Mga Awit 10
Ang Biblia, 2001
Panalangin para sa Katarungan
10 Bakit ka nakatayo sa malayo, O Panginoon?
Bakit ka nagtatago kapag magulo ang panahon?
2 Sa kapalaluan ay mainit na hinahabol ng masama ang dukha;
mahuli nawa sila sa binalangkas nilang mga pakana.
3 Sapagkat ipinagmamalaki ng masama ang nais ng kanyang puso,
sinusumpa at tinatalikuran ang Panginoon ng taong sakim sa patubo.
4 Sa kapalaluan ng kanyang mukha, ang masama ay hindi naghahanap sa kanya;
lahat niyang iniisip ay, “Walang Diyos.”
5 Ang kanyang mga lakad sa lahat ng panahon ay umuunlad,
malayo sa kanyang paningin ang iyong mga hatol na nasa itaas;
tungkol sa lahat niyang mga kaaway, kanyang tinutuya silang lahat.
6 Iniisip niya sa kanyang puso, “Hindi ako magagalaw;
sa buong panahon ng salinlahi ay hindi ako malalagay sa kaguluhan.”
7 Ang(A) kanyang bibig ay punô ng pagsumpa, pang-aapi at panlilinlang,
sa ilalim ng kanyang dila ay kalikuan at kasamaan.
8 Siya'y nakaupo sa mga tagong dako ng mga nayon;
sa mga kubling dako ang walang sala ay ipinapapatay,
ang kanyang mga mata ay palihim na nagmamatyag sa walang kakayahan.
9 Siya'y lihim na nagbabantay na parang leon sa kanyang lungga;
siya'y nag-aabang upang hulihin ang dukha,
sinusunggaban niya ang dukha kapag kanyang nahuli siya sa lambat niya.
10 Siya ay gumagapang, siya'y yumuyuko,
at ang sawing-palad ay bumabagsak sa kanyang mga kuko.
11 Sinasabi niya sa kanyang puso, “Ang Diyos ay nakalimot,
ikinubli niya ang kanyang mukha, hindi niya ito makikita kailanman.”
12 O Panginoon, O Diyos, itaas mo ang iyong kamay, bumangon ka;
huwag mong kalilimutan ang nagdurusa.
13 Bakit tinatalikuran ng masama ang Diyos,
at sinasabi sa kanyang puso, “Hindi mo ako hihingan ng sulit?”
14 Iyong nakita; oo, iyong namamasdan ang kaguluhan at pagkayamot,
upang iyong mailagay ito sa mga kamay mo;
itinalaga ng sawing-palad ang sarili sa iyo;
sa mga ulila ikaw ay naging saklolo.
15 Baliin mo ang bisig ng masama at gumagawa ng kasamaan;
hanapin mo ang kanyang kasamaan hanggang sa wala kang matagpuan.
16 Ang Panginoon ay hari magpakailanpaman,
mula sa kanyang lupain ang mga bansa ay mapaparam.
17 O Panginoon, iyong maririnig ang nasa ng maamo;
iyong palalakasin ang kanilang puso, iyong papakinggan ng iyong pandinig
18 upang ipagtanggol ang mga naaapi at ulila,
upang hindi na makapanakot pa ang taong mula sa lupa.
Tehillim 10
Orthodox Jewish Bible
10 Why standest Thou afar off, Hashem? Why hidest Thou Thyself in times of tzoros?
2 The reshah in his ga’avah (haughtiness) doth persecute the ani (poor, see Zech 9:9 where ani is Moshiach); let them be caught in the devices that they have schemed.
3 For the reshah boasteth of his ta’avat nefesh (soul’s lust), and blesseth the covetous, whom Hashem abhorreth.
4 The reshah, through the pride of his countenance, will not seek after Him; Elohim is not in all his thoughts.
5 His ways are always prosperous; Thy mishpatim are on high, out of his sight; as for all his enemies, he sneers at them.
6 He hath said in his lev, I shall not be shaken; throughout all generations I shall never be in trouble.
7 His mouth is full of cursing and deceit and fraud; under his leshon (tongue) is trouble and iniquity.
8 He sitteth in the lurking places of the villages; in the places for ambush doth he murder the naki (innocent); his eyes are secretly set against the poor.
9 He lieth in wait secretly as a lion in his den; he lieth in wait to catch the poor; he doth catch the poor when he draweth him into his reshet.
10 He crouches, and stoops, that the poor may fall by his atzum (might).
11 He hath said in his lev, El hath forgotten; He hideth his face; He will never see it.
12 Arise, Hashem; O El, lift up Thine yad; forget not the aniyim.
13 For why doth the reshah renounce Elohim? He hath said in his lev, Thou wilt not call me to account.
14 Thou hast seen it; for Thou beholdest trouble and ka’as (grief), to requite it with Thy yad; the helpless committeth himself unto Thee; Thou art the Ozer (helper) of the yatom (orphan).
15 Break Thou the zero’a of the reshah and the evil man; call to account his wickedness that would not be found out.
16 Hashem is Melech olam va’ed; the Goyim are perished out of His land.
17 Hashem, Thou hast heard the desire of the aniyim; Thou wilt strengthen their lev, Thou wilt cause Thine ear to hear;
18 To judge the yatom (orphan) and the oppressed, that enosh of the earth may no more strike terror.
Copyright © 2002, 2003, 2008, 2010, 2011 by Artists for Israel International