Jueces 5
Nueva Biblia de las Américas
Cántico de Débora y Barac
5 Entonces Débora y Barac, hijo de Abinoam, cantaron en aquel día(A) y dijeron:
2 «¡Por haberse puesto al frente los jefes[a] en Israel(B),
Por haberse ofrecido el pueblo voluntariamente(C),
Bendigan al Señor!
3 -»¡Oigan, reyes; presten oído, príncipes!
Yo al Señor, yo cantaré,
Cantaré alabanzas al Señor, Dios de Israel(D).
4 -»Señor, cuando saliste de Seir(E),
Cuando marchaste del campo de Edom,
La tierra tembló, también cayeron gotas del cielo[b],
Y las nubes destilaron agua(F).
5 -»Los montes se estremecieron[c] ante la presencia del Señor(G),
Aquel[d] Sinaí, ante la presencia del Señor, Dios de Israel(H).
6 ¶»En los días de Samgar, hijo de Anat(I),
En los días de Jael(J), quedaron desiertos[e] los caminos,
Y los viajeros andaban por sendas tortuosas.
7 -»Se habían terminado los campesinos, se habían terminado en Israel,
Hasta que yo, Débora, me levanté,
Hasta que me levanté, como madre en Israel.
8 -»Habían escogido nuevos dioses(K);
Entonces la guerra estaba a las puertas.
No se veía escudo ni lanza
Entre 40,000 en Israel.
9 -»Mi corazón está con[f] los jefes de Israel,
Los voluntarios entre el pueblo.
¡Bendigan al Señor(L)!
10 -»Ustedes que cabalgan en asnas(M) blancas,
Que se sientan en ricos tapices,
Que viajan por el camino, canten[g].
11 -»Al sonido de los que dividen las manadas entre los abrevaderos(N),
Allí repetirán los actos de justicia del Señor(O),
Los actos de justicia para con Sus campesinos en Israel.
Entonces el pueblo del Señor descendió a las puertas(P).
12 ¶»Despierta, despierta(Q), Débora.
Despierta, despierta, entona un cántico.
Levántate, Barac, y lleva a tus cautivos(R), hijo de Abinoam.
13 -»Entonces los sobrevivientes descendieron sobre los nobles.
El pueblo del Señor vino a mí como guerreros.
14 -»De Efraín descendieron los arraigados[h] en Amalec(S),
En pos de ti, Benjamín, con tus pueblos.
De Maquir descendieron jefes,
Y de Zabulón los que manejan vara de mando[i].
15 -»Los[j] príncipes de Isacar estaban con Débora;
Como estaba Isacar, así estaba Barac(T).
Al valle se apresuraron pisándole los talones[k].
Entre las divisiones de Rubén
Había grandes resoluciones de corazón.
16 -»¿Por qué te sentaste entre los rediles(U),
Escuchando los toques de flauta para los rebaños?
Entre las divisiones de Rubén
Había grandes indecisiones de corazón.
17 -»Galaad se quedó[l] al otro lado del Jordán(V).
¿Y por qué se quedó Dan en las naves?
Aser se sentó a la orilla del mar,
Y se quedó[m] junto a sus puertos.
18 -»Zabulón(W) era pueblo que despreció su vida hasta la muerte.
Y también Neftalí, en las alturas del campo.
19 ¶»Vinieron los reyes y pelearon(X);
Pelearon entonces los reyes de Canaán
En Taanac(Y), cerca de las aguas de Meguido.
No tomaron despojos de plata(Z).
20 -»Desde los cielos las estrellas pelearon(AA),
Desde sus órbitas pelearon contra Sísara.
21 -»El torrente Cisón los barrió,
El antiguo torrente, el torrente Cisón.
Marcha, alma mía con poder(AB).
22 -»Entonces resonaron[n] los cascos de los caballos
Por el galopar, el galopar de sus valientes corceles[o](AC).
23 “Maldigan a Meroz”, dijo el ángel del Señor,
“Maldigan, maldigan a sus moradores;
Porque no vinieron en ayuda del Señor,
En ayuda del Señor contra los guerreros(AD)”.
24 ¶»Bendita entre las mujeres es Jael,
Mujer de Heber el quenita;
Bendita sea entre las mujeres de la tienda.
25 -»Él pidió agua, y ella le dio leche.
En taza de nobles le trajo cuajada[p].
26 -»Extendió ella la mano hacia la estaca de la tienda,
Y su diestra hacia el martillo de trabajadores.
Entonces golpeó a Sísara, desbarató su cabeza.
Destruyó y perforó sus sienes(AE).
27 -»A[q] sus pies él se encorvó, cayó, quedó tendido;
A[r] sus pies se encorvó y cayó.
Donde se encorvó, allí quedó muerto[s].
28 ¶»Miraba por la ventana y se lamentaba
La madre de Sísara, por entre la celosía[t]:
“¿Por qué se tarda en venir su carro?
¿Por qué se retrasa el trotar[u] de sus carros?”.
29 -»Sus sabias princesas le respondían,
Aun a sí misma ella repite sus palabras:
30 “¿Acaso no han hallado el botín(AF) y se lo están repartiendo?
¿Una doncella, dos doncellas para cada guerrero.
Para Sísara un botín de tela de colores,
Un botín de tela de colores bordada,
Tela de colores de doble bordadura en el cuello del victorioso[v]?”.
31 -»Así perezcan todos Tus enemigos, oh Señor(AG).
Pero sean los que te aman como la salida del sol en toda su fuerza(AH)».
Y el país tuvo descanso por cuarenta años.
Footnotes
- 5:2 O Por soltarse la cabellera.
- 5:4 Lit. también destilaron los cielos.
- 5:5 Lit. fluyeron.
- 5:5 Lit. este.
- 5:6 Lit. habían dejado de existir.
- 5:9 Lit. es para.
- 5:10 O declárenlo.
- 5:14 Lit. que tienen sus raíces.
- 5:14 Lit. del escriba.
- 5:15 Así en algunas versiones antiguas; en heb. Mis.
- 5:15 Lit. en sus pies.
- 5:17 O habitó.
- 5:17 O habitó.
- 5:22 Lit. golpearon.
- 5:22 Lit. de sus poderosos.
- 5:25 O requesón.
- 5:27 Lit. Entre.
- 5:27 Lit. Entre.
- 5:27 Lit. devastado.
- 5:28 O la ventana.
- 5:28 Lit. los pasos.
- 5:30 Lit. los cuellos del botín.
Hukom 5
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
Ang Awit ni Debora at ni Barak
5 Nang araw na iyon na silaʼy nanalo, umawit si Debora at si Barak na anak ni Abinoam. Ito ang awit nila:
2 Purihin ang Panginoon! Sapagkat ang mga pinuno ng Israel ay nangunang lumaban at kusang-loob na sumunod ang mga mamamayan.
3 Makinig kayong mga hari at mga pinuno!
Aawit ako ng mga papuri sa Panginoon, ang Dios ng Israel!
4 O Panginoon, nang umalis kayo sa Bundok ng Seir,
at nang lumabas kayo sa lupain ng Edom,
ang mundoʼy nayanig at umulan nang malakas.
5 Nayanig ang mga bundok sa harapan nʼyo, O Panginoon.
Kayo ang Dios ng Israel na nagpahayag ng inyong sarili sa Bundok ng Sinai.
6 Nang panahon ni Shamgar na anak ni Anat at nang panahon ni Jael, walang dumadaan sa mga pangunahing lansangan.
Ang mga naglalakbay doon ay dumadaan sa mga liku-likong daan.
7 Walang nagnanais tumira sa Israel, hanggang sa dumating ka, Debora, na kinikilalang ina ng Israel.
8 Nang sumamba ang mga Israelita sa mga bagong dios, dumating sa kanila ang digmaan.
Pero sa 40,000 Israelita ay wala ni isang may pananggalang o sibat man.
9 Nagagalak ang aking puso sa mga pinuno ng Israel at sa mga Israelita na masayang nagbigay ng kanilang sarili.
Purihin ang Panginoon!
10 Kayong mayayaman na nakasakay sa mga puting asno at nakaupo sa magagandang upuan nito,
at kayong mga mahihirap na naglalakad lang, makinig kayo!
11 Pakinggan nʼyo ang mga salaysay ng mga tao sa paligid ng mga balon.
Isinasalaysay nila ang mga pagtatagumpay[a] ng Panginoon sa pamamagitan ng kanyang mga sundalo sa Israel.
Pagkatapos, nagmartsa ang mga mamamayan ng Panginoon sa may pintuan ng lungsod na nagsasabi,
12 “Tayo na Debora, lumakad tayo habang umaawit ng mga papuri sa Dios.
Tayo na Barak na anak ni Abinoam, hulihin mo ang iyong mga bibihagin.”
13 Ang mga natirang buhay na mga mamamayan ng Panginoon ay kasama kong bumaba para lusubin ang mga kilala at mga makapangyarihang tao.
14 Ang iba sa kanilaʼy nanggaling sa Efraim – ang lupaing pagmamay-ari noon ng mga Amalekita – at ang ibaʼy mula sa lahi ni Benjamin.
Sumama rin sa pakikipaglaban ang mga kapitan ng mga kawal ng Makir at ang lahi ni Zebulun.
15 Sumama rin ang mga pinuno ng lahi ni Isacar kina Debora at Barak papunta sa lambak.
Pero ang lahi naman ni Reuben ay walang pagkakaisa, kaya hindi makapagpasya kung sasama sila o hindi.
16 O lahi ni Reuben, magpapaiwan na lang ba kayo kasama ng mga tupa?
Gusto nʼyo lang bang makinig sa pagtawag ng mga tagapagbantay ng kanilang mga tupa?
Wala talaga kayong pagkakaisa, kaya hindi kayo makapagpasya kung ano ang dapat ninyong gawin.
17 Nagpaiwan din ang lahi ni Gad sa silangan ng Jordan,
at ang lahi ni Dan naman ay nagpaiwan sa trabaho nila sa mga barko.
Ang lahi ni Asher naman ay nagpaiwan sa tinitirhan nila sa tabi ng dagat.
18 Pero itinaya ng lahi nina Zebulun at Naftali ang kanilang buhay sa pakikipaglaban.
19 Dumating ang mga haring Cananeo at nakipaglaban sa mga Israelita sa Taanac na nasa tabi ng Ilog ng Megido,
pero kahit isang pilak ay wala silang nasamsam.
20 Hindi lang ang Israel ang nakipaglaban kay Sisera, kundi pati rin ang mga bituin.
21 Inanod sila sa Lambak ng Kishon, ang napakatagal nang lambak.
Magpapatuloy ako sa pakikipaglaban sa pamamagitan ng lakas ng Panginoon.
22 At ngayon, maririnig ang yabag ng mga paa ng mga kabayo.
23 Pagkatapos, sinabi ng anghel ng Panginoon, “Sumpain ang Meroz!
Sumpain kayong mga naninirahan dito dahil hindi kayo tumulong nang makipaglaban ang Panginoon sa mga makapangyarihang tao.”
24 Higit na mapalad si Jael na asawa ni Heber na Keneo kaysa sa lahat ng babae na nakatira sa mga tolda.
25 Nang humingi ng tubig si Sisera, gatas ang kanyang ibinigay na nakalagay sa mamahaling sisidlan.
26 Pagkatapos, kumuha siya ng martilyo at tulos ng tolda at ipinukpok sa sentido ni Sisera.
27 At namatay si Sisera na nakahandusay sa paanan ni Jael.
28 Nakamasid sa bintana ang ina ni Sisera, na hindi mapakali at nagtatanong kung bakit hindi pa dumadating ang kanyang anak.
29 Sumagot ang mga pinakamatalino sa kanyang mga kababaihan, at ito rin ang paulit-ulit niyang sinasabi sa kanyang sarili,
30 “Baka natagalan sila sa pangunguha at paghahati ng mga bagay na nasamsam nila sa kanilang mga kalaban:
isa o dalawang babae para sa bawat sundalo, mamahaling damit para kay Sisera,
at binurdahang damit na napakaganda para sa akin.”
31 Kaya malipol sana ang lahat ng kalaban mo, O Panginoon.
Pero ang mga nagmamahal sana sa inyo ay matulad sana sa pagsikat ng araw na sobrang liwanag.
At nagkaroon ng kapayapaan sa Israel sa loob ng 40 taon.
Footnotes
- 5:11 mga pagtatagumpay: o, mga matuwid na ginawa.
Nueva Biblia de las Américas™ NBLA™ Copyright © 2005 por The Lockman Foundation
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®
