Marcos 4:1-9

Ang Pulong Sa Dios

Ang Sambingay bahin sa Tigsabwag

(Mat. 13:1-9; Luc. 8:4-8)

4 Nagtudlo pag-usab si Jesus sa daplin sa linaw. Daghan kaayong mga tawo ang nagtigom sa iyang palibot. Busa misakay siya sa sakayan nga nagpundo didto ug milingkod. Ug ang mga tawo nagpabilin sa daplin sa linaw. ² Daghan ang iyang gitudlo kanila pinaagi sa mga sambingay. ³ Miingon siya, “Pamati kamo! May usa ka mag-uuma nga nagsabwag ug binhi. ⁴ Nasabwag ang uban nga binhi sa daplin sa dalan, ug gituka kini sa mga langgam. ⁵ Ang uban nasabwag sa kabatoan. May gamay nga yuta didto, busa dali ra nga miturok ang binhi. ⁶ Apan nalawos kini sa dihang nainitan sa adlaw, ug namatay ra dayon tungod kay wala kini makagamot. ⁷ Ang uban nga binhi nasabwag ug mitubo sa yuta nga may tunokon nga mga sagbot, apan sa paglabong sa mga sagbot natabonan kini, busa wala makapamunga. ⁸ Ang uban usab nga binhi nasabwag sa maayo nga yuta, ug kini mitubo ug namunga. Ang uban igo-igo lang ang bunga, ang uban daghan, ug ang uban daghan kaayo.^[a]” ⁹ Miingon pa gayod si Jesus kanila, “Kamo nga nagapaminaw, kinahanglan sabton gayod ninyo kining inyong nadungog.”