Add parallel Print Page Options

Þá sté Jesús í bát og hélt yfir um og kom til borgar sinnar.

Þar færa menn honum lama mann, sem lá í rekkju. Þegar Jesús sá trú þeirra, sagði hann við lama manninn: "Vertu hughraustur, barnið mitt, syndir þínar eru fyrirgefnar."

Nokkrir fræðimenn sögðu þá með sjálfum sér: "Hann guðlastar!"

En Jesús þekkti hugsanir þeirra og sagði: "Hví hugsið þér illt í hjörtum yðar?

Hvort er auðveldara að segja: ,Syndir þínar eru fyrirgefnar` eða: ,Statt upp og gakk`?

En til þess að þér vitið, að Mannssonurinn hefur vald á jörðu að fyrirgefa syndir, þá segi ég þér" _ og nú talar hann við lama manninn: "Statt upp, tak rekkju þína, og far heim til þín!"

Og hann stóð upp og fór heim til sín.

En fólkið, sem horfði á þetta, varð ótta slegið og lofaði Guð, sem gefið hafði mönnum slíkt vald.

Þá er hann gekk þaðan, sá hann mann sitja hjá tollbúðinni, Matteus að nafni, og hann segir við hann: "Fylg þú mér!" Og hann stóð upp og fylgdi honum.

10 Nú bar svo við, er Jesús sat að borði í húsi hans, að margir tollheimtumenn og bersyndugir komu og settust þar með honum og lærisveinum hans.

11 Þegar farísear sáu það, sögðu þeir við lærisveina hans: "Hvers vegna etur meistari yðar með tollheimtumönnum og bersyndugum?"

12 Jesús heyrði þetta og sagði: "Ekki þurfa heilbrigðir læknis við, heldur þeir sem sjúkir eru.

13 Farið og nemið, hvað þetta merkir: ,Miskunnsemi vil ég, ekki fórnir.` Ég er ekki kominn til að kalla réttláta, heldur syndara."

14 Þá koma til hans lærisveinar Jóhannesar og segja: "Hví föstum vér og farísear, en þínir lærisveinar fasta ekki?"

15 Jesús svaraði þeim: "Hvort geta brúðkaupsgestir verið hryggir, meðan brúðguminn er hjá þeim? En koma munu þeir dagar, er brúðguminn verður frá þeim tekinn. Þá munu þeir fasta.

16 Enginn lætur bót af óþæfðum dúk á gamalt fat, því þá rífur bótin út frá sér og verður af verri rifa.

17 Ekki láta menn heldur nýtt vín á gamla belgi, því þá springa belgirnir, og vínið fer niður, en belgirnir ónýtast. Menn láta nýtt vín á nýja belgi, og varðveitist þá hvort tveggja."

18 Meðan hann var að segja þetta við þá, kom forstöðumaður einn, laut honum og sagði: "Dóttir mín var að skilja við, kom og legg hönd þína yfir hana, þá mun hún lifna."

19 Jesús stóð upp og fór með honum og lærisveinar hans.

20 Kona, sem hafði haft blóðlát í tólf ár, kom þá að baki honum og snart fald klæða hans.

21 Hún hugsaði með sér: "Ef ég fæ aðeins snert klæði hans, mun ég heil verða."

22 Jesús sneri sér við, og er hann sá hana, sagði hann: "Vertu hughraust, dóttir, trú þín hefur bjargað þér." Og konan varð heil frá þeirri stundu.

23 Þegar Jesús kom að húsi forstöðumannsins og sá pípuleikara og fólkið í uppnámi,

24 sagði hann: "Farið burt! Stúlkan er ekki dáin, hún sefur." En þeir hlógu að honum.

25 Þegar fólkið hafði verið látið fara, gekk hann inn og tók hönd hennar, og reis þá stúlkan upp.

26 Og þessi tíðindi bárust um allt það hérað.

27 Þá er Jesús hélt þaðan, fóru tveir blindir menn eftir honum og kölluðu: "Miskunna þú okkur, sonur Davíðs."

28 Þegar hann kom heim, gengu blindu mennirnir til hans. Jesús spyr þá: "Trúið þið, að ég geti gjört þetta?" Þeir sögðu: "Já, herra."

29 Þá snart hann augu þeirra og mælti: "Verði ykkur að trú ykkar."

30 Og augu þeirra lukust upp. Jesús lagði ríkt á við þá og sagði: "Gætið þess, að enginn fái að vita þetta."

31 En þeir fóru og víðfrægðu hann í öllu því héraði.

32 Þegar þeir voru að fara, var komið til hans með mállausan mann, haldinn illum anda.

33 Og er illi andinn var út rekinn, tók málleysinginn að mæla. Mannfjöldinn undraðist og sagði: "Aldrei hefur þvílíkt sést í Ísrael."

34 En farísearnir sögðu: "Með fulltingi höfðingja illra anda rekur hann út illu andana."

35 Jesús fór nú um allar borgir og þorp og kenndi í samkundum þeirra. Hann flutti fagnaðarerindið um ríkið og læknaði hvers kyns sjúkdóm og veikindi.

36 En er hann sá mannfjöldann, kenndi hann í brjósti um þá, því þeir voru hrjáðir og umkomulausir eins og sauðir, er engan hirði hafa.

37 Þá sagði hann við lærisveina sína: "Uppskeran er mikil, en verkamenn fáir.

38 Biðjið því herra uppskerunnar að senda verkamenn til uppskeru sinnar."

And he entered into a ship, and passed over, and came into his own city.

And, behold, they brought to him a man sick of the palsy, lying on a bed: and Jesus seeing their faith said unto the sick of the palsy; Son, be of good cheer; thy sins be forgiven thee.

And, behold, certain of the scribes said within themselves, This man blasphemeth.

And Jesus knowing their thoughts said, Wherefore think ye evil in your hearts?

For whether is easier, to say, Thy sins be forgiven thee; or to say, Arise, and walk?

But that ye may know that the Son of man hath power on earth to forgive sins, (then saith he to the sick of the palsy,) Arise, take up thy bed, and go unto thine house.

And he arose, and departed to his house.

But when the multitudes saw it, they marvelled, and glorified God, which had given such power unto men.

And as Jesus passed forth from thence, he saw a man, named Matthew, sitting at the receipt of custom: and he saith unto him, Follow me. And he arose, and followed him.

10 And it came to pass, as Jesus sat at meat in the house, behold, many publicans and sinners came and sat down with him and his disciples.

11 And when the Pharisees saw it, they said unto his disciples, Why eateth your Master with publicans and sinners?

12 But when Jesus heard that, he said unto them, They that be whole need not a physician, but they that are sick.

13 But go ye and learn what that meaneth, I will have mercy, and not sacrifice: for I am not come to call the righteous, but sinners to repentance.

14 Then came to him the disciples of John, saying, Why do we and the Pharisees fast oft, but thy disciples fast not?

15 And Jesus said unto them, Can the children of the bridechamber mourn, as long as the bridegroom is with them? but the days will come, when the bridegroom shall be taken from them, and then shall they fast.

16 No man putteth a piece of new cloth unto an old garment, for that which is put in to fill it up taketh from the garment, and the rent is made worse.

17 Neither do men put new wine into old bottles: else the bottles break, and the wine runneth out, and the bottles perish: but they put new wine into new bottles, and both are preserved.

18 While he spake these things unto them, behold, there came a certain ruler, and worshipped him, saying, My daughter is even now dead: but come and lay thy hand upon her, and she shall live.

19 And Jesus arose, and followed him, and so did his disciples.

20 And, behold, a woman, which was diseased with an issue of blood twelve years, came behind him, and touched the hem of his garment:

21 For she said within herself, If I may but touch his garment, I shall be whole.

22 But Jesus turned him about, and when he saw her, he said, Daughter, be of good comfort; thy faith hath made thee whole. And the woman was made whole from that hour.

23 And when Jesus came into the ruler's house, and saw the minstrels and the people making a noise,

24 He said unto them, Give place: for the maid is not dead, but sleepeth. And they laughed him to scorn.

25 But when the people were put forth, he went in, and took her by the hand, and the maid arose.

26 And the fame hereof went abroad into all that land.

27 And when Jesus departed thence, two blind men followed him, crying, and saying, Thou son of David, have mercy on us.

28 And when he was come into the house, the blind men came to him: and Jesus saith unto them, Believe ye that I am able to do this? They said unto him, Yea, Lord.

29 Then touched he their eyes, saying, According to your faith be it unto you.

30 And their eyes were opened; and Jesus straitly charged them, saying, See that no man know it.

31 But they, when they were departed, spread abroad his fame in all that country.

32 As they went out, behold, they brought to him a dumb man possessed with a devil.

33 And when the devil was cast out, the dumb spake: and the multitudes marvelled, saying, It was never so seen in Israel.

34 But the Pharisees said, He casteth out devils through the prince of the devils.

35 And Jesus went about all the cities and villages, teaching in their synagogues, and preaching the gospel of the kingdom, and healing every sickness and every disease among the people.

36 But when he saw the multitudes, he was moved with compassion on them, because they fainted, and were scattered abroad, as sheep having no shepherd.

37 Then saith he unto his disciples, The harvest truly is plenteous, but the labourers are few;

38 Pray ye therefore the Lord of the harvest, that he will send forth labourers into his harvest.

Иисус исцеляет парализованного и прощает его грехи(A)

Иисус вошел в лодку, переправился на другую сторону озера и вернулся в Свой город. Несколько человек принесли к Нему парализованного, лежащего на циновке. Иисус, увидев их веру, сказал парализованному:

– Не бойся, сын Мой, прощаются тебе твои грехи!

Тогда некоторые из учителей Закона подумали про себя: «Он же кощунствует!».

Зная, о чем они думают, Иисус сказал:

– Почему у вас в сердце такие злые мысли? Что легче, сказать: «Прощаются тебе грехи» или: «Встань и ходи»? Но чтобы вы знали, что Сын Человеческий имеет власть на земле прощать грехи …

И Он обратился к парализованному:

– Вставай, возьми свою циновку и иди домой.

Человек встал и пошел домой. Видевшие это исполнились благоговейного ужаса и стали славить Бога, давшего людям такую власть.

Иисус обедает с грешниками в доме у Матфея(B)

Когда Иисус шел оттуда, Он увидел человека по имени Матфей, сидевшего на месте сбора таможенных пошлин.

– Следуй за Мной, – сказал ему Иисус.

Тот встал и пошел за Ним. 10 Позже, когда Иисус возлежал за столом в доме у Матфея, там собралось много сборщиков налогов и прочих грешников. Они возлегли с Иисусом и Его учениками. 11 Когда фарисеи увидели это, они спросили учеников Иисуса:

– Почему ваш Учитель ест со сборщиками налогов и грешниками?

12 Когда Иисус услышал это, Он сказал:

– Не здоровым нужен врач, а больным. 13 Попытайтесь вначале понять, что значат слова: «Милости хочу, а не жертвы»[a]. Я пришел призвать не праведников, а грешников.

Иисуса спрашивают о посте(C)

14 Затем пришли ученики Иоанна и спросили:

– Почему мы и фарисеи постимся, а Твои ученики нет?

15 Иисус им ответил:

– Разве могут гости на свадьбе печалиться, когда с ними жених? Но наступит время, когда жених будет взят от них, вот тогда они и будут поститься[b]. 16 Никто не пришивает к старой одежде заплату из новой ткани: она сядет, и дыра станет еще больше. 17 Никто не наливает молодое вино в старые бурдюки, иначе бурдюки прорвутся: и вино вытечет, и бурдюки пропадут. Нет, молодое вино наливают в новые бурдюки, тогда и то, и другое будет цело.

Дочь начальника и больная женщина(D)

18 Когда Иисус еще говорил, к Нему подошел один начальник. Он поклонился Иисусу и сказал:

– Моя дочь только что умерла, но если Ты придешь и возложишь на нее руку, она оживет.

19 Иисус встал и пошел с ним. Ученики тоже пошли за ними. 20 В это время к Иисусу сзади подошла женщина, двенадцать лет страдавшая кровотечением, и прикоснулась к кисточке на краю Его одежды[c]. 21 Она думала про себя: «Если я только прикоснусь к Его одежде, то исцелюсь». 22 Иисус обернулся и увидел ее.

– Не бойся, дочь Моя, – сказал Он, – твоя вера исцелила тебя.

И женщина в тот же момент выздоровела.

23 Когда Иисус вошел в дом начальника и увидел флейтистов, приглашенных для похорон, и смятение толпы, 24 Он сказал:

– Выйдите, ведь девочка не умерла, а спит.

Но они лишь посмеялись над Ним. 25 Когда людей все-таки удалили, Иисус вошел, взял девочку за руку, и она встала. 26 Слух об этом распространился по всей округе.

Исцеление двух слепых

27 Когда Иисус вышел оттуда, за Ним пошли двое слепых, крича:

– Сжалься над нами, Сын Давидов![d]

28 Когда Он вошел в дом, слепые подошли к Нему, и Он спросил их:

– Вы верите, что Я могу это сделать?

– Да, Господи, – ответили те.

29 Тогда Иисус прикоснулся к их глазам и сказал:

– Пусть же с вами будет по вашей вере.

30 И они тотчас прозрели. Иисус же строго наказал им:

– Смотрите, чтобы никто не узнал об этом.

31 Но они пошли и рассказали о Нем по всей округе.

Исцеление немого

32 Не успели еще они выйти, как к Иисусу привели немого человека, одержимого демоном. 33 Когда демон был изгнан, человек, который был нем, заговорил. Люди удивлялись:

– Ничего подобного еще не бывало в Израиле.

34 Фарисеи же говорили:

– Он изгоняет демонов силой повелителя демонов.

Жатвы много, а работников мало

35 Иисус ходил по всем городам и селениям, учил в синагогах, проповедовал Радостную Весть о Царстве и исцелял людей от всех болезней и немощей. 36 Увидев толпы народа, Он сжалился над ними, потому что эти люди были измучены и беспомощны, как овцы без пастуха. 37 Он говорил Своим ученикам:

– Жатвы много, а работников мало. 38 Поэтому просите Хозяина жатвы, чтобы Он выслал работников на Свою жатву.

Footnotes

  1. 9:13 Ос. 6:6.
  2. 9:15 То есть пока Иисус (жених) находился с верующими, им не нужно было печалиться и держать пост.
  3. 9:20 К краям верхней мужской одежды иудеи пришивали кисточки, в которые обязательно вплетались голубые нити. Эти кисточки должны были напоминать иудеям о необходимости исполнять повеления Бога (см. Чис. 15:38-40; Втор. 22:12).
  4. 9:27 Сын Давидов – один из титулов Христа. Согласно Пророкам ожидаемый Христос должен был быть потомком царя Давида (см. Ис. 11:1-5; Иер. 23:5-6).

治好瘫子(A)

耶稣上了船,渡过海,来到自己的城里。 有人用褥子抬着一个瘫子到耶稣跟前来。耶稣见他们的信心,就对瘫子说:“孩子,放心吧,你的罪赦了。” 这时,有几个文士心里说:“这个人说亵渎的话了。” 耶稣知道他们的心思,就说:“你们心里为什么怀着恶念呢? 说‘你的罪赦了’,或说‘你起来行走’,哪一样容易呢? 但要让你们知道,人子在地上有赦罪的权柄”,于是对瘫子说:“起来!拿你的褥子回家去吧。” 那人就起来,回家去了。 众人看见都畏惧,归荣耀给 神,因为他把这样的权柄赐给人。

呼召马太(B)

耶稣从那里往前走,看见一个人名叫马太,在税关坐着,就对他说:“来跟从我!”他就起来跟从耶稣。

10 耶稣在屋里坐席的时候,有好些税吏和罪人来,与耶稣和他的门徒一同坐席。 11 法利赛人看见,就对耶稣的门徒说:“你们的老师为什么与税吏和罪人一同吃饭呢?” 12 耶稣听见,就说:“健康的人用不着医生;有病的人才用得着。 13 经上说:‘我喜爱怜悯,不喜爱祭祀。’这句话的意思,你们去揣摩。我不是来召义人,而是召罪人。”

禁食的问题(C)

14 那时,约翰的门徒来见耶稣,说:“我们和法利赛人常常[a]禁食,你的门徒却不禁食,这是为什么呢?” 15 耶稣对他们说:“新郎和宾客在一起的时候,宾客怎么能哀恸呢?但日子将到,新郎要被带走,那时候他们就要禁食了。 16 没有人把新布补在旧衣服上;因为所补上的会撕破那衣服,裂口就更大了。 17 也没有人把新酒装在旧皮袋里,若是这样,皮袋会胀破,酒就漏出来,皮袋也糟蹋了。相反地,把新酒装在新皮袋里,两样就都保全了。”

会堂主管的女儿和经血不止的女人(D)

18 耶稣说这些话的时候,有一个会堂主管来,向他下跪,说:“我女儿刚死了,求你去按手在她身上,她就会活过来。” 19 耶稣就起来跟他去;门徒也跟了去。

20 这时,有一个女人,患了经血不止的病有十二年,来到耶稣背后,摸他的衣裳䍁子; 21 因为她心里说:“我只要摸他的衣裳,就会痊愈。” 22 耶稣转过来,看见她,就说:“女儿,放心!你的信救了你。”从那时起,这女人就痊愈了。

23 耶稣到了会堂主管的家里,看见吹鼓手和乱哄哄的一群人, 24 就说:“退去吧!这女孩不是死了,而是睡着了。”他们就嘲笑他。 25 众人被赶出后,耶稣就进去,拉着她的手,女孩就起来了。 26 于是这消息传遍了那地方。

治好两个盲人

27 耶稣从那里往前走,有两个盲人跟着他,喊叫说:“大卫之子,可怜我们吧!” 28 耶稣进了屋子,盲人就来到他跟前。耶稣说:“你们信我能做这事吗?”他们说:“主啊,我们信。” 29 耶稣就摸他们的眼睛,说:“照着你们的信心成全你们吧。” 30 他们的眼睛就开了。耶稣严严地叮嘱他们说:“要小心,不可让人知道。” 31 他们出去,竟把他的名声传遍了那地方。

治好哑巴

32 他们出去的时候,有人把一个被鬼附的哑巴带到耶稣跟前来。 33 鬼被赶出去,哑巴就说出话来。众人都很惊讶,说:“在以色列,从来没有见过这样的事。” 34 法利赛人却说:“他是靠着鬼王赶鬼的。”

耶稣的怜悯

35 耶稣走遍各城各乡,在他们的会堂里教导人,宣讲天国的福音,又医治各样的病症。 36 他看见一大群人,就怜悯他们;因为他们困苦无助,如同羊没有牧人一样。 37 于是他对门徒说:“要收的庄稼多,做工的人少。 38 所以,你们要求庄稼的主差遣做工的人出去收他的庄稼。”

Footnotes

  1. 9.14 有古卷没有“常常”。