Luke 4
Complete Jewish Bible
4 Then Yeshua, filled with the Ruach HaKodesh, returned from the Yarden and was led by the Spirit in the wilderness 2 for forty days of testing by the Adversary. During that time he ate nothing, and afterwards he was hungry. 3 The Adversary said to him, “If you are the Son of God, order this stone to become bread.” 4 Yeshua answered him, “The Tanakh says, ‘Man does not live on bread alone.’”[a]
5 The Adversary took him up, showed him in an instant all the kingdoms of the world, 6 and said to him, “I will give you all this power and glory. It has been handed over to me, and I can give it to whomever I choose. 7 So if you will worship me, it will all be yours.” 8 Yeshua answered him, “The Tanakh says, ‘Worship Adonai your God and serve him only.’”[b]
9 Then he took him to Yerushalayim, set him on the highest point of the Temple and said to him, “If you are the Son of God, jump from here! 10 For the Tanakh says,
‘He will order his angels
to be responsible for you and to protect you.
11 They will support you with their hands,
so that you will not hurt your feet on the stones.’”[c]
12 Yeshua answered him, “It also says, ‘Do not put Adonai your God to the test.’”[d] 13 When the Adversary had ended all his testings, he let him alone until an opportune time.
14 Yeshua returned to the Galil in the power of the Spirit, and reports about him spread throughout the countryside. 15 He taught in their synagogues, and everyone respected him.
16 Now when he went to Natzeret, where he had been brought up, on Shabbat he went to the synagogue as usual. He stood up to read, 17 and he was given the scroll of the prophet Yesha‘yahu. Unrolling the scroll, he found the place where it was written,
18 “The Spirit of Adonai is upon me;
therefore he has anointed me
to announce Good News to the poor;
he has sent me to proclaim freedom for the imprisoned
and renewed sight for the blind,
to release those who have been crushed,
19 to proclaim a year of the favor of Adonai.”[e]
20 After closing the scroll and returning it to the shammash, he sat down; and the eyes of everyone in the synagogue were fixed on him. 21 He started to speak to them: “Today, as you heard it read, this passage of the Tanakh was fulfilled!” 22 Everyone was speaking well of him and marvelling that such appealing words were coming from his mouth. They were even asking, “Can this be Yosef’s son?”
23 Then Yeshua said to them, “No doubt you will quote to me this proverb — ‘“Doctor, cure yourself!” We’ve heard about all the things that have been going on over in K’far-Nachum; now do them here in your home town!’ 24 Yes!” he said, “I tell you that no prophet is accepted in his home town. 25 It’s true, I’m telling you — when Eliyahu was in Isra’el, and the sky was sealed off for three-and-a-half years, so that all the Land suffered a severe famine, there were many widows; 26 but Eliyahu was sent to none of them, only to a widow in Tzarfat in the land of Tzidon. 27 Also there were many people with tzara‘at in Isra’el during the time of the prophet Elisha; but not one of them was healed, only Na‘aman the Syrian.”
28 On hearing this, everyone in the synagogue was filled with fury. 29 They rose up, drove him out of town and dragged him to the edge of the cliff on which their town was built, intending to throw him off. 30 But he walked right through the middle of the crowd and went away.
31 He went down to K’far-Nachum, a town in the Galil, and made a practice of teaching them on Shabbat. 32 They were amazed at the way he taught, because his word carried the ring of authority.
33 In the synagogue there was a man who had an unclean demonic spirit, who shouted in a loud voice, 34 “Yaah! What do you want with us, Yeshua from Natzeret? Have you come to destroy us? I know who you are — the Holy One of God!” 35 But Yeshua rebuked it: “Be quiet, and come out of him!” The demonic spirit threw the man down in the middle of the crowd and came out of him, having done him no harm. 36 They were all astounded and said to one another, “What kind of teaching is this? Why, he gives orders with power and authority to the unclean spirits, and they come out!” 37 And reports about him went out through the whole surrounding district.
38 Leaving the synagogue, he went to Shim‘on’s house. Shim‘on’s mother-in-law was suffering from a high fever, and they asked him to do something for her. 39 So, standing over her, he rebuked the fever; and it left her. She immediately got up and began helping them.
40 After sunset, all those who had people sick with various diseases brought them to Yeshua, and he put his hands on each one of them and healed them; 41 also demons came out of many, crying, “You are the Son of God!” But, rebuking them, he did not permit them to say that they knew he was the Messiah.
42 When day had come, he left and went away to a lonely spot. The people looked for him, came to him and would have kept him from leaving them. 43 But he said to them, “I must announce the Good News of the Kingdom of God to the other towns too — this is why I was sent.” 44 He also spent time preaching in the synagogues of Y’hudah.
Lukas 4
BasisBijbel
Jezus wordt in de woestijn door de duivel uitgedaagd
4 Vol van de Heilige Geest ging Jezus weg van de Jordaan. De Heilige Geest bracht Hem naar de woestijn. 2 Daar werd Hij 40 dagen lang door de duivel uitgedaagd. Al die tijd at Hij niets. Toen er 40 dagen voorbij waren, had Hij honger. 3 Toen zei de duivel tegen Hem: "Als U Gods Zoon bent, zeg dan tegen deze steen dat hij in brood moet veranderen." 4 Maar Jezus antwoordde hem: "In de Boeken staat: 'Je kan niet alleen van brood leven. Je hebt ook alles wat God zegt nodig om te leven.' "
5 Toen bracht de duivel Hem naar een hoge berg. Daar liet hij Hem in één enkel ogenblik alle koninkrijken van de aarde zien. 6 Hij zei tegen Hem: "Ik kan U de macht geven over al die koninkrijken en U al hun rijkdom geven. Want ik heb daar nu de macht over. Ik kan ze geven aan wie ik wil. 7 Als U mij aanbidt, zullen ze van U zijn." 8 Maar Jezus antwoordde: "Ga weg, duivel, want er staat in de Boeken: 'Aanbid alleen je Heer God en dien alleen Hém.' "
9 Daarna bracht de duivel Hem naar Jeruzalem. Daar zette hij Hem op de rand van het dak van de tempel. En hij zei tegen Hem: "Als U Gods Zoon bent, spring dan naar beneden. Er staat toch in de Boeken: 10 'God zal zijn engelen de opdracht geven om U te beschermen.' 11 En er staat ook: 'Ze zullen U op hun handen dragen, zodat U uw voeten niet aan een steen zal stoten.' " 12 Maar Jezus antwoordde hem: "Er staat ook: 'Je mag je Heer God niet uitdagen.' "
13 Toen de duivel klaar was met Hem uit te dagen, liet hij Jezus voor een bepaalde tijd met rust.
14 Jezus ging terug naar Galilea, vol van de kracht van de Heilige Geest. In het hele gebied werd er over Hem gepraat. 15 Hij gaf les in hun synagogen en alle mensen prezen Hem.
Jezus preekt in de synagoge van Nazaret
16 Zo kwam Jezus ook in Nazaret, waar Hij was opgegroeid. Zoals altijd ging Hij op de heilige rustdag naar de synagoge. Hij stond op om voor te lezen. 17 Ze gaven Hem het boek van de profeet Jesaja. Hij deed het open en zocht de plaats op waar staat: 18 'De Geest van de Heer is op Mij. Hij heeft Mij met zijn Geest gezalfd om aan arme mensen goed nieuws te brengen. Hij heeft Mij gestuurd om mensen die een gebroken hart hebben te genezen. 19 Om gevangenen te vertellen dat ze vrij zijn. Om blinde mensen te vertellen dat ze weer kunnen zien. Om slaven als vrije mensen weg te sturen. En om te vertellen dat het feestjaar van de Heer begonnen is.'[a] Dat las Hij voor. 20 Daarna deed Hij het boek dicht, gaf het aan de dienaar terug en ging zitten. Iedereen keek aandachtig naar Jezus.
21 Hij begon: "Nu zijn deze woorden uit de Boeken werkelijkheid geworden." 22 Iedereen was het met Hem eens. Ook waren ze verbaasd over zijn woorden. Want Hij sprak zo vriendelijk. En ze zeiden: "Hij is toch de zoon van Jozef?" 23 Hij zei tegen hen: "Jullie zeggen nu vast tegen Mij: 'Dokter, genees Uzelf! We hebben gehoord wat U in Kapernaüm heeft gedaan. Doe diezelfde dingen nu ook hier in uw eigen stad.' 24 Maar luister goed! Ik zeg jullie dat geen één profeet in zijn eigen stad wordt geloofd. 25 Wat Ik nu ga zeggen is de waarheid: in de tijd van de profeet Elia[b] waren er veel weduwen in Israël. Het had toen drie jaar en zes maanden lang niet geregend. Daardoor was er in het hele land zware hongersnood. 26 Maar God stuurde Elia niet naar één van de weduwen in Israël, maar naar een weduwe in Sarepta, bij Sidon, dat niet in Israël ligt. 27 En in de tijd van de profeet Elisa waren er veel mensen ziek in Israël, en niemand van hen werd genezen. Maar de man Naäman uit het land Aram werd wél genezen."
28 Toen de mensen in de synagoge dit hoorden, werden ze woedend. 29 Ze stonden op en sleurden Hem de stad uit. Ze namen Hem mee tot aan de rand van de berg waarop hun stad was gebouwd. Daar wilden ze Hem naar beneden gooien. 30 Maar Hij liep tussen hen door en vertrok.
Jezus in Kapernaüm
31 Jezus ging naar Kapernaüm, een stad in Galilea. Daar gaf Hij vaak op de heilige rustdag les in de synagoge. 32 En de mensen waren verbaasd over de manier waarop Hij les gaf. Want het was duidelijk dat Hij wist waar Hij het over had. 33 In de synagoge was iemand met een duivelse geest. 34 Die schreeuwde luid: "Laat ons met rust! Wat moet U van ons, Jezus van Nazaret? Bent U gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie U bent: de Heilige van God!" 35 Jezus zei streng tegen de duivelse geest: "Houd je mond en ga uit hem weg!" De duivelse geest gooide de man op de grond, midden tussen de mensen. Toen ging hij uit hem weg, zonder hem kwaad te doen. 36 De mensen waren stomverbaasd en zeiden tegen elkaar: "Wat is dat voor een manier van spreken? Want Hij heeft macht over de duivelse geesten! Hij geeft ze bevelen en jaagt ze eruit!" 37 En alle mensen in de hele streek hoorden over Hem, in alle dorpen in de omgeving.
Genezingen in het huis van Simon Petrus
38 Daarna vertrok Jezus uit die synagoge en ging naar het huis van Simon. De moeder van Simons vrouw had hoge koorts, en ze vroegen Jezus om haar te helpen. 39 Hij ging bij het hoofdeind van haar bed staan en beval de koorts om weg te gaan. Toen verdween de koorts. Ze stond onmiddellijk op en bediende Jezus.
40 Toen de zon onderging, brachten alle mensen hun zieke vrienden en familieleden naar Jezus toe. Mensen met allerlei soorten ziekten en kwalen. Jezus legde iedereen apart de handen op en maakte iedereen gezond. 41 Ook gingen er uit veel mensen duivelse geesten weg. Die geesten schreeuwden dan: "U bent de Messias, de Zoon van God!" Maar Jezus verbood hun om te spreken, omdat ze wisten dat Hij de Messias was.
42 Toen het weer dag was geworden, vertrok Hij uit Simons huis en ging naar een eenzame plek. Grote groepen mensen zochten Hem en kwamen naar Hem toe. Ze probeerden Hem over te halen niet bij hen weg te gaan. 43 Maar Hij zei tegen hen: "Ik moet ook in andere steden het goede nieuws van het Koninkrijk van God gaan vertellen. Want daarvoor ben Ik gestuurd." 44 En Hij vertelde het goede nieuws in de synagogen van Galilea.
Footnotes
- Lukas 4:19 Dit staat in Jesaja 61:1 en 2. Met dat feestjaar wordt het Jubeljaar bedoeld dat om de 50 jaar gevierd moest worden. In het Jubeljaar werden slaven vrijgelaten, kregen mensen hun grond terug en werden schulden kwijtgescholden. Lees Leviticus 25. Het Jubeljaar liet als het ware alvast zien wat Jezus later zou komen doen. Vandaar dat Jezus in vers 21 zegt: 'Nu is dat werkelijkheid geworden.'
- Lukas 4:25 Elia was een profeet uit de tijd van koning Achab, ongeveer 850 jaar hiervóór.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016