Add parallel Print Page Options

Awit ng Pagpupuri kay Yahweh

95 Tayo na't lumapit
    kay Yahweh na Diyos, siya ay awitan,
ang batong kublihan,
atin ngang handugan, masayang awitan!
Tayo na't lumapit,
sa kanyang presensya na may pasalamat,
siya ay purihin,
ng mga awiting may tuwa at galak.
Sapagkat si Yahweh,
siya ay dakila't makapangyarihang Diyos,
ang dakilang Haring
higit pa sa sinuman na dinidiyos.
Nasa kanyang palad
ang buong daigdig, pati kalaliman;
ang lahat ay kanya
maging ang mataas nating kabundukan.
Kanya rin ang dagat
at pati ang lupa na kanyang nilalang.

Tayo na't lumapit,
sa kanya'y sumamba at magbigay-galang,
lumuhod sa harap
ni Yahweh na siyang sa ati'y may lalang.
Siya(A) (B) ang ating Diyos,
at tayo ang bayan sa kanyang pastulan,
mga tupang kanyang inaalagaan.

At ngayon kanyang salita'y ating pakinggan:
“Iyang(C) inyong puso'y
huwag patigasin, tulad ng ginawa
ng inyong magulang
nang nasa Meriba, sa ilang ng Masah.
Ako ay tinukso't
doon ay sinubok ng inyong magulang,
bagama't nakita
ang aking ginawang sila'ng nakinabang.
10 Apatnapung taon,
sa inyong ninuno ako ay nagdamdam,
ang aking sinabi,
‘Sila ay suwail, walang pakundangan
at ang mga utos ko'y ayaw nilang sundin!’
11 Kaya't(D) sa galit ko,
ako ay sumumpang hindi sila makakapasok
at makakapagpahinga sa aking piling.”

Psalm 95

Worship and Warning

Come, let’s shout joyfully to the Lord,
shout triumphantly to the rock of our salvation!(A)
Let’s enter his presence with thanksgiving;
let’s shout triumphantly to him in song.(B)

For the Lord is a great God,
a great King above all gods.(C)
The depths of the earth are in his hand,
and the mountain peaks are his.(D)
The sea is his; he made it.
His hands formed the dry land.(E)

Come, let’s worship and bow down;
let’s kneel before the Lord our Maker.(F)
For he is our God,
and we are the people of his pasture,
the sheep under his care.[a](G)
Today, if you hear his voice:(H)
Do not harden your hearts as at Meribah,
as on that day at Massah in the wilderness(I)
where your ancestors tested me;
they tried me, though they had seen what I did.(J)
10 For forty years I was disgusted with that generation;
I said, “They are a people whose hearts go astray;
they do not know my ways.”(K)
11 So I swore in my anger,
“They will not enter my rest.”(L)

Footnotes

  1. 95:7 Lit sheep of his hand