³⁴ Dali mu do picia ocet zmieszany z żółcią. Skosztował, ale nie chciał pić.

³⁵ A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty i rzucali losy, aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moje ubranie rzucali losy.

³⁶ A siedząc, tam go pilnowali.

³⁷ I umieścili nad jego głową napis z podaniem jego winy: To jest Jezus, król Żydów.

³⁸ Ukrzyżowano też z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.

³⁹ A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami;

⁴⁰ I mówiąc: Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, ratuj samego siebie. Jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża.

⁴¹ Podobnie naczelni kapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, naśmiewając się, mówili:

⁴² Innych ratował, a samego siebie uratować nie może. Jeśli jest królem Izraela, niech teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy mu.

⁴³ Ufał Bogu, niech go teraz wybawi, jeśli go sobie upodobał. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym.

⁴⁴ Tak samo urągali mu też bandyci, którzy byli z nim ukrzyżowani.

⁴⁵ A od godziny szóstej aż do dziewiątej ciemność ogarnęła całą ziemię.

⁴⁶ Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachthani? To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?

⁴⁷ Wtedy niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy to, mówili: On woła Eliasza.

⁴⁸ I zaraz jeden z nich podbiegł, wziął gąbkę i napełnił ją octem, a włożywszy na trzcinę, dał mu pić.

⁴⁹ Lecz inni mówili: Przestań, zobaczmy, czy przyjdzie Eliasz, aby go wybawić.

⁵⁰ Jezus zaś zawołał ponownie donośnym głosem i oddał ducha.

⁵¹ A oto zasłona świątyni rozerwała się na pół, od góry aż do dołu, ziemia się zatrzęsła i skały popękały.

⁵² Grobowce się otworzyły, a wiele ciał świętych, którzy zasnęli, powstało.

⁵³ I wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, weszli do miasta świętego i ukazali się wielu.

⁵⁴ Wtedy setnik i ci, którzy z nim pilnowali Jezusa, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, bardzo się zlękli i powiedzieli: On prawdziwie był Synem Bożym.

⁵⁵ A było tam wiele kobiet, które przypatrywały się z daleka. Szły one za Jezusem od Galilei i usługiwały mu.

⁵⁶ Wśród nich były: Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Józefa, oraz matka synów Zebedeusza.

⁵⁷ A gdy nastał wieczór, przyszedł bogaty człowiek z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusa.

⁵⁸ Udał się on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat rozkazał, aby mu je wydano.

⁵⁹ A Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno;

⁶⁰ I złożył w swoim nowym grobowcu, który wykuł w skale. Przed wejście do grobowca zatoczył wielki kamień i odszedł.

⁶¹ A Maria Magdalena i druga Maria siedziały tam naprzeciw grobowca.

²³ Dawali mu do picia wino z mirrą, ale go nie przyjął.

²⁴ A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty, rzucając o nie losy, by rozstrzygnąć, co kto ma wziąć.

²⁵ A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali.

²⁶ Był też napis z podaniem jego winy: Król Żydów.

²⁷ I ukrzyżowali z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po jego lewej stronie.

²⁸ Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet złoczyńców.

²⁹ A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami i mówiąc: Ej! Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz;

³⁰ Ratuj samego siebie i zejdź z krzyża!

³¹ Podobnie naczelni kapłani wraz z uczonymi w Piśmie, naśmiewając się, mówili między sobą: Innych ratował, a samego siebie uratować nie może.

³² Niech Chrystus, król Izraela, zejdzie teraz z krzyża, żebyśmy ujrzeli i uwierzyli. Urągali mu także ci, którzy byli z nim ukrzyżowani.

³³ A gdy była szósta godzina, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.

³⁴ O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachthani? – co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?

³⁵ A niektórzy ze stojących tam ludzi, usłyszawszy to, mówili: Woła Eliasza.

³⁶ Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Przestańcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.

³⁷ A Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.

³⁸ I rozerwała się na pół zasłona świątyni, od góry aż do dołu.

³⁹ A setnik, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, oddał ducha, powiedział: Ten człowiek prawdziwie był Synem Bożym.

⁴⁰ Były tam też kobiety, które przypatrywały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome.

⁴¹ One to, gdy jeszcze był w Galilei, chodziły za nim i usługiwały mu. Było też wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.

⁴² A ponieważ był dzień przygotowania, który jest przed szabatem, i nastał już wieczór;

⁴³ Przyszedł Józef z Arymatei, ważny członek Rady, który sam też oczekiwał królestwa Bożego, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.

⁴⁴ A Piłat zdziwił się, że już nie żyje, i zawoławszy setnika, zapytał go, czy dawno umarł.

⁴⁵ I upewniony przez setnika, wydał ciało Józefowi.

⁴⁶ Ten kupił płótno, zdjął go, owinął płótnem i złożył w grobowcu, który był wykuty w skale, a przed wejście do grobowca zatoczył kamień.

⁴⁷ A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, patrzyły, gdzie go złożono.

³³ A gdy przyszli na miejsce zwane Miejscem Czaszki, ukrzyżowali tam jego i złoczyńców, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.

³⁴ Wtedy Jezus powiedział: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Potem podzielili jego szaty i rzucali o nie losy.

³⁵ A lud stał i przypatrywał się, i wraz z przełożonymi naśmiewał się z niego, mówiąc: Innych ratował, niech ratuje samego siebie, jeśli on jest Chrystusem, wybranym Boga.

³⁶ Naśmiewali się z niego również żołnierze, podchodząc i podając mu ocet;

³⁷ I mówili: Jeśli ty jesteś królem Żydów, ratuj samego siebie.

³⁸ Był też nad nim napis sporządzony w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest król Żydów.

³⁹ A jeden z tych złoczyńców, którzy z nim wisieli, urągał mu: Jeśli ty jesteś Chrystusem, ratuj siebie i nas.

⁴⁰ Lecz drugi odezwał się, gromiąc go słowami: I ty się Boga nie boisz, chociaż ponosisz tę samą karę?

⁴¹ My doprawdy – sprawiedliwie, bo odbieramy należną zapłatę za nasze uczynki, ale on nic złego nie zrobił.

⁴² I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa.

⁴³ A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.

⁴⁴ A było około godziny szóstej i ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.

⁴⁵ I zaćmiło się słońce, a zasłona świątyni rozerwała się przez środek.

⁴⁶ Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w twoje ręce powierzam mego ducha. Gdy to powiedział, skonał.

⁴⁷ A setnik, widząc, co się działo, chwalił Boga, mówiąc: Istotnie, to był sprawiedliwy człowiek.

⁴⁸ Także i wszyscy ludzie, którzy zeszli się na to widowisko, gdy zobaczyli, co się stało, bili się w piersi i zawracali.

⁴⁹ Wszyscy zaś jego znajomi stali z daleka, przypatrując się temu, również kobiety, które przyszły za nim z Galilei.

⁵⁰ A był tam człowiek imieniem Józef, który był członkiem Rady, człowiek dobry i sprawiedliwy.

⁵¹ Nie zgadzał się on z ich uchwałą i czynem. Pochodził z Arymatei, miasta żydowskiego, i oczekiwał królestwa Bożego.

⁵² Przyszedł on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.

⁵³ Zdjął je, owinął płótnem i położył w grobowcu wykutym w skale, w którym jeszcze nikt nigdy nie był złożony.

⁵⁴ A był to dzień przygotowania i zbliżał się szabat.

¹⁸ Gdzie go ukrzyżowali, a z nim dwóch innych z obu stron, pośrodku zaś Jezusa.

¹⁹ Sporządził też Piłat napis i umieścił na krzyżu. A było napisane: Jezus z Nazaretu, król Żydów.

²⁰ Napis ten czytało wielu Żydów, bo miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było to napisane po hebrajsku, po grecku i po łacinie.

²¹ Wtedy naczelni kapłani żydowscy powiedzieli do Piłata: Nie pisz: Król Żydów, ale że on mówił: Jestem królem Żydów.

²² Piłat odpowiedział: Co napisałem, to napisałem.

²³ A gdy żołnierze ukrzyżowali Jezusa, wzięli jego szaty i podzielili na cztery części, każdemu żołnierzowi część. Wzięli też tunikę, a tunika ta nie była szyta, ale od góry cała tkana.

²⁴ Mówili więc między sobą: Nie rozcinajmy jej, ale rzućmy losy o to, do kogo ma należeć; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie moje szaty, a o moje ubranie rzucali losy. To właśnie zrobili żołnierze.

²⁵ A przy krzyżu Jezusa stały jego matka i siostra jego matki, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

²⁶ Gdy więc Jezus zobaczył matkę i ucznia, którego miłował, stojącego obok, powiedział do swojej matki: Kobieto, oto twój syn.

²⁷ Potem powiedział do ucznia: Oto twoja matka. I od tej godziny uczeń ten wziął ją do siebie.

²⁸ Potem Jezus, widząc, że już wszystko się wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę.

²⁹ A stało tam naczynie pełne octu. Nasączono więc gąbkę octem, nałożono ją na hizop i podano mu do ust.

³⁰ A gdy Jezus skosztował octu, powiedział: Wykonało się. I schyliwszy głowę, oddał ducha.

³¹ Wtedy Żydzi, aby ciała nie zostały na krzyżu na szabat, ponieważ był dzień przygotowania (bo ten dzień szabatu był wielkim dniem), prosili Piłata, aby połamano im golenie i zdjęto ich.

³² Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, który z nim był ukrzyżowany.

³³ Ale gdy przyszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali mu goleni;

³⁴ Lecz jeden z żołnierzy przebił włócznią jego bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.

³⁵ A ten, który to widział, świadczył o tym, a jego świadectwo jest prawdziwe i on wie, że mówi prawdę, abyście wy wierzyli.

³⁶ Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Żadna jego kość nie będzie złamana.

³⁷ I znowu w innym miejscu Pismo mówi: Ujrzą tego, którego przebili.

³⁸ A potem Józef z Arymatei, który z obawy przed Żydami był potajemnie uczniem Jezusa, prosił Piłata, aby mógł zdjąć ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zdjął ciało Jezusa.