⁷ Przyszła do niego kobieta, która miała alabastrowe naczynie bardzo drogiego olejku, i wylała go na jego głowę, gdy siedział przy stole.

⁸ Widząc to, jego uczniowie oburzyli się i powiedzieli: I na cóż to marnotrawstwo?

⁹ Przecież można było ten olejek drogo sprzedać, a pieniądze rozdać ubogim.

¹⁰ Gdy Jezus to zauważył, powiedział im: Dlaczego sprawiacie przykrość tej kobiecie? Przecież dobry uczynek spełniła wobec mnie.

¹¹ Ubogich bowiem zawsze macie u siebie, ale mnie nie zawsze mieć będziecie.

¹² Bo ona, wylewając ten olejek na moje ciało, zrobiła to, aby przygotować mnie na mój pogrzeb.

¹³ Zaprawdę powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie będzie głoszona ta ewangelia, będzie się też opowiadać na jej pamiątkę to, co zrobiła.

¹⁴ Wtedy jeden z dwunastu, zwany Judaszem Iskariotą, poszedł do naczelnych kapłanów;

¹⁵ I powiedział: Co chcecie mi dać, a ja wam go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników.

¹⁶ I odtąd szukał sposobności, aby go wydać.

² Lecz mówili: Nie w święto, aby czasem nie wywołać rozruchów wśród ludu.