Print Page Options

Tunay na Pagsamba

Awit ni Asaf.

50 Ang Makapangyarihang Diyos, si Yahweh ay nagsasaysay,
    ang lahat ay tinatawag sa silangan at kanluran.
Magmula sa dakong Zion, ang lunsod ng kagandahan,
    makikita siyang nagniningning sa kaluwalhatian.

Ang Diyos natin ay darating, ngunit hindi matahimik;
    sa unaha'y nangunguna ang apoy na nagngangalit,
    bumabagyong ubod-lakas, humahangin sa paligid.
Ginagawa niyang saksi ang lupa at kalangitan,
    upang masdan ang ganitong paghatol sa mga hirang:
“Ang lahat ng matatapat na lingkod ko ay tipunin,
    silang tapat sa kasunduan at nag-aalay ng handog.”
Ang buong kalangita'y naghahayag na ang Diyos,
    isang hukom na matuwid, kung humatol ay maayos. (Selah)[a]

“Kayong aking mga lingkod, makinig sa sasabihin;
    ako ay Diyos, ang inyong Diyos, salita ko'y unawain;
    ako'y mayroong patotoo't saksi laban sa Israel.
Hindi ako nagagalit dahilan sa inyong handog,
    ni sa inyong mga haing sa dambana'y sinusunog,
bagaman ang mga toro'y hindi ko na kailangan,
    maging iyang mga kambing at ang inyong mga kawan.
10 Pagkat akin iyang hayop sa gitna ng kagubatan,
    maging bakang naglipana sa maraming kaburulan.
11 Akin din ang mga ibong lumilipad sa itaas,
    at ang lahat na may buhay sa parang ay akin lahat.

12 “Kung ako ma'y nagugutom, hindi ko na sasabihin,
    yamang lahat sa daigdig na narito'y pawang akin.
13 Ang karne ng mga toro, iyon ba'y aking pagkain?
    At ang inumin ko ba'y dugo ng mga kambing?
14 Ang ihandog ninyo sa Diyos ay ang inyong pasalamat;
    ang pangakong handog ninyo ay tuparin ninyong lahat.
15 Kung kayo ay may bagabag, ako lagi ang tawagin;
    kayo'y aking ililigtas,
    ako'y inyong pupurihin.”

16 Ang tanong ng Panginoon sa masama't mga buktot,
    “Bakit ninyo inuusal ang aking mga utos?
    Gayundin ang kasunduang hindi ninyo sinusunod?
17 Kapag kayo ay tinutuwid, agad kayong napopoot,
    at ni ayaw na tanggapin ang aking mga utos;
18 ang makitang magnanakaw ang nagiging kaibigan,
    at taong mapang-apid ang siya ninyong kasamahan.

19 “Mabilis ang inyong dila sa masamang sasabihin;
    sa inyo ay balewala ang gawaing pagsisinungaling.
20 Handa ninyong paratangan maging tunay na kapatid,
    at kay daming kapintasang sa kanila'y nasisilip.
21 Kahit ito ay ginawa hindi kayo pinupuna,
    kaya naman ang akala, kayo't ako'y magkaisa.
Ngunit ngayon, panahon nang kayo'y aking pagwikaan,
    upang inyong maunawa ang ginawang kamalian.

22 “Kaya ngayo'y dinggin ito, kayong sa aki'y di pumapansin,
    kapag ako'y di dininig, kayo'y aking wawasakin;
    walang sinumang sa inyo'y makakaligtas sa akin.
23 Ang parangal na nais ko na sa aki'y ihahain,
    ay handog ng pasalamat, pagpupuring walang maliw;
    akin namang ililigtas ang lahat na masunurin.”

Footnotes

  1. 6 SELAH: Tingnan ang Awit 3:2.

真诚敬拜的必尊敬 神

亚萨的诗。

50 大能者 神耶和华已经说话,

从日出之地到日落之处呼唤大地。(本节在《马索拉文本》包括细字标题)

 神从全美的锡安,

已经彰显荣光。

我们的 神来临,决不缄默无声;

在他面前有火燃烧,

在他四周有暴风刮起。

他向天上、向地下呼唤,

为要审判自己的子民,说:

“你们把我的圣民聚集到我这里来,

就是那些用祭物与我立约的人。”

诸天宣扬他的公义,

因为 神自己就是审判者。

(细拉)

“我的子民哪!你们要听,我要说话;

以色列啊!我要控诉你;

我是 神,是你的 神。

我不是因你的祭物责备你,

你的燔祭常在我面前。

我不从你家里取公牛,

也不从你羊圈中取公山羊。

10 因为树林中的百兽是我的,

千山上的牲畜也是我的。

11 山中的雀鸟我都认识,

田野的走兽也都属我。

12 如果我饿了,我也不用对你说;

因为世界和其中所充满的,都是我的。

13 难道我要吃公牛的肉吗?

要喝公山羊的血吗?

14 你要以感谢为祭献给 神,

又要向至高者还你的愿。

15 在患难的日子,你呼求我。

我必搭救你,你也必尊敬我。”

16 但 神对恶人说:

“你怎么敢述说我的律例,

你的口怎么敢提到我的约呢?

17 至于你,你憎恨管教,

并且把我的话丢在背后。

18 你看见盗贼的时候,就乐于和他在一起;

你又与行淫的人有分。

19 你使你的口乱说坏话,

使你的舌头编造谎言。

20 你经常毁谤你的兄弟,

诬蔑你母亲的儿子。

21 你作了这些事,我默不作声;

你以为我和你一样?

其实我要责备你,要当面指控你。

22 忘记 神的人哪!你们要思想这事,

免得我把你们撕碎,没有人能搭救。

23 凡是以感谢为祭献上的,就是尊敬我;

那预备道路的,我必使他得见 神的救恩。”

Ang Tunay na Pagsamba

Awit ni Asaf.

50 Ang Makapangyarihan, ang Diyos na Panginoon,
    ay nagsalita at tinatawag ang lupa
    mula sa pagsikat ng araw hanggang sa paglubog niyon.
Mula sa Zion na kasakdalan ng kagandahan,
    nagliliwanag ang Diyos.

Ang aming Diyos ay dumarating at hindi siya tatahimik;
    nasa harapan niya ang apoy na tumutupok,
    at malakas na bagyo sa kanyang palibot.
Siya'y tumatawag sa langit sa kaitaasan,
    at sa lupa upang hatulan niya ang kanyang bayan:
“Tipunin mo sa akin ang aking mga banal,
    yaong nakipagtipan sa akin sa pamamagitan ng alay!”
Ang langit ay nagpapahayag ng kanyang katuwiran;
    sapagkat ang Diyos ay siyang hukom! (Selah)

“Makinig, O aking bayan, at magsasalita ako,
    O Israel, ako'y magpapatotoo laban sa iyo.
    Ako'y Diyos, Diyos mo.
Hindi kita sinasaway dahil sa iyong mga handog;
    laging nasa harapan ko ang iyong mga handog na sinusunog.
Hindi ako tatanggap ng baka mula sa iyong bahay,
    ni ng kambing na lalaki sa iyong mga kawan.
10 Sapagkat bawat hayop sa gubat ay akin,
    ang hayop sa libong mga burol.
11 Nakikilala ko ang lahat ng mga ibon sa mga bundok;
    at ang lahat ng mga gumagala sa parang ay akin.

12 “Kung ako'y gutom, sa iyo ay hindi ko sasabihin,
    sapagkat ang sanlibutan at ang lahat ng narito ay akin.
13 Kumakain ba ako ng laman ng mga toro,
    o umiinom ng dugo ng mga kambing?
14 Mag-alay sa Diyos ng pasasalamat na alay,
    at tuparin mo ang iyong mga panata sa Kataas-taasan;
15 at tumawag ka sa akin sa araw ng kabagabagan;
    ililigtas kita, at luluwalhatiin mo ako.”

16 Ngunit sa masama ay sinabi ng Diyos:
    “Anong karapatan mo upang ipahayag ang aking mga tuntunin,
    o ilagay ang aking tipan sa iyong bibig?
17 Sapagkat ang disiplina ay kinapopootan mo,
    at iyong iwinawaksi ang aking mga salita sa likuran mo.
18 Kapag nakakakita ka ng magnanakaw, ikaw ay natutuwa sa kanya,
    at sumasama ka sa mga mangangalunya.

19 “Ibinibigay mo sa iyong bibig ang malayang paghahari ng kasamaan,
    at ang iyong dila ay kumakatha ng pandaraya.
20 Ikaw ay umuupo at nagsasalita laban sa iyong kapatid;
    iyong sinisiraan ang anak ng iyong sariling ina.
21 Ang mga bagay na ito ay iyong ginawa, at ako'y nanahimik;
    iniisip mong ako'y gaya mo.
Ngunit ngayo'y sinasaway kita, at ipinapataw ang paratang sa harapan mo.

22 “Kayong nakakalimot sa Diyos, tandaan ninyo ito,
    baka kayo'y aking pagluray-lurayin at walang magligtas sa inyo!
23 Ang naghahandog ng alay ng pasasalamat ay nagpaparangal sa akin;
    sa kanya na nag-aayos ng kanyang lakad
    ang pagliligtas ng Diyos ay ipapakita ko rin!”

Psalm 50

A psalm of Asaph.

The Mighty One, God, the Lord,(A)
    speaks and summons the earth
    from the rising of the sun to where it sets.(B)
From Zion,(C) perfect in beauty,(D)
    God shines forth.(E)
Our God comes(F)
    and will not be silent;(G)
a fire devours(H) before him,(I)
    and around him a tempest(J) rages.
He summons the heavens above,
    and the earth,(K) that he may judge his people:(L)
“Gather to me this consecrated people,(M)
    who made a covenant(N) with me by sacrifice.”
And the heavens proclaim(O) his righteousness,
    for he is a God of justice.[a][b](P)

“Listen, my people, and I will speak;
    I will testify(Q) against you, Israel:
    I am God, your God.(R)
I bring no charges(S) against you concerning your sacrifices
    or concerning your burnt offerings,(T) which are ever before me.
I have no need of a bull(U) from your stall
    or of goats(V) from your pens,(W)
10 for every animal of the forest(X) is mine,
    and the cattle on a thousand hills.(Y)
11 I know every bird(Z) in the mountains,
    and the insects in the fields(AA) are mine.
12 If I were hungry I would not tell you,
    for the world(AB) is mine, and all that is in it.(AC)
13 Do I eat the flesh of bulls
    or drink the blood of goats?

14 “Sacrifice thank offerings(AD) to God,
    fulfill your vows(AE) to the Most High,(AF)
15 and call(AG) on me in the day of trouble;(AH)
    I will deliver(AI) you, and you will honor(AJ) me.”

16 But to the wicked person, God says:

“What right have you to recite my laws
    or take my covenant(AK) on your lips?(AL)
17 You hate(AM) my instruction
    and cast my words behind(AN) you.
18 When you see a thief, you join(AO) with him;
    you throw in your lot with adulterers.(AP)
19 You use your mouth for evil
    and harness your tongue to deceit.(AQ)
20 You sit and testify against your brother(AR)
    and slander your own mother’s son.
21 When you did these things and I kept silent,(AS)
    you thought I was exactly[c] like you.
But I now arraign(AT) you
    and set my accusations(AU) before you.

22 “Consider this, you who forget God,(AV)
    or I will tear you to pieces, with no one to rescue you:(AW)
23 Those who sacrifice thank offerings honor me,
    and to the blameless[d] I will show my salvation.(AX)

Footnotes

  1. Psalm 50:6 With a different word division of the Hebrew; Masoretic Text for God himself is judge
  2. Psalm 50:6 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here.
  3. Psalm 50:21 Or thought the ‘I am’ was
  4. Psalm 50:23 Probable reading of the original Hebrew text; the meaning of the Masoretic Text for this phrase is uncertain.

A Psalm to Asaph.

¶ The God of gods, even the LORD, has spoken and convocated the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.

Out of Zion, the perfection of beauty, God has shined forth.

Our God shall come and shall not keep silence; a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.

He shall convocate the heavens of above, and the earth, that he may judge his people.

Gather my merciful ones together unto me, those that have made a covenant with me by sacrifice.

And the heavens shall declare his righteousness, for God himself is the judge. Selah.

¶ Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee; I am God, even thy God.

I will not reprove thee regarding thy sacrifices; thy burnt offerings are continually before me.

I will take no bullock out of thy house, nor he goats out of thy folds.

10 For every beast of the forest is mine and the cattle upon a thousand hills.

11 I know all the fowls of the mountains; and the wild beasts of the field are with me.

12 If I were hungry, I would not tell thee; for the world is mine and the fullness thereof.

13 Must I eat the flesh of bulls or drink the blood of goats?

14 Sacrifice praise unto God and pay thy vows unto the most High

15 and call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.

16 ¶ But unto the wicked God saith, What part hast thou to declare my statutes or that thou should take my covenant in thy mouth?

17 Seeing thou dost hate chastening and dost cast my words behind thee.

18 When thou didst see a thief, then thou didst consent with him and hast been partaker with adulterers.

19 Thou didst give thy mouth to evil, and thy tongue frames deceit.

20 Thou didst sit and speak against thy brother; thou didst slander thine own mother’s son.

21 These things hast thou done, and I kept silence; thou didst think that I was altogether such a one as thyself, but I will reprove thee and set them in order before thine eyes.

22 Now consider this, ye that forget God, lest I take you away, and there be none to deliver.

23 Whosoever sacrifices praise glorifies me; and to him that orders his ways aright I will show the salvation of God.