Matthew 13
Wycliffe Bible
13 In that day Jesus went out of the house, and sat beside the sea.
2 And much people was gathered to him, so that he went up into a boat, and sat; and all the people stood on the brink. [And many companies were gathered to him, so that he ascending into a boat sat; and all the company stood in the brink.]
3 And he spake to them many things in parables, and said [saying], Lo! he that soweth, went out to sow his seed.
4 And while he soweth, some seeds felled [fell] beside the way, and birds of the air came, and ate them.
5 But other seeds [Soothly other] felled into stony places, where they had not much earth; and at once [and anon] they sprung up, for they had not deepness of earth.
6 But when the sun was risen, they parched [they sweltered, or burned for heat], and for they had not root, they dried up.
7 And other seeds [Forsooth other] felled among thorns; and the thorns waxed up, and strangled them.
8 But other seeds [But other] felled into good land, and gave fruit; some an hundredfold, another sixtyfold, [and] another thirtyfold.
9 He that hath ears of hearing, hear he.
10 And the disciples came nigh, and said to him, Why speakest thou in parables to them?
11 And he answered, and said to them, For to you it is given to know the privates of the kingdom of heavens; but it is not given to them.[a]
12 For it shall be given to him that hath, and he shall have plenty; but if a man hath not [truly who that hath not], also that thing that he hath shall be taken away from him.
13 Therefore I speak to them in parables, for they seeing see not, and they hearing hear not, neither understand;
14 that the prophecy of Esaias' saying be fulfilled in them [that the prophecy of Easias be filled in them, that saith], With hearing ye shall hear, and ye shall not understand; and ye seeing shall see, and ye shall not see;
15 for the heart of this people is greatly fatted[b], and they heard heavily with ears, and they have closed their eyes, lest sometime they see with eyes, and with ears hear, and understand in heart, and they be converted, and I heal them.
16 But your eyes that see be blessed, and your ears that hear.
17 Forsooth I say [truly] to you, that many prophets and just men coveted to see those things that ye see, and they saw not, and to hear those things that ye hear, and they heard not.
18 Therefore hear ye the parable of the sower.
19 Each that heareth the word of the realm, and understandeth not, the evil spirit cometh, and snatcheth (up) that that is sown in his heart; this it is [this is he], that is sown beside the way.
20 But this that is sown on the stony land, this it is [Forsooth he that is sown in stony land, is this], that heareth the word of God, and anon with joy taketh it.
21 And he hath not root in himself, but is temporal. For when tribulation and persecution is made for the word, at once he is caused to stumble [anon he is offended].
22 But he that is sown in thorns, is this that heareth the word, and the busyness of this world, and the fallacy of riches strangleth the word [and the falseness of riches strangle the word], and it is made without fruit.
23 But he that is sown into good land, is this that heareth the word, and understandeth, and bringeth forth fruit. And some maketh an hundredfold, truly another sixtyfold and another thirtyfold.
24 Another parable Jesus put forth to them, and said [saying], The kingdom of heavens is made like to a man, that sowed good seed in his field.
25 And when men slept, his enemy came, and sowed above tares in the middle of [the] wheat, and went away.[c]
26 But when the herb was grown [Soothly when the herb had grown], and made fruit, then the tares appeared.
27 And the servants of the husbandman came, and said to him, Lord, whether hast thou not sown good seed in thy field? whereof then hath it tares?
28 And he said to them, An enemy hath done this thing. And the servants said to him, Wilt thou that we go, and gather them?
29 And he said, Nay, lest peradventure ye in gathering [the] tares draw up with them [also] the wheat by the root.[d]
30 Suffer ye them both to wax into reaping time; and in the time of ripe corn I shall say to the reapers, First gather ye together the tares, and bind them together in knitches to be burnt, but gather ye the wheat into my barn.[e]
31 Another parable Jesus put forth to them, and said [saying], The kingdom of heavens is like to a corn of mustard seed, which a man took, and sowed in his field.
32 Which [truly] is the least of all seeds, but when it hath waxen, it is the most of all worts, and is made a tree; so that birds of the air come, and dwell in the boughs thereof[f].
33 Another parable Jesus spake to them [He spake another parable to them], The kingdom of heavens is like to sourdough, which a woman took, and hid in three measures of meal, till it were all soured.
34 Jesus spake all these things in parables to the people [Jesus spake all these things in parables to the companies], and he spake not to them without parables,
35 that it should be fulfilled, that is said by the prophet, saying, I shall open my mouth in parables; I shall tell out hid things from the making of the world.[g]
36 Then he let go the people, and came into an house; and his disciples came to him, and said [Then the companies left, he came into an house; and his disciples came nigh to him, saying], Expound to us the parable of the tares of the field.
37 Which answered, and said, He that soweth good seed is man's Son;
38 the field is the world; but the good seed, be sons of the kingdom, but tares, these be evil children;[h]
39 the enemy that soweth them is the fiend [but the enemy that soweth them is the devil]; and the ripe corn is the ending of the world, [forsooth] the reapers be angels.
40 Therefore as tares be gathered together, and be burnt in fire [and burnt in the fire], so it shall be in the ending of the world.
41 Man's Son shall send his angels, and they shall gather from his realm all causes of stumbling [and they shall gather of his realm all offences], and them that do wickedness;
42 and they shall send them into the chimney of fire; there shall be weeping and beating together of teeth.
43 Then just men shall shine as the sun, in the realm of their Father. He that hath ears of hearing, hear he.
44 The kingdom of heavens is like to treasure hid in a field, which a man that findeth, hideth; and for joy of it he goeth [and for joy thereof he goeth], and selleth all things that he hath, and buyeth that field.
45 Again the kingdom of heavens is like to a merchant, that seeketh good margarites; [Again the kingdom of heavens is like to a man merchant, seeking good pearls;]
46 but when he hath found one precious margarite [soothly one precious pearl found], he went, and sold all things that he had, and bought it.
47 Again the kingdom of heavens is like to a net cast into the sea, and that gathereth together of all kinds of fishes [of all kind of fishes];
48 which when it was full, they drew it up, and sat by the brink, and chose the good into their vessels, but the evil they cast out [but they cast out the evil].
49 So it shall be in the end of the world. Angels shall go out, and shall separate evil men from the middle of just men. [So it shall be in the ending of the world. Angels shall go out, and shall part evil men from the midst of just men.]
50 And they shall send them into the chimney of fire; there shall be weeping and grinding of teeth [there shall be weeping and beating together of teeth].
51 Have ye understood all these things? They say to him, Yea.
52 He saith to them, Therefore every wise man of [the] law in the kingdom of heavens [Therefore every writer taught in the kingdom of heavens], is like to an husbandman, that bringeth forth of his treasure new things and old.
53 And it was done, when Jesus had ended these parables, he passed from thence.
54 And he came into his country, and taught them in their synagogues, so that they wondered, and said, From whence this wisdom and works of power came to this [Whereof to him this wisdom and virtues]?
55 Whether this is not the son of a carpenter [Whether is not this the son of a carpenter]? Whether his mother be not said Mary? and his brethren, James, and Joseph, and Simon, and Judas?
56 and his sisters, whether they all be not among us? From whence then all these things come to this [Therefore whereof to him all these things]?
57 And so they were offended in him. But Jesus said to them, A prophet is not without honour [A prophet is not without worship], but in his own country, and in his own house.
58 And he did not there many works of power [And he did not there many virtues], for the unbelief of them.
Footnotes
- Matthew 13:11 Which answering said unto them, For to you it is given to know the mysteries, or privates, of the kingdom of heavens; but it is not given to them.
- Matthew 13:15 for the heart of this people is enfatted/is greatly made fat
- Matthew 13:25 But, when men slept, his enemy came, and sowed above tares, or cockles, in the midst of the wheat, and went away.
- Matthew 13:29 And he said, Nay, lest peradventure ye gathering tares, or cockles, draw up by the root with them also the wheat.
- Matthew 13:30 Suffer ye them both wax till to the ripe corn; and in the time of the ripe corn I shall say to the reapers, First gather ye together tares/the darnels, or cockles, and bind them together in knitches, or small bundles, to be burnt, but gather ye the wheat into my barn.
- Matthew 13:32 so that the birds of the air come, and dwell in the bows, or branches, thereof
- Matthew 13:35 that it should be fulfilled, which is said by the prophet, saying, I shall open my mouth in parables; I shall tell out things hid from the making of the world.
- Matthew 13:38 soothly the field is the world; but the good seed, these be the sons of the realm, tares, or cockles, these be sons of the wicked;
Mattheüs 13
BasisBijbel
Het verhaal van de zaaier
13 Diezelfde dag vertrok Jezus van huis en ging bij het meer zitten. 2 Grote groepen mensen kwamen naar Hem toe. Daarom ging Hij in een boot zitten. En Hij sprak vanaf de boot tegen de grote groep mensen die op de kant stond. 3 Hij vertelde hun heel veel dingen in de vorm van verhalen.
Hij zei: "Een zaaier ging zaaien. 4 Een deel van het zaad viel langs de weg. Het werd door de vogels opgegeten. 5 Een ander deel viel op rotsgrond, waar het niet veel aarde had. Daardoor kwam het zaad snel op. 6 Maar toen de zon opkwam, ging het dood. Het verdroogde doordat het haast geen wortels had. 7 Een ander deel viel tussen de distels. Toen de distels opkwamen, verstikten die het. 8 Een ander deel viel in goede aarde en er groeide graan aan: op sommige plaatsen 100 keer zo veel, op sommige plaatsen 60 keer zo veel en op sommige plaatsen 30 keer zo veel als dat er gezaaid was. 9 Als je oren hebt, moet je ook goed luisteren!"
10 Jezus' leerlingen kwamen Hem vragen: "Waarom vertelt U hun alles in de vorm van verhalen?" 11 Hij antwoordde: "Omdat het de bedoeling is dat júllie de geheimen van het Koninkrijk van God zullen begrijpen, maar zíj niet. 12 Want aan mensen die hebben, zal gegeven worden, en ze zullen heel veel hebben. Maar van mensen die niets hebben, zal afgenomen worden wat ze hebben. 13 Daarom vertel Ik hun alles in de vorm van verhalen. Want ze kijken wel, maar zien niets. En ze luisteren wel, maar horen niets en begrijpen er niets van. 14 Met hen gebeurt wat de profeet Jesaja vroeger al heeft gezegd: 'Jullie oren zullen het wel horen, maar jullie zullen het helemaal niet begrijpen. En jullie ogen kijken wel, maar wat jullie zien zal niet tot jullie doordringen. 15 Want het hart van dit volk is koppig en ongehoorzaam. Want ze luisteren niet met hun oren. En ze houden hun ogen dicht. Want ze willen niet zien en ze willen niet horen. Ze willen niet begrijpen. Zo zullen ze Mij niet geloven. Daardoor kan Ik hen niet genezen.' 16 Maar het is heerlijk voor jullie dat jullie ogen werkelijk zien en dat jullie oren werkelijk horen. 17 Luister goed! Ik zeg jullie dat veel profeten en mensen die leefden zoals God het wil, zouden hebben willen zien wat jullie zien. Maar ze hebben het niet gezien. En ze zouden hebben willen horen wat jullie horen. Maar ze hebben het niet gehoord."
Betekenis van het verhaal van de zaaier
18 Jezus zei: "Luister nu. Ik zal jullie uitleggen wat het verhaal van de zaaier betekent. 19 Als je het goede nieuws van het Koninkrijk van God hoort, maar het niet begrijpt, komt de duivel en steelt wat er in je hart was gezaaid. Dat is het zaad dat langs de weg viel. 20 Er zijn ook mensen die het woord van God horen en het onmiddellijk blij geloven. Dat is het zaad dat op rotsgrond viel. 21 Want het geloof van die mensen heeft geen wortels: hun geloof zit niet diep. Ze geloven wel een tijdje, maar als er problemen en moeilijkheden komen omdat ze het woord geloven, verliezen ze hun geloof. 22 Er zijn ook mensen die het woord horen, maar hun geloof wordt verstikt door de zorgen van de wereld en het verlangen naar geld. Er groeit geen vrucht aan hen. Zij zijn het zaad dat in de distels is gezaaid. 23 Het zaad dat in goede aarde is gevallen, zijn de mensen die het woord horen en begrijpen en aan wie ook vrucht groeit. Bij sommigen 100 keer zo veel, bij sommigen 60 keer zo veel en bij sommigen 30 keer zo veel als dat er gezaaid was."
Het verhaal van het zaad en het onkruid
24 Jezus vertelde hun nog iets in de vorm van een verhaal. Hij zei: "Je kan het Koninkrijk van God vergelijken met een boer die goed zaad had gezaaid in zijn akker. 25 Maar toen de mensen sliepen, kwam zijn vijand. Hij zaaide onkruid over het gezaaide graan heen. Daarna ging hij weg. 26 Toen kwam het graan op en er groeiden graankorrels aan. Maar ook het onkruid kwam tevoorschijn. 27 De knechten gingen naar de boer en zeiden tegen hem: 'U had toch goed zaad op uw akker gezaaid? Hoe kan het dan dat er zoveel onkruid staat?' 28 Hij zei tegen hen: 'Dat heeft een vijand gedaan.' De knechten zeiden tegen hem: 'Wilt u dat we het onkruid eruit trekken?' 29 Hij zei: 'Nee, want als jullie het onkruid eruit trekken, trekken jullie misschien per ongeluk ook het graan eruit. 30 Laat het maar samen opgroeien tot de oogst. Bij het oogsten zal ik tegen de maaiers zeggen: 'Haal eerst het onkruid eruit. Bind het samen tot bossen en verbrand het. Maar breng het graan in mijn schuur.' "
Andere verhalen over het Koninkrijk van God: mosterdzaad en gist
31 Jezus vertelde hun nog meer in de vorm van een verhaal. Hij zei: "Je kan het Koninkrijk van God vergelijken met een mosterdzaadje. Iemand plant dat zaadje in zijn akker. 32 Het is maar een heel klein zaadje. Maar uiteindelijk wordt het een plant die groter is dan alle andere tuinkruiden: het wordt een boom. In die boom kunnen de vogels hun nesten bouwen."
33 Hij vertelde hun nog meer in de vorm van een verhaal: "Je kan het Koninkrijk van God ook vergelijken met een beetje gist dat door een vrouw in een grote hoeveelheid deeg werd gedaan. Door dat kleine beetje gist, gistte al het deeg."
34 Jezus vertelde alles aan de grote groepen mensen in de vorm van verhalen. Hij vertelde hun niets op een andere manier. 35 Zo gebeurde wat een profeet vroeger al had gezegd: 'Ik zal in de vorm van verhalen tot hen spreken. Zo zal Ik bekend maken wat vanaf het begin van de wereld nog geheim gehouden was.'
36 Toen liet Hij alle mensen vertrekken en ging naar huis.
Uitleg van het verhaal van het zaad en het onkruid
Jezus' leerlingen kwamen Hem vragen: "Wilt U ons het verhaal van het onkruid in de akker uitleggen?" 37 Hij antwoordde: "De man die het goede zaad zaait, is de Mensenzoon. 38 De akker is de wereld. Het goede zaad zijn de mensen die bij het Koninkrijk horen. Het onkruid zijn de mensen die bij de duivel horen. 39 De vijand die het onkruid heeft gezaaid, is de duivel. De oogst is de dag dat God een einde aan deze wereld maakt. De maaiers zijn de engelen. 40 Net zoals het onkruid wordt verzameld en verbrand, zo zal het gaan op de dag dat God een einde maakt aan deze wereld. 41 De Mensenzoon zal zijn engelen sturen om uit zijn Koninkrijk alle machten te verzamelen die de mensen ongehoorzaam maken aan God. Ook verzamelen ze de mensen die altijd ongehoorzaam zijn geweest aan God. 42 De engelen zullen hen in de brandende oven gooien. Daar zullen ze huilen en met hun tanden knarsen van spijt. 43 Maar de mensen die hebben geleefd zoals God het wil, zullen stralen als de zon in het Koninkrijk van hun Vader. Als je oren hebt, moet je ook goed luisteren!"
Andere verhalen: de verborgen schat, de parel, het visnet
44 Jezus zei: "Het Koninkrijk van God lijkt ook op een schat die in een akker verborgen lag. Iemand ontdekte dat die schat in die akker lag. Hij vertelde het aan niemand. Maar hij was er heel blij over. Hij ging naar huis, verkocht alles wat hij had en kocht die akker.
45 Het Koninkrijk van God lijkt ook op een koopman die mooie parels zocht. 46 Op een dag vond hij een prachtige, dure parel. Hij ging naar huis, verkocht alles wat hij had en kocht die parel.
47 Het Koninkrijk van God lijkt ook op een visnet dat door de zee wordt gesleept en waarin van alles wordt gevangen. 48 Als het net vol is, trekken de vissers het op de kant. Wat bruikbaar is, verzamelen ze in bakken. Maar wat onbruikbaar is, gooien ze weg. 49 Zo zal het gaan als God een einde maakt aan deze wereld. De engelen zullen op pad gaan en de slechte mensen tussen de goede mensen uit halen. 50 En ze zullen hen in de brandende oven gooien. Daar zullen ze huilen en met hun tanden knarsen van spijt. 51 Begrijpen jullie dit?" Ze antwoordden Hem: "Ja, Heer." 52 Toen zei Hij: "Daarom lijkt iedere wetgeleerde die een leerling is geworden van het Koninkrijk van God, op iemand die uit zijn voorraad oude en nieuwe dingen tevoorschijn haalt."
53 Toen Jezus deze verhalen had verteld, ging Hij daar weg.
De bewoners van Nazaret geloven niet in Jezus
54 Toen Jezus in zijn eigen stad kwam, gaf Hij de mensen les in de synagoge daar. De mensen waren stomverbaasd en zeiden: "Hoe komt Hij toch aan die wijsheid? En hoe kan Hij al die wonderen doen? 55 Hij is toch de zoon van de timmerman? Zijn moeder is toch Maria? Jakobus, Jozef, Simon en Judas zijn toch zijn broers? 56 En zijn zussen wonen toch ook hier bij ons? Waar heeft Hij dat dan allemaal vandaan?" 57 En ze wilden Hem niet geloven. Maar Jezus zei tegen hen: "Alleen in zijn eigen stad en in zijn eigen familie wordt een profeet niet geloofd." 58 En Hij kon daar niet veel wonderen doen, doordat ze Hem niet geloofden.
2001 by Terence P. Noble
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016