Add parallel Print Page Options

IKALAWANG AKLAT

Panaghoy ng Isang Dinalang-bihag

Isang Maskil[a] ng angkan ni Korah, upang awitin ng Punong Mang-aawit.

42 Kung paanong batis ang siyang hanap ng isang usa;
    gayon hinahanap ang Diyos ng uhaw kong kaluluwa.
Nananabik ako sa Diyos, sa Diyos na buháy, walang iba;
    kailan kaya maaaring sa presensya mo'y sumamba?
Araw-gabi'y tumataghoy, gabi't araw tumatangis;
    naging tanging pagkain ko'y mga luha sa paghibik.
Itong mga kaaway ko, sa tuwina'y yaong sambit,
    “Nasaan ba ang iyong Diyos? Hindi namin namamasid.”

Nagdurugo ang puso ko, kapag aking maalala
    ang lumipas na kahapong lagi kaming sama-sama,
    papunta sa templo ng Diyos na ako ang nangunguna;
    pinupuri namin ang Diyos sa pag-awit na masaya!
Bakit ako nanlulumo, bakit ako nagdaramdam?
Sa Diyos ako may tiwala, siyang aking aasahan;
    Diyos na Tagapagligtas, muli ko siyang aawitan.

Siya ay gugunitain ng puso kong tigib-hirap,
    habang ako'y nasa Jordan, sa Hermon, at sa Mizar
    di ko siya malilimot, gugunitain oras-oras.
Ang dagat na kalaliman pakinggan at umuugong,
    at doon ay maririnig, lagaslas ng mga talon;
    ang katulad: nagagalit, malalaking mga alon,
    na sa aking kaluluwa ay ganap na tumatabon.
Nawa ang pag-ibig ni Yahweh ay mahayag araw-araw,
    gabi-gabi siya nawa'y purihin ko at awitan;
    dadalangin ako sa Diyos, na sa aki'y bumubuhay.

Sa Diyos na sanggalang ko ganito ang aking wika,
    “Bakit ako ay nilimot, nilimot mo akong kusa?
Bakit ako nagdurusa sa kamay ng masasama?”
10 Kalooban ko'y nanghihina sa pagkutya ng kalaban,
    habang sila'y nagtatanong,
    “Ang Diyos mo ba ay nasaan?”

11 Bakit ako nalulungkot, bakit ako nagdaramdam?
Sa Diyos ako'y may tiwala, siyang aking aasahan;
    magpupuri akong muli, pupurihing walang humpay,
    ang aking Tagapagligtas, ang Diyos na walang hanggan.

Footnotes

  1. Mga Awit 42:1 MASKIL: Tingnan ang Awit 32.

卷二:诗篇42—72

流落异乡者的祷告

可拉后裔作的训诲诗,交给乐长。

42 上帝啊,我的心切慕你,
像鹿切慕溪水。
我心里渴慕上帝,
渴慕永活的上帝,
我何时才能去朝拜祂呢?
我不吃不喝,昼夜以泪洗面,
人们整天讥笑我:
“你的上帝在哪里?”
从前我带领众人浩浩荡荡去上帝的殿,
在欢呼、感恩声中一起过节。
我回想这些事,
心中无限忧伤。
我的心啊!
你为何沮丧?为何烦躁?
要仰望上帝,
因为我还要赞美祂——我的救主,我的上帝。

我的上帝啊,我心中沮丧,
便在约旦河、黑门山和米萨山想起你。
你的瀑布发出巨响,
回荡在深渊之间,
你的洪涛巨浪淹没我。
白天耶和华将祂的慈爱浇灌我;
夜间我歌颂祂,
向赐我生命的上帝祷告。
我对上帝——我的磐石说:
“你为何忘记我?
为何要我受仇敌的攻击,使我哀伤不已呢?”
10 仇敌的辱骂刺骨钻心。
他们整天对我说:
“你的上帝在哪里?”
11 我的心啊!
你为何沮丧?为何烦躁?
要仰望上帝,
因为我还要赞美祂——我的救主,我的上帝。