Mga Gawa 4
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Sina Pedro at Juan sa Harap ng Kataas-taasang Kapulungan ng mga Judio
4 Nagsasalita pa sina Pedro at Juan sa mga taong bayan nang dumating ang mga paring Judio,[a] ang kapitan ng mga bantay sa Templo at ang mga Saduseo. 2 Galit na galit sila sa dalawang apostol dahil itinuturo ng mga ito sa mga tao na si Jesus ay muling nabuhay, at iyon ang katibayan na muling mabubuhay ang mga patay. 3 Kaya't dinakip nila ang dalawa, at ikinulong muna hanggang kinabukasan sapagkat gabi na noon. 4 Gayunman, marami sa nakarinig ng kanilang pangangaral ang sumampalataya kay Jesus, kaya't umabot sa limanlibo ang bilang ng mga lalaki.
5 Kinabukasan, nagtipon sa Jerusalem ang mga pinuno ng mga Judio, ang mga matatandang namumuno sa bayan at ang mga tagapagturo ng Kautusan. 6 Kasama nila si Anas, ang pinakapunong pari, si Caifas, si Juan, si Alejandro, at ang iba pang mga kamag-anak ng pinakapunong pari. 7 Pinatayo nila sa harap ang mga apostol at tinanong, “Sa anong kapangyarihan o sa kaninong pangalan ninyo ginagawa ang bagay na ito?”
8 Sumagot si Pedro na puspos ng Espiritu Santo, “Mga tagapanguna at mga pinuno ng bayan, 9 kung sinisiyasat ninyo kami ngayon tungkol sa kabutihang ginawa namin sa lumpong ito at kung paano siya gumaling, 10 nais kong malaman ninyong lahat at ng buong Israel na ang taong ito ay nakatayo sa inyong harapan at lubusang gumaling dahil sa kapangyarihan ng pangalan ni Jesu-Cristo na taga-Nazaret, na inyong ipinako sa krus ngunit muling binuhay ng Diyos. 11 Ang(A) Jesus na ito
‘Ang batong itinakwil ninyong mga tagapagtayo ng bahay,
ang siyang naging batong-panulukan.’
12 Sa kanya lamang matatagpuan ang kaligtasan, sapagkat walang ibang pangalan sa buong daigdig na ibinigay ng Diyos sa mga tao upang tayo ay maligtas.”
13 Nagtaka ang buong Kataas-taasang Kapulungan ng mga Judio sa katapangang ipinakita nina Pedro at Juan, lalo na nang malaman nilang mga karaniwang tao lamang ang mga ito at hindi nakapag-aral. Nabatid nilang dating kasamahan ni Jesus ang mga ito. 14 Ngunit dahil kaharap nila ang taong pinagaling, na nakatayo sa tabi nina Pedro at Juan, wala silang masabi laban sa dalawa. 15 Kaya't ang dalawa ay pinalabas muna ng Kapulungan, at saka sila nag-usap. 16 “Ano ang gagawin natin sa mga taong ito?” tanong nila. “Hayag na sa buong Jerusalem na isang pambihirang himala ang naganap sa pamamagitan nila at hindi natin ito maikakaila. 17 Upang huwag nang kumalat ang balita tungkol dito, pagsabihan na lamang natin sila na huwag nang magsalita kaninuman sa pangalan ni Jesus.” 18 Kaya't muli nilang ipinatawag sina Pedro at pinagsabihang huwag nang magsalita o magturo pang muli sa pangalan ni Jesus.
19 Subalit sumagot sina Pedro at Juan, “Kayo na ang humatol kung alin ang tama sa paningin ng Diyos, ang sumunod sa inyo o ang sumunod sa Diyos. 20 Hindi maaaring di namin ipahayag ang aming nakita at narinig.”
21 Wala silang makitang paraan upang parusahan ang dalawa, sapagkat ang mga tao'y nagpupuri sa Diyos dahil sa nangyari. Kaya't binalaan nila ang dalawa nang lalo pang mahigpit, at saka pinalaya. 22 Ang lalaking pinagaling ay mahigit nang apatnapung taong gulang.
Panalangin Upang Magkaroon ng Katapangan
23 Nang palayain na sina Pedro at Juan, pumunta sila sa mga kasamahan nila at ibinalita ang sinabi ng mga punong pari at ng mga pinuno ng bayan. 24 Nang(B) marinig ito ng mga mananampalataya, sama-sama silang nanalangin sa Diyos, “Panginoon, kayo po ang lumikha ng langit at ng lupa, ng dagat at ng lahat ng nasa mga ito! 25 Kayo(C) po ang nagsalita sa pamamagitan ng aming ninunong si David na inyong lingkod nang sabihin niya sa patnubay ng Espiritu Santo,
‘Bakit galit na galit ang mga Hentil,
at ang mga tao'y nagbalak ng mga bagay na walang kabuluhan?
26 Naghanda para sa digmaan ang mga hari sa lupa,
at nagtipon ang mga pinuno
laban sa Panginoon at sa kanyang Hinirang[b].’
27 Nagkatipon(D) nga sa lungsod na ito sina Herodes at Poncio Pilato, kasama ang mga Hentil at ang buong Israel, laban sa inyong banal na Lingkod na si Jesus, ang inyong Hinirang. 28 Nagkatipon sila upang isagawa ang lahat ng bagay na inyong itinakda noong una pa man ayon sa inyong kapangyarihan at kalooban. 29 At ngayon, Panginoon, tingnan ninyo, pinagbabantaan nila kami. Bigyan ninyo ng katapangan ang inyong mga alipin upang ipangaral ang inyong salita. 30 Iunat ninyo ang inyong kamay upang magpagaling, at loobin ninyo na sa pangalan ng inyong banal na Lingkod[c] na si Jesus ay makagawa kami ng mga himala.”
31 Pagkatapos nilang manalangin, nayanig ang kanilang pinagtitipunan. Silang lahat ay napuspos ng Espiritu Santo at buong tapang na nangaral ng salita ng Diyos.
Ang Pagtutulungan ng mga Mananampalataya
32 Nagkaisa(E) ang damdamin at isipan ng lahat ng mananampalataya, at di itinuring ninuman na sarili niya ang kanyang mga ari-arian, kundi para sa lahat. 33 Taglay ang dakilang kapangyarihan, ang mga apostol ay patuloy na nagpapatotoo tungkol sa muling pagkabuhay ng Panginoong Jesus.[d] At ang masaganang pagpapala ay tinaglay nilang lahat. 34 Walang kinakapos sa kanila sapagkat ipinagbibili nila ang kani-kanilang lupa o bahay, at ang pinagbilhan 35 ay ipinagkakatiwala nila sa mga apostol. Ipinamamahagi naman iyon ayon sa pangangailangan ng bawat isa.
36 Ganoon ang ginawa ni Jose, isang Levitang taga-Cyprus, na tinawag ng mga apostol na Bernabe, na ang ibig sabihi'y “Anak ng Pagpapalakas-loob.” 37 Ipinagbili niya ang kanyang bukid at ipinagkatiwala sa mga apostol ang pinagbilhan.
Acts 4
New King James Version
Peter and John Arrested
4 Now as they spoke to the people, the priests, the captain of the temple, and the (A)Sadducees came upon them, 2 being greatly disturbed that they taught the people and preached in Jesus the resurrection from the dead. 3 And they laid hands on them, and put them in custody until the next day, for it was already evening. 4 However, many of those who heard the word believed; and the number of the men came to be about five thousand.
Addressing the Sanhedrin
5 And it came to pass, on the next day, that their rulers, elders, and scribes, 6 as well as (B)Annas the high priest, Caiaphas, John, and Alexander, and as many as were of the family of the high priest, were gathered together at Jerusalem. 7 And when they had set them in the midst, they asked, (C)“By what power or by what name have you done this?”
8 (D)Then Peter, filled with the Holy Spirit, said to them, “Rulers of the people and elders of Israel: 9 If we this day are judged for a good deed done to a helpless man, by what means he has been made well, 10 let it be known to you all, and to all the people of Israel, (E)that by the name of Jesus Christ of Nazareth, whom you crucified, (F)whom God raised from the dead, by Him this man stands here before you whole. 11 This is the (G)‘stone which was rejected by you builders, which has become the chief cornerstone.’ 12 (H)Nor is there salvation in any other, for there is no other name under heaven given among men by which we must be saved.”
The Name of Jesus Forbidden
13 Now when they saw the boldness of Peter and John, (I)and perceived that they were uneducated and untrained men, they marveled. And they realized that they had been with Jesus. 14 And seeing the man who had been healed (J)standing with them, they could say nothing against it. 15 But when they had commanded them to go aside out of the council, they conferred among themselves, 16 saying, (K)“What shall we do to these men? For, indeed, that a [a]notable miracle has been done through them is (L)evident[b] to all who dwell in Jerusalem, and we cannot deny it. 17 But so that it spreads no further among the people, let us severely threaten them, that from now on they speak to no man in this name.”
18 (M)So they called them and commanded them not to speak at all nor teach in the name of Jesus. 19 But Peter and John answered and said to them, (N)“Whether it is right in the sight of God to listen to you more than to God, you judge. 20 (O)For we cannot but speak the things which (P)we have seen and heard.” 21 So when they had further threatened them, they let them go, finding no way of punishing them, (Q)because of the people, since they all (R)glorified God for (S)what had been done. 22 For the man was over forty years old on whom this miracle of healing had been performed.
Prayer for Boldness(T)
23 And being let go, (U)they went to their own companions and reported all that the chief priests and elders had said to them. 24 So when they heard that, they raised their voice to God with one accord and said: “Lord, (V)You are God, who made heaven and earth and the sea, and all that is in them, 25 who [c]by the mouth of Your servant David have said:
(W)‘Why did the nations rage,
And the people plot vain things?
26 The kings of the earth took their stand,
And the rulers were gathered together
Against the Lord and against His Christ.’
27 “For (X)truly against (Y)Your holy Servant Jesus, (Z)whom You anointed, both Herod and Pontius Pilate, with the Gentiles and the people of Israel, were gathered together 28 (AA)to do whatever Your hand and Your purpose determined before to be done. 29 Now, Lord, look on their threats, and grant to Your servants (AB)that with all boldness they may speak Your word, 30 by stretching out Your hand to heal, (AC)and that signs and wonders may be done (AD)through the name of (AE)Your holy Servant Jesus.”
31 And when they had prayed, (AF)the place where they were assembled together was shaken; and they were all filled with the Holy Spirit, (AG)and they spoke the word of God with boldness.
Sharing in All Things
32 Now the multitude of those who believed (AH)were of one heart and one soul; (AI)neither did anyone say that any of the things he possessed was his own, but they had all things in common. 33 And with (AJ)great power the apostles gave (AK)witness to the resurrection of the Lord Jesus. And (AL)great grace was upon them all. 34 Nor was there anyone among them who lacked; (AM)for all who were possessors of lands or houses sold them, and brought the proceeds of the things that were sold, 35 (AN)and laid them at the apostles’ feet; (AO)and they distributed to each as anyone had need.
36 And [d]Joses, who was also named Barnabas by the apostles (which is translated Son of [e]Encouragement), a Levite of the country of Cyprus, 37 (AP)having land, sold it, and brought the money and laid it at the apostles’ feet.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
