Mga Awit 39
Magandang Balita Biblia
Pagtatapat ng Taong Nahihirapan
Katha ni David upang awitin ng Punong Mang-aawit na si Jeduthun.
39 Ang sabi ko sa sarili, sa gawai'y mag-iingat,
at hindi ko hahayaang ang dila ko ay madulas;
upang hindi magkasala, ako'y di magsasalita
habang nakapalibot, silang mga masasama.
2 Ako'y sadyang nanahimik, wala akong sinasabi,
hindi ako nagsalita maging tungkol sa mabuti;
ngunit lalo pang lumubha paghihirap ng sarili.
3 Ako'y lubhang nabahala, nangangamba ang puso ko,
habang aking iniisip, lalo akong nalilito;
nang di ako makatiis, ang sabi ko ay ganito:
4 “Yahweh, sana'y sabihin mo kung kailan mamamatay,
kung gaanong katagal pa kaya ako mabubuhay.”
5 Ang damdam ko sa sarili'y pinaikli mo ang buhay,
sa harap mo ang buhay ko'y parang walang kabuluhan;
ang buhay ng bawat tao'y parang hanging dumaraan. (Selah)[a]
6 Ang buhay ng isang tao'y parang anino nga lamang,
at maging ang gawa niya ay wala ring kasaysayan;
hindi batid ang kukuha ng tinipon niyang yaman!
7 Kung ganoon, Panginoon, nasaan ba ang pag-asa?
Pag-asa ko'y nasa iyo, sa iyo ko nakikita.
8 Kaya ngayo'y iligtas mo, linisin sa aking kasalanan;
ang hangal ay huwag bayaan na ako'y pagtawanan.
9 Tunay akong tatahimik, wala akong sasabihin,
pagkat lahat ng dinanas, pawang dulot mo sa akin.
10 Huwag mo akong parusahan, parusa mo ay itigil;
sa hampas na tinatanggap ang buhay ko'y makikitil.
11 Kung ang tao'y magkasala, ang parusa mo ay galit;
parang isang gamu-gamong pinatay ang iniibig;
tunay na ang isang tao'y hangin lamang ang kaparis! (Selah)[b]
12 Pakinggan mo ako, Yahweh, dinggin ang aking hibik;
sa daing ko't panalangin, huwag ka sanang manahimik.
Sa iyong piling ay dayuhan, ako'y hindi magtatagal,
at tulad ng ninuno ko, sa daigdig ay lilisan.
13 Sa ganitong kalagayan, huwag na akong kagalitan, upang muling makalasap kahit konting kasiyahan,
bago man lang mamayapa't makalimutan ng lahat.
Footnotes
- Mga Awit 39:5 SELAH: Tingnan ang Awit 3:2.
- Mga Awit 39:11 SELAH: Tingnan ang Awit 3:2.
诗篇 39
Chinese New Version (Simplified)
人生虚幻，主是唯一指望
大卫的诗，交给诗班长耶杜顿。
39 我曾说：“我要谨慎我的行为，
不让我的舌头犯罪；
恶人在我面前的时候，
我总要用罩子约束我的嘴。”
2 我静默不出声，
甚至连好话也不说（“甚至连好话也不说”或译：“我安静也得不到安慰”），
我的痛苦就更加剧烈。
3 我的心在我里面发热；
我默想的时候，心里火烧；
我就用舌头说话：
4 “耶和华啊！求你使我知道我的结局，
我的寿数有多少，
使我知道我的生命多么短促。
5 你使我的日子窄如手掌，
我的一生在你面前如同无有；
各人站得最稳的时候，也只不过是一口气。（细拉）
6 世人来来往往只是幻影，
他们忙乱也是虚空；
积聚财物，却不知道谁要来收取。
7 主啊！现在我还等候甚么呢？
我的指望在乎你。
8 求你救我脱离我的一切过犯，
不要使我遭受愚顽人的羞辱。
9 因为是你作了这事，
我就静默不开口。
10 求你除掉你降在我身上的灾祸；
因你手的责打，我就消灭。
11 你因人的罪孽，借着责罚管教他们，
叫他们所宝贵的消失，像被虫蛀蚀；
世人都不过是一口气。（细拉）
12 耶和华啊！求你垂听我的祷告，
留心听我的呼求；
我流泪，求你不要缄默；
因为我在你面前是客旅，
是寄居的，像我所有的祖先一样。
13 求你不要怒视我，
使我在去而不返之先，可以喜乐。”
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.