Lucas 24
Portuguese New Testament: Easy-to-Read Version
A ressurreição de Jesus
(Mt 28.1-10; Mc 16.1-8; Jo 20.1-10)
24 No primeiro dia da semana, bem cedo, as mulheres foram para o túmulo e levaram os perfumes que tinham preparado. 2 Elas viram que a pedra tinha sido mexida da entrada do túmulo para um outro lugar 3 e entraram, porém não encontraram o corpo do Senhor Jesus. 4 Enquanto elas estavam perplexas a esse respeito, apareceram dois homens vestidos com roupas que brilhavam muito, e se colocaram ao lado delas. 5 Elas ficaram com muito medo e se ajoelharam, levando seus rostos até o chão. Então os dois homens lhes disseram:
—Por que vocês estão procurando entre os mortos alguém que está vivo? 6 Ele não está mais aqui. Ele ressuscitou! Vocês não lembram do que ele disse quando ainda estava na Galileia: 7 O Filho do Homem tem que ser entregue aos pecadores, ser crucificado e ressuscitar no terceiro dia?
8 Então elas se lembraram das palavras de Jesus. 9 Depois voltaram do túmulo e contaram todas estas coisas aos onze e a todos os outros. 10 Elas eram: Maria Madalena, Joana e Maria, a mãe de Tiago. Elas e as outras mulheres que estavam com elas, estavam contando estas coisas aos apóstolos. 11 Mas eles acharam que o que elas estavam falando era tolice e não acreditaram nelas. 12 Pedro, porém, se levantou e correu para o túmulo. E, ao abaixar-se, não viu nada a não ser os lençóis de linho. Então ele foi embora imaginando o que podia ter acontecido.[a]
No caminho de Emaús
(Mc 16.12-13)
13 Naquele mesmo dia, dois dos discípulos[b] estavam indo para uma vila chamada Emaús, situada mais ou menos a onze quilômetros[c] de Jerusalém. 14 Eles estavam conversando a respeito das coisas que tinham acontecido. 15 Enquanto falavam e discutiam sobre o assunto, o próprio Jesus se aproximou e começou a andar com eles. 16 Eles, porém, foram impedidos de o reconhecer. 17 Jesus lhes perguntou:
—Sobre o que vocês discutiam pelo caminho?
Eles pararam e seus rostos estavam bem tristes. 18 Cléopas, um deles, lhe disse:
—Você deve ser a única pessoa de Jerusalém que não sabe o que aconteceu por lá nestes últimos dias!
19 E Jesus perguntou:
—Do que vocês estão falando?
Eles lhe disseram:
—É a respeito de Jesus de Nazaré, um profeta, poderoso em palavras e obras aos olhos de Deus e de todo o povo. 20 Os nossos líderes e os líderes dos sacerdotes o entregaram para ser condenado à morte e o crucificaram. 21 Nós tínhamos esperança de que ele iria ser o libertador de Israel! Além de tudo isso, já faz três dias que essas coisas aconteceram 22 e algumas mulheres do nosso grupo nos surpreenderam, pois elas foram ao túmulo hoje de manhã cedo 23 e não encontraram o corpo dele. Então elas voltaram e nos disseram que tinham tido uma visão, na qual anjos lhes tinham dito que ele estava vivo. 24 Então, alguns daqueles que estavam conosco também foram ao túmulo e o encontraram exatamente como as mulheres tinham dito, mas não viram a Jesus.
25 Então Jesus lhes disse:
—Vocês são tolos e demoram muito para acreditar em todas as coisas que os profetas disseram. 26 Por acaso não era necessário que o Messias sofresse essas coisas antes de entrar na sua glória?
27 Depois, Jesus explicou a eles tudo o que os profetas tinham dito a respeito dele em todas as Escrituras, começando por Moisés. 28 Eles estavam se aproximando da cidade para onde iam e Jesus fez como quem ia para mais longe. 29 Mas eles insistiram para que ele ficasse, dizendo:
—Fique conosco porque é quase noite e o dia já está acabando.
Então ele entrou e ficou com os dois discípulos. 30 Quando Jesus estava à mesa com eles, pegou o pão, deu graças e o repartiu entre eles. 31 Enquanto ele repartia o pão, os olhos deles se abriram e eles o reconheceram, mas Jesus desapareceu. 32 Então um disse ao outro:
—Não parecia que os nossos corações estavam queimando dentro do peito quando ele falava conosco durante o caminho, explicando as Escrituras?
33 E imediatamente eles se levantaram e voltaram para Jerusalém, onde encontraram os onze apóstolos reunidos com os outros. 34 Os apóstolos e os outros disseram:
—O Senhor ressuscitou de verdade! Ele apareceu a Simão!
35 Então os dois também contaram o que lhes tinha acontecido no caminho e como tinham reconhecido a Jesus quando ele partiu o pão.
Jesus aparece aos seus discípulos
(Mt 28.16-20; Mc 16.14-18; Jo 20.19-23; At 1.6-8)
36 Enquanto estavam falando sobre essas coisas, Jesus apareceu no meio dos discípulos e disse:
—A paz esteja com vocês!
37 Eles, porém, ficaram assustados e com muito medo e pensaram que estavam vendo um fantasma. 38 Mas ele lhes disse:
—Por que vocês estão perturbados? Por que duvidam tanto? 39 Olhem para as minhas mãos e para os meus pés e vejam que sou eu mesmo! Toquem em mim e vejam; um fantasma não tem carne e ossos como vocês estão vendo que eu tenho!
40 Depois de dizer isto, Jesus lhes mostrou suas mãos e os seus pés. 41 Os discípulos estavam tão alegres que nem podiam acreditar, mas estavam também muito espantados. Então, Jesus lhes disse:
—Vocês têm alguma coisa para comer aqui?
42 Eles lhe deram um pedaço de peixe assado. 43 Ele o aceitou e o comeu diante deles 44 e lhes disse:
—Estas são exatamente as coisas sobre as quais eu lhes falei quando ainda estava com vocês. Tudo o que está escrito a meu respeito na lei de Moisés, nos livros dos profetas e nos Salmos tinha que acontecer. 45 Então ele abriu as mentes deles para que pudessem entender as Escrituras.
46 E lhes disse:
—As Escrituras dizem que o Cristo sofrerá e ressuscitará no terceiro dia 47 e que o arrependimento para o perdão dos pecados será proclamado em seu nome para todas as nações, começando em Jerusalém. 48 Vocês são testemunhas destas coisas 49 e eu lhes mandarei o que o meu Pai prometeu. Mas fiquem na cidade, até que aquele poder lá de cima venha sobre vocês.
Jesus é levado para o céu
(Mc 16.19-20; At 1.9-11)
50 Depois Jesus os levou até perto da região de Betânia. Ali ele levantou as mãos e os abençoou. 51 Enquanto os abençoava, Jesus os deixou e foi levado para o céu. 52 Então eles o adoraram e voltaram para Jerusalém cheios de alegria. 53 Eles estavam sempre no templo, adorando a Deus.
Footnotes
- 24.12 Alguns manuscritos não têm este versículo.
- 24.13 dois dos discípulos Literalmente, “dois deles”. Fica claro pela história que ambos os dois são discípulos de Jesus, mas só se menciona o nome de um deles (versículo 18). Ele pode ser o mesmo homem que é chamado por Clopas, do qual se fala em Jo 19.25, que é o esposo de uma das mulheres que também se menciona ali, Maria. Por esse motivo, talvez ela seja “o outro discípulo”.
- 24.13 onze quilômetros Literalmente, “60 estádios”.
路 加 福 音 24
Chinese New Testament: Easy-to-Read Version
耶稣死而复活的消息
24 星期日一大早，那些妇女就来到了耶稣墓旁，并且带来了准备好的香料， 2 可是，她们却发现墓穴里的石头滚到了一边， 3 她们便走了进去，却没有找到耶稣的尸体。 4 正当她们为此事纳闷时，忽然，有两个穿着耀眼衣服的男子站在她们身边。 5 她们非常惊恐，吓得扑倒在地，这时，两个人对她们说∶“你们为什么要在死人里找活人呢？ 6 他不在这里，他复活了！记住他在加利利时就告诉你们的话： 7 他说过∶‘人子’必定会被交到罪人的手里，他一定会被钉死在十字架上，他又一定会在第三天复活。” 8 这时，她们想起了耶稣说过的话。
9 这些女人从墓地回来，把所有这些事讲给了耶稣的十一名使徒和其他人听。 10 这几个女人是马利亚抹大拉、约亚拿和雅各的母亲马利亚，还有一些其他妇女，她们向耶稣的使徒们讲述了这些事情， 11 但是使徒却以为她们在胡说八道，不相信她们。 12 但是，彼得起身跑到了耶稣的墓旁，俯身探视墓穴，除了一堆麻布外，没有看到任何其它东西，就带着满心的疑虑离开了墓地。
在去以马忤斯的路上
13 同一天，耶稣的另两个门徒，要到一个名叫以马忤斯村子，此村离耶路撒冷大约十二公里。 14 他们俩边走边谈论着所发生的这些事情。 15 正当他们谈论时，耶稣本人走了过来与他们同行， 16 可是他们没有认出来他来。 17 耶稣问他们∶“你们边走边谈论着什么呢？”
他们停下脚步，看上去非常悲伤。 18 其中一个名叫革流巴，对他说∶“难道你是住在耶路撒冷的人里唯一不知道最近几天所发生的事情的人吧？”
19 耶稣又问∶“什么事情呢？”
他们对他说∶“关于拿撒勒的耶稣的事情，就是这个人，他用自己的言行证明了他在上帝和所有人们的面前是一个伟大的先知。 20 我们刚才正在议论着，我们的祭司长和统治者是怎么把他判处死刑，并把他钉死在十字架上的。 21 我们原来还盼望着，他是那位将赎回以色列的人呢。可是，除此之外，今天是他遇难的第三天。 22 现在我们当中的一些妇女使我们震惊：她们今天一大早，到他的墓地那里去了， 23 但是却没有发现他的尸体。她们来告诉我们，她们看到了天使，天使告诉她们耶稣还活着。 24 听完以后，我们当中有一些人到他的墓穴去看，果然发现正像那几个女子说的那样，他们也没有看到他。”
25 然后耶稣对他们说∶“你们是多么的愚蠢和迟钝，竟不相信先知所有的话！ 26 基督进入他的荣耀前，首先得遭受这些苦难，难道这不是必要的吗？” 27 接着，耶稣又从摩西以来的所有的先知，向他们解释了《经》上关于自己的一切记载。
28 当他们接近他们要去的地方时，耶稣装作还要继续赶路的样子， 29 但是，那两个门徒却极力挽留他说∶“和我们住下吧，因为天几乎黑了，白天已过去了。”所以，耶稣就走进了村子，要与他们一同留下。
30 当耶稣和他们一起吃饭时，他拿起一块饼，向上帝谢了恩，然后又把它掰开，分给他们。 31 这时，他们眼睛睁开了，认出了耶稣，可是，耶稣却消失了。 32 他们彼此说道∶“在路上，当他对我们讲话和向我们解释《经》时，我们的心不是像火一样燃烧吗！”
33 他们立刻动身，返回耶路撒冷。他们找到十一个使徒和其他与他们在一起的人， 34 他们说∶“主真的复活了！他出现在西门的面前。”
35 然后，那两个门徒讲述了在路上所发生的事情，还讲述了当耶稣在掰饼时，他们是如何认出来他的。
耶稣出现在门徒们的面前
36 当两个门徒正在讲述这些事情时，耶稣本人站在了他们中间，对他们说∶“愿平安与你们同在。”
37 可是，门徒们都被吓的惊慌失措，还以为自己见到鬼魂了， 38 但是，耶稣却对他们说∶“你们为什么如此不安呢？为什么你们那样不安呢？ 39 看看我的手和脚，的确是我，用手来摸一摸我；鬼魂没有骨头，没有肉的。可是，你们看见我什么都有。” 40 边说，耶稣边把手和脚伸给他们看， 41 他们都惊喜极了，可还是不能相信这一切是真的。耶稣对他们说∶“你们这里有吃的吗？” 42 他们递给他一片烤鱼， 43 他接过来，当着他们的面把它嚼着吃了。
44 然后，耶稣又对他们说∶“就是这些事，当我还和你们在一起时，我就告诉过你们，我说过：摩西的律法、先知的著作和诗篇里有关我的记载必定应验。”
45 然后，耶稣又开启了他们的心灵，使他们理解了《经》上的内容。 46 他对他们说∶“《经》上写道：基督定要受难，也一定会在死去的第三天复活， 47 而且，悔改与罪孽得到宽恕将从耶路撒冷开始，宣告给所有的民族。 48 你们是这些事情的见证人。 49 我将把我父许诺的事情赐给你们，但是，你们必须呆在城里，直到天上的力量把你们武装起来。”
耶稣重返天堂
50 然后，耶稣把他们带出了城，远至伯大尼，这时，他举手为他们祝福， 51 随着他的祝福，他离开了他们，被升到了天堂。 52 然后，他们向他敬拜并且兴高采烈地返回了耶路撒冷。 53 他们一直在大殿院里赞美上帝。
Lucas 24
Ang Dating Biblia (1905)
24 Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.
2 At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.
3 At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.
4 At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:
5 At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?
6 Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,
7 Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.
8 At naalaala nila ang kaniyang mga salita,
9 At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.
10 Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.
11 At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.
12 Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.
13 At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.
14 At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.
15 At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.
16 Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.
17 At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.
18 At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?
19 At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:
20 At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.
21 Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.
22 Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;
23 At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.
24 At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.
25 At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!
26 Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?
27 At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.
28 At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.
29 At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.
30 At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.
31 At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.
32 At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?
33 At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.
34 Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,
35 At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.
36 At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.
37 Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.
38 At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?
39 Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.
40 At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.
41 At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?
42 At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.
43 At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.
44 At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.
45 Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;
46 At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;
47 At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.
48 Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.
49 At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.
50 At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.
51 At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.
52 At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:
53 At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.
От Луки 24
Russian New Testament: Easy-to-Read Version
Воскресение Иисуса
(Мф. 28:1-10; Мк. 16:1-8; Ин. 20:1-10)
24 Ранним утром в воскресение женщины пришли к гробнице, неся приготовленные ими благовонные масла. 2 И, увидев отваленный от гробницы камень, 3 вошли внутрь, но не нашли тело Господа Иисуса. 4 Они стояли потрясённые, когда внезапно двое мужчин в ослепительных одеяниях предстали перед ними. 5 Охваченные страхом, женщины низко склонили головы, мужчины же сказали им: «Почему ищете среди мёртвых живого? Его здесь нет, Он воскрес! 6 Помните, что Он вам говорил, когда ещё находился в Галилее: 7 „Сын Человеческий должен быть предан в руки грешников, а затем распят и на третий день воскреснуть?”» 8 Тогда они вспомнили слова Иисуса.
9 Уйдя из того места, где была гробница, женщины рассказали обо всём одиннадцати апостолам и всем остальным ученикам. 10 Среди них были Мария Магдалина, Иоанна и Мария, мать Иакова. Они, вместе с другими женщинами, рассказали обо всём случившемся апостолам, 11 но тем их слова показались вздором, и поэтому они не поверили. 12 Пётр же побежал к гробнице и, наклонившись, увидел только полотняную ткань, и ушёл оттуда, удивляясь происшедшему[a].
По дороге в Еммаус
(Мк. 16:12-13)
13 В этот же день двое из учеников шли в селение, называемое Еммаус, километрах в двенадцати от Иерусалима. 14 Они говорили между собой обо всём, что произошло. 15 Когда ученики обсуждали произошедшее, к ним подошёл Иисус и пошёл с ними рядом. 16 Но им не позволено было узнать Его. 17 Он же спросил их: «О чём вы говорите?»
Они остановились, опечаленные. 18 Один из них, Клеопа, ответил Ему: «Должно быть, только Ты один в Иерусалиме не знаешь о том, что там произошло в эти дни».
19 Тогда Иисус спросил их: «О чём вы говорите?»
Они ответили: «Мы говорим об Иисусе из Назарета, Который был великим пророком на словах и на деле в глазах Бога и всего народа. 20 Но наши главные священники и правители выдали Его, чтобы Его осудили на смерть и распяли. 21 Мы надеялись, что Он спасёт Израиль, а потом всё это случилось. И вот ещё что: с тех пор прошло три дня, 22 а сегодня некоторые из наших женщин удивили нас тем, что когда они пошли к гробнице рано утром, 23 то не нашли там Его тела. Они пришли и сообщили нам, что Ангелы явились им и сказали, что Он жив. 24 И некоторые из нас пошли к гробнице и нашли всё так, как рассказали женщины, но никто из нас не видел Его».
25 «Как же вы не понимаете?—сказал им Иисус.—Как трудно вам поверить тому, что говорили пророки! 26 Пророки сказали, что Христос должен выстрадать всё это и тогда обрести славу Свою». 27 И, начав от Моисея и перечисляя всех пророков, Он объяснил им, что сказано о Нём в Писаниях.
28 Они приблизились к селению, куда шли, а Иисус сделал вид, что идёт дальше, 29 но они настойчиво просили Его: «Останься с нами, так как день уже подошёл к концу и наступает вечер». И Он пошёл, чтобы остаться с ними.
30 Когда Иисус был вместе с ними за столом, Он взял хлеб и возблагодарил Бога, а затем, преломив его, дал им. 31 Тогда их глаза открылись, и они узнали Его, но Он исчез из вида. 32 Ученики говорили друг другу: «Нам казалось, будто огонь горел в наших сердцах; с каким восторгом слушали мы, когда Он объяснял нам истинный смысл Писаний».
33 Поднявшись в тот же час, они вернулись в Иерусалим и нашли там одиннадцать апостолов и других учеников, собравшихся вместе с ними, 34 которые говорили: «Воистину воскрес Господь! Он явился Симону».
35 Тогда два ученика рассказали, что произошло с ними в дороге и как они узнали Иисуса, когда Он преломил хлеб.
Явление Иисуса ученикам
(Мф. 28:16-20; Мк. 16:14-18; Ин. 20:19-23; Деян. 1:6-8)
36 И когда они ещё рассказывали об этом, Сам Иисус стал среди них и сказал: «Мир вам».
37 Они же, поражённые и исполненные страха, думали, что видят духа. 38 Но Иисус сказал: «Почему вы грустите? Почему сомневаетесь в том, что видите? 39 Посмотрите на Мои руки и ноги—это Я. Прикоснитесь ко Мне и посмотрите, вот Я—живая плоть, у духа же нет ни костей, ни плоти, какие видите у Меня».
40 И, сказав это, Иисус показал им руки и ноги Свои. 41 Увидев Его живым, ученики от радости и удивления не могли поверить своим глазам. Иисус же сказал им: «Есть ли у вас здесь какая-нибудь еда?» 42 Они дали Ему кусок приготовленной рыбы, 43 и в присутствии апостолов и учеников Он взял и съел его. 44 Тогда Иисус сказал им: «Помните, когда Я был с вами, Я говорил вам, что всё написанное обо Мне в Законе Моисея, у пророков и в псалмах должно исполниться».
45 Затем Иисус объяснил ученикам всё Писание и помог им постигнуть всё, что было написано о Нём. 46 «Написано,—сказал Он им,—что Христос будет предан смерти и воскреснет на третий день. 47-48 Покаяние и прощение грехов будет провозглашено во имя Его всем народам, начиная с Иерусалима. И вы—свидетели тому. 49 Я посылаю вам обещанное Отцом Моим. Вы же должны оставаться в городе, пока не обретёте силу свыше».
Вознесение Иисуса
(Мк. 16:19-20; Деян. 1:9-11)
50 Иисус довёл их от Иерусалима почти до самой Вифании и, вознеся руки, благословил их. 51 И когда Он благословлял их, то отделился от них и вознёсся на небо. 52 Они же, поклонившись Ему, возвратились в Иерусалим в великой радости. 53 И, придя в храм, всё время оставались там, восхваляя Бога.
Footnotes
- 24:12 В некоторых греческих рукописях этот стих отсутствует.
© 1999, 2014, 2017 Bible League International
Copyright © 2004 by World Bible Translation Center
©2014 Bible League International