Add parallel Print Page Options

13 Dinidinig ng pantas na anak ang turo ng kaniyang ama: nguni't hindi dinidinig ng mangduduwahagi ang saway.

Ang tao ay kakain ng mabuti ayon sa bunga ng kaniyang bibig: nguni't ang magdaraya ay kakain ng karahasan,

Siyang nagiingat ng kaniyang bibig, nagiingat ng kaniyang buhay: nguni't siyang nagbubukang maluwang ng kaniyang mga labi ay magkakaroon ng kapahamakan.

Ang tamad ay nagnanasa, at walang anoman: nguni't ang kaluluwa ng masipag ay tataba.

Ang matuwid ay nagtatanim sa pagsisinungaling: nguni't ang masama ay kasuklamsuklam, at napapahiya.

Bumabantay ang katuwiran sa matuwid na lakad; nguni't inilulugmok ng kasamaan ang makasalanan.

May nagpapakayaman, gayon ma'y walang anoman: may nagpapakadukha, gayon ma'y may malaking kayamanan.

Ang katubusan sa buhay ng tao ay siyang kaniyang mga kayamanan: nguni't ang dukha ay hindi nakikinig sa banta.

Ang ilaw ng matuwid ay nagagalak: nguni't ang ilawan ng masama ay papatayin.

10 Sa kapalaluan, ang dumarating ay pagtatalo lamang: nguni't ang karunungan ay nangasa nangaturuang maigi.

11 Ang kayamanang tinangkilik sa walang kabuluhan ay huhupa: nguni't siyang nagpipisan sa paggawa ay mararagdagan.

12 Ang pagasa na nagluluwat ay nagpapasakit ng puso: nguni't pagka ang nasa ay dumarating ay punong kahoy ng buhay.

13 Sinomang humamak sa salita ay nagdadala ng kapahamakan sa sarili: nguni't siyang natatakot sa utos ay gagantihin.

14 Ang kautusan ng pantas ay bukal ng buhay, upang lumayo sa mga silo ng kamatayan.

15 Ang mabuting kaunawaan ay nagbibigay lingap: nguni't ang lakad ng mananalangsang ay mahirap.

16 Bawa't mabait na tao ay gumagawang may kaalaman: nguni't ang mangmang ay nagkakalat ng kamangmangan.

17 Ang masamang sugo ay nahuhulog sa kasamaan: nguni't ang tapat na sugo ay kagalingan.

18 Karalitaan at kahihiyan ang tatamuhin ng nagtatakuwil ng saway: nguni't siyang nakikinig ng saway ay magkakapuri.

19 Ang nasa na natupad ay matamis sa kaluluwa: nguni't kasuklamsuklam sa mga mangmang na humiwalay sa kasamaan.

20 Lumalakad ka na kasama ng mga pantas na tao, at ikaw ay magiging pantas; nguni't ang kasama ng mga mangmang ay mapapariwara.

21 Ang kasamaan ay humahabol sa mga makasalanan; nguni't ang matuwid ay gagantihan ng mabuti.

22 Ang mabuti ay nagiiwan ng mana sa mga anak ng kaniyang mga anak; at ang kayamanan ng makasalanan ay nalalagay na ukol sa matuwid.

23 Maraming pagkain ang nasa pagsasaka ng dukha: nguni't may napapahamak dahil sa kawalan ng kaganapan.

24 Siyang naguurong ng kaniyang pamalo ay napopoot sa kaniyang anak: nguni't siyang umiibig ay nagpaparusang maminsan-minsan.

25 Ang matuwid ay kumakain hanggang sa kabusugan ng kaniyang kaluluwa; nguni't ang tiyan ng masama ay mangangailangan.

13 O filho sábio ouve a correção do pai, mas o escarnecedor não ouve a repreensão. Do fruto da boca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violência. O que guarda a sua boca conserva a sua alma, mas o que muito abre os lábios tem perturbação. A alma do preguiçoso deseja e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes engorda. O justo aborrece a palavra de mentira, mas o ímpio é abominável e se confunde. A justiça guarda ao que é sincero no seu caminho, mas a impiedade transtornará o pecador. Há quem se faça rico, não tendo coisa nenhuma, e quem se faça pobre, tendo grande riqueza. O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças. A luz dos justos alegra, mas a candeia dos ímpios se apagará. 10 Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria. 11 A fazenda que procede da vaidade diminuirá, mas quem a ajunta pelo trabalho terá aumento. 12 A esperança demorada enfraquece o coração, mas o desejo chegado é árvore de vida. 13 O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado. 14 A doutrina do sábio é uma fonte de vida para desviar dos laços da morte. 15 O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é áspero. 16 Todo prudente age com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura. 17 Um mau mensageiro cai no mal, mas o embaixador fiel é saúde. 18 Pobreza e afronta virão ao que rejeita a correção, mas o que guarda a repreensão será venerado. 19 O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominação para os loucos. 20 Anda com os sábios e serás sábio, mas o companheiro dos tolos será afligido. 21 O mal perseguirá aos pecadores, mas os justos serão galardoados com o bem. 22 O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a riqueza do pecador é depositada para o justo. 23 Abundância de mantimento há na lavoura do pobre, mas alguns há que se consomem por falta de juízo. 24 O que retém a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama, a seu tempo, o castiga. 25 O justo come até que a sua alma fique satisfeita, mas o ventre dos ímpios terá necessidade.