Mga Awit 44
Ang Biblia, 2001
Panalangin para sa Pag-iingat
Sa Punong Mang-aawit. Isang Maskil ng mga Anak ni Kora.
44 Narinig ng aming mga tainga, O Diyos,
isinaysay sa amin ng aming mga ninuno,
kung anong mga gawa ang iyong ginawa nang panahon nila,
nang mga unang araw:
2 sa pamamagitan ng iyong kamay itinaboy mo ang mga bansa,
ngunit itinanim mo sila;
iyong pinarusahan ang mga bayan,
at iyong ikinalat sila.
3 Sapagkat hindi nila pinagwagian ang lupain sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak,
ni ang sarili nilang kamay ay nagbigay sa kanila ng tagumpay;
kundi ng iyong kanang kamay, at ng iyong bisig,
at ng liwanag ng iyong mukha,
sapagkat ikaw ay nalulugod sa kanila.
4 Ikaw ang aking Hari at aking Diyos,
na nag-utos ng kaligtasan para kay Jacob.
5 Sa pamamagitan mo'y itutulak namin ang aming mga kaaway:
sa pamamagitan ng iyong pangalan ay tatapakan namin ang mga sumasalakay sa amin.
6 Sapagkat hindi ako magtitiwala sa aking pana,
ni ililigtas man ako ng aking tabak.
7 Ngunit iniligtas mo kami sa aming mga kaaway,
at ang mga napopoot sa amin ay inilagay mo sa kahihiyan.
8 Sa pamamagitan ng Diyos ay patuloy kaming nagmamalaki,
at sa iyong pangalan magpakailanman ay magpapasalamat kami. (Selah)
9 Gayunma'y itinakuwil at kasiraang-puri sa amin ay ibinigay mo,
at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.
10 Pinatalikod mo kami sa kaaway;
at silang mga galit sa amin ay kumuha ng samsam para sa kanilang sarili.
11 Ibinigay mo kami upang kainin na parang tupa,
at ikinalat mo kami sa mga bansa.
12 Ipinagbili mo ang iyong bayan sa napakaliit na halaga,
at hindi humingi ng malaking halaga para sa kanila.
13 Ginawa mo kaming katatawanan ng aming mga kapwa,
ang tudyuhan at paglibak ng mga nasa palibot namin.
14 Sa gitna ng mga bansa'y ginawa mo kaming kawikaan,
isang bagay na pinagtatawanan ng mga bayan.
15 Buong araw ay nasa harapan ko ang aking kasiraang-puri,
at ang kahihiyan ay tumakip sa aking mukha,
16 dahil sa tinig niya na nang-uuyam at nanlalait,
dahil sa paningin ng kaaway at naghihiganti.
17 Lahat ng ito'y dumating sa amin;
bagaman hindi ka namin kinalimutan,
at hindi kami gumagawa ng kamalian sa iyong tipan.
18 Ang aming puso ay hindi tumalikod,
ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;
19 upang kami ay iyong durugin sa lugar ng mga asong-gubat,
at tinakpan mo kami ng anino ng kamatayan.
20 Kung aming kinalimutan ang pangalan ng aming Diyos,
o iniunat ang aming mga kamay sa ibang diyos;
21 hindi ba ito'y matutuklasan ng Diyos?
Sapagkat nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 Dahil(A) sa iyo ay pinapatay kami buong araw;
at itinuturing na parang mga tupa para sa katayan.
23 Ikaw ay bumangon! Bakit ka natutulog, O Panginoon?
Gumising ka! Huwag mo kaming itakuwil magpakailanman.
24 Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha?
Bakit mo kinalilimutan ang aming kalungkutan at kapighatian?
25 Sapagkat ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok;
ang aming katawan ay dumidikit sa lupa.
26 Ikaw ay bumangon, tulungan mo kami!
Iligtas mo kami alang-alang sa iyong tapat na pag-ibig!
Psaumes 44
Louis Segond
44 (44:1) Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. (44:2) O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les oeuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d'autrefois.
2 (44:3) De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.
3 (44:4) Car ce n'est point par leur épée qu'ils se sont emparés du pays, Ce n'est point leur bras qui les a sauvés; Mais c'est ta droite, c'est ton bras, c'est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.
4 (44:5) O Dieu! tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!
5 (44:6) Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.
6 (44:7) Car ce n'est pas en mon arc que je me confie, Ce n'est pas mon épée qui me sauvera;
7 (44:8) Mais c'est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.
8 (44:9) Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. -Pause.
9 (44:10) Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;
10 (44:11) Tu nous fais reculer devant l'ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.
11 (44:12) Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.
12 (44:13) Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l'estimes pas à une grande valeur.
13 (44:14) Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;
14 (44:15) Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.
15 (44:16) Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,
16 (44:17) A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, A la vue de l'ennemi et du vindicatif.
17 (44:18) Tout cela nous arrive, sans que nous t'ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:
18 (44:19) Notre coeur ne s'est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,
19 (44:20) Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l'ombre de la mort.
20 (44:21) Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,
21 (44:22) Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du coeur?
22 (44:23) Mais c'est à cause de toi qu'on nous égorge tous les jours, Qu'on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.
23 (44:24) Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! ne nous repousse pas à jamais!
24 (44:25) Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?
25 (44:26) Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.
26 (44:27) Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!
