Mga Awit 78
Ang Biblia, 2001
Maskil ni Asaf.
78 O bayan ko, sa aking turo ay makinig;
ikiling ninyo ang inyong mga tainga sa mga salita ng aking bibig.
2 Aking(A) bubuksan ang aking bibig sa isang talinghaga;
ako'y magsasalita ng malalabong pananalita mula pa noong una,
3 mga bagay na aming narinig at nalaman,
na sinabi sa amin ng aming mga magulang.
4 Ang mga iyon sa kanilang mga anak ay hindi namin ikukubli,
kundi sasabihin sa darating na salinlahi,
ang maluluwalhating gawa ng Panginoon, at ang kanyang kalakasan,
at ang kanyang mga kahanga-hangang gawa na kanyang ginawa.
5 Sa Jacob siya'y nagtatag ng patotoo,
at sa Israel ay nagtalaga ng kautusan,
na kanyang iniutos sa aming mga magulang,
upang sa kanilang mga anak ay kanilang ituro naman;
6 upang malaman ang mga iyon ng susunod na salinlahi,
ng mga batang di pa ipinapanganak,
na magsisibangon at sasabihin ang mga iyon sa kanilang mga anak,
7 upang kanilang ilagak ang kanilang pag-asa sa Diyos,
at hindi malimutan ang mga gawa ng Diyos,
kundi ingatan ang kanyang mga utos;
8 upang huwag silang maging gaya ng kanilang mga ninuno,
isang matigas ang ulo at salinlahing mapanghimagsik,
isang salinlahing ang puso ay di ginawang matuwid,
at ang kanilang diwa ay di-tapat sa Diyos.
9 Ang mga anak ni Efraim ay mga mamamana, na may sandatang pana,
ay nagsitalikod sa araw ng pakikidigma.
10 Ang tipan ng Diyos ay hindi nila iningatan,
kundi tumangging lumakad ayon sa kanyang kautusan.
11 Kanilang nalimutan ang mga nagawa niya,
at ang mga himalang ipinakita niya sa kanila.
12 Sa(B) paningin ng kanilang mga magulang ay gumawa siya ng mga kababalaghan,
sa lupain ng Ehipto, sa kaparangan ng Zoan.
13 Hinawi(C) niya ang dagat at pinaraan niya sila roon,
at kanyang pinatayo ang tubig na parang isang bunton.
14 Sa(D) araw ay pinatnubayan niya sila sa pamamagitan ng ulap,
at sa buong gabi ay sa pamamagitan ng apoy na nagliliyab.
15 Kanyang(E) biniyak ang mga bato sa ilang,
at pinainom niya sila ng sagana na gaya ng mula sa mga kalaliman.
16 Nagpabukal siya ng mga batis mula sa bato,
at nagpaagos ng tubig na parang mga ilog.
17 Gayunma'y lalo pa silang nagkasala laban sa kanya,
na naghihimagsik laban sa Kataas-taasan sa ilang.
18 At(F) kanilang sinubok ang Diyos sa puso nila,
sa paghingi ng pagkain na kanilang pinakananasa.
19 Sila'y nagsalita laban sa Diyos, na nagsasabi,
“Makakapaghanda ba ang Diyos ng hapag sa ilang?
20 Upang tubig ay dumaloy ang bato'y kanyang hinataw,
at ang mga bukal ay umapaw.
Makapagbibigay rin ba siya ng tinapay,
o makapagdudulot ng karne sa kanyang bayan?”
21 Kaya't nang marinig ng Panginoon, siya'y napuno ng poot,
isang apoy ang nag-alab laban sa Jacob,
ang kanyang galit naman ay lumaki laban sa Israel;
22 sapagkat sa Diyos sila'y hindi nanampalataya,
at sa kanyang kaligtasan sila'y hindi nagtiwala.
23 Gayunma'y ang langit sa itaas ay kanyang inutusan,
at ang mga pintuan ng langit ay kanyang binuksan;
24 at(G) kanyang pinaulanan sila ng manna na makakain,
at binigyan sila ng butil ng langit.
25 Kumain ang tao ng tinapay ng mga anghel;
kanyang pinadalhan sila ng saganang pagkain.
26 Pinahihip niya ang hanging silangan sa kalangitan,
at sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan, pinarating niya ang hanging timugan.
27 Kanyang pinaulanan sila ng karne na parang alabok,
ng mga ibong may pakpak na parang buhangin sa mga dagat;
28 pinalagpak niya ang mga iyon sa gitna ng kanilang kampo,
sa palibot ng kanilang mga tinitirhan.
29 At sila'y kumain at nabusog na mainam,
sapagkat ibinigay niya sa kanila ang kanilang kinasasabikan.
30 Ngunit bago nabigyang kasiyahan ang kanilang pananabik,
samantalang ang pagkain ay nasa kanila pang mga bibig,
31 ang galit ng Diyos ay nag-alab laban sa kanila,
at pinatay niya ang pinakamalakas sa kanila,
at sinaktan ang mga piling lalaki ng Israel.
32 Sa kabila ng lahat ng ito ay patuloy pa rin silang nagkasala;
sa kabila ng kanyang mga kababalaghan ay hindi sila sumampalataya.
33 Kaya't kanyang winakasan ang kanilang mga araw sa walang kabuluhan,
at ang kanilang mga taon sa biglang kakilabutan.
34 Nang kanyang pagpapatayin sila, siya'y kanilang hinanap;
sila'y nagsisi at hinanap ang Diyos nang masikap.
35 Kanilang naalala na ang kanilang malaking bato ay ang Diyos,
ang Kataas-taasang Diyos ang kanilang manunubos.
36 Ngunit kanilang tinuya siya ng bibig nila,
nagsinungaling sila sa kanya sa pamamagitan ng kanilang mga dila.
37 Sapagkat(H) ang puso nila ay hindi tapat sa kanya,
ni naging tapat man sila sa tipan niya.
38 Gayunman siya, palibhasa'y mahabagin,
pinatawad niya ang kanilang kasamaan
at hindi sila nilipol;
madalas na pinipigil niya ang kanyang galit,
at hindi pinupukaw ang lahat niyang poot.
39 Kanyang naalala na sila'y laman lamang;
isang dumaraang hangin at hindi na muling babalik.
40 Kaydalas na naghimagsik sila laban sa kanya sa ilang,
at sa disyerto siya'y kanilang pinagdamdam.
41 Ang Diyos ay tinukso nilang paulit-ulit,
at ang Banal ng Israel ay kanilang ginalit.
42 Hindi nila inalaala ang kanyang kapangyarihan,
ni ang araw nang kanyang tubusin sila mula sa kalaban;
43 nang gawin niya sa Ehipto ang kanyang palatandaan,
at ang kanyang mga kababalaghan sa kaparangan ng Zoan.
44 Ginawa(I) niyang dugo ang mga ilog nila,
upang hindi sila makainom sa kanilang mga sapa.
45 Kanyang(J) pinadalhan sila ng mga pulutong ng mga bangaw, na lumamon sa kanila;
at ng mga palaka, na sa kanila'y pumuksa.
46 Ibinigay(K) niya sa higad ang kanilang mga halaman,
at ang bunga ng kanilang paggawa sa balang.
47 Sinira(L) niya ang kanilang ubasan ng ulang yelo,
at ng namuong hamog ang kanilang mga sikomoro.
48 Ibinigay niya sa yelong-ulan ang kanilang mga hayop,
at ang kanilang mga kawan sa mga kidlat at kulog.
49 Sa kanila'y pinakawalan niya ang bangis ng kanyang galit,
poot, bagsik, at ligalig,
isang pulutong ng mga pumupuksang anghel.
50 Para sa kanyang galit gumagawa siya ng daraanan;
ang kanilang kaluluwa ay hindi niya iniligtas sa kamatayan,
kundi ibinigay sa salot ang kanilang buhay.
51 Ang(M) lahat ng panganay sa Ehipto ay kanyang pinatay,
ang unang labas ng kanilang lakas sa mga tolda ni Ham.
52 Pagkatapos(N) ay inakay niya na parang mga tupa ang kanyang bayan,
at pinatnubayan sila sa ilang na parang kawan.
53 At(O) kanyang tiwasay na inakay sila, kaya't hindi sila nasindak;
ngunit ang kanilang mga kaaway ay tinabunan ng dagat.
54 At(P) kanyang dinala sila sa kanyang lupaing banal,
sa bundok na pinagtagumpayan ng kanyang kanang kamay.
55 Pinalayas(Q) niya ang mga bansa sa kanilang harapan,
at sa pamamagitan ng pising panulat pinagbaha-bahagi niya ang mga ito bilang pamana,
at ang mga lipi ng Israel sa kanilang mga tolda'y pinatahanan.
56 Gayunma'y(R) kanilang sinubukan at naghimagsik sila sa Diyos na Kataas-taasan,
at ang kanyang mga patotoo ay hindi iningatan;
57 kundi tumalikod at gumawang may kataksilan na gaya ng kanilang mga magulang;
sila'y bumaluktot na gaya ng mandarayang pana.
58 Sapagkat kanilang ginalit siya sa pamamagitan ng kanilang matataas na dako,
kanilang pinapanibugho siya sa pamamagitan ng kanilang mga larawang nililok.
59 Nang marinig ito ng Diyos, sa poot siya ay napuspos,
at ang Israel ay kinayamutang lubos.
60 Kanyang(S) pinabayaan ang kanyang tahanan sa Shilo,
ang tolda na kanyang inilagay sa gitna ng mga tao;
61 at(T) ibinigay sa pagkabihag ang kanyang kalakasan,
ang kanyang kaluwalhatian sa kamay ng kaaway.
62 Ibinigay niya ang kanyang bayan sa espada,
at ibinulalas ang kanyang poot sa kanyang mana.
63 Nilamon ng apoy ang kanilang kabinataan,
at ang mga dalaga nila'y walang awit ng kasalan.
64 Ang kanilang mga pari ay ibinuwal ng tabak;
at ang mga balo nila'y hindi makaiyak.
65 Nang magkagayon ang Panginoon sa pagtulog ay gumising,
gaya ng malakas na tao na sumisigaw dahil sa pagkalasing.
66 At sinaktan niya sa likod ang kanyang mga kaaway;
sa walang hanggang kahihiyan, kanya silang inilagay.
67 Ang tolda ni Jose ay kanyang itinakuwil,
hindi niya pinili ang lipi ni Efraim;
68 kundi ang lipi ni Juda ang kanyang pinili,
ang bundok ng Zion na kanyang minamahal.
69 Itinayo niya ang kanyang santuwaryo na gaya ng mga kataasan,
gaya ng lupa na kanyang itinatag magpakailanman.
70 Pinili(U) niya si David na lingkod niya,
at kanyang kinuha siya mula sa kulungan ng mga tupa.
71 Mula sa pag-aalaga ng mga pasusuhing tupa siya ay kanyang dinala,
upang maging pastol ng Jacob na bayan niya,
ng Israel na kanyang pamana.
72 Kaya't siya'y nagpastol sa kanila ayon sa katapatan ng kanyang puso,
at kanyang pinatnubayan sila ng sanay na mga kamay.
诗篇 78
Chinese New Version (Traditional)
追述 神的作為訓誨後世
亞薩的訓誨詩。
78 我的民哪！你們要留心聽我的教訓，
側耳聽我口中的言語。（本節在《馬索拉文本》包括細字標題）
2 我要開口用比喻，
把古時隱祕的事說出來，
3 就是我們所聽過所知道的，
也是我們的列祖告訴我們的，
4 我們不把這些事向他們的子孫隱瞞，
卻要把耶和華應得的讚美、他的能力，
和他所行的奇事，
都向後代的人述說。
5 他在雅各設立法度，
在以色列中制訂律法，
就是他吩咐我們的列祖，
去教訓他們的子孫的，
6 好使後代的人，包括將要出生的兒女，都可以知道；
他們也要起來，告訴他們的子孫，
7 使他們信靠 神，
不忘記 神的作為，
謹守他的誡命；
8 免得他們像他們的列祖，
成了頑梗悖逆的一代，
心不堅定的一代，
他們的心對 神不忠。
9 以法蓮的子孫，雖然備有弓箭，
在爭戰的日子，卻轉身逃走。
10 他們不謹守 神的約，
不肯遵行他的律法。
11 他們忘記了 神的作為，
和他顯給他們看的奇事。
12 他在埃及地，在瑣安的田野，
在他們列祖的眼前，行了奇事。
13 他把海分開，領他們走過去，
又使海水直立像一道堤壩。
14 白日他用雲彩，
夜間他用火光引導他們。
15 他在曠野使磐石裂開，
給他們水喝，多如深淵的水。
16 他使水從磐石中湧出來，
使水好像江河一般流下。
17 但他們仍然犯罪頂撞他，
在乾旱之地仍然悖逆至高者。
18 他們心裡試探 神，
隨著自己的慾望要求食物。
19 他們妄論 神，說：
“ 神可以在曠野擺設筵席嗎？
20 他雖曾擊打磐石，使水湧出來，
好像江河氾濫，
他還能賜糧食嗎？
他還能為自己的子民預備肉食嗎？”
21 因此耶和華聽見了，就大怒；
有烈火在雅各燒起，
有怒氣向以色列發作。
22 因為他們不相信 神，
不倚靠他的拯救。
23 然而，他吩咐天上的雲彩，
打開天上的門戶。
24 他降嗎哪給他們吃，
把天上的食物賜給他們。
25 於是人吃了天使的食物，
是 神賜下的食糧，使他們飽足。
26 他從天空颳起東風，
施能力領出南風。
27 他降肉食給他們，多如塵土；
又降飛鳥給他們，多如海沙。
28 他使飛鳥落在他們的營中，
在他們住處的四圍。
29 他們吃了，而且吃得很飽，
這樣， 神把他們所願的都賜給他們了。
30 他們還沒有因所願的滿足，
食物仍在他們口中的時候，
31 神的怒氣就向他們發作，
殺了他們中間最肥壯的人，
擊倒了以色列的年輕人。
32 雖然經歷了這一切，他們仍然犯罪；
儘管看見這些奇事，他們仍不相信。
33 所以 神使他們的日子在虛空中消逝，
使他們的歲月在驚恐中完結。
34 神擊殺他們的時候，他們就尋求他；
他們回轉過來，切切求問 神。
35 他們也想起 神是他們的磐石，
至高的 神是他們的救贖主。
36 但他們仍然用口欺騙他，
用舌頭向他說謊。
37 他們的心對他不堅定，
也不忠於和他所立的約。
38 他卻有憐憫，赦免罪孽，沒有把他們滅絕，
並且多次抑制自己的怒氣，
沒有完全宣洩他的烈怒。
39 他顧念他們不過是人，
是一陣吹去不再返回的風。
40 他們多少次在曠野悖逆他，
在沙漠使他擔憂；
41 他們再三試探 神，
使以色列的聖者憂傷。
42 他們忘記了他的能力（“他的能力”直譯是“他的手”），
就是他救贖他們脫離敵人的日子，
43 他怎樣在埃及顯神蹟，
在瑣安的田野行奇事。
44 他把他們的江河都變為血，
使他們不能喝河流的水。
45 他使成群的蒼蠅到他們中間來，吞吃他們；
又使青蛙來毀滅他們。
46 他把他們的農產交給蚱蜢，
把他們辛勞的收穫交給蝗蟲。
47 他用冰雹摧毀他們的葡萄樹，
用嚴霜凍壞他們的桑樹。
48 又把他們的牲畜交給冰雹，
把他們的群畜交給閃電。
49 他使猛烈的怒氣、忿怒、憤恨、患難，
好像一群降災的使者，臨到他們中間。
50 他為自己的怒氣修平了路，
不惜使他們死亡，
把他們的性命交給瘟疫。
51 他在埃及擊殺了所有的長子，
在含的帳棚中擊殺了他們強壯時生的頭胎子。
52 他卻把自己的子民領出來好像領羊群，
在曠野引導他們像引導群畜一樣。
53 他帶領他們平平安安地走過去，所以他們不懼怕；
海卻淹沒了他們的仇敵。
54 他領他們進入自己聖地的境界，
到他右手所得的這山地。
55 他在他們面前把外族人趕出去，
用繩子量地，分給他們作為產業，
又使以色列眾支派的人居住在自己的帳棚裡。
56 但他們仍然試探和悖逆至高的 神，
不謹守他的法則。
57 他們背信不忠，像他們的列祖一樣；
他們改變了，如同不可靠的弓。
58 因他們的邱壇，惹起他的怒氣，
因他們雕刻的偶像，激起他的憤恨。
59 神聽見就大怒，
完全棄絕了以色列。
60 他丟棄了在示羅的居所，
就是他在世人中間居住的帳棚。
61 他又把象徵他權能的約櫃交給人擄去，
把他的榮美交在敵人的手裡，
62 並且把自己的子民交給刀劍，
向自己的產業大發烈怒。
63 他們的青年被火吞滅，
他們的少女也聽不見結婚的喜歌。
64 他們的祭司倒在刀下，
他們的寡婦卻不能哀哭。
65 那時主好像從睡眠中醒過來，
如同勇士酒後清醒一樣。
66 他擊退了他的敵人，
使他們永遠蒙羞受辱。
67 他棄絕約瑟的帳棚，
不揀選以法蓮支派，
68 卻揀選了猶大支派，
他所愛的錫安山。
69 他建造了自己的聖所好像在高天之上，
又像他所建立永存的大地。
70 他揀選了自己的僕人大衛，
把他從羊圈中召出來；
71 他領他出來，使他不再跟著那些母羊，
卻要牧養他的子民雅各，
和他的產業以色列。
72 於是大衛以正直的心牧養他們，
靈巧地引導他們。
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
