Add parallel Print Page Options

Ang Pangutana bahin sa Adlaw nga Igpapahulay

(Mar. 2:23-28; Luc. 6:1-5)

12 Usa niadto ka panahon sa Adlaw nga Igpapahulay, nakaagi sila si Jesus sa kaumahan sa trigo. Gigutom kaayo ang iyang mga tinun-an, busa nangutlo[a] sila ug mga uhay sa trigo ug nangaon. Pagkakita niadto sa mga Pariseo miingon sila kang Jesus, “Tan-awa ang gihimo sa imong mga tinun-an! Adlaw nga Igpapahulay karon ug supak sa Kasugoan ang ilang gihimo.”

Gitubag sila ni Jesus, “Wala ba ninyo mabasa sa Kasulatan ang gihimo ni David sa dihang siya ug ang iyang mga kauban gipanggutom? Misulod siya sa balay sa Dios ug gikaon niya ug sa iyang mga kauban ang pan nga gihalad ngadto sa Dios. Wala sila makasala bisan supak sa Kasugoan nga mokaon niadto ang mga tawo gawas lang sa mga pari. Ug wala ba usab ninyo mabasa sa mga sinulat ni Moises nga ang mga pari sa templo nagasupak sa Kasugoan matag Adlaw nga Igpapahulay tungod kay wala silay pahulay? Apan wala sila makasala. Ang tinuod ania dinhi ang mas mahinungdanon pa kaysa templo. 7-8 Kay ako nga Anak sa Tawo may gahom sa pag-ingon kon unsa ang husto nga buhaton sa Adlaw nga Igpapahulay. Kon nasabtan ninyo kining gi-ingon sa Dios sa Kasulatan, ‘Wala ko kahimut-i ang inyong mga halad, kondili gusto ko nga magmaluloy-on kamo sa inyong isigka-tawo,’[b] wala unta ninyo pakasad-a ang mga tawo nga walay sala.”

Ang Tawo nga Singkaw ug Kamot

(Mar. 3:1-6; Luc. 6:6-11)

Human niadto, mibiya si Jesus didto ug miadto sa usa sa mga sinagoga sa mga Judio. 10 May tawo didto nga singkaw ug kamot. Ug may mga Pariseo usab didto nga naniid ug nangitag pamaagi aron ikasumbong nila si Jesus. Busa nangutana sila kang Jesus, “Gitugot ba diay ang pag-ayo sa masakiton sa Adlaw nga Igpapahulay?” 11 Mitubag si Jesus kanila, “Pananglit, may karnero kamo nga nahulog sa bangag sa Adlaw nga Igpapahulay. Unsa man, pasagdan lang ba ninyo tungod kay Adlaw nga Igpapahulay? Dili gayod! 12 Apan ang tawo mas bililhon pa kaysa karnero. Busa dili kita makasupak sa Kasugoan kon motabang kita sa atong isigka-tawo bisan kon Adlaw nga Igpapahulay.” 13 Ug miingon si Jesus sa tawo nga singkaw ug kamot, “Ituy-od ang imong kamot.” Gituy-od niya ug naayo kini, ug nahisama na sa pikas niyang kamot. 14 Unya nanggawas ang mga Pariseo ug nagplano sila kon unsaon nila pagpatay si Jesus.

Ang Pinili nga Alagad sa Dios

15 Sa dihang nahibaloan ni Jesus ang plano sa mga Pariseo, mibiya siya niadto nga dapit. Daghan ang nagsunod kaniya ug giayo niya ang tanang mga masakiton. 16 Gipasidan-an niya sila nga dili mosulti ngadto sa uban bahin kaniya. 17 Katumanan kini sa giingon sa Dios pinaagi kang Propeta Isaias:

18 “Mao kini ang akong gipili nga alagad.
Gimahal ko siya ug nalipay gayod ako kaniya.
Gamhan ko siya pinaagi sa akong Espiritu.
Ug sultihan niya ang mga tawo sa tanan nga nasod bahin sa katarong.
19 Dili siya makiglalis sa mga tawo,
o mosinggit,
ni madungog diha sa kadalanan ang iyang tingog.
20 Dili niya pasagdan ang mga luya sa pagtuo,
kay tabangan niya ang tanan bisan ang gamay ra gayod ug pagtuo.
Dili siya moundang hangtod matuman ang mga sugo sa Dios.
21 Ug ang katawhan sa tanan nga nasod mosalig kaniya.”[c]

Si Jesus ug si Satanas

(Mar. 3:20-30; Luc. 11:14-23)

22 Unya may gidala kang Jesus nga usa ka tawo nga nabuta ug naamang tungod kay gigamhan siya sa daotang espiritu. Giayo ni Jesus ang tawo ug diha-diha nakasulti na kini ug nakakita. 23 Natingala ang tanan, ug miingon sila, “Siya kaha ang kaliwat ni Haring David nga makapanunod sa iyang gingharian?” 24 Sa pagkadungog sa mga Pariseo miingon sila, “Kanang tawhana nanghingilin sa mga daotang espiritu tungod kay gihatagan siya ug gahom ni Satanas[d] nga mao ang pangulo sa mga daotang espiritu.” 25 Nahibalo si Jesus sa ilang mga hunahuna, busa miingon siya kanila, “Kon ang mga lumulupyo sa usa ka gingharian magkabahin-bahin, kana nga gingharian mabungkag. Mao usab ang mahitabo sa bisan unsa nga lungsod o panimalay kon ang mga nagapuyo magkabahin-bahin. 26 Busa kon pinaagi sa gahom ni Satanas nanghingilin ako sa iyang mga sakop, ginabungkag lang niya ang iyang kaugalingon nga gingharian. 27 Ug kon ang gahom ni Satanas ang akong gigamit sa paghingilin sa mga daotang espiritu, kinsa man ang nagahatag ug gahom sa inyong mga tinun-an nga nagahingilin usab sa mga daotang espiritu? Ang inyong mga tinun-an mismo usa ka pamatuod nga sayop gayod kamo. 28 Karon, tungod kay nagahingilin ako sa mga daotang espiritu pinaagi sa Espiritu sa Dios, nagapaila kini nga ang paghari sa Dios miabot na kaninyo.

29 “Ang tinuod, walay tawo nga makasulod sa balay sa kusgan nga tawo aron pagkuha sa iyang mga kabtangan kon dili una niya gapuson kanang kusgan nga tawo. Kon magapos na niya, makakuha na siya sa mga kabtangan niana nga balay.[e]

30 “Ang dili modapig kanako, batok kanako. Ug ang dili motabang kanako sa pagtigom sa mga tawo sa Dios nagapatibulaag lang. 31 Busa sultihan ko kamo; ang bisan unsa nga sala, bisan pa ang pagsulti ug daotan batok sa Dios, mapasaylo. Apan ang pagsulti batok sa Espiritu Santo dili gayod mapasaylo. 32 Si bisan kinsa nga mosulti batok kanako nga Anak sa Tawo mapasaylo, apan ang mosulti batok sa Espiritu Santo dili gayod mapasaylo hangtod sa hangtod.”

Ang Kahoy Maila Pinaagi sa Iyang Bunga

(Luc. 6:43-45)

33 “Kon maayo ang kahoy maayo usab ang iyang bunga; kon daot ang kahoy daot usab ang iyang bunga. Ang kahoy maila pinaagi sa iyang bunga. 34 Mga kaliwat kamo sa bitin! Ug tungod kay kamo daotan, unsaon ninyo pagsulti ug maayo? Kay kon unsa ang anaa sa kasingkasing mao usab ang mogawas sa baba. 35 Ang maayo nga tawo mosulti ug maayo, kay maayo man ang iyang gihunahuna. Apan ang tawo nga daotan mosulti ug daotan, kay daotan man ang iyang gihunahuna. 36 Sa pagkatinuod, sa adlaw sa paghukom, ang matag usa manubag sa Dios sa iyang mga gipanulti nga walay kapuslanan. 37 Kay ibasi sa imong mga gipanulti kon silotan ka o dili.”

Gipangayoan si Jesus ug Milagro

(Mar. 8:11-12; Luc. 11:29-32)

38 May mga magtutudlo sa Kasugoan ug mga Pariseo nga miingon kang Jesus, “Magtutudlo, pakit-a kami ug milagro gikan sa Dios.” 39 Mitubag si Jesus kanila, “Kamo nga mga tawo niini nga panahon labihan kadaotan ug dili matinud-anon sa Dios. Nangayo kamo ug milagro, apan walay milagro nga ipakita kaninyo gawas sa milagro nga nahitabo kang Propeta Jonas. 40 Sama nga si Jonas tulo ka adlaw ug tulo ka gabii didto sa sulod sa tiyan sa isda, mao usab ang mahitabo kanako nga Anak sa Tawo. Kay magpabilin ako sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii sa ilalom sa yuta. 41 Sa adlaw sa paghukom ang mga taga-Nineve mabanhaw uban sa mga tawo niining panahona ug basulon nila kamo. Kay sa pagkadungog sa mga taga-Nineve kaniadto sa wali ni Jonas, naghinulsol sila. Karon, ania na dinhi ang labaw pa kang Jonas, apan wala kamo modawat sa iyang gitudlo. 42 Sa adlaw sa paghukom mabanhaw ang Rayna sa Habagatan uban kaninyo nga mga tawo niining panahona ug basulon niya kamo. Kay layo kaayo ang iyang gigikanan aron lang maminaw sa kaalam ni Haring Solomon. Karon, ania na dinhi ang labaw pa kang Solomon, apan wala kamo modawat sa iyang gitudlo.

Kon Mogawas ang Daotan nga Espiritu

(Luc. 11:24-26)

43 “Kon ang daotang espiritu mogawas gikan sa tawo nga iyang gisudlan, mosuroy-suroy kini sa mga dapit nga walay tubig tungod kay mangita kini ug dapit nga iyang mapahulayan. Kon wala kini makita 44 maghunahuna kini nga mobalik na lang sa iyang gigikanan. Ug kon sa iyang pagbalik makita niya nga ang iyang gigikanan walay nagapuyo, limpyo ug maayo nang pagkahimutang, 45 molakaw dayon siya ug mangagda ug laing pito ka espiritu nga labi pang daotan kay kaniya. Mosulod sila niadtong tawhana ug didto sila mopuyo. Ug ang kahimtang sa tawo mosamot pa kadaotan kaysa una. Mao usab kini ang mahitabo sa daota nga mga tawo karon, mosamot pa gayod ang ilang kadaotan.”

Ang Inahan ug ang mga Igsoon ni Jesus

(Mar. 3:31-35; Luc. 8:19-21)

46 Samtang nagsulti pa si Jesus, miabot ang iyang inahan ug ang iyang mga igsoon. Didto sila sa gawas nagahulat kay may isulti sila kaniya. 47 May usa ka tawo nga miingon kaniya, “Ang imong inahan ug mga igsoon naghulat sa gawas. Buot silang makigsulti kanimo.” 48 Mitubag si Jesus kaniya, “Nahibaloan mo ba kon kinsa ang akong inahan ug mga igsoon?” 49 Unya gitudlo niya ang iyang mga tinun-an ug miingon, “Mao kini sila ang akong inahan ug mga igsoon! 50 Kay si bisan kinsa nga nagabuhat sa kabubut-on sa akong Amahan sa langit mao ang akong inahan ug mga igsoon.”

Footnotes

  1. 12:1 nangutlo: Sa uban nga Binisaya, namutol.
  2. 12:7-8 Tan-awa usab ang Hosea 6:6.
  3. 12:21 Tan-awa usab ang Isa. 42:1-4.
  4. 12:24 Satanas: sa Griego, Beelzebul.
  5. 12:29 Ang buot ipasabot ni Jesus, napildi na niya si Satanas. Mao kana nga naabog niya ang mga ginsakopan niini.

12 At that time, Jesus went on the Sabbath day through the grain fields. His disciples were hungry and began to pluck heads of grain and to eat. But the Pharisees, when they saw it, said to him, “Behold, your disciples do what is not lawful to do on the Sabbath.”

But he said to them, “Haven’t you read what David did when he was hungry, and those who were with him: how he entered into God’s house and ate the show bread, which was not lawful for him to eat, nor for those who were with him, but only for the priests?(A) Or have you not read in the law that on the Sabbath day the priests in the temple profane the Sabbath and are guiltless? But I tell you that one greater than the temple is here. But if you had known what this means, ‘I desire mercy, and not sacrifice,’(B) you wouldn’t have condemned the guiltless. For the Son of Man is Lord of the Sabbath.”

He departed from there and went into their synagogue. 10 And behold, there was a man with a withered hand. They asked him, “Is it lawful to heal on the Sabbath day?” so that they might accuse him.

11 He said to them, “What man is there among you who has one sheep, and if this one falls into a pit on the Sabbath day, won’t he grab on to it and lift it out? 12 Of how much more value then is a man than a sheep! Therefore it is lawful to do good on the Sabbath day.” 13 Then he told the man, “Stretch out your hand.” He stretched it out; and it was restored whole, just like the other. 14 But the Pharisees went out and conspired against him, how they might destroy him.

15 Jesus, perceiving that, withdrew from there. Great multitudes followed him; and he healed them all, 16 and commanded them that they should not make him known, 17 that it might be fulfilled which was spoken through Isaiah the prophet, saying,

18 “Behold, my servant whom I have chosen,
    my beloved in whom my soul is well pleased.
I will put my Spirit on him.
    He will proclaim justice to the nations.
19 He will not strive, nor shout,
    neither will anyone hear his voice in the streets.
20 He won’t break a bruised reed.
    He won’t quench a smoking flax,
until he leads justice to victory.
21     In his name, the nations will hope.”(C)

22 Then one possessed by a demon, blind and mute, was brought to him; and he healed him, so that the blind and mute man both spoke and saw. 23 All the multitudes were amazed, and said, “Can this be the son of David?” 24 But when the Pharisees heard it, they said, “This man does not cast out demons except by Beelzebul, the prince of the demons.”

25 Knowing their thoughts, Jesus said to them, “Every kingdom divided against itself is brought to desolation, and every city or house divided against itself will not stand. 26 If Satan casts out Satan, he is divided against himself. How then will his kingdom stand? 27 If I by Beelzebul cast out demons, by whom do your children cast them out? Therefore they will be your judges. 28 But if I by the Spirit of God cast out demons, then God’s Kingdom has come upon you. 29 Or how can one enter into the house of the strong man and plunder his goods, unless he first bind the strong man? Then he will plunder his house.

30 “He who is not with me is against me, and he who doesn’t gather with me, scatters. 31 Therefore I tell you, every sin and blasphemy will be forgiven men, but the blasphemy against the Spirit will not be forgiven men. 32 Whoever speaks a word against the Son of Man, it will be forgiven him; but whoever speaks against the Holy Spirit, it will not be forgiven him, either in this age, or in that which is to come.

33 “Either make the tree good and its fruit good, or make the tree corrupt and its fruit corrupt; for the tree is known by its fruit. 34 You offspring of vipers, how can you, being evil, speak good things? For out of the abundance of the heart, the mouth speaks. 35 The good man out of his good treasure[a] brings out good things, and the evil man out of his evil treasure brings out evil things. 36 I tell you that every idle word that men speak, they will give account of it in the day of judgment. 37 For by your words you will be justified, and by your words you will be condemned.”

38 Then certain of the scribes and Pharisees answered, “Teacher, we want to see a sign from you.”

39 But he answered them, “An evil and adulterous generation seeks after a sign, but no sign will be given to it but the sign of Jonah the prophet. 40 For as Jonah was three days and three nights in the belly of the huge fish, so will the Son of Man be three days and three nights in the heart of the earth. 41 The men of Nineveh will stand up in the judgment with this generation and will condemn it, for they repented at the preaching of Jonah; and behold, someone greater than Jonah is here. 42 The Queen of the South will rise up in the judgment with this generation and will condemn it, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and behold, someone greater than Solomon is here.

43 “When an unclean spirit has gone out of a man, he passes through waterless places seeking rest, and doesn’t find it. 44 Then he says, ‘I will return into my house from which I came;’ and when he has come back, he finds it empty, swept, and put in order. 45 Then he goes and takes with himself seven other spirits more evil than he is, and they enter in and dwell there. The last state of that man becomes worse than the first. Even so will it be also to this evil generation.”

46 While he was yet speaking to the multitudes, behold, his mother and his brothers stood outside, seeking to speak to him. 47 One said to him, “Behold, your mother and your brothers stand outside, seeking to speak to you.”

48 But he answered him who spoke to him, “Who is my mother? Who are my brothers?” 49 He stretched out his hand toward his disciples, and said, “Behold, my mother and my brothers! 50 For whoever does the will of my Father who is in heaven, he is my brother, and sister, and mother.”

Footnotes

  1. 12:35 TR adds “of the heart”