Luke 1
Complete Jewish Bible
1 Dear Theophilos:
Concerning the matters that have taken place among us, many people have undertaken to draw up accounts 2 based on what was handed down to us by those who from the start were eyewitnesses and proclaimers of the message. 3 Therefore, Your Excellency, since I have carefully investigated all these things from the beginning, it seemed good to me that I too should write you an accurate and ordered narrative, 4 so that you might know how well-founded are the things about which you have been taught.
5 In the days of Herod, King of Y’hudah, there was a cohen named Z’kharyah who belonged to the Aviyah division. His wife was a descendant of Aharon, and her name was Elisheva. 6 Both of them were righteous before God, observing all the mitzvot and ordinances of Adonai blamelessly. 7 But they had no children, because Elisheva was barren; and they were both well along in years.
8 One time, when Z’kharyah was fulfilling his duties as cohen during his division’s period of service before God, 9 he was chosen by lot (according to the custom among the cohanim) to enter the Temple and burn incense. 10 All the people were outside, praying, at the time of the incense burning, 11 when there appeared to him an angel of Adonai standing to the right of the incense altar. 12 Z’kharyah was startled and terrified at the sight. 13 But the angel said to him, “Don’t be afraid, Z’kharyah; because your prayer has been heard. Your wife Elisheva will bear you a son, and you are to name him Yochanan. 14 He will be a joy and a delight to you, and many people will rejoice when he is born, 15 for he will be great in the sight of Adonai. He is never to drink wine or other liquor, and he will be filled with the Ruach HaKodesh even from his mother’s womb. 16 He will turn many of the people of Isra’el to Adonai their God. 17 He will go out ahead of Adonai in the spirit and power of Eliyahu to turn the hearts of fathers to their children[a] and the disobedient to the wisdom of the righteous, to make ready for Adonai a people prepared.”
18 Z’kharyah said to the angel, “How can I be sure of this? For I am an old man; my wife too is well on in years.” 19 “I am Gavri’el,” the angel answered him, “and I stand in the presence of God. I was sent to speak to you, to give you this good news. 20 Now, because you didn’t believe what I said, which will be fulfilled when the time comes, you will be silent, unable to speak until the day these things take place.”
21 Meanwhile, the people were waiting for Z’kharyah; they were surprised at his taking so long in the Temple. 22 But when he came out unable to talk to them, they realized that he had seen a vision in the Temple; speechless, he communicated to them with signs.
23 When his period of his Temple service was over, he returned home. 24 Following this, Elisheva his wife conceived, and she remained five months in seclusion, saying, 25 “Adonai has done this for me; he has shown me favor at this time, so as to remove my public disgrace.”
26 In the sixth month, the angel Gavri’el was sent by God to a city in the Galil called Natzeret, 27 to a virgin engaged to a man named Yosef, of the house of David; the virgin’s name was Miryam. 28 Approaching her, the angel said, “Shalom, favored lady! Adonai is with you!” 29 She was deeply troubled by his words and wondered what kind of greeting this might be. 30 The angel said to her, “Don’t be afraid, Miryam, for you have found favor with God. 31 Look! You will become pregnant, you will give birth to a son, and you are to name him Yeshua. 32 He will be great, he will be called Son of Ha‘Elyon. Adonai, God, will give him the throne of his forefather David; 33 and he will rule the House of Ya‘akov forever — there will be no end to his Kingdom.” 34 “How can this be,” asked Miryam of the angel, “since I am a virgin?” 35 The angel answered her,
“The Ruach HaKodesh will come over you,
the power of Ha‘Elyon will cover you.
Therefore the holy child born to you
will be called the Son of God.
36 “You have a relative, Elisheva, who is an old woman; and everyone says she is barren. But she has conceived a son and is six months pregnant! 37 For with God, nothing is impossible.” 38 Miryam said, “I am the servant of Adonai; may it happen to me as you have said.” Then the angel left her.
39 Without delay, Miryam set out and hurried to the town in the hill country of Y’hudah 40 where Z’kharyah lived, entered his house and greeted Elisheva. 41 When Elisheva heard Miryam’s greeting, the baby in her womb stirred. Elisheva was filled with the Ruach HaKodesh 42 and spoke up in a loud voice,
“How blessed are you among women!
And how blessed is the child in your womb!
43 “But who am I, that the mother of my Lord should come to me? 44 For as soon as the sound of your greeting reached my ears, the baby in my womb leaped for joy! 45 Indeed you are blessed, because you have trusted that the promise Adonai has made to you will be fulfilled.”
46 Then Miryam said,
“My soul magnifies Adonai;
47 and my spirit rejoices in God, my Savior,
48 who has taken notice of his servant-girl
in her humble position.[b]
For — imagine it! — from now on, all generations will call me blessed!
49 “The Mighty One has done great things for me!
Indeed, his name is holy; 50 and in every generation
he has mercy on those who fear him.[c]
51 “He has performed mighty deeds with his arm,
routed the secretly proud,
52 brought down rulers from their thrones,
raised up the humble,
53 filled the hungry with good things,
but sent the rich away empty.
54 “He has taken the part of his servant Isra’el,
mindful of the mercy
55 which he promised to our fathers,
to Avraham and his seed forever.”
56 Miryam stayed with Elisheva for about three months and then returned home.
57 The time arrived for Elisheva to have her baby, and she gave birth to a son. 58 Her neighbors and relatives heard how good Adonai had been to her, and they rejoiced with her.
59 On the eighth day, they came to do the child’s b’rit-milah. They were about to name him Z’kharyah, after his father, 60 when his mother spoke up and said, “No, he is to be called Yochanan.” 61 They said to her, “None of your relatives has that name,” 62 and they made signs to his father to find out what he wanted him called. 63 He motioned for a writing tablet, and to everyone’s surprise he wrote, “His name is Yochanan.” 64 At that moment, his power of speech returned, and his first words were a b’rakhah to God. 65 All their neighbors were awestruck; and throughout the hill country of Y’hudah, people talked about all these things. 66 Everyone who heard of them said to himself, “What is this child going to be?” For clearly the hand of Adonai was with him.
67 His father Z’kharyah was filled with the Ruach HaKodesh and spoke this prophecy:
68 “Praised be Adonai, the God of Isra’el,[d]
because he has visited and made a ransom to liberate his people
69 by raising up for us a mighty Deliverer
who is a descendant of his servant David.
70 It is just as he has spoken
through the mouth of the prophets from the very beginning —
71 that we should be delivered from our enemies
and from the power of all who hate us.
72 “This has happened so that he might show
the mercy promised to our fathers —
that he would remember his holy covenant,
73 the oath he swore before Avraham avinu
74 to grant us that we, freed from our enemies,
would serve him without fear,
75 in holiness and righteousness
before him all our days.
76 You, child, will be called a prophet of Ha‘Elyon;
you will go before the Lord to prepare his way[e]
77 by spreading the knowledge among his people
that deliverance comes by having sins forgiven
78 through our God’s most tender mercy,
which causes the Sunrise to visit us from Heaven,
79 to shine on those in darkness, living in the shadow of death,[f]
and to guide our feet into the paths of peace.”
80 The child grew and became strong in spirit, and he lived in the wilderness until the time came for him to appear in public to Isra’el.
Lukas 1
Het Boek
De geboorte van Johannes de Doper aangekondigd
1 Beste Theofilus, er zijn al verscheidene boeken over het leven van Jezus Christus geschreven. 2 Men is daarbij steeds uitgegaan van wat de eerste leerlingen en andere ooggetuigen hebben verteld. 3 Toch dacht ik dat het nuttig zou zijn alles nog eens nauwkeurig na te gaan en u daarvan een geordend verslag uit te brengen. 4 U zult zien dat het volledig overeenstemt met wat u is geleerd.
5 Mijn verhaal begint bij de Joodse priester Zacharias, die leefde in de tijd dat Herodes koning van Judea was. Hij behoorde tot de priesterafdeling van Abia. Zijn vrouw Elisabeth kwam net als hijzelf uit het priestergeslacht van Aäron. 6 Zacharias en Elisabeth waren goede mensen, die zich stipt aan Gods wetten hielden. 7 Zij hadden geen kinderen, omdat Elisabeth onvruchtbaar was. Op het moment dat dit verhaal begint, waren zij allebei al erg oud.
8 Op een dag had Zacharias dienst in de tempel, omdat zijn afdeling aan de beurt was. 9 Er werd altijd om geloot wie het heiligdom van God zou binnengaan om wierook te branden. Deze keer was het lot op Zacharias gevallen. 10 Terwijl hij in het heiligdom bezig was, stonden op het tempelplein vele mensen te bidden. 11 Plotseling zag Zacharias een engel van de Here staan, rechts van het altaar waarop de wierook werd gebrand. 12 Hij wist niet wat hem overkwam en werd bang. 13 De engel zei: ‘Wees niet bang, Zacharias. Ik ben gekomen om u te vertellen dat God uw gebed heeft verhoord. Uw vrouw Elisabeth zal een zoon krijgen en u moet hem Johannes noemen. 14 Hij zal u en vele andere mensen heel erg blij maken. 15 Uw zoon zal een groot man zijn in de ogen van de Here. Hij mag geen druppel wijn of sterke drank drinken en al voor zijn geboorte zal hij vol zijn van de Heilige Geest. 16 Hij zal vele Joden ervan overtuigen dat zij moeten terugkeren tot de Here, hun God. 17 Hij zal een bijzondere man zijn, een boodschapper met dezelfde geest en kracht als de profeet Elia. Hij zal ouders en kinderen verzoenen en de ongehoorzamen weer op het pad van de rechtvaardigheid brengen. Zo vormt hij een volk dat gereedstaat voor God.’ 18 Zacharias zei tegen de engel: ‘Moet ik dat zomaar geloven? Ik ben immers al oud en mijn vrouw ook!’
19 Toen zei de engel: ‘Ik ben Gabriël en leef heel dicht bij God. Hij heeft mij naar u toegestuurd om u dit te vertellen, maar u wilt mij niet geloven. 20 Daarom zult u vanaf nu niet meer kunnen spreken. Pas als het kind geboren is, zult u weer kunnen spreken. Want wat ik heb gezegd, zal precies op tijd uitkomen.’ 21 Ondertussen stonden de mensen buiten op Zacharias te wachten. Zij vroegen zich af waarom hij zo lang in het heiligdom bleef. 22 Eindelijk kwam hij naar buiten, maar hij zei niets. Hij kon geen woord uitbrengen. Uit zijn gebaren konden zij opmaken dat hij in het heiligdom een engel had gezien. 23 Zacharias bleef in de tempel tot zijn dienst voorbij was en ging toen naar huis terug. 24 Kort daarna werd Elisabeth zwanger. Vijf maanden lang kwam zij niet onder de mensen. 25 ‘Wat is de Here goed voor mij!’ juichte zij. ‘Hij heeft de schande van mij weggenomen dat ik geen kinderen had.’
De geboorte van Jezus aangekondigd
26 Toen Elisabeth in haar zesde maand was, stuurde God de engel Gabriël naar Nazareth, een stad in Galilea. 27 Hij moest bij Maria zijn, een jonge vrouw die verloofd was met een zekere Jozef, die nog van koning David afstamde. 28 Gabriël kwam bij haar binnen en zei: ‘Ik wens u vrede toe! U bent een gelukkige vrouw. De Here zij met u!’ 29 Maria raakte daardoor in de war en werd bang. Zij vroeg zich af wat hij bedoelde. 30 ‘Wees niet bang, Maria,’ zei de engel, ‘want God heeft besloten u heel bijzonder te zegenen. 31 U zult zwanger worden en een zoon krijgen, die u de naam Jezus moet geven. 32 Hij zal een groot man zijn en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd. God, de Here, zal Hem de troon van zijn voorvader David geven. 33 Hij zal voor altijd over het volk Israël regeren en aan zijn regering zal geen einde komen.’
34 ‘Maar hoe kan ik een kind krijgen?’ vroeg Maria. ‘Ik ben nog maagd.’ 35 De engel antwoordde: ‘De Heilige Geest zal over u komen. U zult zwanger worden door de kracht van God. Daarom zal uw Kind heilig zijn en de Zoon van God worden genoemd. 36 Ik heb nog meer nieuws. Het is over uw oude tante Elisabeth. U weet dat zij geen kinderen kon krijgen, maar nu verwacht zij een zoon. Zij is al in haar zesde maand. 37 Voor God is niets onmogelijk. Wat Hij zegt, gebeurt.’
38 ‘Goed,’ zei Maria, ‘de Here mag met mij doen wat Hij wil. Ik hoop dat het zo zal gaan als u mij hebt gezegd.’ Daarop ging de engel weg.
39 Kort daarop reisde Maria zo vlug zij kon naar het bergland van Judea om Elisabeth te bezoeken. 40 Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabeth. 41 Toen Elisabeth de groet van Maria hoorde, begon het kind in haar buik te trappelen. En Elisabeth zelf werd vol van de Heilige Geest. 42 Zij jubelde het uit en zei tegen Maria: ‘Jij bent de meest gezegende vrouw van de hele wereld en jouw kind draagt Gods zegen.
43 Wat een eer dat de moeder van mijn Here bij mij op bezoek komt. 44 Want toen je binnenkwam en ik je stem hoorde, begon het kind in mijn buik te trappelen van blijdschap. 45 Jij hebt geloofd dat God zou doen wat Hij zei. Wat een geluk!’
46 Maria antwoordde: ‘Ik prijs de Here met mijn hele hart! 47 Ik kan mijn blijdschap niet op! 48 God, mijn Redder, heeft aan mij gedacht. En ik ben maar een gewone vrouw. Nu zullen de mensen altijd en overal zeggen dat ik bevoorrecht ben, 49 want de machtige, heilige God heeft grote dingen voor mij gedaan. 50 Hij is altijd goed voor mensen, die ontzag voor Hem hebben. 51 Hij heeft laten zien hoe groot en machtig Hij is. Hij heeft hoogmoedige mensen in verwarring gebracht 52 en vorsten van hun troon gestoten. Maar gewone mensen zijn door Hem op een voetstuk gezet. 53 Hij heeft hongerigen overladen met het goede en rijken met lege handen weggestuurd. 54 Hij heeft zijn knecht Israël geholpen. 55 Hij is zijn belofte niet vergeten, want hij had Abraham en zijn kinderen beloofd altijd goed voor hen te zijn.’
56 Maria bleef ongeveer drie maanden bij Elisabeth. Toen ging zij terug naar huis. 57 De dag kwam dat Elisabeths kind geboren werd en het was een jongen. 58 Natuurlijk kwamen haar buren en familieleden het al gauw te weten. Iedereen was blij omdat de Here zo goed voor haar was geweest. 59 Toen het kind acht dagen oud was, werd naar Joods gebruik zijn voorhuid weggesneden en kreeg hij zijn naam. Ieder die bij deze plechtigheid aanwezig was, dacht dat het kind net als zijn vader Zacharias zou heten. 60 Maar Elisabeth zei: ‘Nee! Hij moet Johannes heten.’ 61 ‘Johannes? Er is toch niemand in de hele familie die zo heet!’ zei men. 62 Ze vroegen de vader wat hij ervan vond. 63 Hij maakte hun duidelijk dat hij iets wilde hebben om op te schrijven. 64 Tot ieders verbazing schreef hij: ‘Zijn naam is Johannes.’ Op hetzelfde moment kon hij weer spreken en begon hij God te prijzen. 65 Dit maakte diepe indruk op de mensen. Overal in het bergland van Judea werd erover gesproken. 66 Ieder die het nieuws hoorde, nam het ter harte en zei: ‘Wat zal er van dat kind worden?’ Want het was duidelijk dat de Here iets bijzonders met hem voorhad. 67 Zacharias werd vol van de Heilige Geest, die hem liet zeggen: 68 ‘Prijs de Here, de God van Israël. Hij heeft zijn volk bezocht en gered. 69 Hij heeft ons een machtige Redder gestuurd uit het geslacht van zijn dienaar David, 70 zoals Hij lang geleden door zijn heilige profeten had beloofd. 71 Hij heeft ons iemand gestuurd die ons zal redden uit de handen van onze vijanden, van allen die ons haten. 72 Hij is goed voor onze voorouders geweest. 73 Hij heeft zijn plechtige belofte aan Abraham niet vergeten. 74 Hij heeft ons het voorrecht gegeven Hem te dienen zonder angst, bevrijd uit de handen van onze vijanden. 75 Wij mogen bij Hem horen en doen wat Hij zegt, heel ons leven lang.
76 En jij, kind, jij zult een profeet van de Allerhoogste God worden genoemd. Jij zult voor de Redder uitgaan om zijn volk voor te bereiden op zijn komst. 77 Jij zult hun vertellen dat zij gered kunnen worden door de vergeving van hun zonden. 78 Want het hart van onze God loopt over van liefde en goedheid. Een hemels licht zal op ons schijnen, 79 zodat de mensen die in het donker en de schaduw van de dood zitten, weer kunnen zien en wij op de weg van de vrede worden gebracht.’
80 De jonge Johannes groeide op en werd sterk gemaakt door de Heilige Geest. Hij hield zich op in dorre streken en bleef daar tot de dag dat hij in het openbaar in Israël optrad.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.