17 Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς ^[a]αὐτοῦ· Ἀνένδεκτόν ἐστιν τοῦ ^[b]τὰ σκάνδαλα μὴ ἐλθεῖν, ^[c]πλὴν οὐαὶ δι’ οὗ ἔρχεται· ² λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ ^[d]λίθος μυλικὸς περίκειται περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ ἔρριπται εἰς τὴν θάλασσαν ἢ ἵνα σκανδαλίσῃ ^[e]τῶν μικρῶν τούτων ἕνα. ³ προσέχετε ἑαυτοῖς. ἐὰν ^[f]ἁμάρτῃ ὁ ἀδελφός σου ἐπιτίμησον αὐτῷ, καὶ ἐὰν μετανοήσῃ ἄφες αὐτῷ· ⁴ καὶ ἐὰν ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ^[g]ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ καὶ ^[h]ἑπτάκις ἐπιστρέψῃ ^[i]πρὸς σὲ λέγων· Μετανοῶ, ἀφήσεις αὐτῷ.

⁵ Καὶ εἶπαν οἱ ἀπόστολοι τῷ κυρίῳ· Πρόσθες ἡμῖν πίστιν. ⁶ εἶπεν δὲ ὁ κύριος· Εἰ ἔχετε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμίνῳ ταύτῃ· Ἐκριζώθητι καὶ φυτεύθητι ἐν τῇ θαλάσσῃ· καὶ ὑπήκουσεν ἂν ὑμῖν.

⁷ Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν δοῦλον ἔχων ἀροτριῶντα ἢ ποιμαίνοντα, ὃς εἰσελθόντι ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἐρεῖ ^[j]αὐτῷ· Εὐθέως παρελθὼν ἀνάπεσε, ⁸ ἀλλ’ οὐχὶ ἐρεῖ αὐτῷ· Ἑτοίμασον τί δειπνήσω καὶ περιζωσάμενος διακόνει μοι ἕως φάγω καὶ πίω, καὶ μετὰ ταῦτα φάγεσαι καὶ πίεσαι σύ; ⁹ μὴ ^[k]ἔχει χάριν τῷ ^[l]δούλῳ ὅτι ἐποίησεν τὰ ^[m]διαταχθέντα; ¹⁰ οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι Δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ^[n]ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν.