Add parallel Print Page Options

Maskil(A) ni David, nang siya ay nasa yungib. Isang Panalangin.

142 Ako'y dumadaing ng aking tinig sa Panginoon;
    sa pamamagitan ng aking tinig ay sumasamo ako sa Panginoon.
Ibinubuhos ko sa kanyang harapan ang aking daing,
    sinasabi ko sa kanyang harapan ang aking suliranin.
Kapag ang aking espiritu'y nanlulupaypay sa loob ko,
    ang aking landas ay iyong nalalaman!

Sa daan na aking tinatahak
    sila'y nagkubli para sa akin ng isang bitag.
Tumingin ka sa kanan, at iyong masdan,
    walang nakakapansin sa aking sinuman;
walang kanlungang nalalabi para sa akin;
    walang sinumang lumilingap sa aking kaluluwa.

Ako'y dumaing sa iyo, O Panginoon;
    aking sinabi, “Ikaw ang aking kanlungan,
    ang aking bahagi sa lupain ng mga buháy.”
Pakinggan mo ang aking pagsamo,
    sapagkat ako'y dinalang napakababa.

Iligtas mo ako sa mga nagsisiusig sa akin;
    sapagkat sila'y napakalakas para sa akin.
Ilabas mo ako sa bilangguan,
    upang ako'y makapagpasalamat sa iyong pangalan!
Paliligiran ako ng mga matuwid;
    sapagkat ako'y pakikitunguhan mong may kasaganaan.

Psalm 142

A maskil[a] of David, when he was in the cave. A prayer.

142 I cry out loud for help from the Lord.
    I beg out loud for mercy from the Lord.
I pour out my concerns before God;
    I announce my distress to him.
When my spirit is weak inside me, you still know my way.
    But they’ve hidden a trap for me in the path I’m taking.
Look right beside me: See?
    No one pays attention to me.
There’s no escape for me.
    No one cares about my life.

I cry to you, Lord, for help.
    “You are my refuge,” I say.
    “You are all I have in the land of the living.”
Pay close attention to my shouting,
    because I’ve been brought down so low!
Deliver me from my oppressors
    because they’re stronger than me.
Get me out of this prison
    so I can give thanks to your name.
Then the righteous will gather all around me
    because of your good deeds to me.

Footnotes

  1. Psalm 142:1 Perhaps instruction