Lucas 7
Magandang Balita Biblia
Pinagaling ang Alipin ng Kapitang Romano(A)
7 Matapos sabihin ni Jesus ang mga ito sa mga tao, pumunta siya sa bayan ng Capernaum. 2 Doon ay may isang kapitang Romano na may aliping mahal sa kanya. May sakit ang aliping ito at nasa bingit ng kamatayan. 3 Nang mabalitaan ng kapitan ang tungkol kay Jesus, nagsugo siya ng ilang mga pinuno ng mga Judio upang pakiusapan si Jesus na dalawin at pagalingin ang alipin. 4 Paglapit ng mga sugo kay Jesus, taimtim silang nakiusap sa kanya at sinabi, “Siya po'y karapat-dapat na pagbigyan ninyo 5 sapagkat mahal niya ang ating bansa. Sa katunayan nga po, ipinagpatayo niya tayo ng isang sinagoga.”
6 Sumama sa kanila si Jesus, ngunit nang malapit na siya sa bahay ay nasalubong niya ang mga kaibigan ng kapitan. Sila ay sinugo ng kapitan upang ipasabi kay Jesus ang ganito: “Ginoo, huwag na po kayong mag-abala. Hindi po ako karapat-dapat na puntahan pa ninyo sa aking tahanan, 7 ni hindi rin po ako karapat-dapat na humarap sa inyo. Ngunit magsalita lamang po kayo at gagaling na ang aking alipin. 8 Ako po ay nasa ilalim ng mga nakakataas sa akin at may nasasakupan naman akong mga kawal. Kapag sinabi ko sa isa, ‘Pumunta ka roon!’ pumupunta siya; at kapag sinabi ko naman po sa isa, ‘Halika!’ siya'y lumalapit. Kapag sinabi ko po sa aking alipin, ‘Gawin mo ito!’ ginagawa niya iyon.”
9 Namangha si Jesus nang marinig ito, kaya't humarap siya sa napakaraming taong sumusunod sa kanya at sinabi, “Kahit na sa Israel ay hindi ako nakakita ng ganito kalaking pananampalataya.”
10 Pagbalik nila sa bahay, naratnan ng mga isinugo na magaling na nga ang alipin.
Muling Binuhay ang Anak ng Isang Biyuda
11 Pagkatapos nito, nagpunta naman si Jesus sa isang bayang tinatawag na Nain. Sumama sa kanya ang mga alagad at ang napakaraming tao. 12 Nang malapit na siya sa pintuan ng bayan, may isang lalaking namatay na dala ng mga tao patungo sa libingan. Ito ay kaisa-isang anak na lalaki ng isang biyuda. Napakaraming tao mula sa bayan ang sumama upang makipaglibing. 13 Nahabag ang Panginoon nang kanyang makita ang ina ng namatay kaya't sinabi niya rito, “Huwag kang umiyak.” 14 Nilapitan niya at hinipo ang kabaong at tumigil ang mga may pasan nito. Sinabi niya, “Binata, sinasabi ko sa iyo, bumangon ka!”
15 Bumangon ang patay at nagsalita; at siya'y ibinigay ni Jesus sa kanyang ina.
16 Natakot ang lahat at sila'y nagpuri sa Diyos. Sabi nila, “Dumating sa atin ang isang dakilang propeta! Dinalaw ng Diyos ang kanyang bayan!”
17 At kumalat sa buong Judea at sa palibot na lupain ang balitang ito tungkol sa ginawa ni Jesus.
Ang mga Sugo ni Juan na Tagapagbautismo(B)
18 Ibinalita kay Juan ng kanyang mga alagad ang lahat ng mga pangyayaring ito. Kaya't tinawag ni Juan ang dalawa sa kanila 19 at pinapunta sa Panginoon[a] upang itanong kung siya na nga ang ipinangakong darating, o kung maghihintay pa sila ng iba. 20 Pagdating doo'y sinabi nila kay Jesus, “Pinapunta po kami dito ni Juan na Tagapagbautismo upang itanong kung kayo na nga ang darating, o maghihintay pa kami ng iba.” 21 Nang oras na iyon, pinagaling ni Jesus ang maraming taong may sakit, may karamdaman at sinasapian ng masasamang espiritu. Maraming mga bulag ang binigyan niya ng paningin. 22 Kaya't(C) sinabi niya sa mga sugo ni Juan, “Bumalik kayo kay Juan at sabihin ninyo sa kanya ang inyong nakita at narinig; nakakakita ang mga bulag, nakakalakad ang mga pilay, gumagaling at lumilinis ang mga ketongin, nakakarinig ang mga bingi, muling nabubuhay ang mga patay, at ipinapangaral sa mga dukha ang Magandang Balita. 23 Pinagpala ang taong hindi nag-aalinlangan sa akin!”
24 Pagkaalis ng mga sugo, nagsalita si Jesus sa mga tao tungkol kay Juan, “Bakit kayo pumunta sa ilang? Ano ang ibig ninyong makita? Isang halamang tambo na inihahapay ng hangin? 25 Ano nga ba ang inyong dinayo roon? Isang taong may magarang damit? Ang mga nagdaramit ng mamahalin at namumuhay sa karangyaan ay nasa palasyo ng mga hari. 26 Ano nga ang inyong dinayo? Isang propeta? Oo. At sinasabi ko sa inyo, siya'y higit pa sa isang propeta. 27 Sapagkat(D) si Juan ang tinutukoy ng kasulatan:
‘Narito, ipinapadala ko ang aking sugo na mauuna sa iyo,
upang ihanda ang iyong daraanan.’
28 Sinasabi ko sa inyo, wala pang isinilang na mas dakila kaysa kanya. Ngunit mas dakila kay Juan ang pinakamababa sa kaharian ng Diyos.”
29 Ang(E) lahat ng mga taong nakarinig sa kanya, pati na ang mga maniningil ng buwis ay nagpuri sa Diyos. Ang mga ito'y binautismuhan ni Juan. 30 Ngunit ang mga Pariseo at ang mga dalubhasa sa Kautusan ay tumanggi sa layunin ng Diyos para sa kanila sapagkat ayaw nilang magpabautismo kay Juan.
31 Sinabi pa ni Jesus, “Kanino ko maihahambing ang mga tao ngayon? Ano ang nakakatulad nila? 32 Ang katulad nila'y mga batang nakaupo sa palengke at sumisigaw sa kanilang mga kalaro,
‘Tinugtugan namin kayo ng plauta, ngunit hindi kayo sumayaw!
Umawit kami ng panaghoy, ngunit hindi kayo umiyak!’
33 Sapagkat nang dumating si Juan na Tagapagbautismo, siya'y nag-aayuno at hindi umiinom ng alak; at ang sabi ninyo, ‘Sinasapian ng demonyo ang taong iyan!’ 34 Nang dumating naman ang Anak ng Tao, siya'y kumakain at umiinom, ngunit sinasabi naman ninyo, ‘Tingnan ninyo ang taong iyan! Matakaw, lasenggo at kaibigan ng mga maniningil ng buwis at ng mga makasalanan!’ 35 Ngunit ang karunungan ng Diyos ay napatutunayang tama sa pamamagitan ng mga tumatanggap nito.”
Binuhusan ng Pabango ang mga Paa ni Jesus
36 Inanyayahan si Jesus ng isa sa mga Pariseo upang makasalo niya. Pumunta naman siya sa bahay nito at dumulog sa hapag. 37 Sa(F) bayang iyon ay may isang babaing makasalanan. Nabalitaan niyang kumakain si Jesus sa bahay ng Pariseo, kaya't nagdala siya ng pabangong nasa sisidlang alabastro. 38 Lumapit siya sa likuran ni Jesus sa gawing paanan. Umiiyak na binasâ niya ng kanyang mga luha ang mga paa ni Jesus. Pinunasan niya ng kanyang sariling buhok, hinalikan, at binuhusan ng pabango ang mga paa nito. 39 Nang ito'y makita ng Pariseong nag-anyaya kay Jesus, nasabi nito sa sarili, “Kung totoong propeta ang taong ito, dapat ay alam niya na ang babaing humahawak sa kanyang paa ay isang makasalanan.”
40 Bilang tugon sa iniisip ni Simon, sinabi ni Jesus, “Simon, may sasabihin ako sa iyo.”
“Ano po iyon, Guro?” sagot niya.
41 Sinabi ni Jesus, “May dalawang taong may utang sa isang nagpapahiram ng pera; limang daang salaping pilak ang inutang ng isa, at limampung salaping pilak naman ang sa ikalawa. 42 Nang hindi sila makabayad, kapwa sila pinatawad. Ngayon, sino kaya sa kanila ang higit na magmamahal sa pinagkautangan?”
43 Sumagot si Simon, “Sa palagay ko po'y ang pinatawad sa mas malaking utang.”
“Tama ang sagot mo,” tugon ni Jesus. 44 Nilingon niya ang babae at sinabi kay Simon, “Nakikita mo ba ang babaing ito? Pumasok ako sa iyong bahay at hindi mo man lamang ako binigyan ng tubig para sa aking mga paa; ngunit hinugasan niya ng luha ang aking mga paa at pinunasan ang mga ito ng sarili niyang buhok. 45 Hindi mo ako hinalikan; ngunit siya, mula nang pumasok ay hindi tumigil ng kahahalik sa aking mga paa. 46 Hindi mo nilagyan ng langis ang aking ulo, subalit binuhusan niya ng pabango ang aking mga paa. 47 Kaya't sinasabi ko sa iyo, malaki ang kanyang pagmamahal sapagkat maraming kasalanan ang pinatawad sa kanya; ngunit ang pinatawad ng kaunti ay kaunti rin ang pagmamahal.”
48 At sinabi niya sa babae, “Pinatawad na ang iyong mga kasalanan.”
49 At ang kanyang mga kasalo sa pagkain ay nagsimulang magtanong sa sarili, “Sino ba itong nangangahas na magpatawad ng kasalanan?”
50 Ngunit sinabi ni Jesus sa babae, “Iniligtas ka ng iyong pananampalataya. Umuwi ka na.”
Footnotes
- Lucas 7:19 sa Panginoon: Sa ibang manuskrito'y kay Jesus .
Luke 7
New Living Translation
The Faith of a Roman Officer
7 When Jesus had finished saying all this to the people, he returned to Capernaum. 2 At that time the highly valued slave of a Roman officer[a] was sick and near death. 3 When the officer heard about Jesus, he sent some respected Jewish elders to ask him to come and heal his slave. 4 So they earnestly begged Jesus to help the man. “If anyone deserves your help, he does,” they said, 5 “for he loves the Jewish people and even built a synagogue for us.”
6 So Jesus went with them. But just before they arrived at the house, the officer sent some friends to say, “Lord, don’t trouble yourself by coming to my home, for I am not worthy of such an honor. 7 I am not even worthy to come and meet you. Just say the word from where you are, and my servant will be healed. 8 I know this because I am under the authority of my superior officers, and I have authority over my soldiers. I only need to say, ‘Go,’ and they go, or ‘Come,’ and they come. And if I say to my slaves, ‘Do this,’ they do it.”
9 When Jesus heard this, he was amazed. Turning to the crowd that was following him, he said, “I tell you, I haven’t seen faith like this in all Israel!” 10 And when the officer’s friends returned to his house, they found the slave completely healed.
Jesus Raises a Widow’s Son
11 Soon afterward Jesus went with his disciples to the village of Nain, and a large crowd followed him. 12 A funeral procession was coming out as he approached the village gate. The young man who had died was a widow’s only son, and a large crowd from the village was with her. 13 When the Lord saw her, his heart overflowed with compassion. “Don’t cry!” he said. 14 Then he walked over to the coffin and touched it, and the bearers stopped. “Young man,” he said, “I tell you, get up.” 15 Then the dead boy sat up and began to talk! And Jesus gave him back to his mother.
16 Great fear swept the crowd, and they praised God, saying, “A mighty prophet has risen among us,” and “God has visited his people today.” 17 And the news about Jesus spread throughout Judea and the surrounding countryside.
Jesus and John the Baptist
18 The disciples of John the Baptist told John about everything Jesus was doing. So John called for two of his disciples, 19 and he sent them to the Lord to ask him, “Are you the Messiah we’ve been expecting,[b] or should we keep looking for someone else?”
20 John’s two disciples found Jesus and said to him, “John the Baptist sent us to ask, ‘Are you the Messiah we’ve been expecting, or should we keep looking for someone else?’”
21 At that very time, Jesus cured many people of their diseases, illnesses, and evil spirits, and he restored sight to many who were blind. 22 Then he told John’s disciples, “Go back to John and tell him what you have seen and heard—the blind see, the lame walk, those with leprosy are cured, the deaf hear, the dead are raised to life, and the Good News is being preached to the poor.” 23 And he added, “God blesses those who do not fall away because of me.[c]”
24 After John’s disciples left, Jesus began talking about him to the crowds. “What kind of man did you go into the wilderness to see? Was he a weak reed, swayed by every breath of wind? 25 Or were you expecting to see a man dressed in expensive clothes? No, people who wear beautiful clothes and live in luxury are found in palaces. 26 Were you looking for a prophet? Yes, and he is more than a prophet. 27 John is the man to whom the Scriptures refer when they say,
‘Look, I am sending my messenger ahead of you,
and he will prepare your way before you.’[d]
28 I tell you, of all who have ever lived, none is greater than John. Yet even the least person in the Kingdom of God is greater than he is!”
29 When they heard this, all the people—even the tax collectors—agreed that God’s way was right,[e] for they had been baptized by John. 30 But the Pharisees and experts in religious law rejected God’s plan for them, for they had refused John’s baptism.
31 “To what can I compare the people of this generation?” Jesus asked. “How can I describe them? 32 They are like children playing a game in the public square. They complain to their friends,
‘We played wedding songs,
and you didn’t dance,
so we played funeral songs,
and you didn’t weep.’
33 For John the Baptist didn’t spend his time eating bread or drinking wine, and you say, ‘He’s possessed by a demon.’ 34 The Son of Man,[f] on the other hand, feasts and drinks, and you say, ‘He’s a glutton and a drunkard, and a friend of tax collectors and other sinners!’ 35 But wisdom is shown to be right by the lives of those who follow it.[g]”
Jesus Anointed by a Sinful Woman
36 One of the Pharisees asked Jesus to have dinner with him, so Jesus went to his home and sat down to eat.[h] 37 When a certain immoral woman from that city heard he was eating there, she brought a beautiful alabaster jar filled with expensive perfume. 38 Then she knelt behind him at his feet, weeping. Her tears fell on his feet, and she wiped them off with her hair. Then she kept kissing his feet and putting perfume on them.
39 When the Pharisee who had invited him saw this, he said to himself, “If this man were a prophet, he would know what kind of woman is touching him. She’s a sinner!”
40 Then Jesus answered his thoughts. “Simon,” he said to the Pharisee, “I have something to say to you.”
“Go ahead, Teacher,” Simon replied.
41 Then Jesus told him this story: “A man loaned money to two people—500 pieces of silver[i] to one and 50 pieces to the other. 42 But neither of them could repay him, so he kindly forgave them both, canceling their debts. Who do you suppose loved him more after that?”
43 Simon answered, “I suppose the one for whom he canceled the larger debt.”
“That’s right,” Jesus said. 44 Then he turned to the woman and said to Simon, “Look at this woman kneeling here. When I entered your home, you didn’t offer me water to wash the dust from my feet, but she has washed them with her tears and wiped them with her hair. 45 You didn’t greet me with a kiss, but from the time I first came in, she has not stopped kissing my feet. 46 You neglected the courtesy of olive oil to anoint my head, but she has anointed my feet with rare perfume.
47 “I tell you, her sins—and they are many—have been forgiven, so she has shown me much love. But a person who is forgiven little shows only little love.” 48 Then Jesus said to the woman, “Your sins are forgiven.”
49 The men at the table said among themselves, “Who is this man, that he goes around forgiving sins?”
50 And Jesus said to the woman, “Your faith has saved you; go in peace.”
Footnotes
- 7:2 Greek a centurion; similarly in 7:6.
- 7:19 Greek Are you the one who is coming? Also in 7:20.
- 7:23 Or who are not offended by me.
- 7:27 Mal 3:1.
- 7:29 Or praised God for his justice.
- 7:34 “Son of Man” is a title Jesus used for himself.
- 7:35 Or But wisdom is justified by all her children.
- 7:36 Or and reclined.
- 7:41 Greek 500 denarii. A denarius was equivalent to a laborer’s full day’s wage.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Holy Bible, New Living Translation, copyright © 1996, 2004, 2015 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers, Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.