Add parallel Print Page Options

The Coming Day of Judgment

“Look! I am sending my messenger, and he will prepare the way before me. Then the Lord you are seeking will suddenly come to his Temple. The messenger of the covenant, whom you look for so eagerly, is surely coming,” says the Lord of Heaven’s Armies.

“But who will be able to endure it when he comes? Who will be able to stand and face him when he appears? For he will be like a blazing fire that refines metal, or like a strong soap that bleaches clothes. He will sit like a refiner of silver, burning away the dross. He will purify the Levites, refining them like gold and silver, so that they may once again offer acceptable sacrifices to the Lord. Then once more the Lord will accept the offerings brought to him by the people of Judah and Jerusalem, as he did in the past.

“At that time I will put you on trial. I am eager to witness against all sorcerers and adulterers and liars. I will speak against those who cheat employees of their wages, who oppress widows and orphans, or who deprive the foreigners living among you of justice, for these people do not fear me,” says the Lord of Heaven’s Armies.

A Call to Repentance

“I am the Lord, and I do not change. That is why you descendants of Jacob are not already destroyed. Ever since the days of your ancestors, you have scorned my decrees and failed to obey them. Now return to me, and I will return to you,” says the Lord of Heaven’s Armies.

“But you ask, ‘How can we return when we have never gone away?’

“Should people cheat God? Yet you have cheated me!

“But you ask, ‘What do you mean? When did we ever cheat you?’

“You have cheated me of the tithes and offerings due to me. You are under a curse, for your whole nation has been cheating me. 10 Bring all the tithes into the storehouse so there will be enough food in my Temple. If you do,” says the Lord of Heaven’s Armies, “I will open the windows of heaven for you. I will pour out a blessing so great you won’t have enough room to take it in! Try it! Put me to the test! 11 Your crops will be abundant, for I will guard them from insects and disease.[a] Your grapes will not fall from the vine before they are ripe,” says the Lord of Heaven’s Armies. 12 “Then all nations will call you blessed, for your land will be such a delight,” says the Lord of Heaven’s Armies.

13 “You have said terrible things about me,” says the Lord.

“But you say, ‘What do you mean? What have we said against you?’

14 “You have said, ‘What’s the use of serving God? What have we gained by obeying his commands or by trying to show the Lord of Heaven’s Armies that we are sorry for our sins? 15 From now on we will call the arrogant blessed. For those who do evil get rich, and those who dare God to punish them suffer no harm.’”

The Lord’s Promise of Mercy

16 Then those who feared the Lord spoke with each other, and the Lord listened to what they said. In his presence, a scroll of remembrance was written to record the names of those who feared him and always thought about the honor of his name.

17 “They will be my people,” says the Lord of Heaven’s Armies. “On the day when I act in judgment, they will be my own special treasure. I will spare them as a father spares an obedient child. 18 Then you will again see the difference between the righteous and the wicked, between those who serve God and those who do not.”

The Coming Day of Judgment

[b]The Lord of Heaven’s Armies says, “The day of judgment is coming, burning like a furnace. On that day the arrogant and the wicked will be burned up like straw. They will be consumed—roots, branches, and all.

“But for you who fear my name, the Sun of Righteousness will rise with healing in his wings.[c] And you will go free, leaping with joy like calves let out to pasture. On the day when I act, you will tread upon the wicked as if they were dust under your feet,” says the Lord of Heaven’s Armies.

“Remember to obey the Law of Moses, my servant—all the decrees and regulations that I gave him on Mount Sinai[d] for all Israel.

“Look, I am sending you the prophet Elijah before the great and dreadful day of the Lord arrives. His preaching will turn the hearts of fathers to their children, and the hearts of children to their fathers. Otherwise I will come and strike the land with a curse.”

Footnotes

  1. 3:11 Hebrew from the devourer.
  2. 4:1 Verses 4:1-6 are numbered 3:19-24 in Hebrew text.
  3. 4:2 Or the sun of righteousness will rise with healing in its wings.
  4. 4:4 Hebrew Horeb, another name for Sinai.

Pamati kamo sa giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Ipadala ko ang akong mensahero sa pag-andam sa akong agianan. Unya ang Ginoo nga inyong gipaabot kalit lang nga moabot diha sa iyang templo. Moabot ang inyong gipangandoy nga mensahero nga mopatigayon sa akong kasabotan.”

2-3 Apan kinsa ang makaantos sa adlaw sa iyang pag-abot? Kinsa ang makaagwanta kon mopakita na siya? Kay sama siya sa kalayo nga nagalunsay sa puthaw o sama sa sabon nga nagahinlo. Pagaputlion niya ang mga pari nga mga kaliwat ni Levi sama sa paglunsay sa pilak ug bulawan, aron mahimong matarong ang ilang kinabuhi sa ilang paghalad sa Ginoo.[a] Busa malipay na ang Ginoo sa mga halad sa mga katawhan sa Juda ug sa Jerusalem, sama kaniadto.

Miingon ang Ginoo nga Makagagahom ngadto sa mga Israelinhon, “Moabot ako aron sa paghukom kaninyo. Diha-diha magapamatuod ako batok sa mga mamamarang, mga mananapaw, mga nagasaksi ug bakak, mga nagalimbong sa sweldo sa ilang mga trabahante, mga nagapangdaog-daog sa mga biyuda ug sa mga ilo, ug sa mga nagabali-wala sa katungod sa mga langyaw. Himuon ko kini ngadto kanila nga wala nagatahod kanako.”

Ang Paghatag sa Ikapulo

Miingon pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Ako, ang Ginoo, nga dili mausab. Busa kamong mga kaliwat ni Jacob wala malaglag. Sukad pa sa panahon sa inyong mga katigulangan wala kamo magsunod ug magtuman sa akong mga tulumanon. Karon, balik kamo kanako, ang Ginoo nga Makagagahom, ug ako mobalik kaninyo. Apan mangutana pa kamo, ‘Unsaon namo pagbalik kanimo nga wala man kami sukad mobiya kanimo?’ Mangutana ako kaninyo, mahimo bang kawatan ako sa tawo? Morag imposible! Apan kamo, gikawatan ninyo ako. Ug karon mangutana pa kamo, ‘Sa unsang paagi ka namo gikawatan?’ Gikawatan ninyo ako kay wala kamo maghatag sa inyong ikapulo[b] ug mga halad. Mao kana nga gitunglo ko ang inyong tibuok nga nasod. 10 Karon, aghaton ko kamo nga sulayan ninyo ako, ang Ginoo nga Makagagahom. Dad-a ninyo ang tibuok ninyong ikapulo sa bodega sa templo aron may pagkaon diha sa akong templo. Kon himuon ninyo kini, padad-an ko kamo ug ulan[c] ug hatagan ug naghinobrang panalangin. 11 Dili ko tugotan nga kaonon sa peste ang inyong mga pananom. Ug ang inyong mga ubas dili mangalarag. 12 Tawgon kamong bulahan sa tanang mga nasod kay maayo ang inyong yuta.”

13 Miingon pa ang Ginoo, “Sakit ang inyong gipanulti bahin kanako. Apan mangutana pa kamo, ‘Unsay gipanulti namo mahitungod kanimo?’ 14 Miingon kamo, ‘Walay kapuslanan ang pag-alagad sa Dios. Unsa bay atong nakuha sa atong pagtuman sa iyang mga ginapatuman kanato? Ug unsay atong nakuha sa paglakaw-lakaw nga nagasubo aron sa pagpakita sa Ginoo nga Makagagahom nga nagahinulsol kita sa atong mga sala? 15 Miingon man gani kita nga bulahan ang mga tawong mapahitas-on. Kay sa pagka-tinuod, sila nga mga nagahimo ug daotan nagauswag. Ug bisan gisulayan nila ang pasensya sa Dios wala sila siloti.’ ”

16 Unya kadtong mga nagatahod sa Ginoo nagsultihanay. Namati kanila ang Ginoo ug nadungog niya ang ilang gihisgotan. Gisulat ang ilang mga ngalan[d] sa libro nga anaa sa presensya sa Ginoo, aron mahinumdoman niya sila nga nagatahod ug nagahinumdom kanunay kaniya.

17 Miingon ang Ginoo nga Makagagahom mahitungod sa mga tawo nga nagatahod kaniya, “Mahimo silang ako sa adlaw nga magahukom ako. Dili ko sila silotan maingon man nga dili mosilot ang usa ka amahan sa anak nga nagatuman kaniya. 18 Ug makita nila pag-usab ang kalainan sa matarong ug sa daotan; ang kalainan sa nagaalagad kanako ug sa wala nagaalagad kanako.”

Ang Adlaw nga Magasilot ang Ginoo

Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Siguro gayod nga moabot ang adlaw nga mosilot ako. Mahisama kini sa nagadilaab nga hurnohan. Silotan ko ang tanang mga mapahitas-on ug nagahimog daotan. Sunogon ko sila sama sa pagsunog sa dagami. Mahisama sila sa sinunog nga kahoy nga wala gayoy mahibilin nga gamot ug sanga. Apan kamong nagatahod kanako, masinati ninyo ang pagluwas ko kaninyo. Mahisama kini sa pagsubang sa adlaw[e] nga ang iyang sidlak nagahatag ug kaayohan. Ug maglukso-lukso kamo sa kalipay sama sa nati nga mga baka nga gipagawas sa toril. Sa pag-abot sa adlaw nga himuon ko na kining mga butanga, laglagon ninyo ang mga daotan nga daw sa abog lang nga inyong tunob-tunoban.

“Tumana[f] ninyo ang Kasugoan sa akong alagad nga si Moises. Kana nga mga lagda ug mga tulumanon gihatag ko kaniya didto sa Bukid sa Sinai[g] aron ipatuman sa tanang mga katawhan sa Israel.

“Pamati kamo! Sa dili pa moabot ang makalilisang kaayong adlaw sa akong pagsilot, ipadala ko kaninyo ang propeta nga si Elias. Ibalik niya ang maayong relasyon sa mga ginikanan ug sa mga kabataan, aron nga sa akong pag-abot dili ko tunglohon ang inyong yuta.”

Footnotes

  1. 3:2-3 aron… Ginoo: o, aron magahalad sila sa husto nga mga halad ngadto sa Ginoo.
  2. 3:8 ikapulo: Obligasyon sa mga Israelinhon nga mohatag sa ikapulo sa ilang mga abot ug mga mananap ngadto sa Ginoo (Lev. 27:30-33; Deu. 14:22-29).
  3. 3:10 padad-an… ulan: sa literal, ablihan ko ang mga bintana sa langit.
  4. 3:16 mga ngalan: o, maayong mga binuhatan; o, mga gipanagsultihan bahin sa ilang pagtahod sa Ginoo.
  5. 4:2 pagsubang sa adlaw: sa literal, adlaw sa katarungan.
  6. 4:4 Tumana: sa literal, Hinumdomi.
  7. 4:4 Bukid sa Sinai: sa Hebreo, Horeb.