Luke 1
New King James Version
Dedication to Theophilus
1 Inasmuch as many have taken in hand to set in order a narrative of those (A)things which [a]have been fulfilled among us, 2 just as those who (B)from the beginning were (C)eyewitnesses and ministers of the word (D)delivered them to us, 3 it seemed good to me also, having [b]had perfect understanding of all things from the very first, to write to you an orderly account, (E)most excellent Theophilus, 4 (F)that you may know the certainty of those things in which you were instructed.
John’s Birth Announced to Zacharias
5 There was (G)in the days of Herod, the king of Judea, a certain priest named Zacharias, (H)of the division of (I)Abijah. His (J)wife was of the daughters of Aaron, and her name was Elizabeth. 6 And they were both righteous before God, walking in all the commandments and ordinances of the Lord blameless. 7 But they had no child, because Elizabeth was barren, and they were both well advanced in years.
8 So it was, that while he was serving as priest before God in the order of his division, 9 according to the custom of the priesthood, [c]his lot fell (K)to burn incense when he went into the temple of the Lord. 10 (L)And the whole multitude of the people was praying outside at the hour of incense. 11 Then an angel of the Lord appeared to him, standing on the right side of (M)the altar of incense. 12 And when Zacharias saw him, (N)he was troubled, and fear fell upon him.
13 But the angel said to him, “Do not be afraid, Zacharias, for your prayer is heard; and your wife Elizabeth will bear you a son, and (O)you shall call his name John. 14 And you will have joy and gladness, and (P)many will rejoice at his birth. 15 For he will be (Q)great in the sight of the Lord, and (R)shall drink neither wine nor strong drink. He will also be filled with the Holy Spirit, (S)even from his mother’s womb. 16 And he will turn many of the children of Israel to the Lord their God. 17 (T)He will also go before Him in the spirit and power of Elijah, ‘to turn the hearts of the fathers to the children,’ and the disobedient to the wisdom of the just, to make ready a people prepared for the Lord.”
18 And Zacharias said to the angel, (U)“How shall I know this? For I am an old man, and my wife is well advanced in years.”
19 And the angel answered and said to him, “I am (V)Gabriel, who stands in the presence of God, and was sent to speak to you and bring you [d]these glad (W)tidings. 20 But behold, (X)you will be mute and not able to speak until the day these things take place, because you did not believe my words which will be fulfilled in their own time.”
21 And the people waited for Zacharias, and marveled that he lingered so long in the temple. 22 But when he came out, he could not speak to them; and they perceived that he had seen a vision in the temple, for he beckoned to them and remained speechless.
23 So it was, as soon as (Y)the days of his service were completed, that he departed to his own house. 24 Now after those days his wife Elizabeth conceived; and she hid herself five months, saying, 25 “Thus the Lord has dealt with me, in the days when He looked on me, to (Z)take away my reproach among people.”
Christ’s Birth Announced to Mary
26 Now in the sixth month the angel Gabriel was sent by God to a city of Galilee named Nazareth, 27 to a virgin (AA)betrothed to a man whose name was Joseph, of the house of David. The virgin’s name was Mary. 28 And having come in, the angel said to her, (AB)“Rejoice, highly favored one, (AC)the Lord is with you; [e]blessed are you among women!”
29 But [f]when she saw him, (AD)she was troubled at his saying, and considered what manner of greeting this was. 30 Then the angel said to her, “Do not be afraid, Mary, for you have found (AE)favor with God. 31 (AF)And behold, you will conceive in your womb and bring forth a Son, and (AG)shall call His name Jesus. 32 He will be great, (AH)and will be called the Son of the Highest; and (AI)the Lord God will give Him the (AJ)throne of His (AK)father David. 33 (AL)And He will reign over the house of Jacob forever, and of His kingdom there will be no end.”
34 Then Mary said to the angel, “How can this be, since I [g]do not know a man?”
35 And the angel answered and said to her, (AM)“The Holy Spirit will come upon you, and the power of the Highest will overshadow you; therefore, also, that Holy One who is to be born will be called (AN)the Son of God. 36 Now indeed, Elizabeth your relative has also conceived a son in her old age; and this is now the sixth month for her who was called barren. 37 For (AO)with God nothing will be impossible.”
38 Then Mary said, “Behold the maidservant of the Lord! Let it be to me according to your word.” And the angel departed from her.
Mary Visits Elizabeth
39 Now Mary arose in those days and went into the hill country with haste, (AP)to a city of Judah, 40 and entered the house of Zacharias and greeted Elizabeth. 41 And it happened, when Elizabeth heard the greeting of Mary, that the babe leaped in her womb; and Elizabeth was (AQ)filled with the Holy Spirit. 42 Then she spoke out with a loud voice and said, (AR)“Blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb! 43 But why is this granted to me, that the mother of my Lord should come to me? 44 For indeed, as soon as the voice of your greeting sounded in my ears, the babe leaped in my womb for joy. 45 (AS)Blessed is she who [h]believed, for there will be a fulfillment of those things which were told her from the Lord.”
The Song of Mary
46 And Mary said:
(AT)“My soul [i]magnifies the Lord,
47 And my spirit has (AU)rejoiced in (AV)God my Savior.
48 For (AW)He has regarded the lowly state of His maidservant;
For behold, henceforth (AX)all generations will call me blessed.
49 For He who is mighty (AY)has done great things for me,
And (AZ)holy is His name.
50 And (BA)His mercy is on those who fear Him
From generation to generation.
51 (BB)He has shown strength with His arm;
(BC)He has scattered the proud in the imagination of their hearts.
52 (BD)He has put down the mighty from their thrones,
And exalted the lowly.
53 He has (BE)filled the hungry with good things,
And the rich He has sent away empty.
54 He has helped His (BF)servant Israel,
(BG)In remembrance of His mercy,
55 (BH)As He spoke to our (BI)fathers,
To Abraham and to his (BJ)seed forever.”
56 And Mary remained with her about three months, and returned to her house.
Birth of John the Baptist
57 Now Elizabeth’s full time came for her to be delivered, and she brought forth a son. 58 When her neighbors and relatives heard how the Lord had shown great mercy to her, they (BK)rejoiced with her.
Circumcision of John the Baptist
59 So it was, (BL)on the eighth day, that they came to circumcise the child; and they would have called him by the name of his father, Zacharias. 60 His mother answered and said, (BM)“No; he shall be called John.”
61 But they said to her, “There is no one among your relatives who is called by this name.” 62 So they made signs to his father—what he would have him called.
63 And he asked for a writing tablet, and wrote, saying, “His name is John.” So they all marveled. 64 Immediately his mouth was opened and his tongue loosed, and he spoke, praising God. 65 Then fear came on all who dwelt around them; and all these sayings were discussed throughout all the hill country of Judea. 66 And all those who heard them (BN)kept them in their hearts, saying, “What kind of child will this be?” And (BO)the hand of the Lord was with him.
Zacharias’ Prophecy
67 Now his father Zacharias (BP)was filled with the Holy Spirit, and prophesied, saying:
68 “Blessed(BQ) is the Lord God of Israel,
For (BR)He has visited and redeemed His people,
69 (BS)And has raised up a horn of salvation for us
In the house of His servant David,
70 (BT)As He spoke by the mouth of His holy prophets,
Who have been (BU)since the world began,
71 That we should be saved from our enemies
And from the hand of all who hate us,
72 (BV)To perform the mercy promised to our fathers
And to remember His holy covenant,
73 (BW)The oath which He swore to our father Abraham:
74 To grant us that we,
Being delivered from the hand of our enemies,
Might (BX)serve Him without fear,
75 (BY)In holiness and righteousness before Him all the days of our life.
76 “And you, child, will be called the (BZ)prophet of the Highest;
For (CA)you will go before the face of the Lord to prepare His ways,
77 To give (CB)knowledge of salvation to His people
By the remission of their sins,
78 Through the tender mercy of our God,
With which the [j]Dayspring from on high [k]has visited us;
79 (CC)To give light to those who sit in darkness and the shadow of death,
To (CD)guide our feet into the way of peace.”
80 So (CE)the child grew and became strong in spirit, and (CF)was in the deserts till the day of his manifestation to Israel.
Footnotes
- Luke 1:1 Or are most surely believed
- Luke 1:3 Lit. accurately followed
- Luke 1:9 he was chosen by lot
- Luke 1:19 this good news
- Luke 1:28 NU omits blessed are you among women
- Luke 1:29 NU omits when she saw him
- Luke 1:34 Am a virgin
- Luke 1:45 Or believed that there
- Luke 1:46 Declares the greatness of
- Luke 1:78 Lit. Dawn; the Messiah
- Luke 1:78 NU shall visit
Luka 1
Albanian Bible
1 Mbasi shumë vetë ndërmorën të renditin tregimin e ngjarjeve që ndodhën në mesin tonë,
2 ashtu si na i përcollën ata që ishin bërë nga fillimi dëshmitarë okularë dhe shërbyes të fjalës,
3 m’u duk e mirë edhe mua, pasi i hetova të gjitha gjërat me kujdes që nga fillimi, të t’i shkruaj sipas radhës, fort i nderuari Teofil,
4 që ti të njohësh vërtetësinë e gjërave që të kanë mësuar.
5 Në ditën e Herodit, mbretit të Judesë, ishte një prift me emër Zakaria, nga rendi i Abias; gruaja e tij ishte pasardhëse e Aaronit dhe quhej Elizabetë.
6 Që të dy ishin të drejtë në sytë e Perëndisë, duke ecur pa të metë në të gjitha urdhërimet dhe ligjet e Zotit.
7 Por nuk kishin fëmijë, sepse Elizabeta ishte shterpe, dhe të dy ishin të kaluar në moshë.
8 Ndodhi që, kur Zakaria po ushtronte detyrën e tij priftërore para Perëndisë sipas rregullit të rendit të vet,
9 sipas zakonit të shërbesës priftërore, i ra shorti të hyjë në tempullin e Zotit për të djegur temjanin.
10 Ndërkaq mbarë turma e popullit rrinte jashtë e lutej, në orën e temjanit.
11 Atëherë një engëll i Zotit iu shfaq duke qëndruar në këmbë në të djathtën e altarit të temjanit.
12 Zakaria, kur e pa, u trondit dhe e zuri frika.
13 Por engjëlli i tha: “Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t’ia vësh emrin Gjon.
14 Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.
15 Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s’ëmës.
16 Dhe do t’i kthejë shumë prej bijve të Izraelit te Zoti, Perëndia i tyre.
17 Dhe do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias, për t’i kthyer zemrat e prindërve te fëmijët dhe rebelët në urtinë e të drejtëve, për t’ia bërë gati Zotit një popull të përgatitur mirë.”
18 Dhe Zakaria i tha engjëllit: “Nga se do ta njoh këtë? Sepse unë jam plak dhe gruaja ime është e kaluar në moshë.”
19 Dhe engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: “Unë jam Gabrieli që rri në prani të Perëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira.
20 Dhe ja, ti do të jesh i pagojë dhe nuk do të mund të flasësh deri në atë ditë kur do të ndodhin këto gjëra, sepse nuk u ke besuar fjalëve të mia, të cilat do të përmbushen në kohën e tyre.”
21 Ndërkaq populli po priste Zakarian dhe çuditej që ai po vonohej aq shumë brenda tempullit.
22 Por, kur doli, nuk mundi t’u flasë atyre; atëherë ata e kuptuan se ai kishte pasur një vegim në tempull; ai u bënte shenja atyre, por mbeti i pagojë.
23 Dhe ndodhi që, kur u plotësuan ditët e shërbesës së tij, ai u kthye në shtëpinë e vet.
24 Dhe, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte:
25 “Ja ç’më bëri Zoti, në ato ditë kur e ktheu vështrimin e tij mbi mua për të më hequr turpin përpara njerëzve.”
26 Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Perëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret,
27 te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria.
28 Dhe engëlli hyri te ajo dhe tha: “Tungjatjeta, o hirplote, Zoti është me ty; ti je e bekuar ndër gratë.”
29 Por kur e pa atë, ajo mbeti e shqetësuar nga fjalët e tij, dhe pyeste vetveten çfarë kuptimi mund të kishte një përshëndetje e tillë.
30 Dhe engjëlli i tha: “Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hir para Perëndisë.
31 Dhe ja, ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t’ia vesh emrin Jezus.
32 Ai do të jetë i madh dhe do të quhet Biri i Shumë të Lartit; dhe Zoti Perëndi do t’i japë fronin e Davidit, atit të tij;
33 dhe do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përjetë, dhe mbretëria e tij nuk do të ketë kurrë të sosur.”
34 Dhe Maria i tha engjëllit: “Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?.”
35 Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: “Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet Bir i Perëndisë.
36 Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,
37 sepse me Perëndinë asgjë s’është e pamundshme.”
38 Atëherë Maria tha: “Ja shërbëtorja e Zotit; le të më ndodhë sipas fjalës sate.” Dhe engjëlli u largua prej saj.
39 Dhe në ato ditë Maria u ngrit dhe shkoi me nxitim në krahinën malore, në një qytet të Judesë,
40 dhe hyri në shtëpinë e Zakarias e përshëndeti Elizabetën.
41 Dhe ndodhi që, sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Maries, fëmija i kërceu në bark, dhe Elizabeta u mbush me Frymën e Shenjtë,
42 dhe thërriti me zë të lartë, duke thënë: “Ti je e bekuar ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd.
43 Dhe përse po më ndodh kjo, që nëna e Zotit tim të vijë tek unë?
44 Sepse, ja, sapo arriti në veshët e mi zëri i përshëndetjes sate, fëmija nga gëzimi kërceu në barkun tim.
45 Tani, e lumur është ajo që besoi, sepse gjërat që i janë thënë nga ana e Zotit do të realizohen!.”
46 Dhe Maria tha: “Shpirti im e madhëron Zotin,
47 dhe fryma im ngazëllon në Perëndinë, Shpëtimtarin tim,
48 sepse ai e shikoi me pëlqim ultësinë e shërbëtores së tij; sepse ja, tani e tutje të gjitha brezat do të më shpallin të lume,
49 sepse i Pushtetshmi më bëri gjëra të mëdha, dhe i Shenjtë është emri i tij!
50 Dhe mëshira e tij shtrihet nga brezi në brez për ata që e druajnë.
51 Ai veproi pushtetshëm me krahun e vet; i shpërndau krenarët me mendimet e zemrave të tyre;
52 i përmbysi pushtetarët nga fronat e tyre dhe i ngriti të përulurit;
53 i mbushi me të mira të uriturit dhe i ktheu duarbosh të pasurit.
54 Ai e ndihmoi Izraelin, shërbëtorin e vet, duke i kujtuar për mëshirën e tij,
55 ashtu si ua pati deklaruar etërve tanë, Abrahamit dhe pasardhësve të tij, për gjithmonë.”
56 Dhe Maria ndenji me Elizabetën gati tre muaj, pastaj u kthye në shtëpinë e vet.
57 Dhe Elizabetës i erdhi koha që të lindë dhe të nxjerrë në dritë një djalë.
58 Fqinjët e saj dhe të afërmit, kur dëgjuan se Zoti kishte treguar mëshirë të madhe ndaj saj, u gëzuan me të.
59 Dhe ndodhi që të tetën ditë erdhën për ta rrethprerë djalin, dhe donin t’ia quanin Zakaria, me emrin e atit të tij;
60 por e ëma ndërhyri dhe tha: “Jo, por përkundrazi do të quhet Gjon.”
61 Dhe ata i thanë: “S’ka njeri në fisin tënd që të quhet me këtë emër.”
62 Kështu me shenja e pyetën të atin, si donte që t’i quhej.
63 Ai atëherë kërkoi një tabelë shkrimi dhe shkroi mbi të: “Emri i tij është Gjon.” Dhe të gjithë u mrrekulluan.
64 Në atë çast goja e tij u hap dhe gjuha e tij u zgjidh, dhe fliste duke bekuar Perëndinë.
65 Dhe të gjithë fqinjëve të tyre u hyri druajtja, dhe të gjitha këto gjëra u përhapën nëpër krejt krahinën malore të Judesë.
66 Të gjitha ata që i dëgjuan, i vunë në zemrën e tyre duke thënë: “Vallë kush do të jetë ky fëmijë?.” Dhe dora e Zotit ishte me të.
67 Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë:
68 Bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, sepse e ka vizituar dhe e kreu çlirimin e popullit të vet;
69 dhe na ngriti një shpëtim të pushtetshëm në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,
70 ashtu si ai e kishte deklaruar nëpërmjet gojës së profetëve të tij të shenjtë që nga kohët e lashta, që ne të shpëtojmë
71 prej armiqve tanë dhe prej dorës së gjithë atyre që na urrejnë,
72 për të treguar mëshirë tek etërit tanë e për t’u kujtuar për besëlidhjen e tij të shenjtë,
73 betimin që i bëri Abrahamit, atit tonë,
74 për të na lejuar që, pasi të çlirohemi nga duart e armiqve tanë, të mund t’i shërbejmë pa frikë,
75 në shenjtëri e në drejtësi përpara atij, të gjitha ditët e jetës sonë.
76 Dhe ti, o fëmijë i vogël, do të quhesh profet nga Shumë i Larti, sepse ti do të shkosh përpara fytyrës së Zotit për të përgatitur udhët e tij,
77 për t’i dhënë popullit të tij njohjen e shpëtimit, në faljen e mëkateve të tyre;
78 për hir të thellësisë së mëshirës së Perëndisë sonë, për të cilën agimi nga lart na ka vizituar,
79 për të ndriçuar ata që dergjeshin në errësirë dhe në hijen e vdekjes, për të udhëhequr hapat tona në udhën e paqes.”
80 Ndërkaq fëmija rritej dhe forcohej në frymë: dhe qëndroi në shkretëtirë deri në atë ditë, kur ai duhej t’i zbulohej Izraelit.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
