² A po sześciu dniach Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i wprowadził ich samych na wysoką górę, żeby byli na osobności. I przemienił się przed nimi.

³ A jego szaty stały się lśniące i bardzo białe, jak śnieg, jak żaden folusznik na ziemi nie potrafi wybielić.

⁴ I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.

⁵ Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu, dobrze nam tu być. Postawmy więc trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.

⁶ Nie wiedział bowiem, co ma powiedzieć, gdyż byli przestraszeni.

⁷ I pojawił się obłok, który ich zacienił, a z obłoku rozległ się głos: To jest mój umiłowany Syn, jego słuchajcie.

⁸ A nagle, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli obok siebie, tylko samego Jezusa.

²⁸ W jakieś osiem dni po tych mowach wziął ze sobą Piotra, Jana i Jakuba i wszedł na górę, aby się modlić.

²⁹ A gdy się modlił, zmienił się wygląd jego oblicza, a jego szaty stały się białe i lśniące.

³⁰ A oto rozmawiało z nim dwóch mężów. Byli to Mojżesz i Eliasz.

³¹ Ukazali się oni w chwale i mówili o jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie.

³² A Piotra i tych, którzy z nim byli, zmógł sen. Gdy się obudzili, ujrzeli jego chwałę i tych dwóch mężów, którzy z nim stali.

³³ Kiedy oni od niego odeszli, Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu, dobrze nam tu być. Postawmy więc trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co mówi.

³⁴ A gdy on to mówił, pojawił się obłok i zacienił ich. I zlękli się, kiedy oni wchodzili w obłok.

³⁵ I rozległ się głos z obłoku: To jest mój umiłowany Syn, jego słuchajcie.

17 A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra, Jakuba i Jana, jego brata, i wprowadził ich na wysoką górę, żeby byli na osobności.

² I został przemieniony przed nimi: jego oblicze zajaśniało jak słońce, a jego szaty stały się białe jak światło.

³ A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, którzy z nim rozmawiali.

⁴ Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Panie, dobrze nam tu być. Jeśli chcesz, postawimy tu trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.

⁵ Kiedy on jeszcze mówił, oto jasny obłok zacienił ich, a z obłoku rozległ się głos: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie, jego słuchajcie.

⁶ Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się bali.

⁷ Wtedy Jezus podszedł, dotknął ich i powiedział: Wstańcie, nie bójcie się.

⁸ Oni zaś, podniósłszy oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.