Add parallel Print Page Options

Sumama si Timoteo kina Pablo at Silas

16 Nakarating si Pablo[a] sa Derbe at sa Listra. Naroon ang isang alagad na ang pangalan ay Timoteo, na anak ng isang babaing Judio na mananampalataya, ngunit Griyego ang kanyang ama.

Maganda ang patotoo tungkol sa kanya ng mga kapatid sa Listra at Iconio.

Nais ni Pablo na sumama sa kanya si Timoteo; at nang kanyang kunin siya ay kanyang tinuli dahil sa mga Judio na nasa mga lugar na iyon sapagkat nalalaman ng lahat na ang kanyang ama ay isang Griyego.

At sa kanilang paglalakbay sa mga bayan-bayan, kanilang dinadala sa kanila ang mga utos na napagpasiyahan ng mga apostol at ng matatanda sa Jerusalem.

Kaya't ang mga iglesya ay lumakas sa pananampalataya at nadagdagan ang kanilang bilang araw-araw.

Ang Pangitain ni Pablo sa Troas

At naglakbay sila sa lupain ng Frigia at Galacia, dahil pinagbawalan sila ng Espiritu Santo na ipangaral ang salita sa Asia.

Nang sila'y dumating sa tapat ng Misia, ay pinagsikapan nilang makapasok sa Bitinia ngunit hindi sila pinahintulutan ng Espiritu ni Jesus.

At paglampas nila sa Misia ay nagtungo sila sa Troas.

Nang gabing iyon ay lumitaw ang isang pangitain kay Pablo: may isang lalaking taga-Macedonia na nakatayo at nakikiusap sa kanya na sinasabi, “Tumawid ka patungo sa Macedonia, at tulungan mo kami.”

10 At pagkakita niya sa pangitain, sinikap naming pumunta agad sa Macedonia, na naniniwalang kami'y tinawag ng Diyos upang ipangaral ang magandang balita sa kanila.

Nanampalataya si Lydia

11 Kaya't pagtulak mula sa Troas, tumuloy kami sa Samotracia, at nang sumunod na araw ay sa Neapolis;

12 at mula roo'y sa Filipos, na pangunahing lunsod sa distrito ng Macedonia, at ito'y sakop ng Roma. Kami ay tumigil sa lunsod na ito nang ilang araw.

13 At sa araw ng Sabbath ay pumunta kami sa labas ng pintuan sa may tabi ng ilog na sa palagay namin ay may dakong panalanginan, at kami'y umupo, at nakipag-usap sa mga babaing nagtitipon doon.

14 At nakinig sa amin ang isang babaing ang pangalan ay Lydia na sumasamba sa Diyos. Siya'y mula sa lunsod ng Tiatira at isang mangangalakal ng mga telang kulay-ube. Binuksan ng Panginoon ang kanyang puso upang makinig na mabuti sa mga bagay na sinasabi ni Pablo.

15 Nang siya'y mabautismuhan na, kasama ang kanyang sambahayan, ay nakiusap siya sa amin, na sinasabi, “Kung inyong hinatulan na ako'y tapat sa Panginoon, tumuloy kayo sa aking bahay, at doon tumigil.” At kami'y napilit niya.

Nabilanggo sina Pablo at Silas sa Filipos

16 Samantalang papunta kami sa dakong panalanginan, sinalubong kami ng isang aliping batang babae na may espiritu ng panghuhula at nagdadala ng maraming pakinabang sa kanyang mga amo sa pamamagitan ng panghuhula.

17 Siya'y sumusunod kay Pablo at sa amin, na sumisigaw, “Ang mga taong ito ay mga alipin ng Kataas-taasang Diyos, na nagpapahayag sa inyo ng daan ng kaligtasan.”

18 At ginawa niya ito sa loob ng maraming araw. Ngunit nang mabagabag na si Pablo ay lumingon siya at sinabi sa espiritu, “Iniuutos ko sa iyo sa pangalan ni Jesu-Cristo na lumabas ka sa kanya.” At ito ay lumabas nang oras ding iyon.

19 Ngunit nang makita ng kanyang mga amo na wala na ang inaasahan nilang pakinabang ay hinuli nila sina Pablo at Silas, at kinaladkad sila sa pamilihan, sa harapan ng mga pinuno.

20 Nang maiharap na sila sa mga hukom, ay sinabi nila, “Ang mga taong ito ay mga Judio, at ginugulo nila ang ating lunsod.

21 Nagtuturo sila ng mga kaugaliang hindi ipinahihintulot sa ating mga Romano na tanggapin at gawin.”

22 Ang maraming tao ay sama-samang tumindig laban sa kanila; at pinunit ng mga hukom ang mga damit nina Pablo at Silas,[b] at ipinag-utos na hagupitin sila.

23 Nang sila'y mahagupit na nila nang maraming ulit, itinapon sila sa bilangguan, at pinagbilinan ang tanod ng bilangguan na sila'y bantayang mabuti.

24 Nang kanyang matanggap ang utos na ito, kanyang ipinasok sila sa kaloob-looban ng bilangguan at ikinabit ang kanilang mga paa sa mga panggapos.

25 Ngunit nang maghahating-gabi na, sina Pablo at Silas ay nananalangin at umaawit ng mga himno sa Diyos, at sila'y pinapakinggan ng mga bilanggo.

26 At biglang nagkaroon ng isang malakas na lindol, anupa't ang mga pundasyon ng bilangguan ay nayanig, agad na nabuksan ang lahat ng mga pinto, at nakalag ang mga tanikala ng bawat isa.

27 Nang magising ang bantay ng bilangguan at makitang bukas ang mga pinto ng bilangguan, binunot niya ang kanyang tabak at magpapakamatay na sana dahil sa pag-aakalang nakatakas ang mga bilanggo.

28 Ngunit sumigaw si Pablo nang malakas, “Huwag mong saktan ang iyong sarili, sapagkat naririto kaming lahat.”

29 At ang bantay[c] ay humingi ng mga ilaw at tumakbo sa loob, at nanginginig sa takot na nagpatirapa sa harapan nina Pablo at Silas.

30 Nang sila'y mailabas ay sinabi niya, “Mga ginoo, ano ang kailangan kong gawin upang maligtas?”

31 At kanilang sinabi, “Manampalataya ka sa Panginoong Jesus at maliligtas ka, ikaw at ang iyong sambahayan.”

32 Ipinangaral nila sa kanya ang salita ng Panginoon at sa lahat ng nasa kanyang bahay.

33 Sila'y kanyang kinuha nang oras ding iyon ng gabi, at hinugasan ang kanilang mga sugat, at agad siyang binautismuhan, pati ang buo niyang sambahayan.

34 Sila'y kanyang pinapanhik sa kanyang bahay at hinainan sila ng pagkain. Siya at ang kanyang buong sambahayan ay nagalak na sumampalataya siya sa Diyos.

35 Kinaumagahan, ang mga hukom ay nagsugo ng mga kawal, na nagsasabi, “Pakawalan mo ang mga taong iyon.”

36 At iniulat ng bantay ng bilangguan kay Pablo ang mga salitang ito, na sinasabi, “Ipinag-utos ng mga hukom na kayo'y pakawalan; kaya't ngayon ay lumabas kayo at humayo nang payapa.”

37 Subalit sinabi sa kanila ni Pablo, “Pinalo nila kami sa harap ng bayan, na hindi nahatulan, mga lalaking Romano, at kami'y itinapon sa bilangguan at ngayo'y lihim na kami'y pawawalan nila? Hindi maaari! Hayaan silang pumarito at kami'y pakawalan.”

38 Iniulat ng mga kawal ang mga salitang ito sa hukom at sila'y natakot nang kanilang marinig na sila'y mga mamamayang Romano;

39 kaya sila'y dumating at humingi sa kanila ng paumanhin. At sila'y kanilang inilabas at hiniling sa kanila na lisanin ang lunsod.

40 Nang sila'y makalabas sa bilangguan, pumunta sila kay Lydia; at nang makita nila ang mga kapatid, ay kanilang inaliw sila, pagkatapos ay umalis.

Footnotes

  1. Mga Gawa 16:1 Sa Griyego ay siya .
  2. Mga Gawa 16:22 Sa Griyego ay nila .
  3. Mga Gawa 16:29 Sa Griyego ay siya .

Timothy Joins Paul and Silas

16 Paul[a] went on also to Derbe and to Lystra, where there was a disciple named Timothy, the son of a Jewish woman who was a believer, but his father was a Greek.(A) He was well spoken of by the brothers and sisters in Lystra and Iconium. Paul wanted Timothy to accompany him, and he took him and had him circumcised because of the Jews who were in those places, for they all knew that his father was a Greek.(B) As they went from town to town, they delivered to them for observance the decisions that had been reached by the apostles and elders who were in Jerusalem.(C) So the churches were strengthened in the faith and increased in numbers daily.(D)

Paul’s Vision of the Man of Macedonia

They went through the region of Phrygia and Galatia, having been forbidden by the Holy Spirit to speak the word in Asia.(E) When they had come opposite Mysia, they attempted to go into Bithynia, but the Spirit of Jesus did not allow them;(F) so, passing by Mysia, they went down to Troas.(G) During the night Paul had a vision: there stood a man of Macedonia pleading with him and saying, “Come over to Macedonia and help us.”(H) 10 When he had seen the vision, we immediately tried to cross over to Macedonia, being convinced that God had called us to proclaim the good news to them.(I)

The Conversion of Lydia

11 We therefore[b] set sail from Troas and took a straight course to Samothrace, the following day to Neapolis,(J) 12 and from there to Philippi, which is a leading city of the district of Macedonia and a Roman colony. We remained in this city for some days.(K) 13 On the Sabbath day we went outside the gate by the river, where we supposed[c] there was a place of prayer, and we sat down and spoke to the women who had gathered there. 14 A certain woman named Lydia, a worshiper of God, was listening to us; she was from the city of Thyatira and a dealer in purple cloth. The Lord opened her heart to listen eagerly to what was said by Paul. 15 When she and her household were baptized, she urged us, saying, “If you have judged me to be faithful to the Lord, come and stay at my home.” And she prevailed upon us.(L)

Paul and Silas in Prison

16 One day as we were going to the place of prayer, we met a female slave who had a spirit of divination and brought her owners a great deal of money by fortune-telling.(M) 17 While she followed Paul and us, she would cry out, “These men are slaves of the Most High God, who proclaim to you[d] the way of salvation.”(N) 18 She kept doing this for many days. But Paul, very much annoyed, turned and said to the spirit, “I order you in the name of Jesus Christ to come out of her.” And it came out that very hour.

19 But when her owners saw that their hope of making money was gone, they seized Paul and Silas and dragged them into the marketplace before the authorities.(O) 20 When they had brought them before the magistrates, they said, “These men, these Jews, are disturbing our city(P) 21 and are advocating customs that are not lawful for us, being Romans, to adopt or observe.” 22 The crowd joined in attacking them, and the magistrates had them stripped of their clothing and ordered them to be beaten with rods.(Q) 23 After they had given them a severe flogging, they threw them into prison and ordered the jailer to keep them securely.(R) 24 Following these instructions, he put them in the innermost cell and fastened their feet in the stocks.(S)

25 About midnight Paul and Silas were praying and singing hymns to God, and the prisoners were listening to them.(T) 26 Suddenly there was an earthquake so violent that the foundations of the prison were shaken, and immediately all the doors were opened and everyone’s chains were unfastened.(U) 27 When the jailer woke up and saw the prison doors wide open, he drew his sword and was about to kill himself, since he supposed that the prisoners had escaped.(V) 28 But Paul shouted in a loud voice, “Do not harm yourself, for we are all here.” 29 The jailer[e] called for lights, and rushing in, he fell down trembling before Paul and Silas. 30 Then he brought them outside and said, “Sirs, what must I do to be saved?”(W) 31 They answered, “Believe in the Lord Jesus, and you will be saved, you and your household.”(X) 32 They spoke the word of the Lord[f] to him and to all who were in his house. 33 At the same hour of the night he took them and washed their wounds; then he and his entire family were baptized without delay. 34 He brought them up into the house and set food before them, and he and his entire household rejoiced that he had become a believer in God.(Y)

35 When morning came, the magistrates sent the police, saying, “Let those men go.” 36 And the jailer reported the message to Paul, saying, “The magistrates sent word to let you go; therefore come out now and go in peace.”(Z) 37 But Paul replied, “They have beaten us in public, uncondemned, men who are Romans, and have thrown us into prison, and now are they going to discharge us in secret? Certainly not! Let them come and take us out themselves.”(AA) 38 The police reported these words to the magistrates, and they were afraid when they heard that they were Romans,(AB) 39 so they came and apologized to them. And they took them out and asked them to leave the city.(AC) 40 After leaving the prison they went to Lydia’s home, and when they had seen and encouraged the brothers and sisters there, they departed.(AD)

Footnotes

  1. 16.1 Gk He
  2. 16.11 Other ancient authorities lack therefore
  3. 16.13 Other ancient authorities read where, according to the custom,
  4. 16.17 Other ancient authorities read to us
  5. 16.29 Gk He
  6. 16.32 Other ancient authorities read word of God