Add parallel Print Page Options

IKATLONG AKLAT

Ang Katarungan ng Diyos

Awit ni Asaf.

73 Kay buti ng Diyos sa taong matuwid,
    sa lahat ng taong ang puso'y malinis.
Ngunit ang sarili'y halos bumagsak,
    sa paghakbang ko'y muntik nang madulas!
Sa taong mayabang, ako'y naiinggit nga,
    at sa biglang yaman ng mga masama.
Ni hindi nagdanas ng anumang hirap,
    sila'y masisigla't katawa'y malakas.
Di tulad ng ibang naghirap nang labis,
    di nila dinanas ang buhay na gipit.
Ang pagmamalaki ay kinukuwintas,
    at ang dinaramit nila'y pandarahas.
Ang tibok ng puso'y pawang kasamaan,
    at masasama rin ang nasa isipan;
mga ibang tao'y pinagtatawanan, ang yayabang nila,
    ang layon sa buhay ay ang pang-aapi sa kapwa nilalang.
Diyos mang nasa langit ay tinutungayaw,
    labis kung mag-utos sa mga nilalang;
10 kaya sumusunod pati lingkod ng Diyos,
    anumang sabihi'y paniwalang lubos.
11 Ang sabi, “Ang Diyos walang nalalaman,
    walang malay yaong Kataas-taasan.”
12 Ang mga masama'y ito ang kagaya,
    di na kinukulang ay naghahanap pa.
13 Samantalang ako, malinis ang palad,
    hindi nagkasala't lubos na nag-ingat, at aking natamo'y kabiguang lahat.
14 Diyos, pinagtiis mo ako ng hirap,
    sa tuwing umaga'y parusa ang gawad.

15 Kung ang mga ito'y aking sasabihin,
    sa mga lingkod mo, ako'y magtataksil;
16 kaya't sinikap kong ito'y saliksikin,
    mahirap-hirap mang ito'y unawain.
17 Gayunman, sa templo'y doon ko natuklas,
    na ang masasama ay mapapahamak;
18 dinala mo sila sa dakong madulas,
    upang malubos na, kanilang pagbagsak;
19 walang abug-abog sila ay nawasak,
    kakila-kilabot yaong naging wakas!
20 Parang panaginip nang ako'y magising,
    pati anyo nila'y nalimutan na rin.

21 Nang ang aking isip hindi mapalagay,
    at ang damdamin ko'y labis na nasaktan,
22 di ko maunawa, para akong tanga,
    sa iyong harapa'y hayop ang kagaya.
23 Gayon pa ma'y sinasamahan mo ako,
    sa aking paglakad ay inaakay mo.
24 Ang mga payo mo'y umakay sa akin,
    marangal na ako'y iyong tatanggapin.
25 Sino pa sa langit, kundi ikaw lamang,
    at maging sa lupa'y, aking kailangan?
26 Puso ko't kaluluwa kung nanghihina man,
    ang Diyos ang lakas kong tanging kailangan.

27 Yaong hihiwalay sa iyo'y mamamatay,
    at ang nagtataksil wawasaking tunay.
28 Ngunit sa sarili, tanging hangarin ko, sa piling ng Diyos manatili ako!
    Sa piling ng Panginoong Yahweh, ako'y mapanatag,
    ang kanyang ginawa'y aking ihahayag.

BOOK III

(Psalms 73–89)

Psalm 73

A psalm of Asaph.

73 Truly God is good to Israel,
    to those who are have a pure heart.
But me? My feet had almost stumbled;
    my steps had nearly slipped
    because I envied the arrogant;
    I observed how the wicked are well off:
They suffer no pain;
    their bodies are fit and strong.
They are never in trouble;
    they aren’t weighed down like other people.
That’s why they wear arrogance like a necklace,
    why violence covers them like clothes.
Their eyes bulge out from eating so well;
    their hearts overflow with delusions.
They scoff and talk so cruel;
    from their privileged positions
    they plan oppression.
Their mouths dare to speak against heaven!
    Their tongues roam the earth!
10 That’s why people keep going back to them,
    keep approving what they say.[a]
11 And what they say is this: “How could God possibly know!
    Does the Most High know anything at all!”
12 Look at these wicked ones,
    always relaxed, piling up the wealth!

13 Meanwhile, I’ve kept my heart pure for no good reason;
I’ve washed my hands to stay innocent for nothing.
14 I’m weighed down all day long.
    I’m punished every morning.
15 If I said, “I will talk about all this,”
    I would have been unfaithful to your children.
16 But when I tried to understand these things,
    it just seemed like hard work
17     until I entered God’s sanctuary
        and understood what would happen to the wicked.
18 You will definitely put them on a slippery path;
    you will make them fall into ruin!
19 How quickly they are devastated,
    utterly destroyed by terrors!
20 As quickly as a dream departs from someone waking up, my Lord,
    when you are stirred up, you make them disappear.[b]

21 When my heart was bitter,
    when I was all cut up inside,
22 I was stupid and ignorant.
    I acted like nothing but an animal toward you.
23 But I was still always with you!
    You held my strong hand!
24 You have guided me with your advice;
    later you will receive me with glory.
25 Do I have anyone else in heaven?
    There’s nothing on earth I desire except you.
26 My body and my heart fail,
    but God is my heart’s rock and my share forever.
27 Look! Those far from you die;
    you annihilate all those who are unfaithful to you.
28 But me? It’s good for me to be near God.
    I have taken my refuge in you, my Lord God,
        so I can talk all about your works!

Footnotes

  1. Psalm 73:10 Heb uncertain
  2. Psalm 73:20 Heb uncertain