耶利米哀歌 1
Chinese New Version (Simplified)
哀叹锡安的遭遇
1 从前人烟稠密的城中，现在怎么竟然孤独地坐在那里。
从前在列国中为大的，现在怎么竟然像个寡妇。
从前在众省份中为王后的，现在怎么竟然成了奴隶。
2 她在夜间痛哭，泪流满面。
在她所有亲爱的人中，没有一个安慰她的。
她所有的朋友都以诡诈待她，都成了她的仇敌。
3 犹大受尽痛苦，饱经劳役，更遭流徙异地。
她住在列国中，找不着安居之所。
在困境之中，追赶她的人把她追上了。
4 通往锡安道路悲哀，因为没有人去守节。
锡安一切的城门冷落，祭司唉哼，
处女忧伤，锡安也受尽痛苦。
5 锡安的敌人成为主人；她的仇敌亨通。
因为她的过犯众多，耶和华就使她受苦。
她的孩童在敌人面前被掳去。
6 锡安（“锡安”原文作“锡安的女子”）所有的尊荣，都离开了她的居民。
她的众领袖都像找不着牧场的鹿；
在追赶的人面前无力逃走。
7 耶路撒冷在困苦飘流的日子，就追念她昔日的一切珍宝。
她的人民落在敌人手里的时候，没有人帮助她。
敌人看见她，就讥笑她的灭亡。
8 耶路撒冷犯了大罪，因此成了不洁之物。
素来尊敬她的现在都藐视她，因为看见她赤身露体；
她自己也唉哼，转身退避。
9 她的污秽沾满了衣裙；她从不思想自己的结局。
所以她令人惊异地败落了；没有人安慰她。
她说：“耶和华啊！求你看看我的苦难，因为仇敌显为大。”
10 敌人伸手夺取她的一切珍宝，
她看着外族人闯入她的圣所：
你曾禁止他们进入你的会中。
11 她所有的人民都在唉哼，到处寻觅食物；
他们为了维持生命，拿自己的珍宝去换取粮食。
她说：“耶和华啊！求你垂看，求你鉴察，因为我被人藐视。”
耶路撒冷自述苦况
12 所有过路的人啊！你们毫不在意吗？
你们要细察要观看，有没有痛苦像我所受的痛苦，
就是耶和华在他发烈怒的日子使我所受的痛苦。
13 他从高天降火，使火进入我的骨头里（按照《马索拉文本》，“他从高天降火，使火进入我的骨头里”作“他从高天降火进入我的骨头里，他管理火”；现参照《七十士译本》翻译）。
他设置网罗绊我的脚，使我退去。
他使我孤单凄凉，终日愁烦。
14 我的过犯像轭一样被绑好；是他亲手缠绑的。
我的过犯加在我的颈上，他使我的气力衰弱。
主把我交在我不能对抗的人手中。
15 主丢弃我中间的所有勇士；
他招聚了一大群人来攻击我，要打碎我的青年人。
主践踏犹大女儿中的处女，像践踏压酒池一样。
16 为了这些事我不住哭泣，我的眼不住流下泪水；
因为那安慰我、使我重新振作的，都远离了我。
我的儿女孤单凄凉，因为仇敌得胜了。
17 锡安伸出双手，但没有人安慰她。
论到雅各，耶和华已经下令，使他四围的人都与他为敌；
耶路撒冷在他们中间，已经成了不洁的东西。
神的公义
18 耶和华是公义的，他这样待我，是因为我违背了他的命令。
万民哪！请你们听我的话！看看我的痛苦！
我的少女和青年人都已经被掳去了。
19 我向我所爱的人呼求，他们却欺骗我。
我的祭司和长老为了延续生命，寻找粮食的时候，
就在城中气绝身亡了。
20 耶和华啊！你看，患难临到我！我的心肠激动，
我的心在我里面翻转，因为我曾经非常悖逆。
街上有刀剑使人丧子，屋里也有死亡。
21 有人听见我的唉哼，却没有人安慰我，
我所有的仇敌都听见我的灾难；你作了这事，他们就欢乐。
愿你使你所宣告的日子来临那时，他们就必像我一样。
22 愿他们的一切恶行都摆在你面前，愿你对付他们，
好象你因我的一切过犯对付我一样。
因为我唉哼甚苦，我心里愁烦。
Vajtimet 1
Albanian Bible
1 Si qëndron vallë i vetmuar qyteti që ishte plot e përplot me popull? E madhja midis kombeve është bërë si një e ve; princesha midis provincave i është nënshtruar haraçit.
2 Ajo qan me hidhërim natën, lotët vijëzojnë faqet e saj; midis gjithë atyre që e donin nuk ka njeri që ta ngushëllojë; tërë miqtë e saj e kanë tradhëtuar, janë bërë armiq të saj.
3 Juda ka shkuar në robëri, mbi të rëndojnë pikëllimi dhe një skllavëri e rëndë; ai banon midis kombeve, nuk gjen prehje; tërë përndjekësit e tij e kanë arritur midis fatkeqësive.
4 Rrugët e Sionit mbajnë zi, sepse askush nuk vjen më në festat solemne; tërë portat e tij janë të shkreta, priftërinjtë e tij psherëtijnë, virgjëreshat e tij hidhërohen dhe ai është në trishtim.
5 Kundërshtarët e tij janë bërë sundimtarë, armiqtë e tij begatohen, sepse Zoti e ka mjeruar për shkak të morisë së shkeljeve të tij; fëmijët e tij kanë shkuar në robëri përpara armikut.
6 Vajza e Sionit ka humbur tërë madhështinë e saj; krerët e tij janë bërë si drerë që nuk gjejnë kullotë; ecin pa forca përpara atyre që i ndjekin.
7 Në ditët e trishtimit të tij dhe të endjes Jeruzalemi kujton tërë të mirat e çmuara që zotëronte qysh nga ditët e lashta. Kur populli i tij binte në dorë të armikut dhe askush nuk i vinte në ndihmë, kundërshtarët e tij e shikonin dhe qeshnin me shkatërrimin e tij.
8 Jeruzalemi ka mëkatuar rëndë, prandaj është bërë një gjë e fëlliqur; tërë ata që e nderonin e përçmojnë, sepse e kanë parë lakuriq, po, ai psherëtin dhe kthehet prapa.
9 Fëlliqësia e tij ishte në cepat e rrobave të tij, nuk mendonte për fundin e tij; prandaj ra në mënyrë të habitshme, pa pasur njeri që ta ngushëllojë: Shiko, o Zot, dëshpërimin tim sepse armiku po ngrihett".
10 Kundërshtari ka shtrirë dorën mbi të gjitha thesaret e tua, sepse pa kombet të hyjnë në shenjtëroren tënde; pikërisht ata që ti u kishe urdhëruar të mos hynin në kuvendin tënd.
11 Tërë populli i tij psherëtin duke kërkuar bukë; japin gjërat e tyre më të çmuara për ushqim me qëllim që të rifitojnë jetën. "Shiko, o Zot, dhe kqyr sa jam bërë i neveritshëm!". pranimi i mëkateve të tij dhe pasojat e tyre
12 "Asgjë e tillë mos t’ju ndodhë, o ju që kaloni afër. Soditni dhe shikoni, në se ka një dhimbje të ngjashme me dhembjen time, ajo që më brengos dhe që Zoti më ka dhënë ditën e zemërimit të tij të zjarrtë.
13 Nga lart ka dërguar një zjarr në kockat e mia, i kaplon ato; ka shtrirë një rrjetë në këmbët e mia, më ka kthyer prapa, më ka shkretuar në kapitjen e ditëve të mia.
14 Nga dora e tij është lidhur zgjedha e shkeljeve të mia, që lidhen bashkë dhe rëndojnë mbi qafën time; më ka pakësuar forcën time; Zoti më ka lënë në duart e atyre të cilëve nuk mund t’u bëj ballë.
15 Zoti ka rrëzuar në mesin tim tërë trimat e mi; ka thirrur kundër meje një kuvend për të shtypur të rinjtë e mi; Zoti ka shtypur si në një butinë bijën e virgjër të Judës.
16 Prandaj unë qaj; sytë e mi, vetë sytë e mi shkrihen ndër lot, sepse ngushëlluesi që do të mund të më jepte përsëri jetën është larg meje. Bijtë e mi janë të dëshpëruar, sepse armiku doli fitimtar".
17 Sioni zgjat duart e tij, por nuk ka njeri që ta ngushëllojë. Përsa i përket Jakobit, Zoti ka urdhëruar që ata që janë rreth tij të bëhen armiq të tij. Jeruzalemi është bërë në mes tyre si një gjë e papastër.
18 Zoti është i drejtë, sepse jam rebeluar kundër fjalës së tij. Dëgjoni, pra, o popuj mbarë, dhe shikoni dhimbjen time! Virgjëreshat e mia dhe të rinjtë e mi kanë shkuar në robëri.
19 Thirra dashnorët e mi, por ata më kanë mashtruar; priftërinjt e mi dhe pleqtë e mi nxorën frymën e fundit në qytet, ndërsa kërkonin ushqim për të shpëtuar jetën e tyre.
20 Shiko, o Zot, unë jam në ankth. Zorrët e mia dridhen, zemra ime është e tronditur brenda meje, sepse kam qënë rebele e madhe. Jashtë shpata më la pa bij, në shtëpi është si të jetë vdekje.
21 Më dëgjojnë që psherëtij, askush nuk më ngushëllon. Tërë armiqtë e mi e kanë mësuar fatkeqësinë time dhe janë të kënaqur që ti ke bërë këtë gjë. Ti do të sjellësh ditën që ke lajmëruar, dhe atëherë do të jenë si unë.
22 Le të vijë para teje tërë ligësia e tyre, dhe trajtoi ashtu si më ke trajtuar mua për shkak të të gjitha shkeljeve të mia. Sepse të shumta janë psherëtimat e mia dhe zemra ime lëngon.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.