Matthew 21
Common English Bible
Entry into Jerusalem
21 When they approached Jerusalem and came to Bethphage on the Mount of Olives, Jesus gave two disciples a task. 2 He said to them, “Go into the village over there. As soon as you enter, you will find a donkey tied up and a colt with it. Untie them and bring them to me. 3 If anyone says anything to you, say that their master needs them.” He sent them off right away. 4 Now this happened to fulfill what the prophet said, 5 Say to Daughter Zion, “Look, your king is coming to you, humble and riding on a donkey, and on a colt the donkey’s offspring.”[a] 6 The disciples went and did just as Jesus had ordered them. 7 They brought the donkey and the colt and laid their clothes on them. Then he sat on them.
8 Now a large crowd spread their clothes on the road. Others cut palm branches off the trees and spread them on the road. 9 The crowds in front of him and behind him shouted, “Hosanna to the Son of David! Blessings on the one who comes in the name of the Lord![b]Hosanna in the highest!” 10 And when Jesus entered Jerusalem, the whole city was stirred up. “Who is this?” they asked. 11 The crowds answered, “It’s the prophet Jesus from Nazareth in Galilee.”
Cleansing the temple
12 Then Jesus went into the temple and threw out all those who were selling and buying there. He pushed over the tables used for currency exchange and the chairs of those who sold doves. 13 He said to them, “It’s written, My house will be called a house of prayer.[c] But you’ve made it a hideout for crooks.”
14 People who were blind and lame came to Jesus in the temple, and he healed them. 15 But when the chief priests and legal experts saw the amazing things he was doing and the children shouting in the temple, “Hosanna to the Son of David!” they were angry. 16 They said to Jesus, “Do you hear what these children are saying?”
“Yes,” he answered. “Haven’t you ever read, From the mouths of babies and infants you’ve arranged praise for yourself? [d]” 17 Then he left them and went out of the city to Bethany and spent the night there.
Cursing the fig tree
18 Early in the morning as Jesus was returning to the city, he was hungry. 19 He saw a fig tree along the road, but when he came to it, he found nothing except leaves. Then he said to it, “You’ll never again bear fruit!” The fig tree dried up at once.
20 When the disciples saw it, they were amazed. “How did the fig tree dry up so fast?” they asked.
21 Jesus responded, “I assure you that if you have faith and don’t doubt, you will not only do what was done to the fig tree. You will even say to this mountain, ‘Be lifted up and thrown into the lake.’ And it will happen. 22 If you have faith, you will receive whatever you pray for.”
Jesus’ authority questioned
23 When Jesus entered the temple, the chief priests and elders of the people came to him as he was teaching. They asked, “What kind of authority do you have for doing these things? Who gave you this authority?”
24 Jesus replied, “I have a question for you. If you tell me the answer, I’ll tell you what kind of authority I have to do these things. 25 Where did John get his authority to baptize? Did he get it from heaven or from humans?”
They argued among themselves, “If we say ‘from heaven,’ he’ll say to us, ‘Then why didn’t you believe him?’ 26 But we can’t say ‘from humans’ because we’re afraid of the crowd, since everyone thinks John was a prophet.” 27 Then they replied, “We don’t know.”
Jesus also said to them, “Neither will I tell you what kind of authority I have to do these things.
Parable of two sons
28 “What do you think? A man had two sons. Now he came to the first and said, ‘Son, go and work in the vineyard today.’
29 “‘No, I don’t want to,’ he replied. But later he changed his mind and went.
30 “The father said the same thing to the other son, who replied, ‘Yes, sir.’ But he didn’t go.
31 “Which one of these two did his father’s will?”
They said, “The first one.”
Jesus said to them, “I assure you that tax collectors and prostitutes are entering God’s kingdom ahead of you. 32 For John came to you on the righteous road, and you didn’t believe him. But tax collectors and prostitutes believed him. Yet even after you saw this, you didn’t change your hearts and lives and you didn’t believe him.
Parable of the tenant farmers
33 “Listen to another parable. There was a landowner who planted a vineyard. He put a fence around it, dug a winepress in it, and built a tower. Then he rented it to tenant farmers and took a trip. 34 When it was time for harvest, he sent his servants to the tenant farmers to collect his fruit. 35 But the tenant farmers grabbed his servants. They beat some of them, and some of them they killed. Some of them they stoned to death.
36 “Again he sent other servants, more than the first group. They treated them in the same way. 37 Finally he sent his son to them. ‘They will respect my son,’ he said.
38 “But when the tenant farmers saw the son, they said to each other, ‘This is the heir. Come on, let’s kill him and we’ll have his inheritance.’ 39 They grabbed him, threw him out of the vineyard, and killed him.
40 “When the owner of the vineyard comes, what will he do to those tenant farmers?”
41 They said, “He will totally destroy those wicked farmers and rent the vineyard to other tenant farmers who will give him the fruit when it’s ready.”
42 Jesus said to them, “Haven’t you ever read in the scriptures, The stone that the builders rejected has become the cornerstone. The Lord has done this, and it’s amazing in our eyes?[e] 43 Therefore, I tell you that God’s kingdom will be taken away from you and will be given to a people who produce its fruit. 44 Whoever falls on this stone will be crushed. And the stone will crush the person it falls on.”
45 Now when the chief priests and the Pharisees heard the parable, they knew Jesus was talking about them. 46 They were trying to arrest him, but they feared the crowds, who thought he was a prophet.
มัทธิว 21
Thai New Contemporary Bible
เสด็จเข้าสู่กรุงเยรูซาเล็มอย่างผู้พิชิต(A)
21 ครั้นพวกเขามาใกล้กรุงเยรูซาเล็มถึงหมู่บ้านเบธฟายีบนภูเขามะกอกเทศ พระเยซูทรงส่งสาวกสองคนไป 2 พร้อมตรัสสั่งว่า “จงเข้าไปในหมู่บ้านข้างหน้านั้น และในทันทีพวกท่านจะพบแม่ลาตัวหนึ่งผูกอยู่กับลูกของมัน จงแก้เชือกจูงมาให้เรา 3 หากมีใครถาม จงบอกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการลาเหล่านี้ แล้วเขาจะปล่อยให้มาทันที”
4 ทั้งนี้เป็นจริงตามที่กล่าวไว้ผ่านทางผู้เผยพระวจนะว่า
5 “จงบอกธิดาแห่งศิโยนว่า
‘ดูเถิด กษัตริย์ของเจ้าเสด็จมาหาเจ้า
ทรงอ่อนโยน ประทับมาบนหลังลา
ทรงลูกลาเสด็จมา’ ”[a]
6 สาวกทั้งสองก็ไปทำตามที่พระเยซูบัญชา 7 พวกเขานำแม่ลากับลูกลามา เอาเสื้อคลุมของตนปูบนหลังลาเหล่านั้นให้พระเยซูประทับ 8 ฝูงชนเป็นอันมากเอาเสื้อคลุมปูบนทาง บางคนก็ตัดกิ่งไม้มาปูบนถนน 9 ฝูงชนทั้งที่นำเสด็จและตามเสด็จโห่ร้อง
ว่า
“โฮซันนา[b]แด่บุตรดาวิด!
“สรรเสริญพระองค์ผู้เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า!”[c]
“โฮซันนาในที่สูงสุด!”
10 เมื่อพระเยซูเสด็จเข้าสู่เยรูซาเล็ม ทั่วทั้งกรุงแตกตื่นถามกันว่า “คนนี้คือใคร?”
11 ประชาชนตอบว่า “นี่คือพระเยซู ผู้เผยพระวจนะจากนาซาเร็ธในแคว้นกาลิลี”
พระเยซูที่พระวิหาร(B)
12 พระเยซูเสด็จเข้าไปในบริเวณพระวิหารและทรงขับไล่บรรดาผู้ที่ซื้อขายของกันที่นั่น ทรงคว่ำโต๊ะของผู้รับแลกเงินและม้านั่งของคนขายนกพิราบ 13 พระองค์ตรัสกับคนเหล่านั้นว่า “มีคำเขียนไว้ว่า ‘นิเวศของเราจะได้ชื่อว่านิเวศแห่งการอธิษฐาน’[d] แต่พวกเจ้ามาทำให้กลายเป็น ‘ซ่องโจร’[e]”
14 คนตาบอดและคนง่อยพากันมาเข้าเฝ้าพระเยซูที่พระวิหารและพระองค์ทรงรักษาพวกเขา 15 แต่เมื่อพวกหัวหน้าปุโรหิตและธรรมาจารย์เห็นการอัศจรรย์ต่างๆ ที่ทรงกระทำและที่พวกเด็กๆ ร้องตะโกนในเขตพระวิหารว่า “โฮซันนาแด่บุตรดาวิด” ก็พากันไม่พอใจ
16 พวกเขาทูลถามพระองค์ว่า “ท่านไม่ได้ยินสิ่งที่เด็กๆ เหล่านี้กำลังพูดกันหรือ?”
พระเยซูตรัสว่า “ได้ยินสิ พวกท่านไม่เคยอ่านพบบ้างหรือ? ที่ว่า
“ ‘พระองค์ทรงสถาปนาคำสรรเสริญ
จากริมฝีปากของเด็กและทารก’[f]”
17 แล้วพระองค์ทรงละจากพวกเขาเสด็จออกจากกรุงไปยังหมู่บ้านเบธานีและประทับแรมที่นั่น
ต้นมะเดื่อเหี่ยวเฉา(C)
18 ตอนเช้าขณะกำลังเสด็จกลับมาที่กรุงอีก พระองค์ทรงหิว 19 เมื่อทรงเห็นต้นมะเดื่ออยู่ริมทางก็ทรงดำเนินเข้าไปใกล้ แต่พบว่ามะเดื่อต้นนั้นมีแต่ใบไม่มีผลจึงตรัสว่า “เจ้าอย่าได้ออกผลอีกเลย!” ทันใดนั้นต้นมะเดื่อก็เหี่ยวเฉาไป
20 เมื่อเหล่าสาวกเห็นเช่นนั้นก็ประหลาดใจแล้วพูดว่า “เป็นไปได้อย่างไรที่ต้นมะเดื่อเหี่ยวเฉาไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้”
21 พระเยซูตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าหากท่านมีความเชื่อและไม่สงสัย ท่านไม่เพียงแต่สามารถทำสิ่งที่เกิดขึ้นกับมะเดื่อต้นนี้ แต่ท่านยังสามารถสั่งภูเขาลูกนี้ว่า ‘จงทิ้งตัวลงทะเลไป’ แล้วก็จะเป็นเช่นนั้น 22 ถ้าท่านเชื่อ ท่านก็จะได้รับทุกอย่างตามที่อธิษฐานขอ”
ปัญหาเรื่องสิทธิอำนาจของพระเยซู(D)
23 พระเยซูเสด็จเข้าไปในลานพระวิหาร ขณะทรงสั่งสอนอยู่ พวกหัวหน้าปุโรหิตและผู้อาวุโสในหมู่ประชาชนมาทูลถามพระองค์ว่า “ท่านทำสิ่งเหล่านี้โดยอาศัยสิทธิอำนาจใด? และใครให้สิทธิอำนาจนี้แก่ท่าน?”
24 พระเยซูตรัสว่า “เราจะถามท่านข้อหนึ่งเช่นกัน ถ้าท่านตอบเรา เราก็จะบอกว่าเราอาศัยสิทธิอำนาจใดที่ทำสิ่งเหล่านี้ 25 คือบัพติศมาของยอห์นมาจากไหน? จากสวรรค์หรือจากมนุษย์?”
พวกเขาหารือกันว่า “ถ้าตอบว่า ‘มาจากสวรรค์’ เขาก็จะถามว่า ‘แล้วทำไมท่านไม่เชื่อยอห์น?’ 26 แต่ถ้าเราตอบว่า ‘มาจากมนุษย์’ เราก็กลัวประชาชนเพราะพวกเขาล้วนถือว่ายอห์นเป็นผู้เผยพระวจนะ”
27 ดังนั้นพวกเขาจึงทูลตอบพระเยซูว่า “เราไม่ทราบ”
พระองค์จึงตรัสว่า “เราก็จะไม่บอกพวกท่านเช่นกันว่าเราอาศัยสิทธิอำนาจใดที่ทำสิ่งเหล่านี้
คำอุปมาเรื่องบุตรสองคน
28 “พวกท่านคิดอย่างไร? ชายคนหนึ่งมีบุตรสองคน เขาไปหาบุตรคนโตและพูดว่า ‘ลูกเอ๋ย วันนี้จงไปทำงานในสวนองุ่นเถิด’
29 “บุตรคนนั้นตอบว่า ‘ไม่ไป’ แต่ตอนหลังเปลี่ยนใจและไปทำงาน
30 “แล้วบิดาไปหาบุตรอีกคนบอกอย่างเดียวกัน บุตรนั้นตอบว่า ‘จะไปขอรับ’ แต่เขาไม่ได้ไป
31 “ถามว่าบุตรคนไหนทำตามใจบิดา?”
พวกเขาทูลว่า “คนแรก”
พระเยซูตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าคนเก็บภาษีและหญิงโสเภณีพากันเข้าอาณาจักรของพระเจ้าก่อนหน้าพวกท่าน 32 เพราะยอห์นมาเพื่อชี้ทางชอบธรรมแก่ท่านและท่านไม่เชื่อ แต่คนเก็บภาษีและหญิงโสเภณีเชื่อ และแม้ได้เห็นสิ่งนี้แล้วพวกท่านก็ยังไม่ยอมกลับใจมาเชื่อเขา
คำอุปมาเรื่องผู้เช่าสวน(E)
33 “จงฟังคำอุปมาอีกเรื่อง คือเจ้าของสวนแห่งหนึ่งทำสวนองุ่น เขาล้อมรั้วกั้นสวน สกัดบ่อย่ำองุ่น และสร้างหอไว้เฝ้า จากนั้นให้ชาวสวนเช่าแล้วเดินทางจากไปต่างแดน 34 เมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยวเขาก็ส่งคนรับใช้ไปหาผู้เช่าเพื่อรับผลผลิตของเขา
35 “พวกผู้เช่าก็จับเหล่าคนรับใช้ของเขามาทุบตีคนหนึ่ง ฆ่าอีกคนหนึ่ง และเอาหินขว้างคนที่สามจนตาย 36 เจ้าของสวนจึงส่งคนไปอีก มากยิ่งกว่าครั้งแรก แต่ก็ถูกผู้เช่าเล่นงานเหมือนครั้งก่อน 37 สุดท้ายเจ้าของสวนส่งลูกชายไปหาพวกเขากล่าวว่า ‘พวกเขาคงจะเคารพบุตรของเรา’
38 “แต่เมื่อผู้เช่าเห็นลูกชายเจ้าของสวนก็พูดกันว่า ‘นี่ไงทายาท ให้เราฆ่าเขาแล้วยึดเอามรดกของเขา’ 39 พวกนั้นจึงจับลูกชายเจ้าของสวนองุ่นโยนออกมานอกสวนแล้วฆ่าเสีย
40 “เหตุฉะนั้นเมื่อเจ้าของสวนองุ่นมา เขาจะทำอย่างไรกับผู้เช่าเหล่านั้นดี?”
41 พวกเขาทูลตอบว่า “เจ้าของสวนย่อมจะจัดการกับคนเลวๆ เช่นนั้นอย่างสาสม และให้ผู้เช่ารายอื่นที่ยอมส่งส่วนแบ่งของผลผลิตให้เขาเมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยวมาเช่าสวนองุ่นนี้”
42 พระเยซูตรัสแก่พวกเขาว่า “พวกท่านไม่เคยอ่านพระคัมภีร์หรือที่ว่า
“ ‘ศิลาซึ่งช่างก่อได้ทิ้งแล้ว
บัดนี้กลับกลายเป็นศิลามุมเอก[g]
องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงกระทำการนี้
เป็นสิ่งมหัศจรรย์ในสายตาของเรา’[h]
43 “ฉะนั้นเราบอกท่านว่าอาณาจักรของพระเจ้าจะถูกริบไปจากท่านและยกให้แก่ชนชาติที่จะผลิตผลของมัน 44 ผู้ใดตกทับศิลานี้จะแหลกเป็นชิ้นๆ และศิลานี้ตกทับผู้ใด ผู้นั้นจะแหลกลาญ”[i]
45 เมื่อพวกหัวหน้าปุโรหิตกับพวกฟาริสีได้ยินคำอุปมาของพระเยซูก็รู้ว่าพระองค์กำลังตรัสถึงพวกตน 46 พวกเขาหาทางจะจับกุมพระองค์แต่ก็กลัวประชาชน เพราะคนทั้งหลายถือว่าพระองค์ทรงเป็นผู้เผยพระวจนะ
Copyright © 2011 by Common English Bible
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.