Mark 9
Names of God Bible
9 He said to them, “I can guarantee this truth: Some people who are standing here will not die until they see the kingdom of God arrive with power.”
Moses and Elijah Appear with Jesus(A)
2 After six days Yeshua took only Peter, James, and John and led them up a high mountain where they could be alone.
Yeshua’s appearance changed in front of them. 3 His clothes became dazzling white, whiter than anyone on earth could bleach them. 4 Then Elijah and Moses appeared to them and were talking with Yeshua.
5 Peter said to Yeshua, “Rabbi, it’s good that we’re here. Let’s put up three tents—one for you, one for Moses, and one for Elijah.” 6 (Peter didn’t know how to respond. He and the others were terrified.)
7 Then a cloud overshadowed them. A voice came out of the cloud and said, “This is my Son, whom I love. Listen to him!”
8 Suddenly, as they looked around, they saw no one with them but Yeshua.
9 On their way down the mountain, Yeshua ordered them not to tell anyone what they had seen. They were to wait until the Son of Man had come back to life. 10 They kept in mind what he said but argued among themselves what he meant by “come back to life.” 11 So they asked him, “Don’t the experts in Moses’ Teachings say that Elijah must come first?”
12 Yeshua said to them, “Elijah is coming first and will put everything in order again. But in what sense was it written that the Son of Man must suffer a lot and be treated shamefully? 13 Indeed, I can guarantee that Elijah has come. Yet, people treated him as they pleased, as Scripture says about him.”
Jesus Cures a Demon-Possessed Boy(B)
14 When they came to the other disciples, they saw a large crowd around them. Some experts in Moses’ Teachings were arguing with them. 15 All the people were very surprised to see Yeshua and ran to welcome him.
16 Yeshua asked the experts in Moses’ Teachings, “What are you arguing about with them?”
17 A man in the crowd answered, “Teacher, I brought you my son. He is possessed by a spirit that won’t let him talk. 18 Whenever the spirit brings on a seizure, it throws him to the ground. Then he foams at the mouth, grinds his teeth, and becomes exhausted. I asked your disciples to force the spirit out, but they didn’t have the power to do it.”
19 Yeshua said to them, “You unbelieving generation! How long must I be with you? How long must I put up with you? Bring him to me!”
20 They brought the boy to him. As soon as the spirit saw Yeshua, it threw the boy into convulsions. He fell on the ground, rolled around, and foamed at the mouth.
21 Yeshua asked his father, “How long has he been like this?”
The father replied, “He has been this way since he was a child. 22 The demon has often thrown him into fire or into water to destroy him. If it’s possible for you, put yourself in our place, and help us!”
23 Yeshua said to him, “As far as possibilities go, everything is possible for the person who believes.”
24 The child’s father cried out at once, “I believe! Help my lack of faith.”
25 When Yeshua saw that a crowd was running to the scene, he gave an order to the evil spirit. He said, “You spirit that won’t let him talk, I command you to come out of him and never enter him again.”
26 The evil spirit screamed, shook the child violently, and came out. The boy looked as if he were dead, and everyone said, “He’s dead!”
27 Yeshua took his hand and helped him to stand up.
28 When Yeshua went into a house, his disciples asked him privately, “Why couldn’t we force the spirit out of the boy?”
29 He told them, “This kind of spirit can be forced out only by prayer.”[a]
Jesus Again Foretells That He Will Die and Come Back to Life(C)
30 They left that place and were passing through Galilee. Yeshua did not want anyone to know where he was 31 because he was teaching his disciples. He taught them, “The Son of Man will be betrayed and handed over to people. They will kill him, but on the third day he will come back to life.”
32 The disciples didn’t understand what he meant and were afraid to ask him.
Greatness in the Kingdom(D)
33 Then they came to Capernaum. While Yeshua was at home, he asked the disciples, “What were you arguing about on the road?” 34 They were silent. On the road they had argued about who was the greatest.
35 He sat down and called the twelve apostles. He told them, “Whoever wants to be the most important person must take the last place and be a servant to everyone else.” 36 Then he took a little child and had him stand among them. He put his arms around the child and said to them, 37 “Whoever welcomes a child like this in my name welcomes me. Whoever welcomes me welcomes not me but the one who sent me.”
Using the Name of Jesus(E)
38 John said to Yeshua, “Teacher, we saw someone forcing demons out of a person by using the power and authority of your name. We tried to stop him because he was not one of us.”
39 Yeshua said, “Don’t stop him! No one who works a miracle in my name can turn around and speak evil of me. 40 Whoever isn’t against us is for us. 41 I can guarantee this truth: Whoever gives you a cup of water to drink because you belong to Christ will certainly not lose his reward.”
Causing Others to Lose Faith(F)
42 “These little ones believe in me. It would be best for the person who causes one of them to lose faith to be thrown into the sea with a large stone hung around his neck.
43 “So if your hand causes you to lose your faith, cut it off! It is better for you to enter life disabled than to have two hands and go to hell, to the fire that cannot be put out.[b] 45 If your foot causes you to lose your faith, cut it off! It is better for you to enter life lame than to have two feet and be thrown into hell. 47 If your eye causes you to lose your faith, tear it out! It is better for you to enter the kingdom of God with one eye than to have two eyes and be thrown into hell. 48 In hell worms that eat the body never die, and the fire is never put out. 49 Everyone will be salted with fire. 50 Salt is good. But if salt loses its taste, how will you restore its flavor? Have salt within you, and live in peace with one another.”
Mark 9
Lexham English Bible
9 And he said to them, “Truly I say to you, that there are some of those standing here who will never experience death until they see the kingdom of God having come with power.”
The Transfiguration
2 And after six days, Jesus took along Peter and James and John, and led them to a high mountain by themselves alone. And he was transfigured before them, 3 and his clothing became radiant—extremely white, like no cloth refiner on earth can make so white.[a] 4 And Elijah appeared to them together with Moses, and they were talking with Jesus. 5 And Peter answered and[b] said to Jesus, “Rabbi, it is good that we are here! And let us make three shelters, one for you and one for Moses and one for Elijah.” 6 (For he did not know what he should answer, because they were terrified.) 7 And a cloud came, overshadowing them, and a voice came from the cloud, “This is my beloved Son. Listen to him!” 8 And suddenly, looking around, they no longer saw anyone with them but Jesus alone.
9 And as[c] they were coming down from the mountain, he ordered them that they should tell no one the things that they had seen, except when the Son of Man had risen from the dead. 10 And they kept the matter to themselves, discussing what this rising from the dead meant.[d] 11 And they asked him, saying, “Why do[e] the scribes say that Elijah must come first?” 12 And he said to them, “Elijah indeed does come first and[f] restores all things. And how is it written concerning the Son of Man that he should suffer many things and be treated with contempt? 13 But I tell you that indeed Elijah has come, and they did to him whatever they wanted, just as it is written about him.”
A Demon-possessed Boy Healed
14 And when they[g] came to the disciples, they saw a large crowd around them and scribes arguing with them. 15 And immediately the whole crowd, when they[h] saw him, were amazed, and ran up to him[i] and[j] greeted him. 16 And he asked them, “What are you arguing about with them?” 17 And one individual from the crowd answered him, “Teacher, I brought to you my son who has a spirit that makes him mute.[k] 18 And whenever it seizes him, it throws him down and he foams at the mouth and grinds his[l] teeth and becomes paralyzed. And I told your disciples that they should expel it, and they were not able to do so.[m] 19 And he answered them and[n] said, “O unbelieving generation! How long[o] will I be with you? How long[p] must I put up with you? Bring him to me!” 20 And they brought him to him. And when he[q] saw him, the spirit immediately convulsed him, and falling on the ground, he began to roll around, foaming at the mouth. 21 And he asked his father how long it was since this had been happening to him. And he said, “From childhood. 22 And often it has thrown him both into fire and into water, in order that it could destroy him. But if you are able to do anything, have compassion on us and[r] help us!” 23 But Jesus said to him, “If you are able! All things are possible for the one who believes!” 24 Immediately the father of the child cried out and[s] said, “I believe! Help my unbelief!” 25 Now when[t] Jesus saw that a crowd was running together, he rebuked the unclean spirit, saying to it, “Mute and deaf spirit, I command you, come out of him, and enter into him no more!” 26 And it came out, screaming and convulsing him[u] greatly, and he became as if he were dead, so that most of them said, “He has died!” 27 But Jesus took hold of his hand and[v] raised him up, and he stood up. 28 And after[w] he had entered into the house, his disciples asked him privately, “Why were we not able to expel it?” 29 And he said to them, “This kind can come out by nothing except by prayer.”[x]
Jesus Predicts His Death and Resurrection a Second Time
30 And from there they went out and[y] passed through Galilee. And he did not want anyone to know, 31 for he was teaching his disciples and was telling them, “The Son of Man is being betrayed into the hands of men, and they will kill him. And when he[z] is killed, after three days he will rise.” 32 But they did not understand the statement, and they were afraid to ask him.
The Question About Who Is Greatest
33 And they came to Capernaum. And after he[aa] was in the house, he asked them, “What were you discussing on the way?” 34 But they were silent, because they had argued with one another on the way about who was greatest. 35 And he sat down and[ab] called the twelve and said to them, “If anyone wants to be first, he will be last of all and servant of all.” 36 And he took a young child and[ac] had him stand among them.[ad] And taking him in his arms, he said to them, 37 “Whoever welcomes one of the young children such as these in my name welcomes me, and whoever welcomes me does not welcome me, but the one who sent me.”
Whoever Is Not Against Us Is for Us
38 John said to him, “Teacher, we saw someone expelling demons in your name, and we tried to prevent him because he was not following us.” 39 But Jesus said, “Do not prevent him, because there is no one who does a miracle in my name and will be able soon afterward to speak evil of me. 40 For whoever is not against us is for us. 41 For whoever gives you a cup of water to drink in my name because you are Christ’s, truly I say to you that he will never lose his reward.
Temptations to Sin
42 “And whoever causes one of these little ones who believe in me to sin, it is better for him if instead a large millstone[ae] is placed around his neck and he is thrown into the sea. 43 And if your hand causes you to sin, cut it off! It is better for you to enter into life crippled than, having two hands, to go into hell—into the unquenchable fire![af] 45 And if your foot causes you to sin, cut it off! It is better for you to enter into life lame than, having two feet, to be thrown into hell![ag] 47 And if your eye causes you to sin, tear it out! It is better for you to enter into the kingdom of God with one eye than, having two eyes, to be thrown into hell, 48 ‘where their worm does not die and the fire is not extinguished.’[ah] 49 For everyone will be salted with fire. 50 Salt is good, but if the salt becomes deprived of its salt content, by what can you make it salty? Have salt among yourselves, and be at peace with one another.”
Footnotes
- Mark 9:3 Literally “make white like this”
- Mark 9:5 Here “and” is supplied because the previous participle (“answered”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:9 Here “as” is supplied as a component of the temporal genitive absolute participle (“were coming down”)
- Mark 9:10 Literally “is”
- Mark 9:11 Literally “what is it that”
- Mark 9:12 Here “and” is supplied because the previous participle (“does come”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:14 Here “when” is supplied as a component of the participle (“came”) which is understood as temporal
- Mark 9:15 Here “when” is supplied as a component of the participle (“saw”) which is understood as temporal
- Mark 9:15 Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Mark 9:15 Here “and” is supplied because the previous participle (“ran up to”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:17 Literally “a mute spirit”
- Mark 9:18 Literally “the”; the Greek article is used here as a possessive pronoun
- Mark 9:18 *The words “to do so” are not in the Greek text but are implied
- Mark 9:19 Here “and” is supplied because the previous participle (“answered”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:19 Literally “until when”
- Mark 9:19 Literally “until when”
- Mark 9:20 Here “when” is supplied as a component of the participle (“saw”) which is understood as temporal
- Mark 9:22 Here “and” is supplied and the following participle (“have compassion”) has been translated as a finite verb and placed before the verb “help” in keeping with English style
- Mark 9:24 Here “and” is supplied because the previous participle (“cried out”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:25 Here “when” is supplied as a component of the participle (“saw”) which is understood as temporal
- Mark 9:26 Here the direct object is supplied from context in the English translation
- Mark 9:27 Here “and” is supplied because the previous participle (“took hold of”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:28 Here “after” is supplied as a component of the temporal genitive absolute participle (“had entered”)
- Mark 9:29 Some manuscripts add “and fasting”
- Mark 9:30 Here “and” is supplied because the previous participle (“went out”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:31 Here “when” is supplied as a component of the participle (“is killed”) which is understood as temporal
- Mark 9:33 Here “after” is supplied as a component of the participle (“was”) which is understood as temporal
- Mark 9:35 Here “and” is supplied because the previous participle (“sat down”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:36 Here “and” is supplied because the previous participle (“took”) has been translated as a finite verb
- Mark 9:36 Literally “in the midst of them”
- Mark 9:42 Literally “a millstone of a donkey”
- Mark 9:43 Most later Greek manuscripts add v. 44 after v. 43, “where their worm does not die and the fire is not extinguished” (identical to v. 48)
- Mark 9:45 Most later Greek manuscripts add v. 46 after v. 45, “where their worm does not die and the fire is not extinguished” (identical to v. 48)
- Mark 9:48 A quotation from Isa 66:24
มาระโก 9
New Thai Version
9 พระองค์กล่าวกับพวกเขาว่า “เราขอบอกความจริงกับเจ้าว่า บางคนที่ยืนอยู่ที่นี่จะไม่รู้รสความตายก่อนที่จะเห็นอาณาจักรของพระเจ้ามาด้วยฤทธานุภาพ”
พระเยซู โมเสส และเอลียาห์
2 หกวันต่อมา พระเยซูพาเปโตร ยากอบ และยอห์นขึ้นไปยังภูเขาสูงกับพระองค์แต่เพียงลำพัง และร่างกายของพระองค์ก็เปลี่ยนไปต่อหน้าพวกเขา 3 เสื้อผ้าของพระองค์ก็ทอแสงสกาว ขาวบริสุทธิ์ชนิดที่ไม่มีช่างฟอกคนใดในโลกสามารถฟอกให้ขาวได้ 4 แล้วเอลียาห์และโมเสสได้ปรากฏแก่พวกเขา ทั้ง 2 ท่านกำลังสนทนาอยู่กับพระเยซู 5 เปโตรพูดกับพระเยซูว่า “รับบี[a]ดีเหลือเกินที่พวกเราได้มาอยู่กันที่นี่ ให้พวกเราสร้างกระโจม 3 หลังเถิด กระโจมหนึ่งสำหรับพระองค์ กระโจมหนึ่งสำหรับโมเสสและกระโจมหนึ่งสำหรับเอลียาห์” 6 เปโตรไม่ทราบว่าจะพูดอย่างไรเนื่องจากพวกเขาตกใจกลัวกัน 7 เมฆก้อนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นปกคลุมผู้คน และมีเสียงจากเมฆกล่าวว่า “ผู้นี้เป็นบุตรที่รักของเรา จงฟังท่านเถิด” 8 แล้วพวกสาวกแลดูรอบตัวทันที ก็ไม่เห็นใครอยู่ด้วยเลย เว้นแต่พระเยซูเท่านั้น
9 ขณะที่ลงมาจากภูเขา พระองค์สั่งพวกเขาไม่ให้เล่าสิ่งที่ได้เห็นแก่ผู้ใด จนกว่าบุตรมนุษย์จะฟื้นคืนชีวิตจากความตาย 10 พวกสาวกเก็บเรื่องนั้นเงียบไว้ ต่างก็ถกเถียงกันว่า การฟื้นคืนชีวิตจากความตายหมายความว่าอย่างไร
11 พวกเขาจึงถามพระองค์ว่า “ทำไมพวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติจึงพูดกันว่า เอลียาห์ต้องมาก่อน” 12 พระองค์กล่าวว่า “จริงทีเดียวที่เอลียาห์มาก่อน และจะทำให้ทุกสิ่งคืนสู่สภาพเดิม แล้วทำไมจึงมีบันทึกไว้ว่าบุตรมนุษย์ต้องทนทุกข์ทรมานมากและผู้คนไม่ยอมรับ 13 แต่เราขอบอกเจ้าว่า เอลียาห์ได้มาแล้ว พวกเขาได้กระทำต่อเขาตามใจชอบ ตามที่มีเรื่องบันทึกของเขาไว้”
พระเยซูขับไล่วิญญาณร้ายออกจากตัวเด็ก
14 เมื่อพระเยซูและสาวกทั้งสามกลับมาหาสาวกอื่น ก็เห็นว่ามหาชนอยู่ล้อมรอบเหล่าสาวก อาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติบางคนก็กำลังโต้เถียงอยู่กับพวกเขา 15 ทันทีที่ฝูงชนทั้งกลุ่มเห็นพระองค์ ก็ประหลาดใจยิ่งนักและวิ่งกรูกันเข้ามาทักทายพระองค์ 16 พระองค์ถามพวกเขาว่า “พวกเจ้าถกเถียงอะไรกันกับเขาเหล่านั้น” 17 คนหนึ่งในกลุ่มตอบพระองค์ว่า “อาจารย์ ข้าพเจ้าพาบุตรชายของข้าพเจ้ามา เขาถูกวิญญาณร้ายสิงจึงทำให้เขาเป็นใบ้ 18 เมื่อใดก็ตามที่มันเข้าสิงเขา มันก็ทำให้เขาล้มลงฟาดพื้น มีน้ำลายฟูมปาก ฟันขบกัน และตัวแข็งเกร็ง ข้าพเจ้าให้เหล่าสาวกของพระองค์ขับไล่มันออก พวกเขาก็ทำไม่ได้” 19 พระองค์กล่าวตอบว่า “คนในช่วงกาลเวลานี้ช่างไร้ความเชื่อ เราจะต้องอยู่กับพวกเจ้านานสักเท่าไร เราจะต้องทนต่อพวกเจ้าไปนานสักเท่าไร พาตัวเขามาหาเราเถิด” 20 พวกเขาก็นำเด็กคนนั้นมาหาพระเยซู ทันทีที่เขาเห็นพระองค์ วิญญาณร้ายก็ทำให้เขาชัก ล้มลงบนพื้นแล้วก็กลิ้งไปมาน้ำลายฟูมปาก 21 พระองค์ถามบิดาของเด็กว่า “เป็นมานานเท่าไรแล้ว” เขาตอบว่า “ตั้งแต่เป็นเด็กเล็กๆ แล้ว 22 มารทำให้เขาตกลงในกองไฟ และตกน้ำบ่อยครั้งเพื่อทำลายเขา แต่ถ้าพระองค์ช่วยได้ ก็โปรดสงสารช่วยพวกเราด้วย” 23 พระเยซูกล่าวกับเขาว่า “‘ถ้าพระองค์ช่วยได้’ อย่างนั้นหรือ ทุกสิ่งเป็นไปได้สำหรับคนที่เชื่อ” 24 ในทันใดนั้น บิดาของเด็กก็ร้องขึ้นว่า “ข้าพเจ้าเชื่อ โปรดช่วยเพิ่มความเชื่อของข้าพเจ้าด้วย” 25 เมื่อพระเยซูเห็นว่าฝูงชนวิ่งกันเข้ามา พระองค์กล่าวห้ามวิญญาณร้ายว่า “เจ้าวิญญาณหนวกใบ้ เราสั่งให้เจ้าออกมาจากตัวเขา และอย่าเข้าสิงเขาอีก” 26 หลังจากวิญญาณร้ายร้องและทำให้เขาชักก่อนที่มันจะออกมา เด็กก็แน่นิ่งไปเหมือนไร้ชีวิตจนคนส่วนใหญ่พูดกันว่า “เขาตายแล้ว” 27 แต่พระเยซูจับมือเขาพยุงขึ้น แล้วเขาก็ลุกขึ้น 28 เมื่อพระองค์มาถึงบ้านแล้ว เหล่าสาวกของพระองค์ก็เริ่มซักถามพระองค์เป็นการส่วนตัวว่า “ทำไมพวกเราจึงขับมันออกมาไม่ได้” 29 พระองค์กล่าวกับพวกเขาว่า “วิญญาณร้ายประเภทนี้จะถูกขับออกมาด้วยสิ่งใดไม่ได้ จนกว่าจะมีการอธิษฐานเท่านั้น”[b]
30 หลังจากนั้นพระเยซูและเหล่าสาวกก็เดินทางกันไปยังแคว้นกาลิลี พระองค์ไม่ได้ตั้งใจให้ใครทราบ 31 พระองค์กำลังสั่งสอนเหล่าสาวกและบอกว่า “บุตรมนุษย์จะถูกมอบไว้ในมือของมนุษย์และพวกเขาจะฆ่าท่านเสีย เมื่อท่านถูกฆ่าแล้ว 3 วันต่อมาท่านจะฟื้นคืนชีวิตอีก” 32 แต่พวกเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่พระองค์กล่าว แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามพระองค์
ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด
33 พระเยซูกับเหล่าสาวกมายังเมืองคาเปอร์นาอุม เมื่อพระองค์อยู่ในบ้านก็ได้เริ่มซักถามพวกเขาว่า “ระหว่างทางมานั้นพวกเจ้าถกเถียงอะไรกัน” 34 แต่พวกเขานิ่งเงียบกัน เพราะระหว่างทางมานั้นได้ถกเถียงกันว่า คนไหนในพวกเขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด 35 พระองค์นั่งลงแล้วก็เรียกสาวกทั้งสิบสองมากล่าวให้ฟังว่า “ถ้าใครต้องการจะเป็นคนแรกสุด เขาต้องเป็นคนท้ายสุด และเป็นผู้รับใช้ของคนทั้งปวง”
36 พระองค์เอาเด็กเล็กๆ คนหนึ่งมายืนต่อหน้าพวกเขาและโอบตัวเด็กไว้ กล่าวว่า 37 “ใครก็ตามที่รับเด็กเล็กๆ เช่นนี้คนหนึ่งในนามของเราก็ถือได้ว่า รับเราด้วย และใครก็ตามที่รับเราก็ไม่ได้รับเรา แต่รับพระองค์ผู้ส่งเรามา”
ผู้ขับไล่พวกมารในพระนามของพระเยซู
38 ยอห์นพูดกับพระองค์ว่า “อาจารย์ พวกเราเห็นชายคนหนึ่งขับไล่พวกมารในพระนามของพระองค์ และพวกเราพยายามที่จะห้ามเขา เพราะว่าเขาไม่ใช่คนของเรา” 39 แต่พระเยซูกล่าวว่า “อย่าห้ามเขาเลย เพราะว่าไม่มีใครที่จะแสดงสิ่งอัศจรรย์ในนามของเรา และทันทีหลังจากนั้นจะพูดว่าร้ายเราได้ 40 เพราะว่าคนที่ไม่เป็นฝ่ายค้านพวกเราก็เป็นฝ่ายเรา 41 ใครก็ตามที่ให้น้ำเจ้าดื่มถ้วยหนึ่ง เพราะเจ้าเป็นผู้ติดตามของพระคริสต์ เราขอบอกความจริงกับเจ้าว่า ผู้นั้นจะไม่สูญเสียรางวัลของเขา
เตือนไม่ให้ทำบาป
42 แต่หากเขาเป็นต้นเหตุให้คนหนึ่งในบรรดาเด็กเล็กๆ เหล่านี้ที่มีความเชื่อในเราพลั้งพลาดไป[c] ให้ถ่วงคอเขาด้วยหินโม่แป้งก้อนใหญ่ และโยนลงทะเลจะดีกว่า 43 และถ้ามือของเจ้าเป็นเหตุให้เจ้ากระทำบาป ก็จงตัดทิ้งเสีย เจ้าจะมีชีวิตตลอดไปเยี่ยงคนพิการก็ยังดีกว่ามีมือทั้งสอง แต่ต้องลงนรกในไฟที่ไม่รู้ดับ [44 ในที่ซึ่ง ‘ตัวหนอนของพวกเขาก็ไม่ตายและไฟก็ไม่มีวันดับ’][d] 45 และถ้าเท้าของเจ้าเป็นเหตุให้เจ้ากระทำบาป ก็จงตัดทิ้งเสีย เจ้าจะมีชีวิตตลอดไปเยี่ยงคนง่อยเปลี้ยก็ยังจะดีกว่ามีเท้าทั้ง 2 ข้าง แต่ก็ถูกโยนลงนรก [46 ในที่ซึ่ง ‘ตัวหนอนของพวกเขาก็ไม่ตาย และไฟก็ไม่มีวันดับ’][e] 47 และถ้าตาของเจ้าเป็นเหตุให้เจ้าทำบาป ก็จงควักทิ้งเสีย เจ้าจะเข้าสู่อาณาจักรของพระเจ้าด้วยตาข้างเดียวก็ยังดีกว่ามีตาทั้ง 2 ข้างแต่ก็ถูกโยนลงนรก 48 ในที่ซึ่ง
‘ตัวหนอนของพวกเขาก็ไม่ตาย
และไฟก็ไม่มีวันดับ’[f]
49 เพราะทุกคนจะถูกชำระด้วยไฟเสมือนการชำระด้วยเกลือ
50 เกลือเป็นสิ่งดี แต่ถ้าสิ้นความเค็มแล้วจะกลับเค็มอีกได้อย่างไร พวกเจ้าจงมีเกลือในตัว และมีความสงบสุขต่อกันและกันเถิด”
Footnotes
The Names of God Bible (without notes) © 2011 by Baker Publishing Group.
2012 by Logos Bible Software. Lexham is a registered trademark of Logos Bible Software
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation