Matthieu 13
La Bible du Semeur
Les paraboles du royaume
La parabole du semeur
13 Ce jour-là, Jésus sortit de la maison où il se trouvait et alla s’asseoir au bord du lac. 2 Autour de lui la foule se rassembla si nombreuse qu’il dut monter dans un bateau. Il s’y assit. La foule se tenait sur le rivage.
3 Il prit la parole et leur exposa bien des choses sous forme de paraboles. Il leur dit : Un semeur sortit pour semer. 4 Alors qu’il répandait sa semence, des grains tombèrent au bord du chemin ; les oiseaux vinrent et les mangèrent. 5 D’autres tombèrent sur un sol rocailleux et, ne trouvant qu’une mince couche de terre, ils levèrent rapidement parce que la terre n’était pas profonde. 6 Mais quand le soleil fut monté haut dans le ciel, les petits plants furent vite brûlés et, comme ils n’avaient pas vraiment pris racine, ils séchèrent. 7 D’autres grains tombèrent parmi les ronces. Celles-ci grandirent et étouffèrent les jeunes pousses. 8 D’autres grains enfin tombèrent sur la bonne terre et donnèrent du fruit avec un rendement de cent, soixante, ou trente pour un. 9 Celui qui a des oreilles, qu’il entende !
10 Alors ses disciples s’approchèrent et lui demandèrent : Pourquoi te sers-tu de paraboles pour leur parler ?
11 Il leur répondit : Vous avez reçu le privilège de connaître les secrets du royaume des cieux, mais eux ne l’ont pas reçu. 12 Car à celui qui a, on donnera encore, jusqu’à ce qu’il soit dans l’abondance ; mais à celui qui n’a pas, on ôtera même ce qu’il a.
13 Voici pourquoi je me sers de paraboles, pour leur parler : c’est que, bien qu’ils regardent, ils ne voient pas, et bien qu’ils écoutent, ils n’entendent pas et ne comprennent pas. 14 Pour eux s’accomplit cette prophétie d’Esaïe :
Vous aurez beau entendre,
vous ne comprendrez pas.
Vous aurez beau voir de vos propres yeux,
vous ne saisirez pas.
15 Car ce peuple est devenu insensible,
ils ont fait la sourde oreille
et ils se sont bouché les yeux,
de peur qu’ils voient de leurs yeux,
et qu’ils entendent de leurs oreilles,
de peur qu’ils comprennent,
qu’ils reviennent à moi
et que je les guérisse[a] .
16 Vous, au contraire, vous êtes heureux, vos yeux voient et vos oreilles entendent ! 17 Vraiment, je vous l’assure : beaucoup de prophètes et de justes ont désiré voir ce que vous voyez, mais ne l’ont pas vu ; ils ont désiré entendre ce que vous entendez, mais ne l’ont pas entendu.
18 Vous donc, écoutez ce que signifie la parabole du semeur : 19 Chaque fois que quelqu’un entend le message qui concerne le royaume et ne le comprend pas, le diable[b] vient arracher ce qui a été semé dans son cœur. Tel est celui qui a reçu la semence « au bord du chemin ». 20 Puis il y a celui qui reçoit la semence « sur le sol rocailleux » : quand il entend la Parole, il l’accepte aussitôt avec joie. 21 Mais il ne la laisse pas prendre racine en lui, car il est inconstant. Que surviennent des difficultés ou la persécution à cause de la Parole, le voilà qui abandonne tout. 22 Un autre encore a reçu la semence « parmi les ronces ». C’est celui qui écoute la Parole, mais en qui elle ne porte pas de fruit[c] parce qu’elle est étouffée par les soucis de ce monde et par l’attrait trompeur des richesses. 23 Un autre enfin a reçu la semence « sur la bonne terre ». C’est celui qui écoute la Parole et la comprend. Alors il porte du fruit : chez l’un, un grain en rapporte cent, chez un autre soixante, chez un autre trente.
La parabole de la mauvaise herbe
24 Il leur proposa une autre parabole : Il en est du royaume des cieux comme d’un homme qui avait semé du bon grain dans son champ. 25 Pendant que tout le monde dormait, son ennemi sema une mauvaise herbe au milieu du blé, puis s’en alla. 26 Quand le blé eut poussé et produit des épis, on vit aussi apparaître la mauvaise herbe. 27 Les serviteurs du propriétaire de ce champ vinrent lui demander : Maître, n’est-ce pas du bon grain que tu as semé dans ton champ ? D’où vient donc cette mauvaise herbe ?
28 Il leur répondit : C’est un ennemi qui a fait cela !
Alors les serviteurs demandèrent : Veux-tu donc que nous arrachions cette mauvaise herbe ?
29 – Non, répondit le maître, car en enlevant la mauvaise herbe, vous risqueriez d’arracher le blé en même temps. 30 Laissez pousser les deux ensemble jusqu’à la moisson. A ce moment-là, je dirai aux moissonneurs : « Enlevez d’abord la mauvaise herbe et liez-la en bottes pour la brûler : ensuite vous couperez le blé et vous le rentrerez dans mon grenier. »
Les paraboles de la graine de moutarde et du levain
31 Jésus leur raconta une autre parabole : Le royaume des cieux ressemble à une graine de moutarde qu’un homme a prise pour la semer dans son champ. 32 C’est la plus petite de toutes les semences ; mais quand elle a poussé, elle dépasse les autres plantes du potager et devient un arbuste, si bien que les oiseaux du ciel viennent nicher dans ses branches.
(Lc 13.20-21)
33 Il leur raconta une autre parabole : Le royaume des cieux ressemble à du levain qu’une femme a pris pour le mélanger à une vingtaine de kilogrammes de farine. Et à la fin, toute la pâte a levé.
(Mc 4.33-34)
34 Jésus enseigna toutes ces choses aux foules en employant des paraboles, et il ne leur parlait pas sans paraboles. 35 Ainsi s’accomplissait la parole du prophète :
J’énoncerai des paraboles,
je dirai des secrets ╵cachés depuis la création du monde[d].
La parabole de la mauvaise herbe expliquée
36 Alors Jésus laissa la foule et il rentra dans la maison. Ses disciples vinrent auprès de lui et lui demandèrent : Explique-nous la parabole de la mauvaise herbe dans le champ.
37 Il leur répondit : Celui qui sème la bonne semence, c’est le Fils de l’homme ; 38 le champ, c’est le monde ; la bonne semence, ce sont ceux qui font partie du royaume. La mauvaise herbe, ce sont ceux qui suivent le diable[e]. 39 L’ennemi qui a semé les mauvaises graines, c’est le diable ; la moisson, c’est la fin du monde ; les moissonneurs, ce sont les anges.
40 Comme on arrache la mauvaise herbe et qu’on la ramasse pour la jeter au feu, ainsi en sera-t-il à la fin du monde : 41 le Fils de l’homme enverra ses anges et ils élimineront de son royaume tous ceux qui font tomber les autres dans le péché[f] et ceux qui font le mal. 42 Ils les précipiteront dans la fournaise ardente où il y aura des pleurs et d’amers regrets. 43 Alors les justes resplendiront comme le soleil dans le royaume de leur Père. Celui qui a des oreilles, qu’il entende !
Les paraboles du trésor et de la perle
44 Le royaume des cieux ressemble à un trésor enfoui dans un champ. Un homme le découvre : il le cache de nouveau, s’en va, débordant de joie, vend tout ce qu’il possède et achète ce champ.
45 Voici à quoi ressemble encore le royaume des cieux : un marchand cherche de belles perles. 46 Quand il en a trouvé une de grande valeur, il s’en va vendre tout ce qu’il possède et achète cette perle précieuse.
La parabole du filet
47 Voici encore à quoi ressemble le royaume des cieux : des pêcheurs ont jeté en mer un filet qui ramasse toutes sortes de poissons. 48 Une fois qu’il est rempli, les pêcheurs le tirent sur le rivage, puis ils s’assoient autour et trient leur prise : ce qui est bon, ils le mettent dans des paniers et ce qui ne vaut rien, ils le rejettent. 49 C’est ainsi que les choses se passeront à la fin du monde : les anges viendront et sépareront les méchants d’avec les justes 50 et ils les précipiteront dans la fournaise ardente où il y aura des pleurs et d’amers regrets.
51 – Avez-vous compris tout cela ?
– Oui, répondirent-ils.
52 Alors Jésus conclut : Ainsi donc, tout spécialiste de la Loi qui a été instruit des choses qui concernent le royaume des cieux est semblable à un père de famille qui tire de son trésor des choses nouvelles et des choses anciennes.
53 Quand Jésus eut fini de raconter ces paraboles, il partit de là.
L’Évangile : le rejet et la foi
Jésus rejeté à Nazareth(A)
54 Il retourna dans la ville où il avait vécu[g]. Il enseignait ses concitoyens dans leur synagogue. Son enseignement les impressionnait, si bien qu’ils disaient : D’où tient-il cette sagesse et le pouvoir d’accomplir ces miracles ? 55 N’est-il pas le fils du charpentier ? N’est-il pas le fils de Marie, et le frère de Jacques, de Joseph, de Simon et de Jude ! 56 Ses sœurs ne vivent-elles pas toutes parmi nous ? D’où a-t-il reçu tout cela ?
57 Et voilà pourquoi ils trouvaient en lui un obstacle à la foi.
Alors Jésus leur dit : C’est seulement dans sa patrie et dans sa propre famille que l’on refuse d’honorer un prophète.
58 Aussi ne fit-il là que peu de miracles, à cause de leur incrédulité.
Footnotes
- 13.15 Es 6.9-10 cité selon l’ancienne version grecque.
- 13.19 Autre traduction : le mal.
- 13.22 Autre traduction : mais qui ne porte pas de fruit.
- 13.35 Ps 78.2.
- 13.38 Autre traduction : le mal.
- 13.41 Autre traduction : qui détournent les autres de la foi.
- 13.54 C’est-à-dire à Nazareth (voir 2.23 ; Lc 4.16).
Matthew 13
Amplified Bible
Jesus Teaches in Parables
13 That same day Jesus went out of the house and was sitting beside the sea [of Galilee].(A) 2 But such large crowds gathered around Him that He got into a boat and sat there [positioning Himself as a teacher], while the whole crowd stood on the shore.
3 He told them many things in [a]parables, saying, “Listen carefully: a sower went out to sow [seed in his field]; 4 and as he sowed, some seed fell beside the road [between the fields], and the birds came and ate it. 5 Other seed fell on rocky ground, where they did not have much soil; and at once they sprang up because they had no depth of soil. 6 But when the sun rose, they were scorched; and because they had no root, they withered away. 7 Other seed fell among thorns, and thorns came up and choked them out. 8 Other seed fell on good soil and yielded grain, some a hundred times as much [as was sown], some sixty [times as much], and some thirty. 9 He who has ears [to hear], let him hear and heed My words.”
An Explanation
10 Then the disciples came to Him and asked, “Why do You speak to the crowds in parables?” 11 Jesus replied to them, “To you it has been granted to know the [b]mysteries of the kingdom of heaven, but to them it has not been granted.(B) 12 For whoever has [spiritual wisdom because he is receptive to God’s word], to him more will be given, and he will be richly and abundantly supplied; but whoever does not have [spiritual wisdom because he has devalued God’s word], even what he has will be taken away from him.(C) 13 This is the reason I speak to the crowds in parables: because while [having the power of] seeing they do not see, and while [having the power of] hearing they do not hear, nor do they understand and grasp [spiritual things]. 14 In them the prophecy of Isaiah is being fulfilled, which says,
‘You will hear and keep on hearing, but never understand;
And you will look and keep on looking, but never comprehend;
15
For this nation’s heart has grown hard,
And with their ears they hardly hear,
And they have [tightly] closed their eyes,
Otherwise they would see with their eyes,
And hear with their ears,
And understand with their heart, and turn [to Me]
And I would heal them [spiritually].’(D)
16 But blessed [spiritually aware, and favored by God] are your eyes, because they see; and your ears, because they hear.(E) 17 I assure you and most solemnly say to you, many prophets and righteous men [who were honorable and in right standing with God] longed to see what you see, and did not see it, and to hear what you hear, and did not hear it.
The Sower Explained
18 “Listen then to the [meaning of the] parable of the sower:(F) 19 When anyone hears the word of the kingdom [regarding salvation] and does not understand and grasp it, the evil one comes and snatches away what was sown in his heart. This is the one on whom seed was sown beside the road. 20 The one on whom seed was sown on rocky ground, this is the one who hears the word and at once welcomes it with joy; 21 yet he has no [substantial] root in himself, but is only temporary, and when pressure or persecution comes because of the word, immediately he stumbles and falls away [abandoning the One who is the source of salvation]. 22 And the one on whom seed was sown among thorns, this is the one who hears the word, but the worries and distractions of the world and the deceitfulness [the superficial pleasures and delight] of riches choke the word, and it yields no fruit. 23 And the one on whom seed was sown on the good soil, this is the one who hears the word and understands and grasps it; he indeed bears fruit and yields, some a hundred times [as much as was sown], some sixty [times as much], and some thirty.”(G)
Weeds among Wheat
24 Jesus gave them another parable [to consider], saying, “The kingdom of heaven is like a man who sowed good seed in his field. 25 But while his men were sleeping, his enemy came and sowed [c]weeds [resembling wheat] among the wheat, and went away. 26 So when the plants sprouted and formed grain, the weeds appeared also. 27 The servants of the owner came to him and said, ‘Sir, did you not sow good seed in your field? Then how does it have weeds in it?’ 28 He replied to them, ‘An enemy has done this.’ The servants asked him, ‘Then do you want us to go and pull them out?’ 29 But he said, ‘No; because as you pull out the weeds, you may uproot the wheat with them. 30 Let them grow together until the harvest; and at harvest time I will tell the reapers, “First gather the weeds and tie them in bundles to be burned; but gather the wheat into my barn.”’”
The Mustard Seed
31 He gave them another parable [to consider], saying, “The kingdom of heaven is like a mustard seed, which a man took and sowed in his field;(H) 32 and of all the seeds [planted in the region] it is the smallest, but when it has grown it is the largest of the garden herbs and becomes a tree, so that the birds of the air find shelter in its branches.”(I)
The Leaven
33 He told them another parable, “The kingdom of heaven is like [d]leaven, which a woman took and worked into three [e]measures of flour until all of it was leavened.”(J)
34 All these things Jesus said to the crowds in parables, and He said nothing to them without [using] a parable. 35 This was to fulfill what was spoken by the prophet:
“I will open My mouth in parables;
I will utter things [unknown and unattainable] that have been hidden [from mankind] since the foundation of the world.”(K)
The Weeds Explained
36 Then He left the crowds and went into the house. And His disciples came to Him saying, “Explain [clearly] to us the parable of the weeds in the field.” 37 He answered, “The one who sows the good seed is the Son of Man, 38 and the field is the world; and [as for] the good seed, these are the sons of the kingdom; and the weeds are the sons of the evil one; 39 and the enemy who sowed them is the devil, and the harvest is the end of the age; and the reapers are angels. 40 So just as the weeds are gathered up and burned in the fire, so will it be at the end of the age. 41 The Son of Man will send out His angels, and they will gather out of His kingdom all things that offend [those things by which people are led into sin], and all who practice evil [leading others into sin], 42 and will throw them into the furnace of fire; in that place there will be weeping [over sorrow and pain] and grinding of teeth [over distress and anger]. 43 Then the righteous [those who seek the will of God] will shine forth [radiating the new life] like the sun in the kingdom of their Father. He who has ears [to hear], let him hear and heed My words.(L)
Hidden Treasure
44 “The kingdom of heaven is like a [very precious] treasure hidden in a field, which a man found and hid again; then in his joy he goes and sells all he has and buys that field [securing the treasure for himself].
A Costly Pearl
45 “Again, the kingdom of heaven is like a merchant in search of fine pearls, 46 and upon finding a single pearl of great value, he went and sold all that he had and bought it.
A Dragnet
47 “Again, the kingdom of heaven is like a dragnet which was lowered into the sea, and gathered fish of every kind, 48 and when it was full, they dragged it up on the beach; and they sat down and sorted out the good fish into baskets, but the worthless ones they threw away. 49 So it will be at the end of the age; the angels will come and separate the wicked from the righteous 50 and throw the wicked into the furnace of fire; in that place there will be weeping [over sorrow and pain] and grinding of teeth [over distress and anger].
51 “Have you understood all these things [in the lessons of the parables]?” They said to Jesus, “Yes.” 52 He said to them, “Therefore every scribe who has become a disciple of the kingdom of heaven is like the head of a household, who brings out of his [f]treasure things that are new and fresh and things that are old and familiar.”
Jesus Revisits Nazareth
53 When Jesus had finished these parables, He left there. 54 And after coming to [Nazareth] His hometown, He began teaching them in their synagogue, and they were astonished, and said, “Where did this Man get this wisdom and these miraculous powers [what is the source of His authority]?(M) 55 Is not this the carpenter’s son? Is not His mother called Mary? And are not His brothers, James and Joseph and Simon and Judas? 56 And His sisters, are they not [living here] among us? Where then did this Man get all this [wisdom and power]?” 57 And they took offense at Him [refusing to believe in Him]. But Jesus said to them, “A prophet is not without honor except in his hometown and in his own household.” 58 And He did not do many miracles there [in Nazareth] because of their unbelief.
Footnotes
- Matthew 13:3 A short story that illustrates a moral or religious principle.
- Matthew 13:11 Things which humans cannot know or discover on their own unless God reveals it to them.
- Matthew 13:25 Lit tares.
- Matthew 13:33 This is the first time leaven is mentioned in the New Testament. See Ex 12:15 for the first mention of leaven in the Old Testament. The Hebrew word (seor) refers specifically to the leavening agent (as opposed to dough containing it), which today is thought of as yeast, a type of fungi. In Jewish thinking, leaven was symbolic of impurity and corruption. Jesus used it as a symbol for the corrupt and hypocritical teachings of the Pharisees and Sadducees (see especially Luke 12:1; cf Matt 16:11; Mark 8:15), but He also used leaven’s ability to permeate a mass of dough many times its own size as an illustration of the spread of the kingdom of heaven as here and in Luke 13:21.
- Matthew 13:33 A measure was about a peck and a half, which would be enough bread to feed a hundred people.
- Matthew 13:52 God’s precepts, both the old and the new, contain truths to be treasured.
Mattheüs 13
BasisBijbel
Het verhaal van de zaaier
13 Diezelfde dag vertrok Jezus van huis en ging bij het meer zitten. 2 Grote groepen mensen kwamen naar Hem toe. Daarom ging Hij in een boot zitten. En Hij sprak vanaf de boot tegen de grote groep mensen die op de kant stond. 3 Hij vertelde hun heel veel dingen in de vorm van verhalen.
Hij zei: "Een zaaier ging zaaien. 4 Een deel van het zaad viel langs de weg. Het werd door de vogels opgegeten. 5 Een ander deel viel op rotsgrond, waar het niet veel aarde had. Daardoor kwam het zaad snel op. 6 Maar toen de zon opkwam, ging het dood. Het verdroogde doordat het haast geen wortels had. 7 Een ander deel viel tussen de distels. Toen de distels opkwamen, verstikten die het. 8 Een ander deel viel in goede aarde en er groeide graan aan: op sommige plaatsen 100 keer zo veel, op sommige plaatsen 60 keer zo veel en op sommige plaatsen 30 keer zo veel als dat er gezaaid was. 9 Als je oren hebt, moet je ook goed luisteren!"
10 Jezus' leerlingen kwamen Hem vragen: "Waarom vertelt U hun alles in de vorm van verhalen?" 11 Hij antwoordde: "Omdat het de bedoeling is dat júllie de geheimen van het Koninkrijk van God zullen begrijpen, maar zíj niet. 12 Want aan mensen die hebben, zal gegeven worden, en ze zullen heel veel hebben. Maar van mensen die niets hebben, zal afgenomen worden wat ze hebben. 13 Daarom vertel Ik hun alles in de vorm van verhalen. Want ze kijken wel, maar zien niets. En ze luisteren wel, maar horen niets en begrijpen er niets van. 14 Met hen gebeurt wat de profeet Jesaja vroeger al heeft gezegd: 'Jullie oren zullen het wel horen, maar jullie zullen het helemaal niet begrijpen. En jullie ogen kijken wel, maar wat jullie zien zal niet tot jullie doordringen. 15 Want het hart van dit volk is koppig en ongehoorzaam. Want ze luisteren niet met hun oren. En ze houden hun ogen dicht. Want ze willen niet zien en ze willen niet horen. Ze willen niet begrijpen. Zo zullen ze Mij niet geloven. Daardoor kan Ik hen niet genezen.' 16 Maar het is heerlijk voor jullie dat jullie ogen werkelijk zien en dat jullie oren werkelijk horen. 17 Luister goed! Ik zeg jullie dat veel profeten en mensen die leefden zoals God het wil, zouden hebben willen zien wat jullie zien. Maar ze hebben het niet gezien. En ze zouden hebben willen horen wat jullie horen. Maar ze hebben het niet gehoord."
Betekenis van het verhaal van de zaaier
18 Jezus zei: "Luister nu. Ik zal jullie uitleggen wat het verhaal van de zaaier betekent. 19 Als je het goede nieuws van het Koninkrijk van God hoort, maar het niet begrijpt, komt de duivel en steelt wat er in je hart was gezaaid. Dat is het zaad dat langs de weg viel. 20 Er zijn ook mensen die het woord van God horen en het onmiddellijk blij geloven. Dat is het zaad dat op rotsgrond viel. 21 Want het geloof van die mensen heeft geen wortels: hun geloof zit niet diep. Ze geloven wel een tijdje, maar als er problemen en moeilijkheden komen omdat ze het woord geloven, verliezen ze hun geloof. 22 Er zijn ook mensen die het woord horen, maar hun geloof wordt verstikt door de zorgen van de wereld en het verlangen naar geld. Er groeit geen vrucht aan hen. Zij zijn het zaad dat in de distels is gezaaid. 23 Het zaad dat in goede aarde is gevallen, zijn de mensen die het woord horen en begrijpen en aan wie ook vrucht groeit. Bij sommigen 100 keer zo veel, bij sommigen 60 keer zo veel en bij sommigen 30 keer zo veel als dat er gezaaid was."
Het verhaal van het zaad en het onkruid
24 Jezus vertelde hun nog iets in de vorm van een verhaal. Hij zei: "Je kan het Koninkrijk van God vergelijken met een boer die goed zaad had gezaaid in zijn akker. 25 Maar toen de mensen sliepen, kwam zijn vijand. Hij zaaide onkruid over het gezaaide graan heen. Daarna ging hij weg. 26 Toen kwam het graan op en er groeiden graankorrels aan. Maar ook het onkruid kwam tevoorschijn. 27 De knechten gingen naar de boer en zeiden tegen hem: 'U had toch goed zaad op uw akker gezaaid? Hoe kan het dan dat er zoveel onkruid staat?' 28 Hij zei tegen hen: 'Dat heeft een vijand gedaan.' De knechten zeiden tegen hem: 'Wilt u dat we het onkruid eruit trekken?' 29 Hij zei: 'Nee, want als jullie het onkruid eruit trekken, trekken jullie misschien per ongeluk ook het graan eruit. 30 Laat het maar samen opgroeien tot de oogst. Bij het oogsten zal ik tegen de maaiers zeggen: 'Haal eerst het onkruid eruit. Bind het samen tot bossen en verbrand het. Maar breng het graan in mijn schuur.' "
Andere verhalen over het Koninkrijk van God: mosterdzaad en gist
31 Jezus vertelde hun nog meer in de vorm van een verhaal. Hij zei: "Je kan het Koninkrijk van God vergelijken met een mosterdzaadje. Iemand plant dat zaadje in zijn akker. 32 Het is maar een heel klein zaadje. Maar uiteindelijk wordt het een plant die groter is dan alle andere tuinkruiden: het wordt een boom. In die boom kunnen de vogels hun nesten bouwen."
33 Hij vertelde hun nog meer in de vorm van een verhaal: "Je kan het Koninkrijk van God ook vergelijken met een beetje gist dat door een vrouw in een grote hoeveelheid deeg werd gedaan. Door dat kleine beetje gist, gistte al het deeg."
34 Jezus vertelde alles aan de grote groepen mensen in de vorm van verhalen. Hij vertelde hun niets op een andere manier. 35 Zo gebeurde wat een profeet vroeger al had gezegd: 'Ik zal in de vorm van verhalen tot hen spreken. Zo zal Ik bekend maken wat vanaf het begin van de wereld nog geheim gehouden was.'
36 Toen liet Hij alle mensen vertrekken en ging naar huis.
Uitleg van het verhaal van het zaad en het onkruid
Jezus' leerlingen kwamen Hem vragen: "Wilt U ons het verhaal van het onkruid in de akker uitleggen?" 37 Hij antwoordde: "De man die het goede zaad zaait, is de Mensenzoon. 38 De akker is de wereld. Het goede zaad zijn de mensen die bij het Koninkrijk horen. Het onkruid zijn de mensen die bij de duivel horen. 39 De vijand die het onkruid heeft gezaaid, is de duivel. De oogst is de dag dat God een einde aan deze wereld maakt. De maaiers zijn de engelen. 40 Net zoals het onkruid wordt verzameld en verbrand, zo zal het gaan op de dag dat God een einde maakt aan deze wereld. 41 De Mensenzoon zal zijn engelen sturen om uit zijn Koninkrijk alle machten te verzamelen die de mensen ongehoorzaam maken aan God. Ook verzamelen ze de mensen die altijd ongehoorzaam zijn geweest aan God. 42 De engelen zullen hen in de brandende oven gooien. Daar zullen ze huilen en met hun tanden knarsen van spijt. 43 Maar de mensen die hebben geleefd zoals God het wil, zullen stralen als de zon in het Koninkrijk van hun Vader. Als je oren hebt, moet je ook goed luisteren!"
Andere verhalen: de verborgen schat, de parel, het visnet
44 Jezus zei: "Het Koninkrijk van God lijkt ook op een schat die in een akker verborgen lag. Iemand ontdekte dat die schat in die akker lag. Hij vertelde het aan niemand. Maar hij was er heel blij over. Hij ging naar huis, verkocht alles wat hij had en kocht die akker.
45 Het Koninkrijk van God lijkt ook op een koopman die mooie parels zocht. 46 Op een dag vond hij een prachtige, dure parel. Hij ging naar huis, verkocht alles wat hij had en kocht die parel.
47 Het Koninkrijk van God lijkt ook op een visnet dat door de zee wordt gesleept en waarin van alles wordt gevangen. 48 Als het net vol is, trekken de vissers het op de kant. Wat bruikbaar is, verzamelen ze in bakken. Maar wat onbruikbaar is, gooien ze weg. 49 Zo zal het gaan als God een einde maakt aan deze wereld. De engelen zullen op pad gaan en de slechte mensen tussen de goede mensen uit halen. 50 En ze zullen hen in de brandende oven gooien. Daar zullen ze huilen en met hun tanden knarsen van spijt. 51 Begrijpen jullie dit?" Ze antwoordden Hem: "Ja, Heer." 52 Toen zei Hij: "Daarom lijkt iedere wetgeleerde die een leerling is geworden van het Koninkrijk van God, op iemand die uit zijn voorraad oude en nieuwe dingen tevoorschijn haalt."
53 Toen Jezus deze verhalen had verteld, ging Hij daar weg.
De bewoners van Nazaret geloven niet in Jezus
54 Toen Jezus in zijn eigen stad kwam, gaf Hij de mensen les in de synagoge daar. De mensen waren stomverbaasd en zeiden: "Hoe komt Hij toch aan die wijsheid? En hoe kan Hij al die wonderen doen? 55 Hij is toch de zoon van de timmerman? Zijn moeder is toch Maria? Jakobus, Jozef, Simon en Judas zijn toch zijn broers? 56 En zijn zussen wonen toch ook hier bij ons? Waar heeft Hij dat dan allemaal vandaan?" 57 En ze wilden Hem niet geloven. Maar Jezus zei tegen hen: "Alleen in zijn eigen stad en in zijn eigen familie wordt een profeet niet geloofd." 58 En Hij kon daar niet veel wonderen doen, doordat ze Hem niet geloofden.
La Bible Du Semeur (The Bible of the Sower) Copyright © 1992, 1999 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 2015 by The Lockman Foundation, La Habra, CA 90631. All rights reserved.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016