Print Page Options

Ang Pagdalaw ng mga Taong Galing sa Silangan

Ipinanganak si Jesus sa bayan ng Betlehem sa lalawigan ng Judea noong si Herodes ang hari. Isang araw, dumating sa Jerusalem ang ilang taong dalubhasa[a] galing sa silangan. Nagtanong sila, “Saan ba ipinanganak ang hari ng mga Judio? Nakita namin ang kanyang bituin sa silangan, at naparito kami upang sambahin siya.”

Nang mabalitaan ito ni Herodes, nabagabag siya at pati na rin ang buong Jerusalem. Kaya ipinatawag ni Herodes ang lahat ng namamahalang pari at mga tagapagturo ng Kautusan, at tinanong sila kung saan isisilang ang Cristo. Sumagot sila, “Sa Betlehem na sakop ng Juda, dahil ganito ang isinulat ng propeta:

‘Ikaw, Betlehem sa lupain ng Juda,
    hindi ka huli sa mga pangunahing bayan ng Juda;
    dahil magmumula sa iyo ang isang pinuno
    na magsisilbing pastol ng mga mamamayan kong Israelita.’ ”[b]

Nang marinig ito ni Herodes, palihim niyang ipinatawag ang mga taong galing sa silangan at inalam kung kailan talaga nila unang nakita ang bituin. Pagkatapos, pinapunta niya sila sa Betlehem. Ibinilin niya sa kanila, “Lumakad na kayo at hanaping mabuti ang sanggol. At kapag nakita ninyo, balitaan nʼyo ako kaagad upang makapunta rin ako at makasamba sa kanya.” 9-10 Pagkatapos nilang marinig ang bilin ng hari, umalis na sila. Habang sila ay naglalakbay, muling lumitaw ang bituin na nakita nila sa silangan, at lubos ang kanilang kagalakan. Nanguna sa kanila ang bituin hanggang makarating sila sa kinaroroonan ng sanggol. 11 Pagpasok nila sa bahay, nakita nila ang sanggol at ang ina nitong si Maria. Lumuhod sila at sumamba sa sanggol. Inilabas din nila at inihandog sa sanggol ang mga dala nilang ginto, insenso at pabangong mira.

12 Nang pauwi na sila, binalaan sila ng Dios sa pamamagitan ng isang panaginip na huwag nang bumalik kay Herodes. Kaya nag-iba na sila ng daan pauwi.

Ang Pagtakas Patungo sa Egipto

13 Nang makaalis na ang mga taong galing sa silangan, nagpakita kay Jose sa panaginip ang isang anghel ng Panginoon. Sinabi ng anghel sa kanya, “Bumangon kaʼt dalhin ang bata at ang kanyang ina sa Egipto. Doon muna kayo hanggaʼt hindi ko sinasabing bumalik kayo, dahil hinahanap ni Herodes ang sanggol para patayin.”

14 Kaya nang gabi ring iyon, umalis papuntang Egipto si Jose, kasama ang bata at ang ina nitong si Maria. 15 At nanatili sila roon hanggang sa mamatay si Herodes.

Sa gayon, natupad ang sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ng propeta, “Tinawag ko mula sa Egipto ang aking anak.”[c]

Ipinapatay ni Herodes ang mga Batang Lalaki

16 Galit na galit si Herodes nang malaman niyang nilinlang siya ng mga taong galing sa silangan. Kaya iniutos niyang patayin ang lahat ng batang lalaki sa Betlehem at sa mga lugar sa paligid nito, mula dalawang taong gulang pababa. Sapagkat ayon sa nalaman niya sa mga taong galing sa silangan, dalawang taon na ang nakalipas mula nang una nilang makita ang bituin.

17 Sa ginawang kalupitan ni Herodes, natupad ang sinabi ni Propeta Jeremias,

18 “May narinig na iyakan at malakas na panaghoy sa Rama.
    Iniiyakan ni Raquel ang pagkamatay ng kanyang mga anak,
    at ayaw niyang magpaaliw
    dahil patay na ang mga ito.”[d]

Ang Pagbabalik Mula sa Egipto

19 Nang mamatay na si Herodes, ang anghel ng Panginoon ay muling nagpakita sa panaginip ni Jose doon sa Egipto 20 at sinabi nito sa kanya, “Bumangon kaʼt iuwi na ang bata at ang kanyang ina sa bayan ng Israel, dahil patay na ang mga nagtatangka sa buhay ng bata.” 21 Kaya bumangon si Jose, at dinala ang mag-ina pauwi sa Israel.

22 Pero nang malaman ni Jose na si Arkelaus ang naghahari sa Judea kapalit ng ama nitong si Herodes, natakot siyang pumunta roon. Binalaan siyang muli ng Dios sa pamamagitan ng panaginip, kaya tumuloy siya sa lalawigan ng Galilea, 23 at nanirahan sila sa bayan ng Nazaret. Kaya natupad ang sinabi ng mga propeta na tatawagin ang Cristo na Nazareno.

Footnotes

  1. 2:1 dalubhasa: sa Griego, magoi. Hindi sigurado kung ano ang ibig sabihin ng magoi. Pero posibleng dalubhasa sa pag-aaral ng mga bituin.
  2. 2:6 Micas 5:2.
  3. 2:15 Hos. 1:1.
  4. 2:18 Jer. 31:15.

Nang ipanganak nga si Jesus sa Bet-lehem ng Judea (A)sa mga kaarawan ng haring si Herodes, narito, ang mga Pantas na lalake ay nagsidating sa Jerusalem (B)mula sa silanganan, na nagsisipagsabi,

Saan naroon ang ipinanganak na hari ng mga Judio? sapagka't (C)aming nakita ang kaniyang bituin sa silanganan, at naparito kami upang siya'y sambahin.

Nang marinig ito ng haring si Herodes, ay nagulumihanan siya, at pati ng buong Jerusalem.

At pagkatipon sa lahat ng mga pangulong saserdote at mga (D)eskriba ng bayan, ay siniyasat niya sa kanila kung saan kaya ipanganganak ang Cristo.

At sinabi nila sa kaniya, sa Bet-lehem ng Judea: sapagka't ganito ang pagkasulat (E)ng propeta,

At ikaw Bet-lehem, na lupa ng Juda,
Sa anomang paraan ay hindi ikaw ang pinakamaliit sa mga pangulong bayan ng Juda:
Sapagka't mula sa iyo'y lalabas ang isang gobernador,
Na siyang magiging pastor ng aking bayang Israel.

Nang magkagayo'y tinawag ni Herodes ng lihim ang mga Pantas na lalake, at kaniyang siniyasat ng buong ingat sa kanila ang panahong isinilang ng bituin.

At pinayaon niya sila sa Bet-lehem, at sinabi, Kayo'y magsiparoon at ipagtanong ng buong ingat ang tungkol sa sanggol; at pagkasumpong ninyo sa kaniya, ay ipagbigay-alam ninyo sa akin, upang ako nama'y makaparoon at siya'y aking sambahin.

At sila, pagkarinig sa hari ay nagsiyaon ng kanilang lakad; at narito, ang bituing kanilang nakita sa silanganan, ay nanguna sa kanila hanggang sa sumapit at tumigil sa tapat ng kinaroroonan ng sanggol.

10 At nang makita nila ang bituin, ay nangagalak sila ng di kawasang galak.

11 At nagsipasok sila sa bahay, at nangakita nila ang sanggol na kasama ng kaniyang inang si Maria; at nangagpatirapa sila at nangagsisamba sa kaniya; at pagkabukas nila ng kanilang mga kayamanan ay inihandog nila sa kaniya ang mga alay, na (F)ginto at kamangyan at (G)mira.

12 At palibhasa'y pinagsabihan sila ng Dios (H)sa panaginip na huwag silang mangagbalik kay Herodes, ay nangagsiuwi sila sa kanilang sariling lupain sa ibang daan.

13 Nang mangakaalis nga sila, narito, ang isang anghel ng Panginoon ay napakita kay Jose sa panaginip, na nagsasabi, Magbangon ka at dalhin mo ang sanggol at ang kaniyang ina, at tumakas ka hanggang sa Egipto, at dumoon ka hanggang sa sabihin ko sa iyo: sapagka't hahanapin ni Herodes ang sanggol upang siya'y puksain.

14 At siya'y nagbangon at dinala ang sanggol at ang ina nito sa kinagabihan, at napasa Egipto;

15 At dumoon hanggang sa pagkamatay ni Herodes: upang maganap ang sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ng propeta, na nagsasabi, (I)Mula sa Egipto ay tinawag ko ang aking anak.

16 Nang magkagayon, nang mapansin ni Herodes na siya'y pinaglaruan ng mga Pantas na lalake, ay nagalit na mainam, at nagutos, at ipinapatay ang lahat ng mga sanggol na lalake na nangasa Bet-lehem, at sa buong palibotlibot noon, mula sa gulang na dalawang taon hanggang sa pababa, alinsunod sa panahon ng kaniyang maingat na pagkasiyasat sa mga Pantas na lalake.

17 Nang magkagayo'y naganap ang sinalita sa pamamagitan ng propeta Jeremias, (J)na nagsasabi,

18 Isang tinig ay narinig (K)sa Rama,

Pananangis at kalagimlagim na iyak,
Tinatangisan ni Raquel ang kaniyang mga anak;
At ayaw na siyang maaliw, sapagka't sila'y wala na.

19 Nguni't pagkamatay ni Herodes, narito, ang isang anghel ng Panginoon ay napakita (L)sa panaginip kay Jose sa Egipto, na nagsasabi,

20 Magbangon ka at dalhin mo ang sanggol at ang kaniyang ina, at pumatungo ka sa lupain ng Israel: sapagkat nangamatay na ang nangagmimithi sa buhay ng sanggol.

21 At nagbangon siya at dinala ang sanggol at ang kaniyang ina, at pumatungo sa lupa ng Israel.

22 Datapuwa't nang mabalitaan niya na si Arquelao ang naghahari sa Judea na kahalili ng kaniyang amang si Herodes, ay natakot siyang pumatungo roon; at palibhasa'y pinagsabihan ng Dios sa panaginip, ay napatungo siya sa mga sakop ng (M)Galilea,

23 At siya'y dumating at tumahan sa isang bayang tinatawag na (N)Nazaret; upang maganap ang mga sinalita ng mga propeta, na siya'y tatawaging Nazareno.

Visita de los sabios

Después de que Jesús nació en Belén de Judea en tiempos del rey Herodes, llegaron a Jerusalén unos sabios[a] procedentes del Oriente.

—¿Dónde está el que ha nacido rey de los judíos? —preguntaron—. Vimos levantarse[b] su estrella y hemos venido a adorarlo.

Cuando lo oyó, el rey Herodes se turbó y toda Jerusalén con él. Así que convocó a todos los jefes de los sacerdotes y maestros de la Ley de su pueblo para preguntarles dónde había de nacer el Cristo.

—En Belén de Judea —le respondieron—, porque esto es lo que ha escrito el profeta:

“Pero tú, Belén, en la tierra de Judá,
    de ninguna manera eres la menor entre las principales ciudades de Judá;
porque de ti saldrá un príncipe
    que será el pastor de mi pueblo Israel”.[c]

Luego Herodes llamó en secreto a los sabios y se enteró por ellos del tiempo exacto en que había aparecido la estrella. Los envió a Belén y les dijo:

—Vayan e infórmense bien de ese niño y tan pronto como lo encuentren, avísenme para que yo también vaya y lo adore.

Después de oír al rey, siguieron su camino. Sucedió que la estrella que habían visto levantarse iba delante de ellos hasta que se detuvo sobre el lugar donde estaba el niño. 10 Al ver la estrella, sintieron muchísima alegría. 11 Cuando llegaron a la casa, vieron al niño con María, su madre, y postrándose lo adoraron. Abrieron sus cofres y presentaron como regalos: oro, incienso y mirra. 12 Entonces, advertidos en sueños de que no volvieran a Herodes, regresaron a su tierra por otro camino.

La huida a Egipto

13 Cuando ya se habían ido, un ángel del Señor se apareció en sueños a José y dijo: «Levántate, toma al niño y a su madre, y huye a Egipto. Quédate allí hasta que yo te avise, porque Herodes va a buscar al niño para matarlo».

14 Así que se levantó cuando todavía era de noche, tomó al niño y a su madre y partió para Egipto, 15 donde permaneció hasta la muerte de Herodes. De este modo se cumplió lo que el Señor había dicho por medio del profeta: «De Egipto llamé a mi hijo».[d]

16 Cuando Herodes se dio cuenta de que los sabios se habían burlado de él, se enfureció y mandó a matar a todos los niños menores de dos años en Belén y en sus alrededores, de acuerdo con el tiempo que había averiguado de los sabios. 17 Entonces se cumplió lo dicho por el profeta Jeremías:

18 «Se oye un grito en Ramá,
    llanto y gran lamentación.
Es Raquel que llora por sus hijos
    y no quiere ser consolada.
¡Sus hijos ya no existen!».[e]

El regreso a Israel

19 Después que murió Herodes, un ángel del Señor se apareció en sueños a José en Egipto 20 y le dijo: «Levántate, toma al niño y a su madre, y vete a la tierra de Israel, pues ya murieron los que amenazaban con quitarle la vida al niño».

21 Así que se levantó José, tomó al niño y a su madre, y regresó a la tierra de Israel. 22 Pero al oír que Arquelao reinaba en Judea en lugar de su padre Herodes, tuvo miedo de ir allá. Advertido por Dios en sueños, se retiró al distrito de Galilea 23 y fue a vivir en un pueblo llamado Nazaret. Con esto se cumplió lo dicho por los profetas: «Lo llamarán Nazareno».

Footnotes

  1. 2:1 sabios. Lit. magos; también en vv. 7 y 16.
  2. 2:2 levantarse. Alt. en el oriente; también en v. 9.
  3. 2:6 Mi 5:2.
  4. 2:15 Os 11:1.
  5. 2:18 Jer 31:15.

The Magi Visit the Messiah

After Jesus was born in Bethlehem in Judea,(A) during the time of King Herod,(B) Magi[a] from the east came to Jerusalem and asked, “Where is the one who has been born king of the Jews?(C) We saw his star(D) when it rose and have come to worship him.”

When King Herod heard this he was disturbed, and all Jerusalem with him. When he had called together all the people’s chief priests and teachers of the law, he asked them where the Messiah was to be born. “In Bethlehem(E) in Judea,” they replied, “for this is what the prophet has written:

“‘But you, Bethlehem, in the land of Judah,
    are by no means least among the rulers of Judah;
for out of you will come a ruler
    who will shepherd my people Israel.’[b](F)

Then Herod called the Magi secretly and found out from them the exact time the star had appeared. He sent them to Bethlehem and said, “Go and search carefully for the child. As soon as you find him, report to me, so that I too may go and worship him.”

After they had heard the king, they went on their way, and the star they had seen when it rose went ahead of them until it stopped over the place where the child was. 10 When they saw the star, they were overjoyed. 11 On coming to the house, they saw the child with his mother Mary, and they bowed down and worshiped him.(G) Then they opened their treasures and presented him with gifts(H) of gold, frankincense and myrrh. 12 And having been warned(I) in a dream(J) not to go back to Herod, they returned to their country by another route.

The Escape to Egypt

13 When they had gone, an angel(K) of the Lord appeared to Joseph in a dream.(L) “Get up,” he said, “take the child and his mother and escape to Egypt. Stay there until I tell you, for Herod is going to search for the child to kill him.”(M)

14 So he got up, took the child and his mother during the night and left for Egypt, 15 where he stayed until the death of Herod. And so was fulfilled(N) what the Lord had said through the prophet: “Out of Egypt I called my son.”[c](O)

16 When Herod realized that he had been outwitted by the Magi, he was furious, and he gave orders to kill all the boys in Bethlehem and its vicinity who were two years old and under, in accordance with the time he had learned from the Magi. 17 Then what was said through the prophet Jeremiah was fulfilled:(P)

18 “A voice is heard in Ramah,
    weeping and great mourning,
Rachel(Q) weeping for her children
    and refusing to be comforted,
    because they are no more.”[d](R)

The Return to Nazareth

19 After Herod died, an angel(S) of the Lord appeared in a dream(T) to Joseph in Egypt 20 and said, “Get up, take the child and his mother and go to the land of Israel, for those who were trying to take the child’s life are dead.”(U)

21 So he got up, took the child and his mother and went to the land of Israel. 22 But when he heard that Archelaus was reigning in Judea in place of his father Herod, he was afraid to go there. Having been warned in a dream,(V) he withdrew to the district of Galilee,(W) 23 and he went and lived in a town called Nazareth.(X) So was fulfilled(Y) what was said through the prophets, that he would be called a Nazarene.(Z)

Footnotes

  1. Matthew 2:1 Traditionally wise men
  2. Matthew 2:6 Micah 5:2,4
  3. Matthew 2:15 Hosea 11:1
  4. Matthew 2:18 Jer. 31:15

Восточные мудрецы

Иса родился в иудейском городе Вифлееме во времена правления царя Ирода[a]. После рождения Исы в Иерусалим пришли мудрецы с востока[b].

Они спрашивали людей:

– Где новорождённый Царь иудеев? Мы видели Его звезду на востоке[c] и пришли поклониться Ему.

Услышав об этом, царь Ирод встревожился, а с ним и весь Иерусалим. Царь созвал к себе всех главных священнослужителей и учителей Таурата и спросил их, где должен родиться обещанный Масих.

– В иудейском Вифлееме, – ответили ему, – потому что так написано у пророка:

«И ты, Вифлеем в земле Иудеи,
    ты вовсе не наименьший среди главных городов Иудеи,
потому что из тебя произойдёт Правитель,
    Который будет пасти народ Мой, Исраил!»[d]

Тогда Ирод тайно пригласил к себе мудрецов и узнал у них точное время появления звезды. Он послал их в Вифлеем с наказом:

– Идите и тщательно всё разузнайте о младенце. Когда вы Его найдёте, известите и меня, чтобы я смог пойти и поклониться Ему.

Выслушав наказ царя, мудрецы отправились в путь. Звезда, которую они видели на востоке,[e] шла впереди них, пока наконец не остановилась над местом, где был младенец. 10 Увидев звезду, мудрецы очень сильно обрадовались. 11 Когда они вошли в дом и увидели младенца и Его мать Марьям, они, павши, поклонились Ему и, открыв свои сокровища, поднесли Ему подарки: золото, ладан[f] и смирну[g]. 12 Ночью во сне они были предупреждены о том, что им нельзя возвращаться к Ироду, и вернулись в свою страну другим путём.

Бегство в Египет

13 Когда мудрецы ушли, Юсуфу во сне явился ангел от Вечного и сказал:

– Вставай, возьми младенца и Его мать и беги с ними в Египет. Оставайтесь там, пока я не скажу, потому что Ирод собирается найти младенца и убить Его.

14 Юсуф взял младенца с Его матерью, и ночью они ушли в Египет. 15 Там они оставались до тех пор, пока Ирод не умер. Так исполнились слова, которые Вечный сказал (об Исраиле) через пророка: «Из Египта призвал Я Сына Моего»[h].

16 Когда Ирод понял, что мудрецы его обманули, он пришёл в ярость и приказал убить в Вифлееме и его окрестностях всех мальчиков в возрасте до двух лет. Время рождения ребёнка он определил со слов мудрецов. 17 Таким образом исполнилось предсказанное через пророка Иеремию:

18 «Голос слышен в Раме,
    вопль и горькое рыдание, –
это Рахиля плачет о детях своих
    и не находит утешения,
потому что их больше нет!»[i]

Возвращение в Назарет

19 После смерти Ирода Юсуфу в Египте явился во сне ангел от Вечного.

20 – Вставай, – сказал он, – возьми младенца и Его мать и возвращайтесь в Исраил. Тех, кто хотел убить мальчика, уже нет в живых.

21 Юсуф взял младенца и Его мать, и они отправились в землю Исраила. 22 Когда Юсуф узнал, что в Иудее вместо Ирода царствует его сын Архелай, он побоялся возвращаться, но, получив во сне ещё одно указание, пошёл в Галилею 23 и поселился там в городе Назарете. Так исполнились слова пророков, что Масиха будут называть назарянином.[j]

Footnotes

  1. 2:1 Это Ирод Великий, который правил Иудеей, Самарией и Галилеей с 37 по 4 гг. до н. э.
  2. 2:1 Скорее всего, упоминаемые здесь мудрецы были зороастрийскими жрецами из Персии, которые, основываясь на собственных или же иудейских религиозных источниках, искали грядущего Царя-Спасителя.
  3. 2:2 Или: «Мы видели, как взошла Его звезда». См. Чис. 24:17.
  4. 2:6 Мих. 5:2.
  5. 2:9 Или: «Звезда, восход которой они видели».
  6. 2:11 Ладан   – ценная ароматическая смола растений, произрастающих в Аравии и Северной Африке. См. пояснительный словарь.
  7. 2:11 Смирна (мирра) – приятно пахнущая смола растущего в Аравии растения.
  8. 2:15 Ос. 11:1. То, что Вечный говорит через пророка Осию об исраильском народе, Матай относит к Исе Масиху, тем самым показывая, что в Нём нашли своё отражение все ожидания и чаяния Вечного, которые Он возлагал на исраильский народ.
  9. 2:18 Иер. 31:15.
  10. 2:23 То есть будет в пренебрежении (см. Заб. 21:7; Ис. 53:3; Ин. 1:46). Но здесь возможна и связь с еврейским словом нецер («ветвь») (см. Ис. 11:1). Однако некоторые комментаторы не исключают связи и со словом «назорей» (см. Чис. 6:1-21; Суд. 13:5).