Лука 23
Библия, нов превод от оригиналните езици (с неканоничните книги)
Отвеждане на Иисус Христос при Пилат
23 (A)(B)Тогава цялото множество хора се вдигна и поведоха Иисус при Пилат. 2 (C)И започнаха да Го обвиняват с думите: „Намерихме, че Този развращава народа ни и забранява да се плаща данък на кесаря, като казва за Себе Си, че бил Царят Христос.“ 3 А Пилат Го попита: „Ти ли си Царят на юдеите?“ Иисус му отговори: „Ти сам го казваш.“ 4 (D)Тогава Пилат се обърна към първосвещениците и народа: „Аз не намирам никаква вина у Този Човек.“ 5 Но те продължаваха да настояват и казваха, че Той бунтува народа, като поучава по цяла Юдея, започвайки от Галилея, та дотук.
Изпращане на Иисус Христос при Ирод
6 (E)Пилат, като чу това, попита дали Човекът е галилеец. 7 И като разбра, че е подвластен на Ирод, изпрати Го при Ирод, който по това време също беше в Йерусалим.
8 (F)А Ирод, като видя Иисус, много се зарадва, понеже отдавна желаеше да го види. Той беше слушал за Него и се надяваше да види някое чудо, което Той ще извърши. 9 Той Му задаваше много въпроси, но Иисус нищо не му отговаряше. 10 Присъстваха и първосвещениците и книжниците, които яростно Го обвиняваха. 11 А Ирод, след като Го унизи и подигра заедно с войниците си, облече Го във великолепна дреха и Го отпрати отново при Пилат. 12 И в този ден Пилат и Ирод станаха приятели помежду си, понеже преди бяха враждебни един към друг.
Осъждане на Иисус Христос на смърт
13 (G)А Пилат, като повика първо-свещениците, началниците и народа, 14 (H)им каза: „Доведохте ми Този Човек, понеже развращавал народа. И ето аз Го разпитах пред вас и не намерих у Този Човек никаква вина за онова, в което Го обвинявате. 15 А и Ирод не намери, защото Го изпратих и при него. Явно Той не е извършил нищо, което заслужава смърт. 16 Затова след като Го накажа, ще Го пусна.“ 17 А по обичай трябваше да им пуска за празника един затворник.
18 (I)(J)Но целият народ закрещя: „Този Го махни, а ни пусни Варава!“ 19 А Варава беше хвърлен в тъмница заради бунт, станал в града, и убийство. 20 Пилат отново заговори, понеже желаеше да пусне Иисус. 21 Но те крещяха: „Разпъни Го! Разпъни!“ 22 (K)Тогава за трети път им рече: „Но какво зло е сторил Той? Не намерих у Него нищо, което да заслужава смърт. Затова след като Го накажа, ще Го пусна.“ 23 Но те продължаваха със силни викове да искат Той да бъде разпънат. И техните викове, подкрепяни от първосвещениците, надделяха.
24 И Пилат реши да бъде, както те искат. 25 Пусна хвърления в тъмница за бунт и убийство, когото те искаха, а Иисус предаде на волята им.
Разпъване на Иисус Христос
26 (L)А когато Го поведоха, хванаха някой си Симон Киринеец, който идваше от нива, и сложиха върху него кръста, за да го носи след Иисус. 27 Следваше Го голямо множество народ и жени, които плачеха и ридаеха за Него. 28 А Иисус се обърна към тях и рече: „Дъщери йерусалимски, не плачете за Мене, а плачете за себе си и за децата си. 29 Понеже наближават дни, когато ще се каже: ‘Блазе на бездетните, на утроби неродили и на гърди некърмили!’ 30 (M)Тогава ще започнат да казват на планините: ‘Паднете върху нас!’, и на хълмовете: ‘Затрупайте ни!’ 31 Защото, ако това правят със зеленото дърво, как ще постъпят със сухото?“
32 Водеха и двама злодеи, за да бъдат погубени с Него.
33 (N)И когато отидоха на мястото, наречено Лобно, там разпънаха Него и злодеите – единия отдясно, а другия отляво. 34 (O)Тогава Иисус рече: „Отче, прости им! Те не знаят какво правят.“ А те хвърлиха жребий, за да разделят дрехите Му. 35 (P)Народът стоеше и гледаше. Началниците също се присмиваха и говореха: „Други спаси, нека спаси Себе Си, ако Той е Христос, Божият избраник.“ 36 (Q)И войниците Му се подиграваха, като идваха до него, поднасяха Му оцет и 37 казваха: „Ако Ти си Царят на юдеите, спаси Себе Си.“ 38 А над Него имаше надпис с гръцки, латински и еврейски букви[a]: „Този е Царят на юдеите“. 39 Един от разпънатите злодеи започна да Го хули с думите: „Ако Ти си Христос, спаси Себе Си и нас!“ 40 А другият му отвърна с укор: „Нима и от Бога не се боиш, щом като си осъден на същото! 41 Спрямо нас е справедливо, защото получаваме заслуженото според делата си. А Този нищо лошо не е сторил.“ 42 И казваше на Иисус: „Спомни си за мене, Господи, когато дойдеш в царството Си!“ 43 А Иисус му отговори: „Истината ти казвам: днес ще бъдеш с Мене в рая.“
Кръстна смърт на Иисус Христос
44 (R)(S)Беше вече около шестия час и настана мрак по цялата земя до деветия час. 45 Слънцето потъмня, а храмовата завеса се раздра по средата. 46 (T)Тогава Иисус извика с висок глас: „Отче! В Твоите ръце предавам духа Си.“ И като каза това, издъхна.
47 (U)А стотникът, като видя станалото, прослави Бога и рече: „Наистина, Този Човек е бил праведник.“ 48 Целият народ, който се беше събрал на това зрелище и видя станалото, си тръгна, удряйки се в гърди, окайвайки се.
49 (V)А всичките Му познати стояха надалеч и гледаха това заедно с жените, които Го съпровождаха от Галилея.
Снемане на Иисус Христос от кръста и погребението Му
50 (W)Имаше един човек на име Йосиф, от юдейския град Ариматея. Той беше съветник, добър и справедлив, 51 и очакваше Божието царство, не се беше съгласил с решенията и деянията на юдеите. 52 Той дойде при Пилат и измоли тялото на Иисус. 53 И като Го сне, обви Го в плащаница и Го положи в гроб, изсечен в скала, където никой още не бе полаган. 54 Този ден беше петък и настъпваше събота.
55 След Йосиф вървяха жените, които бяха дошли с Иисус от Галилея. Те видяха гроба и как бе положено тялото Му. 56 (X)Когато се върнаха, приготвиха благовония и миро. И в съботата си починаха, както повелява Законът.
Footnotes
- 23:38 В някои ръкописи липсва: „с гръцки, латински и еврейски букви“.
Lucas 23
Portuguese New Testament: Easy-to-Read Version
O governador Pilatos interroga Jesus
(Mt 27.1-2,11-14; Mc 15.1-5; Jo 18.28-38)
23 Então, todos se levantaram, levaram Jesus até Pilatos 2 e começaram a acusá-lo, dizendo:
—Encontramos este homem enganando o nosso povo! Ele é contra o pagamento de impostos ao imperador e afirma ser o Cristo, ou seja um rei!
3 Pilatos lhe perguntou:
—Você é o rei do judeus?
Jesus respondeu:
—Você diz que eu o sou e eu não vou negá-lo.
4 Então Pilatos disse aos líderes dos sacerdotes e à multidão:
—Eu não encontro nenhum motivo para condenar este homem!
5 Mas eles insistiram, dizendo:
—Ele está causando desordem entre o povo por toda a Judeia com o seu ensino; ele começou na Galileia e agora chegou até aqui!
6 Ao ouvir isto, Pilatos perguntou se Jesus era da Galileia. 7 Quando soube que Jesus era galileu, e que, portanto, estava sob a jurisdição de Herodes, Pilatos o mandou até ele, pois Herodes estava em Jerusalém naqueles dias.
Jesus e Herodes
8 Herodes ficou muito contente quando viu a Jesus, pois fazia muito tempo que queria vê-lo. Herodes tinha ouvido falar muito dele e esperava que fizesse algum milagre. 9 Herodes fez muitas perguntas a Jesus, mas este não lhe respondeu nada. 10 Os líderes dos sacerdotes e os professores da lei também estavam presentes e o acusavam insistentemente. 11 Herodes e os seus soldados trataram Jesus com desprezo e zombaram dele. Depois, vestiram Jesus com uma capa luxuosa e o mandaram de volta a Pilatos. 12 Pilatos e Herodes, que antes eram inimigos, se tornaram amigos nesse dia.
Jesus é condenado
(Mt 27.15-26; Mc 15.6-15; Jo 18.39–19.16)
13 Pilatos reuniu os líderes dos sacerdotes, os líderes dos judeus e o povo, 14 e lhes disse:
—Vocês me trouxeram este homem, acusando-o de estar enganando o povo. Eu o interroguei diante de vocês e não encontrei nenhum motivo para as acusações que vocês têm contra ele.
15 Herodes também não encontrou nenhum motivo para acusá-lo, visto que o devolveu a nós. Como vocês veem, ele não fez nada que mereça a morte. 16 Eu vou mandar castigá-lo com chicotadas e depois vou soltá-lo. 17 [a] 18 Mas todos começaram a gritar ao mesmo tempo:
—Matem esse homem! Solte Barrabás para nós!
19 (Barrabás tinha sido preso por promover uma rebelião na cidade e também por assassinato.) 20 Pilatos queria libertar a Jesus e falou novamente com a multidão, 21 mas eles continuaram a gritar:
—Crucifique-o! Crucifique-o!
22 Pela terceira vez Pilatos lhes disse:
—Mas que crime este homem cometeu? Eu não encontro nele nenhum motivo para condená-lo à morte, portanto vou castigá-lo com chicotadas e depois vou soltá-lo.
23 Mas eles continuaram a gritar para que seu pedido fosse atendido: que Jesus fosse crucificado. Os gritos deles prevaleceram 24 e Pilatos decidiu fazer o que eles queriam. 25 Pilatos soltou o homem que tinha sido preso por arruaça e por assassinato (que era o que eles queriam). E lhes entregou Jesus para fazerem com ele o que queriam fazer.
Jesus é crucificado
(Mt 27.32-44; Mc 15.21-32; Jo 19.17-27)
26 Então os soldados levaram a Jesus. No caminho, encontraram um homem de Cirene, chamado Simão, que vinha do campo. Eles o agarraram, puseram a cruz de Jesus sobre ele e o obrigaram a carregá-la, seguindo atrás de Jesus.
27 Uma grande multidão o seguia, incluindo algumas mulheres que lamentavam e choravam por ele. 28 Jesus se voltou e disse a elas:
—Não chorem por minha causa, filhas de Jerusalém! Chorem, sim, por vocês mesmas e por seus filhos, 29 pois vão chegar os dias em que as pessoas dirão: “Felizes das mulheres estéreis, das que nunca tiveram filhos e também das que nunca amamentaram”. 30 E dirão às montanhas: “Caiam sobre nós!” e aos montes: “Cubram a todos nós!”(A) 31 Pois, se as pessoas fazem estas coisas quando a árvore ainda está verde, o que acontecerá quando a árvore estiver seca?[b]
32 Dois outros homens, ambos criminosos, também estavam sendo levados com ele para serem mortos.
33 Quando chegaram a um lugar chamado “A Caveira”, crucificaram a Jesus e os dois criminosos, um à sua direita e outro à sua esquerda. 34 Então Jesus disse:
—Pai, perdoe-lhes, pois eles não sabem o que fazem.[c]
E os soldados sortearam as roupas de Jesus entre eles. 35 O povo permanecia ali, observando, e os líderes faziam pouco dele, dizendo:
—Já que ele salvou outros, que salve a si mesmo, se é que ele é mesmo o Cristo, o escolhido de Deus!
36 Os soldados também se aproximaram e faziam pouco dele e lhe ofereceram vinagre de vinho. 37 E diziam:
—Salve a si mesmo se você é o Rei dos judeus!
38 Acima dele havia uma inscrição que dizia: Este é o rei dos judeus.
39 Um dos criminosos suspensos na cruz o insultava e dizia:
—Você não é o Cristo? Então salve a si mesmo e a nós!
40 Mas o outro repreendeu o primeiro e disse:
—Você não teme a Deus? Nós estamos debaixo da mesma condenação! 41 A nossa condenação é justa, pois merecemos este castigo por causa do que fizemos. Mas este homem não fez mal nenhum!
42 E depois, disse:
—Jesus, lembre-se de mim quando você entrar no seu reino.
43 E Jesus lhe respondeu:
—Digo-lhe a verdade: Hoje mesmo você estará comigo no Paraíso.
A morte de Jesus
(Mt 27.45-56; Mc 15.33-41; Jo 19.28-30)
44 Era mais ou menos meio-dia quando uma escuridão cobriu toda a terra até às três horas da tarde 45 e, durante esse período, o sol não brilhou. A cortina do templo se rasgou pelo meio 46 e Jesus exclamou em voz alta:
—Pai, em suas mãos eu entrego o meu espírito!(B)
E, depois de dizer isto, ele morreu.
47 Quando o oficial romano viu o que tinha acontecido, louvou a Deus e disse:
—Esse homem era realmente inocente.
48 Quando todas as pessoas que tinham se reunido para o espetáculo viram o que tinha acontecido, foram embora batendo no peito. 49 Todos aqueles que o conheciam ficaram de longe para observar estas coisas. As mulheres que tinham seguido a Jesus desde a Galileia também estavam com eles.
O enterro de Jesus
(Mt 27.57-61; Mc 15.42-47; Jo 19.38-42)
50 Havia um homem bom e justo chamado José. Ele era membro do Conselho Judeu, 51 mas não estava de acordo nem com a decisão deles nem com o que eles tinham feito. Ele era de uma cidade da Judeia chamada Arimateia e estava esperando pelo reino de Deus. 52 Esse homem foi até Pilatos e lhe pediu o corpo de Jesus. 53 Ele o tirou da cruz e o enrolou num lençol de linho. Depois ele o colocou num túmulo cavado numa rocha e que nunca tinha sido usado antes. 54 Tudo isso aconteceu na sexta-feira[d] e estava próximo o sábado. 55 As mulheres que tinham vindo com Jesus da Galileia acompanharam José e viram o túmulo e como o corpo tinha sido colocado ali. 56 Depois foram para casa e prepararam ervas aromáticas e perfumes para o corpo dele. No sábado elas descansaram, em obediência à lei.
Footnotes
- 23.17 Algumas cópias gregas do livro de Lucas adicionam o versículo 17: “Todo ano, durante a Festa da Páscoa, Pilatos tinha que soltar um prisioneiro para eles”.
- 23.31 Pois, se (…) seca Talvez a árvore verde se refere a Jesus e a árvore seca às pessoas que serão destruídas depois.
- 23.34 Então Jesus (…) fazem Alguns manuscritos de Lucas não têm estas palavras.
- 23.54 sexta-feira Literalmente, “dia da preparação”. Nesse dia os judeus faziam os preparativos mandados pela lei de Moisés para o dia de descanso.
Copyright by © Българско библейско дружество 2013. Използвани с разрешение.
© 1999, 2014, 2017 Bible League International