y inahon siya ng mga pangulo ng mga Filisteo, at nagdala ng salapi sa kanilang kamay.

19 At pinatulog niya siya sa kaniyang mga tuhod; at nagpatawag siya ng isang lalake, at inahit ang pitong tirintas sa kaniyang ulo; at pinasimulan niyang pighatiin siya, at ang kaniyang lakas ay nawala.

20 At sinabi niya, Narito na sa iyo ang mga Filisteo, Samson. At siya'y gumising sa kaniyang pagkakatulog, at sinabi, Ako'y lalabas na gaya ng dati, at ako'y magpupumiglas. Nguni't hindi niya talos na ang Panginoo'y humiwalay sa kaniya.

21 At hinuli ng mga Filisteo, at dinukit ang kaniyang mga mata; at inilusong nila sa Gaza, at tinalian siya ng mga pangaw na tanso; at siya'y gumiling sa bilangguan.

22 Gayon ma'y nagpasimulang tumubo uli ang buhok ng kaniyang ulo, pagkatapos na siya'y maahitan.

23 At nagpipisan ang mga pangulo ng mga Filisteo upang maghandog ng isang dakilang hain kay Dagon na kanilang dios, at mangagalak: sapagka't kanilang sinabi, Ibinigay ng ating dios si Samson na ating kaaway sa ating kamay.

24 At nang makita siya ng bayan, ay kanilang pinuri ang kanilang dios: sapagka't kanilang sinabi, Ibinigay ng ating dios sa ating kamay ang ating kaaway, at ang mangwawasak sa ating lupain, na pumatay sa marami sa atin.

25 At nangyari, nang masayahan ang kanilang puso, na kanilang sinabi, Tawagin si Samson, upang siya'y ating mapaglaruan. At tinawag nga si Samson mula sa bilangguan; at siya'y pinaglaruan nila. At kanilang inilagay sa pagitan ng mga haligi:

26 At sinabi ni Samson sa bata na umaakay sa kaniya sa kamay, Ipahipo mo sa akin ang mga haliging pumipigil ng bahay, upang aking mangahiligan.

27 Ang bahay nga ay puno ng mga lalake at babae, at ang lahat ng mga pangulo ng mga Filisteo ay nandoon; at sa bubungan ay may tatlong libong lalake at babae, na nanonood samantalang pinaglalaruan si Samson.

28 At tumawag si Samson sa Panginoon, at sinabi, Oh Panginoong Dios, idinadalangin ko sa iyo na alalahanin mo ako, at idinadalangin ko sa iyong palakasin mo ako, na minsan na lamang, Oh Dios, upang maiganti kong paminsan sa mga Filisteo ang aking dalawang mata.

29 At si Samson ay pumigil sa dalawang gitnang haligi na pumipigil ng bahay, at isinuhay sa mga yaon, ang isa sa kaniyang kanang kamay, at ang isa'y sa kaniyang kaliwa.

30 At sinabi ni Samson, Mamatay nawa akong kasama ng mga Filisteo, At iniubos niya ang kaniyang buong lakas; at ang bahay ay bumagsak sa mga pangulo, at sa buong bayan na nandoon sa loob. Sa gayo'y ang nangamatay na kaniyang pinatay sa kaniyang kamatayan ay higit kay sa pinatay niya sa kaniyang kabuhayan.

31 Nang magkagayo'y lumusong ang kaniyang mga kapatid at ang buong sangbahayan ng kaniyang ama, at kinuha siya, at iniahon siya, at inilibing siya sa pagitan ng Sora at Esthaol sa libingan ni Manoa na kaniyang ama. At siya'y naghukom sa Israel na dalawang pung taon.

Pumunta si Samson sa Gaza

16 1-2 Isang araw, pumunta si Samson sa Gaza na isang lungsod ng Filisteo. May nakilala siya roon na isang babaeng bayaran, at sumiping siya sa babaeng iyon. Nalaman ng mga taga-Gaza na naroon si Samson, kaya pinalibutan nila ang lungsod at binantayan ang pintuan ng lungsod buong gabi. Hindi sila lumusob nang gabing iyon. Nagpasya sila na papatayin nila si Samson nang madaling-araw. Pero sumiping si Samson sa babae hanggang hatinggabi lang. Bumangon siya at pumunta sa may pintuan ng lungsod. Hinawakan niya ang pintuan at binunot, at natanggal ito pati ang mga kandado at haligi nito. Pagkatapos, pinasan niya ito at dinala sa tuktok ng bundok na nakaharap sa Hebron.

Si Samson at si Delaila

Isang araw, nagkagusto si Samson sa isang dalaga na nakatira sa Lambak ng Sorek. Ang pangalan niyaʼy Delaila. Pinuntahan ng limang pinuno ng mga Filisteo si Delaila at sinabi, “Kumbinsihin mo siya na ipagtapat sa iyo ang sekreto ng lakas niya at kung paano siya matatalo, para maigapos at mabihag namin siya. Kung magagawa mo ito, ang bawat isa sa amin ay magbibigay sa iyo ng 1,100 pilak.”

Kaya tinanong ni Delaila si Samson. Sinabi niya, “Ipagtapat mo sa akin ang sekreto ng lakas mo. Kung may gagapos o huhuli sa iyo, paano niya ito gagawin?” Sumagot si Samson, “Kung gagapusin ako ng pitong sariwang bagting ng pana,[a] magiging katulad na lang ng karaniwang tao ang lakas ko.”

Nang malaman ito ng mga pinuno ng Filisteo, binigyan nila si Delaila ng pitong sariwang bagting ng pana at iginapos niya si Samson. May ilang mga Filisteo na nakatago noon sa kabilang kwarto. Pagkatapos, sumigaw si Delaila, “Samson, may dumating na mga Filisteo para hulihin ka!” Pero nilagot ni Samson ang tali na parang lubid na nadarang sa apoy. Kaya hindi pa rin nila nalaman ang sekreto ng kanyang lakas.

10 Sinabi ni Delaila kay Samson, “Niloko mo lang ako; nagsinungaling ka sa akin. Sige na, ipagtapat mo sa akin kung paano ka maigagapos.” 11 Sinabi ni Samson, “Kapag naigapos ako ng bagong lubid na hindi pa nagagamit, magiging katulad na lang ng karaniwang tao ang lakas ko.”

12 Kaya kumuha si Delaila ng bagong lubid na hindi pa nagagamit at iginapos niya si Samson. May ilang mga Filisteo na nakatago noon sa kabilang kwarto. Pagkatapos, sumigaw si Delaila, “Samson, may dumating na mga Filisteo para dakpin ka!” Pero nilagot ni Samson ang tali sa kanyang braso na parang sinulid lang.

13 Kaya sinabing muli ni Delaila kay Samson, “Hanggang ngayon, niloloko mo pa rin ako at nagsisinungaling ka. Sige na, ipagtapat mo na kung paano ka maigagapos.” Sinabi ni Samson, “Kung itatali mo ng pitong tirintas ang buhok ko sa teral[b] at ipinulupot sa isang tulos, magiging katulad na lang ng karaniwang tao ang lakas ko.”

14 Kaya nang nakatulog si Samson, itinali ni Delaila ng pitong tirintas ang buhok ni Samson sa teral, at sumigaw agad, “Samson, may dumating na mga Filisteo para dakpin ka!” Nagising si Samson at mabilis niyang tinanggal ang buhok niya sa teral.

15 Kaya sinabi ni Delaila sa kanya, “Sabi mo mahal mo ako, pero hindi mo ako pinagkakatiwalaan. Tatlong beses mo na akong niloko. Hindi mo talaga ipinagtapat sa akin kung saan nanggagaling ang lakas mo.” 16 Araw-araw niyang tinatanong si Samson hanggang sa bandang huli ay nakulitan din ito. 17 Kaya ipinagtapat na lang ni Samson sa kanya ang totoo. Sinabi ni Samson, “Hindi pa nagugupitan ang buhok ko kahit isang beses lang. Sapagkat mula pa sa kapanganakan ko, itinalaga na ako sa Dios bilang isang Nazareo. Kaya kung magugupitan ang buhok ko, magiging katulad na lang ng karaniwang tao ang lakas ko.”

18 Naramdaman ni Delaila na nagsasabi si Samson ng totoo. Kaya nagpautos siya na sabihin sa mga pinuno ng mga Filisteo na bumalik dahil nagtapat na sa kanya si Samson. Kaya bumalik ang mga pinuno, dala ang perang ibabayad kay Delaila. 19 Pinatulog ni Delaila si Samson sa hita niya, at nang makatulog na ito, tumawag siya ng isang tao para gupitin ang pitong tirintas ng buhok ni Samson. Kaya nanghina si Samson, at ipinadakip siya ni Delaila. 20 Sumigaw si Delaila, “Samson, may dumating na mga Filisteo para hulihin ka!” Pagbangon ni Samson akala niyaʼy makakawala pa rin siya tulad ng ginagawa niya noon. Pero hindi niya alam na hindi na siya tinutulungan ng Panginoon. 21 Dinakip siya ng mga Filisteo at dinukit ang kanyang mga mata. Pagkatapos, dinala siya sa Gaza at kinadenahan ng tanso. Pinagtrabaho nila siya sa loob ng bilangguan bilang tagagiling ng trigo. 22 Pero unti-unting tumubo ulit ang kanyang buhok.

Ang Pagkamatay ni Samson

23 Muling nagkatipon ang mga pinuno ng mga Filisteo para magdiwang at mag-alay ng maraming handog sa kanilang dios na si Dagon. Sa pagdiriwang nila ay nag-aawitan sila: “Pinagtagumpay tayo ng dios natin laban sa kalaban nating si Samson.” 24-25 Labis ang kanilang kasiyahan at nagsigawan sila, “Dalhin dito si Samson para magbigay aliw sa atin!” Kaya pinalabas si Samson sa bilangguan. At nang makita ng mga tao si Samson, pinuri nila ang kanilang dios. Sinabi nila, “Pinagtagumpay tayo ng dios natin sa ating kalaban na nangwasak sa lupain natin at pumatay ng marami sa atin.” Pinatayo nila si Samson sa gitna ng dalawang haligi at ginawang katatawanan. 26 Sinabi ni Samson sa utusan[c] na nag-aakay sa kanya, “Pahawakin mo ako sa haligi ng templong ito para makasandal ako.” 27 Siksikan ang mga tao sa templo. Naroon ang lahat ng pinuno ng mga Filisteo. Sa bubungan ay may 3,000 tao, lalaki at babae. Nagkakasayahan silang nanonood kay Samson.

28 Nanalangin si Samson, “O Panginoong Dios, alalahanin nʼyo po ako. Kung maaari, ibalik nʼyo po ang lakas ko kahit minsan pa para makaganti po ako sa mga Filisteo sa pagdukit nila sa mga mata ko.” 29 Kumapit si Samson sa dalawang haliging nasa gitna ng templo na nakatukod sa bubungan nito. Ang kanan niyang kamay ay nasa isang haligi at ang kaliwa naman ay nasa kabilang haligi. 30 Pagkatapos, sumigaw siya, “Mamamatay akong kasama ng mga Filisteo!” At itinulak niya ang dalawang haligi nang buong lakas at gumuho ang templo at nabagsakan ang mga pinuno at ang lahat ng tao roon. Mas maraming tao ang napatay ni Samson sa panahong iyon kaysa noong nabubuhay pa siya.

31 Ang bangkay ni Samson ay kinuha ng mga kapatid at kamag-anak niya at inilibing sa pinaglibingan ng ama niyang si Manoa, doon sa gitna ng Zora at Estaol. Pinamunuan ni Samson ang Israel sa loob ng 20 taon.

Footnotes

  1. 16:7 bagting ng pana: sa Ingles, “bowstring.”
  2. 16:13 teral: Ingles ay “loom.”
  3. 16:26 utusan: o, binatilyo.

Samson and the prostitute

16 One day Samson traveled to Gaza. While there, he saw a prostitute and had sex with her. The word spread[a] among the people of Gaza, “Samson has come here!” So they circled around and waited in ambush for him all night at the city gate. They kept quiet all night long, thinking, We’ll kill him at the first light in the morning. But Samson slept only half the night. He got up in the middle of the night, grabbed the doors of the city gate and the two gateposts, and pulled them up with the bar still across them. He put them on his shoulders and carried them up to the top of the hill that is beside Hebron.

Samson and Delilah

Some time after this, in the Sorek Valley, Samson fell in love with a woman whose name was Delilah. The rulers of the Philistines confronted her and said to her, “Seduce him and find out what gives him such great strength and what we can do to overpower him, so that we can tie him up and make him weak. Then we’ll each pay you eleven hundred pieces of silver.”

So Delilah said to Samson, “Please tell me what gives you such great strength and how you can be tied up and made weak.”

Samson replied to her, “If someone ties me up with seven fresh bowstrings that aren’t dried out, I’ll become weak. I’ll be like any other person.” So the rulers of the Philistines brought her seven fresh bowstrings that weren’t dried out, and she tied him up with them.

While an ambush was waiting for her signal in an inner room, she called out to him, “Samson, the Philistines are on you!” And he snapped the bowstrings like a thread of fiber snaps when it touches a flame. So the secret of his strength remained unknown.

10 Then Delilah said to Samson, “You made a fool out of me and lied to me. Now please tell me how you can really be tied up!”

11 He replied to her, “If someone ties me up with new ropes that haven’t been used for work, I’ll become weak. I’ll be like any other person.”

12 So Delilah took new ropes and tied him up with them. Then she called out to him, “Samson, the Philistines are on you!” Once again, an ambush was waiting in an inner room. Yet he snapped them from his arms like thread.

13 And Delilah said to Samson, “Up to now, you’ve made a fool out of me and lied to me. Tell me how you can be tied up!”

He responded to her, “If you weave the seven braids of my hair into the fabric on a loom and pull it tight with a pin, then I’ll become weak. I’ll be like any other person.”[b]

14 So she got him to fall asleep, wove the seven braids of his hair into the fabric on a loom,[c] and pulled it tight with a pin. Then she called out to him, “Samson, the Philistines are on you!” He woke up from his sleep and pulled loose the pin, the loom, and the fabric.

15 Delilah said to him, “How can you say, ‘I love you,’ when you won’t trust me? Three times now you’ve made a fool out of me and not told me what gives you such great strength!” 16 She nagged him with her words day after day and begged him until he became worn out to the point of death.

17 So he told her his whole secret. He said to her, “No razor has ever touched my head, because I’ve been a nazirite for God from the time I was born. If my head is shaved, my strength will leave me, and I’ll become weak. I’ll be like every other person.”

18 When Delilah realized that he had told her his whole secret, she sent word to the rulers of the Philistines, “Come one more time, for he has told me his whole secret.” The rulers of the Philistines came up to her and brought the silver with them.

19 She got him to fall asleep with his head on her lap. Then she called a man and had him shave off the seven braids of Samson’s hair. He began to weaken,[d] and his strength left him. 20 She called out, “Samson, the Philistines are on you!”

He woke up from his sleep and thought, I’ll escape just like the other times and shake myself free. But he didn’t realize that the Lord had left him. 21 So the Philistines captured him, put out his eyes, and took him down to Gaza. They bound him with bronze chains, and he worked the grinding mill in the prison.

22 But the hair on his head began to grow again right after it had been shaved.

Samson’s death

23 The rulers of the Philistines gathered together to make a great sacrifice to their god Dagon and to hold a celebration. They cheered, “Our god has handed us Samson our enemy!” 24 When the people saw him, they praised their god, for they said, “Our god has handed us our enemy, the very one who devastated our land and killed so many of our people.” 25 At the height of the celebration,[e] they said, “Call for Samson so he can perform for us!” So they called Samson from the prison, and he performed in front of them. Then they had him stand between the pillars.

26 Samson said to the young man who led him by the hand, “Put me where I can feel the pillars that hold up the temple, so I can lean on them.” 27 Now the temple was filled with men and women. All the rulers of the Philistines were there, and about three thousand more men and women were on the roof watching as Samson performed. 28 Then Samson called out to the Lord, “Lord God, please remember me! Make me strong just this once more, God, so I can have revenge on the Philistines, just one act of revenge for my two eyes.”[f] 29 Samson grabbed the two central pillars that held up the temple. He leaned against one with his right hand and the other with his left. 30 And Samson said, “Let me die with the Philistines!” He strained with all his might, and the temple collapsed on the rulers and all the people who were in it. So it turned out that he killed more people in his death than he did during his life.

31 His brothers and his father’s entire household traveled down, carried him back up, and buried him between Zorah and Eshtaol in the tomb of his father Manoah. He had led Israel for twenty years.

Footnotes

  1. Judges 16:2 LXX; MT lacks spread.
  2. Judges 16:13 LXX; MT lacks and pull it… other person.
  3. Judges 16:14 LXX; MT lacks so she got him… on a loom.
  4. Judges 16:19 LXX; MT she began to torment him.
  5. Judges 16:25 Or When their hearts were glad
  6. Judges 16:28 or so I can have revenge on the Philistines for one of my two eyes

Delilah Betrays Samson

16 Once Samson went to Gaza and eyed a prostitute there, so he went to her. The Gazites were told, “Samson has come here.” So they surrounded him, lay in ambush for him all night at the gate of the city, and kept quiet all night saying, “When morning light comes, then we kill him.” But Samson lay in bed till midnight, got up at midnight, grabbed the doors of the city gate along with the two gateposts and pulled them up bar and all. Then he put them on his shoulders and carried them up to the top of the mountain that is near Hebron.

It came about afterward that he fell in love with a woman in the valley of Sorek, whose name was Delilah. So the Philistine lords came up to her and said to her, “Coax him, see where his great strength comes from and by what we may overpower him, so we may bind him to subdue him—then we’ll each of us give you 1,100 pieces of silver.”

So Delilah said to Samson, “Tell me please, where does your great strength come from? How could you be bound to subdue you?”

Samson said to her, “If they bind me with seven fresh cords that have never been dried, then I would be weak and be like any other man.” So the Philistine lords brought up to her seven fresh cords that had never been dried, and she bound him with them, while an ambush was waiting in an inner room.

“The Philistines are upon you, Samson!” she said to him. But he broke the cords just as a strand of straw snaps when it touches fire. So his strength remained unknown.

10 Delilah said to Samson, “Oh, you deceived me! You lied to me! Now tell me please, how you can be bound?”

11 He told her, “If they only bind me with new ropes never used for work, then I will be weak and be like any other man.” 12 So Delilah took new ropes, tied him up with them and said to him, “The Philistines are upon you, Samson!” Yet while the ambush was waiting in the inner room, he snapped them from his arms like a thread.

13 So Delilah said to Samson, “Up to now you’ve mocked me and told me lies! Tell me how you can be bound!”

He told her, “If you weave the seven locks of my head with the web of a loom.” 14 So she pinned it with a pin and said to him, “The Philistines are upon you, Samson!” But he awoke from his sleep and pulled away the pin of the loom and the web.

15 “How can you say, ‘I love you,’” she said to him, “when your heart is not with me? This is three times you’ve deceived me and not told me where your great strength comes from.”

16 Now it came about when she nagged him daily with her speeches and kept bothering him, his soul was annoyed to death. 17 So he divulged to her all his heart and said to her, “No razor has ever been upon my head, for I have been a Nazirite to God from my mother’s womb. If I am shaved, then my strength will go from me, and I will be weak and be like any other man.”

18 Now when Delilah realized that he had confided to her all his heart, she sent and called for the Philistine lords saying, “Come up this time, for he has told me all his heart.” So the Philistine lords came up to her and brought the silver in their hand. 19 Then she made him sleep upon her knees, and she called for a man and had the seven locks of his head shaved off. She even began to humiliate him while his strength departed from him. 20 Then she said, “The Philistines are upon you, Samson!” When he awoke from his sleep, he thought, “I’ll go out as at other times, and shake myself off.” He did not comprehend that Adonai had departed from him.

21 Then the Philistines seized him and gouged out his eyes. They brought him down to Gaza and bound him with bronze chains, and he became a grinder in the prison. 22 However, the hair of his head began to grow again after it was shaved off.

Samson Avenged

23 Now the Philistine lords gathered to offer a great sacrifice to Dagon their god and to celebrate, as they said, “Our god has given our enemy Samson into our hand.”

24 When the people saw him, they praised their god, as they said, “Our god has given into our hand our enemy and the destroyer of our country, who has slain many of us.”

25 Now it came about when their hearts were merry that they said, “Call for Samson, that he may amuse us.” So they called for Samson from the prison, and he did make them laugh, when they made him stand between the pillars.

26 Then Samson said to the lad that held him by the hand, “Let me feel the pillars on which the temple rests, so I may lean on them.” 27 Now the temple was full of men and women. All the Philistine lords were there and about 3,000 men and women on the roof looking on while Samson was amusing them.

28 Then Samson called out to Adonai and said, “My Lord Adonai, please remember me and please strengthen me only this once, O God, so that I may this once take revenge on the Philistines for my two eyes.” 29 Then Samson grasped the two middle pillars on which the temple rested and leaned on them, one with his right hand and the other with his left. 30 Then Samson said, “Let me die with the Philistines!” He bent with all his might so that the temple fell on the lords and on all the people who were in it. So the dead whom he killed at his death were more than those whom he killed during his life.

31 Then his kinsmen and all his father’s household came down, lifted him, brought him up and buried him between Zorah and Eshtaol in the tomb of his father Manoah. For he had judged Israel 20 years.