Lukas 5
Orthodox Jewish Bible
5 Now it came about that while the multitude was listening to the dvar Hashem and pressing in upon Rebbe Melech HaMoshiach, he had been standing beside Lake Kinneret,
2 And he saw two sirot (boats) having been beside the lake. But the daiyagim (fishermen) had left them and were cleaning the nets.
3 And embarking into one of the sirot which was Shimon’s, Rebbe Melech HaMoshiach asked Shimon to put out from the land a little; and having sat down, from the sirah (boat) to the multitudes Rebbe Melech HaMoshiach was saying shiurim.
4 And when he stopped speaking, Rebbe, Melech HaMoshiach said to Shimon, Put out into the deep (water) and let down your nets for a catch.
5 And in reply, Shimon said, Adoni, throughout the whole lailah we have labored and caught nothing. But on account of your dvar I will let down the nets.
6 And having done this, they enclosed asach (a lot of) dagim, and their nets were being torn.
7 And they signaled for their shuttafim (partners) in the other sirah to come and help them. And they came and they filled both sirot (boats) so much that they began to sink.
8 And having seen this, Shimon Kefa fell down before Rebbe Melech HaMoshiach, saying, Depart from me, Adoni, for an ish choteh (sinful man) am I. [BERESHIS 18:27; IYOV 42:6; YESHAYAH 6:5]
9 For astonishment seized Shimon Kefa and all the ones with him on account of the catch of dagim which they took;
10 And likewise also Yaakov and Yochanan the banim of Zavdai, who were business shuttafim (partners) with Shimon. And Rebbe Melech HaMoshiach said to Shimon, Do not be afraid. From now on you will catch bnei Adam.
11 And having left behind the sirot on the shore, they forsook all, and followed him [as talmidim].
12 And it came about, while he was in one of the shtetlach, hinei, there was an ish metzorah full of leprosy. And having seen Rebbe Melech HaMoshiach, and having fallen on his face, he begged him saying, Adoni, if you are willing, you are able to make me tahor (clean).
13 And having stretched out his hand, Rebbe, Melech HaMoshiach touched him, saying, I am willing. Be made tahor. And, ofen ort (immediately), the leprosy departed from him.
14 And Rebbe, Melech HaMoshiach gave orders to him to tell no one, but go and show yourself to the kohen and make a korban for your tohorah (purification) as Moshe Rabbeinu gave mitzvah; do this for an edut (solemn testimony) to them. [VAYIKRA 14:2-32]
15 But the man was spreading even more the dvar about Rebbe, Melech HaMoshiach, and many multitudes were assembling to listen and to receive refuah (healing) from their machlot (illnesses).
16 But Rebbe, Melech HaMoshiach was withdrawing in hitbodedut (seclusion, aloneness with G-d) into the wilderness places and was davening.
17 And it came about, on one of the yamim when he was teaching Torah, that the Perushim and Sofrim had come from every shtetl of the Galil and Yehudah and Yerushalayim and were sitting by. And the power of Hashem was with Rebbe Melech HaMoshiach to bring refuah (healing).
18 And hinei, anashim were carrying on a mat a man who had been paralyzed, and they were seeking to carry in the paralytic and to place him before Rebbe Melech HaMoshiach.
19 And not having found by what way they might carry him, because of the multitude, and having gone up onto the roof, they let the man down with the mat through the tiles so that he was right in the center in front of Rebbe Melech HaMoshiach.
20 And having seen their emunah, Rebbe Melech HaMoshiach said, Ben Adam, your chatta’im (sins) have received selicha (forgiveness).
21 And the Sofrim began to raise kashes (questions), and also the Perushim, saying, Who is this who is speaking Chillul Hashem gidduf? Who is able to grant selicha to chatta’im but Hashem alone?
22 But he having had daas of their machshavot (thoughts), said to them in reply, Why are you reasoning in your levavot?
23 Which is easier: to say, Your chatta’im have been granted selicha, or to say, Get up and walk?
24 But in order that you may have da’as that the Ben HaAdam [Moshiach, DANIEL 7:13] has samchut on HaAretz to grant selicha to chatta’im, Rebbe Melech HaMoshiach said to the one having been paralyzed, To you I say, Get up, pick up your mat, and go to your bais (house, home).
25 And at once the man arose in front of them, picked up the mat upon which he was lying, and departed to his bais, shouting, Baruch Hashem!
26 And astonishment seized everyone, and they were shouting, Baruch Hashem! And they were filled with yirat Shomayim, saying, Hayom (today) our eyes have beheld niflaot (wonders)!
27 And after these things Rebbe Melech HaMoshiach went out and saw a moches (tax collector) named Levi [Mattityahu] sitting in the tax office, and he said to him, Follow me.
28 And having forsaken all and having got up, Levi was following Rebbe Melech HaMoshiach.
29 And Levi arranged a large seudah in his bais for Rebbe Melech HaMoshiach, and there was a great number of mochesim and others who were with them, reclining at tish.
30 And the Perushim and their Sofrim were murmuring against Rebbe Melech HaMoshiach’s talmidim, saying, Why with the mochesim and choteim are you eating and drinking?
31 And in reply, Rebbe Melech HaMoshiach said to them, It is not the bariim who have need of a rofeh, but the cholim (sick persons);
32 I have not come to call the tzaddikim but choteim (sinners) to teshuva (repentance).
33 But they said to Rebbe, Melech HaMoshiach, Yochanan’s talmidim undergo tzomot (fasts) often and offer tefillos; likewise also the ones of the Perushim; but your talmidim eat and drink.
34 But Rebbe Melech HaMoshiach said to them, You are not able to make the Bnei haChuppah undergo tzomot while the Choson is with them, are you?
35 But yamim will come when the Choson is taken away from them; then, in those yamim, they will undergo tzomot.
36 Now Rebbe, Melech HaMoshiach was telling also a mashal to them: No one tears a piece from a new garment, and sews it as a patch on an old garment. Otherwise, both the new will be torn, and the patch from the new will not match the old.
37 And no one puts yayin chadash (new wine) into old wineskins; otherwise, the new wine will burst the wineskins, it will be spilled, and the wineskins will be destroyed.
38 Rather, yayin chadash must be put into new wineskins.
39 And no one having drunk the old desires the chadash (new), for he says, The alter (old) is besere (better). [T.N. Lukas wrote this book sometime around 63 B.C.E.]
Luke 5
Complete Jewish Bible
5 One day, as Yeshua was standing on the shore of Lake Kinneret, with the people pressing in around him in order to hear the word of God, 2 he noticed two boats pulled up on the beach, left there by the fishermen, who were cleaning their nets. 3 He got into one of the boats, the one belonging to Shim‘on, and asked him to put out a little way from shore. Then he sat down and taught the people from the boat.
4 When he had finished speaking, he said to Shim‘on, “Put out into deep water, and let down your nets for a catch.” 5 Shim‘on answered, “We’ve worked hard all night long, Rabbi, and haven’t caught a thing! But if you say so, I’ll let down the nets.” 6 They did this and took in so many fish that their nets began to tear. 7 So they motioned to their partners in the other boat to come and help them; and they came and filled both boats to the point of sinking. 8 When he saw this, Shim‘on Kefa fell at Yeshua’s knees and said, “Get away from me, sir, because I’m a sinner!” 9 For astonishment had seized him and everyone with him at the catch of fish they had taken, 10 and likewise both Ya‘akov and Yochanan, Shim‘on’s partners. “Don’t be frightened,” Yeshua said to Shim‘on, “from now on you will be catching men — alive!” 11 And as soon as they had beached their boats, they left everything behind and followed him.
12 Once, when Yeshua was in one of the towns, there came a man completely covered with tzara‘at. On seeing Yeshua, he fell on his face and begged him, “Sir, if you are willing, you can make me clean.” 13 Yeshua reached out his hand and touched him, saying, “I am willing! Be cleansed!” Immediately the tzara‘at left him. 14 Then Yeshua warned him not to tell anyone. “Instead, as a testimony to the people, go straight to the cohen and make an offering for your cleansing, as Moshe commanded.” 15 But the news about Yeshua kept spreading all the more, so that huge crowds would gather to listen and be healed of their sicknesses. 16 However, he made a practice of withdrawing to remote places in order to pray.
17 One day when Yeshua was teaching, there were P’rushim and Torah-teachers present who had come from various villages in the Galil and Y’hudah, also from Yerushalayim; and the power of Adonai was with him to heal the sick. 18 Some men came carrying a paralyzed man lying on a bed. They wanted to bring him inside and lay him in front of Yeshua, 19 but they couldn’t find a way to get him in because of the crowd. So they went up onto the roof and lowered him on his mattress through the tiles into the middle of the gathering, right in front of Yeshua. 20 When Yeshua saw their trust, he said, “Friend, your sins are forgiven you.” 21 The Torah-teachers and the P’rushim began thinking, “Who is this fellow that speaks such blasphemies? Who can forgive sin except God?” 22 But Yeshua, knowing what they were thinking, answered, “Why are you turning over such thoughts in your hearts? 23 Which is easier to say? ‘Your sins are forgiven you’? or ‘Get up and walk’? 24 But look! I will prove to you that the Son of Man has authority on earth to forgive sins.” He then said to the paralytic, “I say to you: get up, pick up your mattress and go home!” 25 Immediately, in front of everyone, he stood up, picked up what he had been lying on, and went home praising God. 26 Amazement seized them all, and they made a b’rakhah to God; they were awestruck, saying, “We have seen extraordinary things today.”
27 Later Yeshua went out and saw a tax-collector named Levi sitting in his tax-collection booth; and he said to him, “Follow me!” 28 He got up, left everything and followed him.
29 Levi gave a banquet at his house in Yeshua’s honor, and there was a large group of tax-collectors and others at the table with them. 30 The P’rushim and their Torah-teachers protested indignantly against his talmidim, saying, “Why do you eat and drink with tax-collectors and sinners?” 31 It was Yeshua who answered them: “The ones who need a doctor aren’t the healthy but the sick. 32 I have not come to call the ‘righteous,’ but rather to call sinners to turn to God from their sins.”
33 Next they said to him, “Yochanan’s talmidim are always fasting and davvening, and likewise the talmidim of the P’rushim; but yours go on eating and drinking.” 34 Yeshua said to them, “Can you make wedding guests fast while the bridegroom is still with them? 35 The time will come when the bridegroom will be taken away from them; and when that time comes, they will fast.” 36 Then he gave them an illustration: “No one tears a piece from a new coat and puts it on an old one; if he does, not only will the new one continue to rip, but the piece from the new will not match the old. 37 Also, no one puts new wine into old wineskins; if he does, the new wine will burst the skins and be spilled, and the skins too will be ruined. 38 On the contrary, new wine must be put into freshly prepared wineskins. 39 Besides that, after drinking old wine, people don’t want new; because they say, ‘The old is good enough.’”
Lukas 5
BasisBijbel
Simon vangt heel veel vis
5 Op een keer was Jezus bij het meer van Gennésaret. Een grote groep mensen drong tegen Hem op om het woord van God te horen. 2 Er lagen twee boten aan de kant van het meer. De vissers waren van boord gegaan om hun netten uit te spoelen. 3 Jezus stapte in één van de boten, de boot van Simon. En Hij vroeg Simon om een eindje het meer op te varen, niet te ver bij de kant vandaan. Toen ging hij zitten en gaf de mensen les vanuit de boot.
4 Toen Hij uitgesproken was, zei Hij tegen Simon: "Ga naar diep water en gooi je netten in het water om te vissen." 5 Simon antwoordde: "Meester, we hebben de hele nacht hard gewerkt en niets gevangen. Maar omdat Ú het zegt, zal ik de netten in het water gooien." 6 Toen ze dat hadden gedaan, vingen ze zoveel vis dat de netten bijna scheurden. 7 Ze wenkten hun vrienden in de andere boot dat ze moesten komen helpen. Samen vulden ze de twee boten met vis. De boten zaten zó vol, dat ze bijna zonken. 8 Toen Simon Petrus dat zag, liet hij zich voor Jezus op zijn knieën vallen en zei: "Ga weg van mij, Heer, want ik ben een slecht mens." 9 Want hij en de andere mannen waren geschokt dat ze zóveel vis hadden gevangen. 10 Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, waren daar ook. En ook zij waren diep geschokt. Jezus zei tegen Simon: "Je hoeft niet bang te zijn. Vanaf vandaag zul je mensen vangen." 11 Ze trokken de boten op de kant, lieten alles achter en volgden Jezus.
Jezus geneest een man met een besmettelijke huidziekte
12 Op een keer, toen Jezus in één van de steden was, kwam er een zieke man naar Hem toe. De huid van zijn hele lichaam was ziek.[a] Toen hij Jezus zag, liet hij zich voor Hem op zijn knieën vallen. Hij smeekte Jezus: "Heer, als U het wil, kunt U mij gezond maken!" 13 Jezus stak zijn hand uit, raakte hem aan[b] en zei: "Ik wil het. Wees gezond." Onmiddellijk werd zijn huid gezond. 14 Jezus zei streng tegen de man dat hij het aan niemand mocht vertellen. Verder zei Hij: "Ga naar de priester. Laat hem zien dat je weer gezond bent. Breng dan het offer voor je genezing zoals dat moet volgens de wet van Mozes.[c] Dat zal voor de mensen het bewijs zijn dat je genezen bent."
15 Er werd steeds meer over Hem gepraat. Daardoor kwamen er grote groepen mensen naar Hem toe. Ze dromden om Hem heen om naar Hem te luisteren en om door Hem genezen te worden. 16 Maar Hij vertrok naar een eenzame plaats, om te bidden.
Jezus geneest een verlamde man
17 Op een keer was Jezus weer aan het lesgeven. Er waren ook Farizeeërs en wetgeleerden[d] naar Hem komen luisteren. Zij waren uit alle dorpen van Galilea en Judea en uit Jeruzalem naar Hem toe gekomen. En de kracht van God was er, zodat Hij mensen kon genezen. 18 Er kwamen een paar mannen met een verlamde vriend op een matras. Ze probeerden hem naar binnen te dragen, want ze wilden hem bij Jezus brengen. 19 Maar dat lukte niet doordat er te veel mensen waren. Daarom klommen ze met hem het dak op. Ze haalden een paar tegels weg om een gat te maken en lieten hem op de matras door het dak zakken. Hij kwam midden in de kamer vlak bij Jezus neer. 20 Jezus zag hun geloof en zei tegen de man: "Ik vergeef je al je ongehoorzaamheid aan God." 21 De wetgeleerden en Farizeeërs zeiden tegen elkaar: "Wie denkt Hij wel dat Hij is? Alleen God kan iemand vergeven dat hij ongehoorzaam aan Hem is geweest! Hij beledigt God!" 22 Maar Jezus wist wat ze dachten. Daarom zei Hij: "Waarom vragen jullie je af of Ik dit wel mag zeggen? 23 Wat is gemakkelijker om te zeggen: 'Ik vergeef je al je ongehoorzaamheid aan God,' of: 'Sta op en loop'? 24 Maar Ik wil dat jullie weten dat de Mensenzoon hier op de aarde de macht heeft om de mensen te vergeven dat ze ongehoorzaam aan God zijn geweest." En Hij zei tegen de verlamde man: "Daarom zeg Ik je: sta op, pak je matras op en ga naar huis." 25 Iedereen zag hoe de man onmiddellijk opstond en de matras oppakte waarop hij had gelegen. Hij ging naar huis, terwijl hij God luid prees. 26 De mensen waren geschokt. En ze prezen God en zeiden vol ontzag: "Ongelooflijk, wat we vandaag hebben gezien!"
Daarna vertrok Jezus daar.
Jezus roept Levi
27 Toen zag Jezus een belasting-ontvanger, Levi (= Matteüs), in zijn kantoortje zitten. Jezus zei tegen hem: "Volg Mij." 28 De man stond op, liet alles achter, en volgde Hem.
29 Levi liet in zijn huis een grote feestmaaltijd voor Jezus klaarmaken. Heel veel andere belasting-ontvangers en andere mensen deden aan de maaltijd mee. 30 De Farizeeërs en wetgeleerden mopperden tegen Jezus' leerlingen: "Waarom eten en drinken jullie met belasting-ontvangers en andere slechte mensen?"[e] 31 Jezus antwoordde: "Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieke mensen wél. 32 Ik ben niet gekomen om goede mensen te roepen, maar om slechte mensen te zeggen dat ze moeten gaan leven zoals God het wil."
Oude gewoonten en nieuwe dingen
33 Toen zeiden de Farizeeërs en wetgeleerden tegen Jezus: "De leerlingen van Johannes slaan op bepaalde dagen het eten over[f] en zeggen hun gebeden op. De leerlingen van de Farizeeërs doen dat ook. Maar úw leerlingen eten en drinken altijd." 34 Jezus zei tegen hen: "Hoe kunnen de gasten op een bruiloft niets eten? Ze zijn gekomen om met de bruidegom feest te vieren. Zolang de bruidegom bij hen is, eten ze mee van de feestmaaltijd. 35 Maar er zal een tijd komen dat de Bruidegom niet meer bij hen is. Dán zullen ze niets eten."
36 Hij vertelde hun een voorbeeld om het uit te leggen: "Niemand scheurt een lap van een nieuw kledingstuk af om er een oud kledingstuk mee te repareren. Want dan maakt hij het nieuwe kledingstuk kapot. En de lap van het nieuwe zal ook niet passen bij het oude. 37 En niemand doet nieuwe wijn in oude wijnzakken. Want de wijnzakken zullen barsten door het gisten van de wijn. Dan loopt de wijn weg en de wijnzakken zijn kapot. 38 Maar nieuwe wijn moet je in nieuwe wijnzakken doen. Dan blijft de wijn bewaard en de zakken blijven heel. 39 Maar niemand die oude wijn heeft gedronken, wil jonge wijn. Want hij zegt: 'De oude wijn is beter.' "
Footnotes
- Lukas 5:12 De bijbel heeft het over 'melaatsheid'. Tegenwoordig wordt het 'lepra' genoemd.
- Lukas 5:13 Mensen met deze ziekte mochten niet worden aangeraakt! Ze waren 'onrein'. Lees Leviticus 13:45 en 46.
- Lukas 5:14 De priester bepaalde of iemand inderdaad de besmettelijke huidziekte had, of dat het iets anders was. Ook iemand die dacht dat hij genezen was, moest dat door de priester laten beoordelen. Lees Leviticus 13.
- Lukas 5:17 De Farizeeërs waren mensen die probeerden om zich zo precies mogelijk aan de wet van God te houden. Ze hadden een heel uitgebreid systeem van regels opgebouwd over hoe de wet van God in het dagelijks leven toegepast zou moeten worden. Ze waren zelfs nog preciezer dan nodig was, want ze hielden zich ook aan de strengere regels die alleen voor de priesters golden. Ze vonden zichzelf veel beter dan het 'gewone volk' dat zich minder met de wet bezighield. Ze hielden zich daarvan op een afstand, omdat ze vonden dat ze 'onrein' werden van die mensen. De wetgeleerden bestudeerden de wet van God en leerden die aan de mensen.
- Lukas 5:30 Belastingontvangers hoorden bij de 'slechte mensen' en werden door de Joden gehaat. Want het waren Joden die voor de Romeinen belasting ophaalden. Ze werkten dus voor de vijand. Maar ook werden ze gehaat omdat ze over het algemeen veel meer belasting vroegen dan waar ze recht op hadden. Daar werden ze zelf rijk van. Lees Lukas 3:12 en 13 en Lukas 19:1-10.
- Lukas 5:33 Dat werd gedaan als teken van verdriet, of als teken van spijt over de verkeerde dingen die ze gedaan hadden.
Lukas 5
Het Boek
Jezus geneest zieken
5 Op een dag was Hij bij het meer van Galilea. De mensen drongen van alle kanten tegen Hem op, want zij wilden horen wat Hij over God zou vertellen. 2 Hij zag twee boten liggen die half uit het water waren getrokken. De vissers stonden iets verderop hun netten schoon te spoelen. 3 Jezus stapte in de boot van Simon en vroeg of hij Hem een stukje van de oever wilde afduwen. Daarna ging Hij zitten om de mensen meer over God te vertellen. 4 Toen Hij was uitgesproken, zei Hij tegen Simon: ‘Vaar het meer eens op naar diep water en gooi daar jullie netten uit.’ 5 ‘Maar Meester,’ antwoordde Simon, ‘wij zijn de hele nacht aan het vissen geweest en hebben niets gevangen! Maar omdat U het zegt, zal ik het nog eens proberen.’ 6 Zij deden wat Jezus had gezegd en vingen zoveel vis dat hun netten begonnen te scheuren. 7 Zij wenkten de mannen in de andere boot om hen te komen helpen. Even later was in beide boten zoveel vis dat die bijna zonken. 8 Simon Petrus was hiervan zo onder de indruk dat hij voor Jezus op de knieën viel en zei: ‘Ga maar van mij weg, Here. Ik ben veel te slecht om bij U in de buurt te zijn.’ 9 De andere mannen konden het ook bijna niet geloven dat zij zoveel vis hadden gevangen. 10 Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten, wisten niet wat ze zagen. Jezus zei tegen Simon: ‘Wees niet bang meer. Van nu af aan zul je een visser van mensen worden.’ 11 De mannen trokken hun boten op de wal, lieten alles voor wat het was en gingen met Jezus mee.
12 In een van de stadjes waar zij kwamen, viel hun oog op een man die helemaal melaats was. Toen de man Jezus zag aankomen, viel hij voor Hem neer met zijn gezicht in het stof. ‘Here,’ smeekte hij, ‘als U wilt, kunt U mij genezen.’ 13 Jezus stak zijn hand uit, raakte de man aan en zei: ‘Natuurlijk wil Ik dat. Wees genezen van deze ziekte.’ En de melaatsheid verdween onmiddellijk. 14 Jezus zei dat hij er met niemand over mocht praten. ‘Ga naar de priester en laat u onderzoeken. Doe wat in de wet van Mozes staat en breng het offer voor de genezing van melaatsheid. Dan zal niemand kunnen ontkennen dat u genezen bent.’ 15 Toch wist iedereen binnen de kortste tijd wat voor kracht er van Jezus uitging. Van alle kanten stroomden de mensen toe om te luisteren naar wat Hij zei en om genezen te worden. 16 Maar Hij trok Zich terug. Hij wilde ergens alleen zijn om te bidden.
17 Toen Jezus op een dag de mensen weer over God vertelde, zaten er ook Farizeeën en bijbelgeleerden te luisteren. Het leek wel of zij overal vandaan kwamen. Uit Galilea, Judea en uit Jeruzalem. Jezus was vol van Gods genezende kracht. 18 Er kwamen enkele mannen met een verlamde op een draagbed. 19 Zij probeerden hem het huis binnen te dragen tot vlakbij Jezus. Maar er stonden zoveel mensen dat het niet lukte. Daarom gingen zij het platte dak op en haalden daar enkele tegels weg. Vervolgens lieten zij de man op zijn draagbed door het gat zakken tot vlak voor de voeten van Jezus. 20 Toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tegen de verlamde man: ‘Vriend, uw zonden zijn vergeven.’ 21 ‘Wat denkt die man wel?’ mopperden de Farizeeën en bijbelgeleerden. ‘Hij beledigt God! Wie kan zonden vergeven dan God alleen?’ 22 Jezus wist wel wat in hen omging en vroeg: ‘Wat gaat er in uw hart om? 23 Wat is makkelijker? Te zeggen: “Uw zonden zijn u vergeven,” of: “Sta op en loop”? 24 Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon macht heeft om zonden te vergeven.’ Hij zei tegen de verlamde: ‘Sta op, neem uw bed en ga naar huis.’ 25 Op hetzelfde moment, terwijl iedereen met grote ogen toekeek, stond de man op. Hij nam zijn bed onder de arm en liep naar huis. Hij juichte van blijdschap en prees God voor dit wonder. 26 De omstanders wisten niet wat ze zagen. Ook zij prezen God en zeiden vol ontzag: ‘We hebben vandaag ongelooflijke dingen gezien.’
27 Kort daarna reisde Jezus verder. Onderweg zag Hij Levi, een tolontvanger, voor zijn tolhuis zitten. 28 Jezus zei tegen hem: ‘Kom, ga met Mij mee.’ Levi stond op, liet alles achter en ging met Hem mee. 29 Enige tijd later organiseerde Levi een grote feestmaaltijd ter ere van Jezus. Onder de genodigden waren ook veel tolontvangers. 30 De Farizeeën en bijbelgeleerden zeiden tegen Jezusʼ leerlingen: ‘Onbegrijpelijk dat u met zulk soort mensen aan tafel gaat.’
31 Toen nam Jezus het woord: ‘Weet u wie een dokter nodig hebben? Zieke mensen, maar gezonde niet. 32 Ik ben gekomen om zondaars uit te nodigen een nieuw leven te beginnen, niet degenen die Gods wil al doen.’
33 Zij hadden er ook kritiek op dat Jezusʼ leerlingen gewoon aten en dronken in plaats van te vasten en te bidden. ‘Wat een verschil met de leerlingen van Johannes de Doper en die van ons!’ zeiden zij. 34 Jezus vroeg: ‘Wilt u dat de bruiloftsgasten vasten, terwijl de bruidegom nog bij hen is? 35 Maar er komt een dag dat de bruidegom gedood zal worden. Dan zullen ze niet willen eten.’ 36 Om duidelijk te maken wat Hij precies bedoelde, gaf Hij hun dit voorbeeld: ‘Men knipt toch niet een stuk uit een nieuwe jas om er een oude mee te verstellen? Dat zou zonde zijn van die nieuwe jas. En de oude jas zou er toch niet mee gemaakt kunnen worden, omdat de nieuwe stof zou gaan krimpen. Zowel de oude jas als de nieuwe lap zouden scheuren. 37 Men doet ook geen jonge wijn in oude leren zakken. Want door het gisten van de jonge wijn zou het oude, stugge leer gaan scheuren. 38 Zowel de oude zakken als de jonge wijn zouden verloren gaan. Nee, jonge wijn hoort in nieuwe zakken. 39 Als iemand van de oude wijn heeft gedronken, wil hij de nieuwe niet eens proeven. Hij vindt de oude goed genoeg.’
Copyright © 2002, 2003, 2008, 2010, 2011 by Artists for Israel International
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.