Lukas 23-24

BasisBijbel

Jezus bij Pilatus

23 Ze stonden allemaal op en brachten Jezus naar de Romeinse bestuurder van Judea: Pilatus.^{[a] 2} Daar begonnen ze Hem te beschuldigen: "We hebben ontdekt dat deze man ons volk op verkeerde ideeën brengt. Want Hij verbiedt de mensen om aan de Romeinse keizer belasting te betalen. En Hij zegt van Zichzelf dat Hij de Messias is, de beloofde koning. ³ Pilatus vroeg Hem: "Ben Jij de koning van de Joden?"^[b] Jezus antwoordde hem: "U zegt het." ⁴ Pilatus zei tegen de leiders van de priesters en de grote groep mensen: "Deze man is nergens schuldig aan." ⁵ Maar de mensen hielden vol en zeiden: "Hij maakt het volk in heel Judea opstandig tegen de keizer met wat Hij de mensen leert. Dat doet Hij al vanaf het begin, van Galilea tot hier toe." ⁶ Toen Pilatus dat hoorde, vroeg hij of Jezus een Galileeër was. ⁷ Toen hij begreep dat Hij uit het gebied kwam waar Herodes koning over was,^[c] stuurde hij Jezus naar Herodes. Want Herodes was op dat moment ook in Jeruzalem.

Jezus bij koning Herodes

⁸ Herodes was blij toen hij Jezus zag. Want hij had al heel lang gehoopt Hem een keer te kunnen zien, omdat hij veel over Hem had gehoord. Hij hoopte Jezus een keer een wonder te zien doen. ⁹ Hij stelde Jezus een heleboel vragen, maar Jezus antwoordde hem niets. ¹⁰ En de leiders van de priesters en de wetgeleerden stonden Hem heftig van allerlei dingen te beschuldigen. ¹¹ Herodes en zijn soldaten maakten Hem belachelijk. Ze deden Hem een prachtige mantel om en stuurden Hem zo naar Pilatus terug. ¹² Vanaf die dag waren Herodes en Pilatus vrienden. Vóór die tijd waren ze vijanden van elkaar geweest.

Jezus terug bij Pilatus

¹³ Toen riep Pilatus de leiders van de priesters en de leiders en het volk bij zich en zei: ¹⁴ "Jullie hebben deze Man bij mij gebracht. Jullie beschuldigen Hem ervan dat Hij het volk opstandig maakt tegen de keizer. Jullie waren erbij toen ik Hem ondervroeg. Maar ik heb niets ontdekt van de dingen waarvan jullie Hem beschuldigen. ¹⁵ En Herodes ook niet, want hij heeft Hem naar ons terug gestuurd. Hij heeft niets gedaan waarop de doodstraf staat. ¹⁶ Ik zal Hem dus zweepslagen laten geven en Hem dan vrijlaten." ¹⁷ Want hij was verplicht op het feest iemand vrij te laten. ¹⁸ Maar ze schreeuwden als één man: "Weg met Hem! Laat Barabbas vrij!" ¹⁹ Barabbas was gevangen genomen bij een rel in de stad. Want tijdens die rel had hij iemand gedood. ²⁰ Maar Pilatus riep luid tegen hen, omdat hij Jezus wilde vrijlaten. ²¹ Maar ze riepen terug: "Aan het kruis met Hem! Aan het kruis met Hem!" ²² Hij zei voor de derde keer tegen hen: "Maar wat heeft Hij dan voor kwaad gedaan? Ik heb niets gevonden waarvoor Hij de doodstraf moet krijgen. Ik zal Hem dus zweepslagen laten geven en Hem dan vrijlaten!" ²³ Maar ze eisten luid schreeuwend dat Hij gekruisigd zou worden. Ze schreeuwden harder en harder. ²⁴ Toen besloot Pilatus te doen wat ze eisten. ²⁵ Hij liet de man vrij die vanwege de rel en de moord in de gevangenis zat. Maar met Jezus mochten ze doen wat ze wilden.

Jezus aan het kruis

²⁶ Toen ze Jezus meenamen, grepen ze een man die net van zijn land kwam. Dat was Simon uit Cyrene. Ze legden het kruis op zijn rug en dwongen hem om het achter Jezus aan te dragen. ²⁷ Een grote groep mensen volgde Hem. Ook veel vrouwen volgden. Huilend en handenwringend van verdriet over Hem liepen ze mee. ²⁸ Jezus draaide Zich naar hen om en zei: "Vrouwen van Jeruzalem, huil niet om Míj, maar om jullie zelf en om jullie kinderen. ²⁹ Want er komt een tijd dat de mensen zullen zeggen: 'Het is heerlijk voor je als je nooit kinderen hebt gekregen.' ³⁰ Want de mensen zullen tegen de bergen zeggen: 'Val op ons!' En tegen de heuvels: 'Bedek ons!' ³¹ Want als de mensen deze dingen doen met de levende tak, wat zal er dan met de dorre takken gebeuren?"

³² Er werden ook nog twee misdadigers meegenomen. Ze zouden tegelijk met Jezus ter dood gebracht worden.

³³ Ze kwamen bij de plek die 'Schedelplaats' werd genoemd. Daar kruisigden ze Jezus. Ook de twee misdadigers werden gekruisigd. De één links en de ander rechts van Hem. ³⁴ Jezus zei: "Vader, vergeef het hun. Want ze weten niet wat ze doen!" En de soldaten dobbelden erom hoe ze zijn kleren zouden verdelen.

³⁵ De mensen stonden toe te kijken. Ook de leiders stonden daar. Ze maakten Jezus belachelijk en zeiden: "Andere mensen heeft Hij gered. Laat Hij dan nu Zichzelf redden, als Hij de Messias van God is, de Man die door God is uitgekozen!" ³⁶ Ook de soldaten kwamen Hem belachelijk maken. Ze brachten Hem zure wijn en zeiden: ³⁷ "Als Jij de koning van de Joden bent, red Jezelf dan!" ³⁸ Boven zijn hoofd hing een bord waarop stond: 'Dit is de koning van de Joden.' Het stond er in het Grieks, het Romeins en het Hebreeuws.

³⁹ Eén van de gekruisigde misdadigers schold Jezus ook uit. Hij zei: "Jij bent toch de Messias? Red dan Jezelf én ons!" ⁴⁰ Maar de andere zei tegen hem: "Ben jij zelfs niet bang voor God nu je dezelfde straf krijgt als Hij? ⁴¹ Het is rechtvaardig dat wíj deze straf krijgen. Het is onze straf voor wat we hebben gedaan. Maar Híj heeft helemaal geen kwaad gedaan." ⁴² En hij zei tegen Jezus: "Jezus, denk aan mij als U in uw Koninkrijk komt." ⁴³ Jezus zei tegen hem: "Ik zeg je dat je vandaag nog met Mij in het paradijs zal zijn."

⁴⁴ Het was ongeveer twaalf uur 's middags. Toen werd het in het hele land donker, tot drie uur 's middags. ⁴⁵ Want er kwam een zonsverduistering. En het gordijn in de tempel scheurde doormidden.^{[d] 46} En Jezus riep luid: "Vader, Ik vertrouw mijn geest aan U toe." Toen Hij dat had gezegd, stierf Hij. ⁴⁷ De Romeinse hoofdman zag wat er gebeurde. Hij prees God en zei: "Inderdaad, deze Man was onschuldig!"

⁴⁸ De grote groepen mensen die waren komen kijken, gingen naar huis terug toen alles voorbij was. Ze wrongen hun handen van verdriet. ⁴⁹ Al zijn kennissen stonden op een afstand. Ook de vrouwen die Hem vanaf Galilea waren gevolgd, stonden daar te kijken en zagen alles wat er gebeurde.

Jezus' begrafenis

⁵⁰ Er was een man uit Arimatea die Jozef heette. Hij was een goed mens die leefde zoals God het wil. Hij hoorde bij de Vergadering. ⁵¹ Hij was het niet eens met wat de Vergadering had gedaan. Hijzelf keek uit naar het Koninkrijk van God. ⁵² Hij ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. ⁵³ Hij haalde het lichaam van het kruis. Daarna wikkelde hij het in linnen doeken en legde Hem in een rotsgraf waarin nog nooit een dode was gelegd. ⁵⁴ Het was de dag van de voorbereiding^[e] en de heilige rustdag begon bijna. ⁵⁵ De vrouwen die met Hem uit Galilea waren gekomen, volgden hem. Ze zagen hoe Hij in het graf werd gelegd. ⁵⁶ Toen ze thuisgekomen waren, maakten ze zalf-olie klaar van mirre en specerijen om later zijn lichaam mee te zalven. En op de heilige rustdag rustten zij, zoals dat moet van de wet van Mozes.

Het lege graf

24 En op de eerste dag van de week^[f] gingen ze al vroeg in de morgen naar het graf. Ze namen de zalf-olie mee die ze hadden klaargemaakt. Er gingen nog een paar vrouwen mee. ² Toen ze bij het graf kwamen, zagen ze dat de steen die voor het graf had gelegen, was weggerold. ³ Toen ze het graf in gingen, zagen ze dat het lichaam van de Heer Jezus er niet in lag. ⁴ Ze wisten niet wat ze ervan moesten denken. Op dat moment stonden er opeens twee mannen in stralend witte kleren bij hen. ⁵ Ze schrokken hevig en durfden niet te kijken. Toen zeiden de mannen tegen hen: "Waarom zoeken jullie Hem bij de doden? Hij leeft! ⁶ Hij is hier niet. Hij is uit de dood opgestaan. Denk aan wat Hij tegen jullie heeft gezegd toen Hij nog in Galilea was. ⁷ Toen heeft Hij gezegd dat de Mensenzoon door slechte mensen gevangen genomen en gekruisigd zou worden. Maar ook dat Hij op de derde dag weer uit de dood zou opstaan."

⁸ Toen herinnerden ze zich die woorden weer. ⁹ Ze gingen weg van het graf en vertelden alles wat er was gebeurd aan de elf leerlingen en aan alle anderen. ¹⁰ Die vrouwen waren Maria Magdalena, Johanna, en Maria (de moeder) van Jakobus en nog een paar vrouwen. En ze vertelden het aan de elf leerlingen. ¹¹ Maar die vonden het allemaal onzin en geloofden hen niet. ¹² Maar Petrus stond op en liep snel naar het graf. Toen hij zich bukte om naar binnen te kijken, zag hij alleen de linnen doeken liggen. Hij ging weer weg en vroeg zich heel verbaasd af wat er gebeurd zou kunnen zijn.

Jezus ontmoet twee van zijn leerlingen

¹³ Twee van de leerlingen gingen juist op die dag naar het dorp Emmaüs. Dat ligt op 60 stadiën (18 km) van Jeruzalem. ¹⁴ Onderweg spraken ze met elkaar over alles wat er was gebeurd. ¹⁵ Terwijl ze daar zo over liepen te praten, kwam Jezus Zelf bij hen. Hij liep met hen mee. ¹⁶ Maar het was net alsof er iets met hun ogen was, want ze herkenden Hem niet. ¹⁷ Hij vroeg hun: "Waar hebben jullie het over? En waarom kijken jullie zo verdrietig?" ¹⁸ Eén van hen, Kleopas, antwoordde: "Bent U dan de enige in Jeruzalem die niet weet wat daar de afgelopen dagen is gebeurd?" ¹⁹ Hij vroeg: "Wat dan?" Ze zeiden: "Nou, wat er is gebeurd met Jezus uit Nazaret. Hij was een profeet. Hij deed en zei machtige dingen voor God en alle mensen. ²⁰ De leiders van onze priesters en de leiders van ons volk hebben Hem gevangen genomen, de doodstraf gegeven en gekruisigd. ²¹ Maar wíj hoopten dat Hij het zou zijn die Israël zou redden. Het is nu al weer drie dagen geleden dat dit allemaal is gebeurd. ²² Maar nu hebben bovendien een paar vrouwen uit onze groep ons laten schrikken. Ze waren vanmorgen vroeg naar het graf gegaan. ²³ Maar ze hebben zijn lichaam daar niet gezien. Toen kwamen ze ons ook nog vertellen dat ze engelen hadden gezien. Die engelen hadden gezegd dat Hij leeft. ²⁴ En een paar van ons zijn naar het graf gegaan en zagen dat het waar was wat de vrouwen hadden verteld. Maar Hém hebben ze niet gezien."

²⁵ Toen zei Hij tegen hen: "Wat hebben jullie toch een onverstandig hart en wat begrijpen jullie het toch langzaam. Want jullie geloven niet wat de profeten allemaal hebben gezegd! ²⁶ De Messias móest dit allemaal lijden om zijn hemelse macht en majesteit te verkrijgen." ²⁷ En Hij legde hun uit wat er in de Boeken allemaal over Hem geschreven staat. Hij begon bij Mozes en alle profeten.

²⁸ Ze kwamen bij het dorp waarheen ze op weg waren. Hij deed alsof Hij verder wilde gaan. ²⁹ Maar ze drongen bij Hem aan: "Blijf bij ons, want het wordt al avond. De dag is bijna om." Hij ging met hen mee naar binnen en bleef bij hen. ³⁰ Toen Hij met hen aan tafel zat, nam Hij het brood, zegende het, brak het in stukken en deelde het aan hen uit. ³¹ Toen was het alsof hun ogen open gingen en ze herkenden Hem. Op dat moment verdween Hij zomaar. ³² En ze zeiden tegen elkaar: "Het was ook net alsof ons hart in brand stond toen Hij onderweg met ons praatte en ons uitlegde wat er in de Boeken staat!" ³³ Ze stonden op en gingen onmiddellijk terug naar Jeruzalem.

Jezus ontmoet de andere leerlingen

Ze gingen naar de elf leerlingen en de mensen die bij hen waren. ³⁴ Die zeiden tegen de twee: "De Heer Jezus is echt opgestaan! Simon heeft Hem gezien!" ³⁵ Toen vertelden de twee mannen wat er onderweg was gebeurd, en dat ze Hem hadden herkend toen Hij het brood in stukken brak.

³⁶ Terwijl ze hierover zaten te praten, stond Jezus Zelf opeens bij hen. Hij zei: "Ik wens jullie vrede toe!" ³⁷ Ze schrokken vreselijk en dachten dat ze een geest zagen. ³⁸ Maar Hij zei: "Waarom schrikken jullie zo? Waarom denken jullie dat? ³⁹ Kijk naar mijn handen en voeten. Dan kunnen jullie zien dat IK het Zelf BEN.^[g] Voel maar. Een geest heeft geen vlees en botten, maar Ik wel." ⁴⁰ En Hij liet hun zijn handen en voeten zien. ⁴¹ Ze waren zó verbaasd en blij, dat ze het haast niet konden geloven. Daarom zei Hij tegen hen: "Hebben jullie hier iets te eten?" ⁴² Ze gaven Hem een stuk gebakken vis en wat honing. ⁴³ Hij pakte het aan en ze zagen hoe Hij het op at. ⁴⁴ Hij zei tegen hen: "Dit is wat Ik tegen jullie heb gezegd toen Ik nog bij jullie was. Alles wat er over Mij is opgeschreven in de Boeken van Mozes en van de profeten en in de Psalmen, moest gebeuren." ⁴⁵ Toen zorgde Hij ervoor dat ze eindelijk de Boeken begrepen.

Jezus' opdracht aan zijn leerlingen

⁴⁶ En Jezus zei tegen hen: "Het staat ook in de Boeken dat de Messias moest lijden. En dat Hij op de derde dag moest opstaan uit de dood. ⁴⁷ Er staat ook dat namens Hem aan alle volken verteld moet worden dat ze moeten gaan leven zoals God het wil. En dat de mensen vergeving kunnen krijgen voor hun ongehoorzaamheid aan God. Jullie moeten beginnen in Jeruzalem. ⁴⁸ Vertel alles wat jullie gezien en gehoord hebben. ⁴⁹ En Ik zal jullie geven wat de Vader heeft beloofd. Maar jullie moeten in de stad blijven, totdat jullie kracht uit de hemel hebben gekregen."^[h]

⁵⁰ Hij nam hen mee naar buiten tot bij Betanië. ⁵¹ Hij hief zijn handen op en zegende hen. En terwijl Hij hen zegende, ging Hij bij hen vandaan, naar de hemel. ⁵² Ze aanbaden Hem en helemaal blij gingen ze naar Jeruzalem terug. ⁵³ En ze waren aldoor in de tempel God aan het prijzen.