Mark 5
Contemporary English Version
A Man with Evil Spirits
(Matthew 8.28-34; Luke 8.26-39)
5 Jesus and his disciples crossed Lake Galilee and came to shore near the town of Gerasa.[a] 2 When he was getting out of the boat, a man with an evil spirit quickly ran to him 3 from the graveyard[b] where he had been living. No one was able to tie the man up anymore, not even with a chain. 4 He had often been put in chains and leg irons, but he broke the chains and smashed the leg irons. No one could control him. 5 Night and day he was in the graveyard or on the hills, yelling and cutting himself with stones.
6 When the man saw Jesus in the distance, he ran up to him and knelt down. 7 He shouted, “Jesus, Son of God in heaven, what do you want with me? Promise me in God's name that you won't torture me!” 8 The man said this because Jesus had already told the evil spirit to come out of him.
9 Jesus asked, “What is your name?”
The man answered, “My name is Lots, because I have ‘lots’ of evil spirits.” 10 He then begged Jesus not to send them away.
11 Over on the hillside a large herd of pigs was feeding. 12 So the evil spirits begged Jesus, “Send us into those pigs! Let us go into them.” 13 Jesus let them go, and they went out of the man and into the pigs. The whole herd of about 2,000 pigs rushed down the steep bank into the lake and drowned.
14 The men taking care of the pigs ran to the town and the farms to spread the news. Then the people came out to see what had happened. 15 When they came to Jesus, they saw the man who had once been full of demons. He was sitting there with his clothes on and in his right mind, and they were terrified.
16 Everyone who had seen what had happened told about the man and the pigs. 17 Then the people started begging Jesus to leave their part of the country.
18 When Jesus was getting into the boat, the man begged to go with him. 19 But Jesus would not let him. Instead, he said, “Go home to your family and tell them how much the Lord has done for you and how good he has been to you.”
20 The man went away into the region near the ten cities known as Decapolis[c] and began telling everyone how much Jesus had done for him. Everyone who heard what had happened was amazed.
A Dying Girl and a Sick Woman
(Matthew 9.18-26; Luke 8.40-56)
21 Once again Jesus got into the boat and crossed Lake Galilee.[d] Then as he stood on the shore, a large crowd gathered around him. 22 The person in charge of the synagogue was also there. His name was Jairus, and when he saw Jesus, he went over to him. He knelt at Jesus' feet 23 and started begging him for help. He said, “My little daughter is about to die! Please come and touch her, so she will get well and live.” 24 Jesus went with Jairus. Many people followed along and kept crowding around.
25 In the crowd was a woman who had been bleeding for twelve years. 26 (A) She had gone to many doctors, and they had not done anything except cause her a lot of pain. She had paid them all the money she had. But instead of getting better, she only got worse.
27 The woman had heard about Jesus, so she came up behind him in the crowd and barely touched his clothes. 28 She had said to herself, “If I can just touch his clothes, I will be healed.” 29 As soon as she touched them, her bleeding stopped, and she knew she was healed.
30 At that moment Jesus felt power go out from him. He turned to the crowd and asked, “Who touched my clothes?”
31 His disciples said to him, “Look at all these people crowding around you! How can you ask who touched you?” 32 But Jesus turned to see who had touched him.
33 The woman knew what had happened to her. So she came trembling with fear and knelt down in front of Jesus. Then she told him the whole story.
34 Jesus said to the woman, “You are now well because of your faith. May God give you peace! You are healed, and you will no longer be in pain.”
35 While Jesus was still speaking, some people came from Jairus' home and said, “Your daughter has died! Why bother the teacher anymore?”
36 Jesus heard[e] what they said, and he said to Jairus, “Don't worry. Just have faith!”
37 Jesus did not let anyone go with him except Peter and the two brothers, James and John. 38 They went home with Jairus and saw the people crying and making a lot of noise.[f] 39 Then Jesus went inside and said to them, “Why are you crying and carrying on like this? The child isn't dead. She is just asleep.” 40 But the people laughed at him.
After Jesus had sent them all out of the house, he took the girl's father and mother and his three disciples and went to where she was. 41-42 He took the twelve-year-old girl by the hand and said, “Talitha, koum!”[g] which means, “Little girl, get up!” The girl got right up and started walking around.
Everyone was greatly surprised. 43 But Jesus ordered them not to tell anyone what had happened. Then he said, “Give her something to eat.”
Footnotes
- 5.1 Gerasa: Some manuscripts have “Gadara,” and others have “Gergesa.”
- 5.3 graveyard: It was thought that demons and evil spirits lived in graveyards.
- 5.20 the ten cities known as Decapolis: A group of ten cities east of Samaria and Galilee, where the people followed the Greek way of life.
- 5.21 crossed Lake Galilee: To the west side.
- 5.36 heard: Or “ignored.”
- 5.38 crying and making a lot of noise: The Jewish people often hired mourners for funerals.
- 5.41,42 Talitha, koum: These words are in Aramaic, a language spoken in Palestine during the time of Jesus.
มาระโก 5
Thai New Contemporary Bible
ทรงรักษาคนถูกผีสิง(A)
5 เมื่อพวกเขาข้ามฟากมาถึงดินแดนเกราซา[a] 2 เมื่อพระเยซูทรงขึ้นจากเรือมีชายคนหนึ่งซึ่งถูกวิญญาณชั่ว[b]เข้าสิงออกจากอุโมงค์ฝังศพมาหาพระองค์ 3 เขาอาศัยอยู่ตามอุโมงค์ ใครๆ ก็มัดเขาไว้ไม่อยู่แม้จะใช้โซ่ตรวนก็ตาม 4 เพราะเคยล่ามโซ่ใส่ตรวนมือเท้าของเขาหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็กระชากโซ่ตรวนขาด ไม่มีใครแข็งแรงพอจะทำให้เขาสิ้นพยศ 5 เขาร้องอึงอยู่ตามอุโมงค์ฝังศพและตามเนินเขาทั้งวันทั้งคืนและเอาหินกรีดเนื้อตัวเอง
6 เมื่อเขาเห็นพระเยซูแต่ไกลก็วิ่งมาคุกเข่าต่อหน้าพระองค์ 7 และตะโกนสุดเสียงว่า “พระเยซู พระบุตรของพระเจ้าสูงสุด พระองค์ต้องการอะไรจากข้าพระองค์หรือ? ขอทรงสาบานต่อพระเจ้าว่าจะไม่ทรมานข้าพระองค์!” 8 เพราะพระเยซูได้ตรัสกับมันว่า “เจ้าวิญญาณชั่ว จงออกมาจากชายคนนี้!”
9 แล้วพระเยซูตรัสถามว่า “เจ้าชื่ออะไร?”
มันตอบว่า “ชื่อกอง เพราะเรามีด้วยกันหลายตน” 10 และมันพร่ำอ้อนวอนพระเยซูไม่ให้ขับไล่พวกมันออกจากถิ่นนั้น
11 ไม่ไกลจากที่นั่นมีสุกรฝูงใหญ่หากินอยู่บนเนินเขา 12 พวกผีจึงทูลวิงวอนพระเยซูว่า “ขอให้พวกข้าพระองค์ไปสิงในสุกรฝูงนั้นเถิด” 13 เมื่อทรงอนุญาต วิญญาณชั่วเหล่านั้นก็ออกจากชายผู้นั้นและเข้าไปสิงในสุกร แล้วสุกรทั้งฝูงราวสองพันตัวก็กระโจนจากหน้าผาลงทะเลสาบจมน้ำตายหมด
14 บรรดาคนเลี้ยงสุกรวิ่งเข้าไปเล่าเรื่องนี้ในเมืองและในชนบทโดยรอบ ผู้คนพากันออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น 15 เมื่อพวกเขามาหาพระเยซูก็เห็นชายที่เคยถูกผีทั้งกองเข้าสิงนั่งอยู่ที่นั่นสวมใส่เสื้อผ้าและมีสติดี พวกเขาก็กลัว 16 ผู้ที่เห็นเหตุการณ์จึงเล่าเรื่องที่เกิดกับคนที่ถูกผีสิงและสุกรนั้นให้ประชาชนฟัง 17 พวกเขาจึงทูลวิงวอนพระเยซูให้ไปจากเขตแดนของเขา
18 ขณะพระเยซูจะเสด็จลงเรือ คนที่เคยถูกผีสิงนั้นอ้อนวอนขอไปกับพระองค์ 19 พระเยซูไม่ทรงอนุญาต แต่ตรัสว่า “จงกลับบ้านไปหาครอบครัวของท่าน และบอกพวกเขาว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำการเพื่อท่านมากเพียงใดและทรงเมตตาต่อท่านอย่างไร” 20 เขาจึงทูลลาไปป่าวประกาศในแคว้นเดคาโปลิส[c]ว่าพระเยซูทรงกระทำการเพื่อเขามากเพียงไร คนทั้งปวงก็ประหลาดใจ
เด็กที่เสียชีวิตและหญิงที่ป่วย(B)
21 เมื่อพระเยซูทรงนั่งเรือข้ามฟากกลับมาอีกครั้ง ขณะที่พระองค์ทรงอยู่ที่ริมทะเลสาบ ฝูงชนกลุ่มใหญ่พากันมาห้อมล้อมพระองค์ 22 มีนายธรรมศาลาคนหนึ่งชื่อไยรัสมาที่นั่น เมื่อเห็นพระเยซูก็หมอบลงแทบพระบาทพระองค์ 23 แล้วทูลอ้อนวอนด้วยความร้อนใจว่า “ลูกสาวเล็กๆ ของข้าพระองค์กำลังจะตาย โปรดเสด็จไปทรงวางมือให้ด้วยเถิดเพื่อเขาจะหายและไม่ตาย” 24 ดังนั้นพระเยซูจึงเสด็จไปกับเขา
ผู้คนคับคั่งตามมาเบียดเสียดกันอยู่รอบพระองค์ 25 ที่นั่นมีหญิงคนหนึ่งตกเลือดเรื้อรังมาสิบสองปีแล้ว 26 นางทุกข์ทรมานมาก เสียเงินหาหมอมาหลายคนจนหมดตัว แต่แทนที่จะดีขึ้นอาการกลับทรุดลง 27 เมื่อนางได้ยินเรื่องพระเยซูจึงเดินปะปนกับฝูงชนตามมาข้างหลังพระองค์และแตะฉลองพระองค์ 28 เพราะนางคิดว่า “ขอเพียงได้แตะฉลองพระองค์เท่านั้นเราก็จะหายโรค” 29 ทันใดนั้นเองเลือดก็หยุดไหลและนางรู้สึกว่าตนหายโรคแล้ว
30 พระเยซูทรงทราบทันทีว่าฤทธิ์ซ่านออกจากพระองค์ พระองค์จึงทรงหันกลับมาทางฝูงชนและตรัสถามว่า “ใครแตะต้องเสื้อผ้าของเรา?”
31 เหล่าสาวกทูลว่า “พระองค์ทรงเห็นอยู่แล้วว่าผู้คนเบียดเสียดพระองค์กันแน่นแล้วพระองค์ยังจะทรงถามอีกหรือว่า ‘ใครมาแตะต้องเรา?’ ”
32 แต่พระเยซูยังทอดพระเนตรไปรอบๆ ดูว่าใครเป็นผู้ทำเช่นนั้น 33 หญิงนั้นซึ่งรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับนางก็กลัวจนตัวสั่น เข้ามาหมอบลงแทบพระบาท แล้วกราบทูลความจริงทั้งหมด 34 พระองค์ตรัสกับนางว่า “หญิงเอ๋ย ความเชื่อของเจ้าทำให้เจ้าหายโรค จงกลับไปด้วยสันติสุขและพ้นจากความทุกข์ทรมานเถิด”
35 พระองค์ตรัสยังไม่ทันขาดคำก็มีคนจากบ้านของไยรัสนายธรรมศาลามาบอกว่า “ลูกสาวของท่านเสียชีวิตแล้ว จะรบกวนพระอาจารย์อีกทำไม?”
36 พระเยซูไม่ทรงฟังแต่ตรัสกับนายธรรมศาลาว่า “อย่ากลัวเลย จงเชื่อเท่านั้น”
37 พระองค์ไม่ทรงอนุญาตให้ใครติดตามไปยกเว้นเปโตร ยากอบ และยอห์นน้องชายของยากอบ 38 เมื่อมาถึงบ้านของนายธรรมศาลาพระเยซูทรงเห็นความอึกทึกวุ่นวาย ผู้คนร้องไห้สะอึกสะอื้นกันเสียงดัง 39 พระองค์ทรงเข้าไปข้างในและตรัสกับพวกเขาว่า “ร้องไห้วุ่นวายกันไปทำไม? เด็กน้อยยังไม่ตายเพียงแต่หลับอยู่” 40 แต่พวกเขาพากันหัวเราะเยาะพระองค์
หลังจากพระองค์ทรงให้ผู้คนออกไปแล้วก็ทรงพาพ่อแม่ของเด็กกับเหล่าสาวกที่อยู่กับพระองค์เข้าไปหาเด็กนั้น 41 พระองค์ทรงจับมือเด็กน้อยตรัสว่า “ทาลิธา คูม!” (ซึ่งแปลว่า “แม่หนูเอ๋ย เราบอกเจ้าให้ลุกขึ้น!”) 42 ทันใดนั้นเด็กหญิงก็ลุกขึ้นเดินไปรอบๆ (เด็กคนนี้อายุสิบสองขวบ) คนทั้งปวงตกตะลึงพรึงเพริด 43 พระองค์ทรงกำชับเด็ดขาดไม่ให้บอกเรื่องนี้กับใครและตรัสสั่งให้นำอาหารมาให้เด็กรับประทาน
Copyright © 1995 by American Bible Society For more information about CEV, visit www.bibles.com and www.cev.bible.
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.