List do Hebrajczyków 2
Słowo Życia
Ostrzeżenie
2 Powinniśmy zatem jeszcze bardziej trzymać się prawd, które usłyszeliśmy, abyśmy nie zeszli z właściwej drogi. 2 Skoro bowiem spełniły się słowa przekazane przez aniołów i każde przestępstwo oraz nieposłuszeństwo zostało ukarane, 3 to czy zlekceważenie tak wspaniałego zbawienia mogłoby nam ujść na sucho? Najpierw zostało ono ogłoszone przez Pana, a potem potwierdzone przez tych, którzy je od Niego usłyszeli. 4 Bóg poświadczył, że ta wieść o zbawieniu jest prawdą, dokonując niezwykłych czynów i cudów oraz udzielając ludziom darów Ducha Świętego, zgodnie ze swoją wolą.
Jezus i Jego bracia
5 Przyszły świat, o którym mówimy, nie będzie przecież zarządzany przez aniołów. 6 Gdzieś w Piśmie napisane jest przecież:
„Kim jest człowiek, że o nim pamiętasz?
I kim syn człowieczy, że się o niego troszczysz?
7 Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
ukoronowałeś go czcią i chwałą,
8 wszystko złożyłeś u jego stóp”.
Podporządkowanie „wszystkiego” człowiekowi oznacza, że nic nie pozostało poza zasięgiem jego władzy. Teraz jeszcze tego nie dostrzegamy, 9 ale widzimy Jezusa, który—na krótki czas—stał się „niewiele mniejszy od aniołów”. On, dzięki temu, że za nas umarł, został „ukoronowany czcią i chwałą”. Dzięki Bożej łasce, Chrystus doświadczył bowiem cierpienia za każdego człowieka na ziemi. 10 W ten sposób Bóg, który wszystko stworzył i do którego wszystko należy, doprowadził do chwały wiele swoich dzieci. Jezusa zaś, poprzez cierpienie, uczynił doskonałym przywódcą, dającym im zbawienie.
11 Chrystus i ci, których pojednał z Bogiem, mają jednego Ojca. Dlatego nie wstydzi się On nazwać ich swoimi braćmi, mówiąc:
12 „Opowiem moim braciom
o wspaniałości Twojego imienia.
Będę Cię wielbił wśród Twojego ludu”.
13 Powiedział również:
„Będę Mu ufał”,
a także
„Oto Ja i dzieci,
które dał Mi Bóg”.
14 Skoro Boże dzieci są ludźmi z krwi i kości, On również przybrał ludzkie ciało, aby umierając na krzyżu pokonać diabła, który miał władzę nad śmiercią. 15 W ten sposób wyzwolił tych, którzy przez całe życie byli zniewoleni strachem przed śmiercią. 16 Przyszedł On bowiem na świat nie po to, aby pomóc aniołom, ale potomkom Abrahama. 17 Musiał się całkowicie upodobnić do ludzi, aby stać się pełnym miłości, wiernym kapłanem i złożyć Bogu ofiarę za ich grzechy. 18 A dzięki temu, że sam cierpiał i był kuszony, może teraz pomagać tym, którzy przechodzą przez takie same próby.
Hebrajczyków 2
Nowe Przymierze
Ostrzeżenie przed lekceważeniem zbawienia
2 Dlatego powinniśmy w większym jeszcze stopniu stosować się do tego, co usłyszeliśmy, aby nas czasem nie zniosło na bezdroża. 2 Bo skoro słowo wypowiedziane przez aniołów stało się wiążące, a każde wykroczenie i nieposłuszeństwo spotykało się z zasłużoną odpłatą, 3 to w jaki sposób my ujdziemy cało, lekceważąc tak wyjątkowy dar — zbawienie? Początkowo zwiastowane przez Pana, zostało nam ono potwierdzone przez tych, którzy o nim usłyszeli. 4 Jednocześnie Bóg poświadczał je znakami i cudami, różnorodnymi przejawami mocy i udzielaniem Ducha Świętego według swojej woli.
Jezus — człowiek i Arcykapłan
5 Gdyż nie aniołom podporządkował przyszły zamieszkały świat, o którym mówimy. 6 Stwierdził to bowiem ktoś, kiedy w którymś miejscu powiedział:
Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim?
Albo syn człowieczy, że tak o niego dbasz?
7 Tylko na chwilę uczyniłeś go mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś chwałą i godnością,
8 wszystko powierzyłeś jego pieczy.
Gdy podporządkował Mu wszystko, nie pozostawił niczego, co by Mu nie było podporządkowane. Teraz jednak jeszcze nie widzimy, że wszystko Mu jest podporządkowane. 9 Widzimy raczej Tego, który na chwilę został uczyniony mniejszym od aniołów — Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci — po to, by móc z łaski Bożej zakosztować śmierci za każdego. 10 Przystało bowiem Temu, z powodu którego dzieje się wszystko, i za sprawą którego się to dzieje, aby Tego, który wielu synów doprowadził do chwały, Sprawcę ich zbawienia, udoskonalić przez cierpienia.
11 Gdyż Ten, który uświęca, jak i wszyscy ci, którzy są uświęcani, pochodzą od Jednego. Z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi, 12 gdy mówi:
Będę głosił Twe imię pośród moich braci,
Będę Cię wywyższał w zgromadzeniu ludzi;
13 albo:
W Nim będę pokładał ufność;
albo:
Oto Ja i dzieci, które dał mi Bóg.
14 A ponieważ dzieciom przypadł udział we krwi i ciele, On również miał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który ma władzę nad śmiercią, to jest diabła, 15 i wyzwolić tych wszystkich, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie pozostawali w niewoli.
16 Oczywiste jest przecież, że ujmuje się On nie za aniołami, lecz za potomstwem Abrahama. 17 Dlatego musiał we wszystkim stać się podobny do braci, aby być miłosiernym i wiernym arcykapłanem w sprawach dotyczących Boga, dla przebłagania za grzechy ludu. 18 Bo w czym doznał cierpień, sam będąc doświadczany, w tym może także pomóc przechodzącym przez próby.
Słowo Życia (Polish Living New Testament) Copyright © 1991, 2005 by International Bible Society® Used by permission. All rights reserved worldwide.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny