Add parallel Print Page Options

At tinipon niya ang labingdalawa, at binigyan sila ng kapangyarihan at kapamahalaan sa lahat ng mga demonio, at upang magpagaling ng mga sakit.

At sila'y sinugo niya upang ipangaral ang kaharian ng Dios, at magpagaling ng mga may sakit.

At sinabi niya sa kanila, Huwag kayong mangagdala ng anoman sa inyong paglalakad, kahit tungkod, kahit supot ng ulam, kahit tinapay, kahit salapi; at kahit magkaroon ng dalawang tunika.

At sa anomang bahay na inyong pasukin, doon kayo mangatira, at buhat doo'y magsialis kayo.

At ang lahat na di magsitanggap sa inyo sa bayang yaon, ay ipagpag ninyo ang alabok sa inyong mga paa, na pinaka patotoo laban sa kanila.

At sila'y nagsialis, at nagsiparoon sa lahat ng mga nayon, na ipinangangaral ang evangelio, at nagpapagaling saa't saan man.

Nabalitaan nga ni Herodes na tetrarka ang lahat na ginawa; at siya'y totoong natitilihan, sapagka't sinasabi ng ilan, na si Juan ay muling ibinangon sa mga patay;

At ng ilan, na si Elias ay lumitaw; at ng mga iba, na isa sa mga datihang propeta ay muling ibinangon.

At sinabi ni Herodes, Pinugutan ko ng ulo si Juan: datapuwa't sino nga ito, na tungkol sa kaniya'y nababalitaan ko ang gayong bagay? At pinagsisikapan niyang siya'y makita.

10 At nang magsibalik ang mga apostol, ay isinaysay nila sa kaniya kung anong mga bagay ang kanilang ginawa. At sila'y isinama niya, at lumigpit na bukod sa isang bayan na tinatawag na Betsaida.

11 Datapuwa't nang maalaman ng mga karamihan ay nagsisunod sa kaniya: at sila'y tinanggap niyang may galak at sinasalita sa kanila ang tungkol sa kaharian ng Dios, at pinagagaling niya ang nangagkakailangang gamutin.

12 At nagpasimulang kumiling ang araw; at nagsilapit ang labingdalawa, at nangagsabi sa kaniya, Paalisin mo ang karamihan, upang sila'y magsiparoon sa mga nayon at sa mga lupaing nasa palibotlibot, at mangakapanuluyan, at mangakakuha ng pagkain: sapagka't tayo'y nangarito sa isang ilang na dako.

13 Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Bigyan ninyo sila ng makakain. At sinabi nila, Wala tayo kundi limang tinapay at dalawang isda; malibang kami'y magsiyaon at ibili ng pagkain ang lahat ng mga taong ito.

14 Sapagka't sila'y may limang libong lalake. At sinabi niya sa kaniyang mga alagad, Paupuin ninyo sila ng pulupulutong, na may tiglilimangpu bawa't isa.

15 At gayon ang ginawa nila, at pinaupo silang lahat.

16 At kinuha niya ang limang tinapay at ang dalawang isda, at pagtingala sa langit, ay kaniyang pinagpala, at pinagputolputol; at ibinigay sa mga alagad upang ihain sa harap ng karamihan.

17 At sila'y nagsikain, at nangabusog ang lahat: at ang lumabis sa kanila na mga pinagputolputol ay pinulot na labingdalawang bakol.

18 At nangyari, nang siya'y nananalangin ng bukod, na ang mga alagad ay kasama niya: at tinanong niya sila, na sinasabi, Ano ang sinasabi ng karamihan kung sino ako?

19 At pagsagot nila'y nangagsabi, Si Juan Bautista; datapuwa't sinasabi ng mga iba, Si Elias; at sinasabi ng mga iba na isa sa mga datihang propeta ay muling nagbangon.

20 At sinabi niya sa kanila, Datapuwa't, ano ang sabi ninyo kung sino ako? At pagsagot ni Pedro, ay nagsabi, Ang Cristo ng Dios.

21 Datapuwa't ipinagbilin niya, at ipinagutos sa kanila na huwag sabihin ito sa kanino mang tao;

22 Na sinasabi, Kinakailangang magbata ng maraming mga bagay ang Anak ng tao, at itakuwil ng matatanda at ng mga pangulong saserdote at ng mga eskriba, at patayin, at muling ibangon sa ikatlong araw.

23 At sinabi niya sa lahat, Kung ang sinomang tao ay ibig sumunod sa akin, ay tumanggi sa kaniyang sarili, at pasanin sa arawaraw ang kaniyang krus, at sumunod sa akin.

24 Sapagka't ang sinomang magibig iligtas ang kaniyang buhay, ay mawawalan nito; datapuwa't sinomang mawalan ng kaniyang buhay dahil sa akin, ay maililigtas nito yaon.

25 Sapagka't ano ang pakikinabangin ng tao, kung makamtan niya ang buong sanglibutan, at mawawala o mapapahamak ang kaniyang sarili?

26 Sapagka't ang sinomang magmakahiya sa akin at sa aking mga salita, ay ikahihiya siya ng Anak ng tao, pagparito niyang nasa kaniyang sariling kaluwalhatian, at sa kaluwalhatian ng Ama, at ng mga banal na anghel.

27 Datapuwa't katotohanang sinasabi ko sa inyo, May ilan sa nangakatayo rito, na hindi matitikman sa anomang paraan ang kamatayan, hanggang sa mangakita nila ang kaharian ng Dios.

28 At nangyari, nang makaraan ang may mga walong araw pagkatapos ng mga pananalitang ito, na isinama niya si Pedro at si Juan at si Santiago, at umahon sa bundok upang manalangin.

29 At samantalang siya'y nananalangin, ay nagbago ang anyo ng kaniyang mukha, at ang kaniyang damit ay pumuti, at nakasisilaw.

30 At narito, dalawang lalake ay nakikipagusap sa kaniya, na ang mga ito'y si Moises at si Elias;

31 Na napakitang may kaluwalhatian, at nangaguusapan ng tungkol sa kaniyang pagkamatay na malapit niyang ganapin sa Jerusalem.

32 Si Pedro nga at ang kaniyang mga kasamahan ay nangagaantok: datapuwa't nang sila'y mangagising na totoo ay nakita nila ang kaniyang kaluwalhatian, at ang dalawang lalaking nangakatayong kasama niya.

33 At nangyari, samantalang sila'y nagsisihiwalay sa kaniya, ay sinabi ni Pedro kay Jesus, Guro, mabuti sa atin ang tayo'y dumito: at magsigawa tayo ng tatlong dampa; isa ang sa iyo, at isa ang kay Moises, at isa ang kay Elias: na hindi nalalaman ang kaniyang sinasabi.

34 At samantalang sinasabi niya ang mga bagay na ito, ay dumating ang isang alapaap, at sila'y naliliman: at sila'y nangatakot nang sila'y mangapasok sa alapaap.

35 At may tinig na nanggaling sa alapaap, na nagsasabi, Ito ang aking Anak, ang aking hirang: siya ang inyong pakinggan.

36 At nang dumating ang tinig, si Jesus ay nasumpungang nagiisa. At sila'y di nagsisiimik, at nang mga araw na yao'y hindi nila sinabi kanino mang tao ang alin man sa mga bagay na kanilang nakita.

37 At nangyari nang kinabukasan, nang pagbaba nila mula sa bundok, ay sinalubong siya ng lubhang maraming tao.

38 At narito, isang lalake sa karamihan, ay sumigaw na nagsasabi, Guro, ipinamamanhik ko sa iyo na iyong tingnan ang aking anak na lalake; sapagka't siya'y aking bugtong na anak;

39 At narito, inaalihan siya ng isang espiritu, at siya'y biglang nagsisigaw; at siya'y nililiglig, na pinabubula ang bibig, at bahagya nang siya'y hiwalayan, na siya'y totoong pinasasakitan.

40 At ipinamanhik ko sa iyong mga alagad na palabasin siya; at hindi nila magawa.

41 At sumagot si Jesus at nagsabi, Oh lahing walang pananampalataya at taksil, hanggang kailan makikisama ako sa inyo at magtitiis sa inyo? dalhin mo rito ang anak mo.

42 At samantalang siya'y lumalapit, ay ibinuwal siya ng demonio, at pinapangatal na mainam. Datapuwa't pinagwikaan ni Jesus ang karumaldumal na espiritu, at pinagaling ang bata, at isinauli siya sa kaniyang ama.

43 At nangagtaka silang lahat sa karangalan ng Dios. Datapuwa't samantalang ang lahat ay nagsisipanggilalas sa lahat ng mga bagay na kaniyang ginagawa, ay sinabi niya sa kaniyang mga alagad,

44 Manuot sa inyong mga tainga ang mga salitang ito: sapagka't ang Anak ng tao ay ibibigay sa mga kamay ng mga tao.

45 Datapuwa't hindi nila napaguunawa ang sabing ito, at sa kanila'y nalilingid, upang ito'y huwag mapagunawa; at nangatatakot silang magsipagtanong sa kaniya ng tungkol sa sabing ito.

46 At nagkaroon ng isang pagmamatuwiran sa gitna nila kung sino kaya sa kanila ang pinakadakila.

47 Datapuwa't pagkaunawa ni Jesus sa pangangatuwiran ng kanilang puso, ay kumuha siya ng isang maliit na bata, at inilagay sa kaniyang siping,

48 At sinabi sa kanila, Ang sinomang tumanggap sa maliit na batang ito sa pangalan ko, ay ako ang tinatanggap: at ang sinomang tumanggap sa akin, ay tinatanggap ang nagsugo sa akin: sapagka't ang pinaka maliit sa inyong lahat, ay siyang dakila.

49 At sumagot si Juan at sinabi, Guro, may nakita kaming nagpapalayas ng mga demonio sa pangalan mo; at aming pinagbawalan siya, sapagka't siya'y hindi sumasama sa atin.

50 Datapuwa't sinabi sa kanila ni Jesus, Huwag ninyong pagbawalan siya: sapagka't ang hindi laban sa inyo, ay sumasa inyo.

51 At nangyari, nang nalalapit na ang mga kaarawan na siya'y tatanggapin sa itaas, ay pinapanatili niyang harap ang kaniyang mukha upang pumaroon sa Jerusalem,

52 At nagsugo ng mga sugo sa unahan ng kaniyang mukha: at nagsiyaon sila, at nagsipasok sa isang nayon ng mga Samaritano upang siya'y ipaghanda.

53 At hindi nila siya tinanggap, sapagka't ang mukha niya'y anyong patungo sa Jerusalem.

54 At nang makita ito ng mga alagad niyang si Santiago at si Juan, ay nangagsabi, Panginoon, ibig mo bagang magpababa tayo ng apoy mula sa langit, at sila'y pugnawin?

55 Datapuwa't, lumingon siya, at sila'y pinagwikaan.

56 At sila'y nagsiparoon sa ibang nayon.

57 At paglakad nila sa daan ay may nagsabi sa kaniya, Susunod ako sa iyo saan ka man pumaroon.

58 At sinabi sa kaniya ni Jesus, May mga lungga ang mga sorra, at ang mga ibon sa langit ay may mga pugad; datapuwa't ang Anak ng tao ay walang kahiligan ang kaniyang ulo.

59 At sinabi niya sa iba, Sumunod ka sa akin. Datapuwa't siya'y nagsabi, Panginoon, tulutan mo muna akong makauwi at mailibing ko ang aking ama.

60 Datapuwa't sinabi niya sa kaniya, Pabayaan mong ilibing ng mga patay ang kanilang sariling mga patay; datapuwa't yumaon ka at ibalita mo ang kaharian ng Dios.

61 At ang iba nama'y nagsabi, Susunod ako sa iyo, Panginoon; datapuwa't pabayaan mo akong magpaalam muna sa mga kasangbahay ko.

62 Datapuwa't sinabi sa kaniya ni Jesus, Walang taong pagkahawak sa araro, at lumilingon sa likod, ay karapatdapat sa kaharian ng Dios.

Sending Out the Twelve(A)

Then (B)He called His twelve disciples together and (C)gave them power and authority over all demons, and to cure diseases. (D)He sent them to preach the kingdom of God and to heal the sick. (E)And He said to them, “Take nothing for the journey, neither staffs nor bag nor bread nor money; and do not have two tunics apiece.

(F)“Whatever house you enter, stay there, and from there depart. (G)And whoever will not receive you, when you go out of that city, (H)shake off the very dust from your feet as a testimony against them.”

(I)So they departed and went through the towns, preaching the gospel and healing everywhere.

Herod Seeks to See Jesus(J)

(K)Now Herod the tetrarch heard of all that was done by Him; and he was perplexed, because it was said by some that John had risen from the dead, and by some that Elijah had appeared, and by others that one of the old prophets had risen again. Herod said, “John I have beheaded, but who is this of whom I hear such things?” (L)So he sought to see Him.

Feeding the Five Thousand(M)

10 (N)And the apostles, when they had returned, told Him all that they had done. (O)Then He took them and went aside privately into a deserted place belonging to the city called Bethsaida. 11 But when the multitudes knew it, they followed Him; and He received them and spoke to them about the kingdom of God, and healed those who had need of healing. 12 (P)When the day began to wear away, the twelve came and said to Him, “Send the multitude away, that they may go into the surrounding towns and country, and lodge and get provisions; for we are in a deserted place here.”

13 But He said to them, “You give them something to eat.”

And they said, “We have no more than five loaves and two fish, unless we go and buy food for all these people.” 14 For there were about five thousand men.

Then He said to His disciples, “Make them sit down in groups of fifty.” 15 And they did so, and made them all sit down.

16 Then He took the five loaves and the two fish, and looking up to heaven, He (Q)blessed and broke them, and gave them to the disciples to set before the multitude. 17 So they all ate and were [a]filled, and twelve baskets of the leftover fragments were taken up by them.

Peter Confesses Jesus as the Christ(R)

18 (S)And it happened, as He was alone praying, that His disciples joined Him, and He asked them, saying, “Who do the crowds say that I am?”

19 So they answered and said, (T)“John the Baptist, but some say Elijah; and others say that one of the old prophets has risen again.”

20 He said to them, “But who do you say that I am?”

(U)Peter answered and said, “The Christ of God.”

Jesus Predicts His Death and Resurrection(V)

21 (W)And He strictly warned and commanded them to tell this to no one, 22 saying, (X)“The Son of Man must suffer many things, and be rejected by the elders and chief priests and scribes, and be killed, and be raised the third day.”

Take Up the Cross and Follow Him(Y)

23 (Z)Then He said to them all, “If anyone desires to come after Me, let him deny himself, and take up his cross [b]daily, and follow Me. 24 (AA)For whoever desires to save his life will lose it, but whoever loses his life for My sake will save it. 25 (AB)For what profit is it to a man if he gains the whole world, and is himself destroyed or lost? 26 (AC)For whoever is ashamed of Me and My words, of him the Son of Man will be (AD)ashamed when He comes in His own glory, and in His Father’s, and of the holy angels. 27 (AE)But I tell you truly, there are some standing here who shall not taste death till they see the kingdom of God.”

Jesus Transfigured on the Mount(AF)

28 (AG)Now it came to pass, about eight days after these sayings, that He took Peter, John, and James and went up on the mountain to pray. 29 As He prayed, the appearance of His face was altered, and His robe became white and glistening. 30 And behold, two men talked with Him, who were (AH)Moses and (AI)Elijah, 31 who appeared in glory and spoke of His [c]decease which He was about to accomplish at Jerusalem. 32 But Peter and those with him (AJ)were heavy with sleep; and when they were fully awake, they saw His glory and the two men who stood with Him. 33 Then it happened, as they were parting from Him, that Peter said to Jesus, “Master, it is good for us to be here; and let us make three [d]tabernacles: one for You, one for Moses, and one for Elijah”—not knowing what he said.

34 While he was saying this, a cloud came and overshadowed them; and they were fearful as they entered the (AK)cloud. 35 And a voice came out of the cloud, saying, (AL)“This is [e]My beloved Son. (AM)Hear Him!” 36 When the voice had ceased, Jesus was found alone. (AN)But they kept quiet, and told no one in those days any of the things they had seen.

A Boy Is Healed(AO)

37 (AP)Now it happened on the next day, when they had come down from the mountain, that a great multitude met Him. 38 Suddenly a man from the multitude cried out, saying, “Teacher, I implore You, look on my son, for he is my only child. 39 And behold, a spirit seizes him, and he suddenly cries out; it convulses him so that he foams at the mouth; and it departs from him with great difficulty, bruising him. 40 So I implored Your disciples to cast it out, but they could not.”

41 Then Jesus answered and said, “O [f]faithless and perverse generation, how long shall I be with you and [g]bear with you? Bring your son here.” 42 And as he was still coming, the demon threw him down and convulsed him. Then Jesus rebuked the unclean spirit, healed the child, and gave him back to his father.

Jesus Again Predicts His Death(AQ)

43 And they were all amazed at the majesty of God.

But while everyone marveled at all the things which Jesus did, He said to His disciples, 44 (AR)“Let these words sink down into your ears, for the Son of Man is about to be betrayed into the hands of men.” 45 (AS)But they did not understand this saying, and it was hidden from them so that they did not perceive it; and they were afraid to ask Him about this saying.

Who Is the Greatest?(AT)

46 (AU)Then a dispute arose among them as to which of them would be greatest. 47 And Jesus, (AV)perceiving the thought of their heart, took a (AW)little child and set him by Him, 48 and said to them, (AX)“Whoever receives this little child in My name receives Me; and (AY)whoever receives Me (AZ)receives Him who sent Me. (BA)For he who is least among you all will be great.”

Jesus Forbids Sectarianism(BB)

49 (BC)Now John answered and said, “Master, we saw someone casting out demons in Your name, and we forbade him because he does not follow with us.”

50 But Jesus said to him, “Do not forbid him, for (BD)he who is not against [h]us is on [i]our side.”

A Samaritan Village Rejects the Savior

51 Now it came to pass, when the time had come for (BE)Him to be received up, that He steadfastly set His face to go to Jerusalem, 52 and sent messengers before His face. And as they went, they entered a village of the Samaritans, to prepare for Him. 53 But (BF)they did not receive Him, because His face was set for the journey to Jerusalem. 54 And when His disciples (BG)James and John saw this, they said, “Lord, do You want us to command fire to come down from heaven and consume them, [j]just as (BH)Elijah did?”

55 But He turned and rebuked them, [k]and said, “You do not know what manner of (BI)spirit you are of. 56 [l]For (BJ)the Son of Man did not come to destroy men’s lives but to save them. And they went to another village.

The Cost of Discipleship(BK)

57 (BL)Now it happened as they journeyed on the road, that someone said to Him, “Lord, I will follow You wherever You go.”

58 And Jesus said to him, “Foxes have holes and birds of the air have nests, but the Son of Man (BM)has nowhere to lay His head.”

59 (BN)Then He said to another, “Follow Me.”

But he said, “Lord, let me first go and bury my father.”

60 Jesus said to him, “Let the dead bury their own dead, but you go and preach the kingdom of God.”

61 And another also said, “Lord, (BO)I will follow You, but let me first go and bid them farewell who are at my house.”

62 But Jesus said to him, “No one, having put his hand to the plow, and looking back, is (BP)fit for the kingdom of God.”

Footnotes

  1. Luke 9:17 satisfied
  2. Luke 9:23 M omits daily
  3. Luke 9:31 Death, lit. departure
  4. Luke 9:33 tents
  5. Luke 9:35 NU My Son, the Chosen One
  6. Luke 9:41 unbelieving
  7. Luke 9:41 put up with
  8. Luke 9:50 NU you
  9. Luke 9:50 NU your
  10. Luke 9:54 NU omits just as Elijah did
  11. Luke 9:55 NU omits the rest of v. 55.
  12. Luke 9:56 NU omits For the Son of Man did not come to destroy men’s lives but to save them.