Juan 4
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Si Jesus sa Samaria
4 Nabalitaan ng mga Pariseo na si Jesus ay mas maraming nahihikayat na maging alagad at nababautismuhan kaysa kay Juan. Nalaman ito ng Panginoon[a] 2 (bagaman hindi si Jesus mismo ang nagbabautismo, kundi ang kanyang mga alagad), 3 kaya umalis siya sa Judea at bumalik sa Galilea. 4 Kailangan dumaan siya sa Samaria.
5 Dumating(A) siya sa isang bayan na tinatawag na Sicar. Malapit ito sa bukid na ibinigay ni Jacob sa kanyang anak na si Jose. 6 Dito matatagpuan ang balon ni Jacob. Dahil napagod si Jesus sa paglalakbay, umupo siya sa tabi ng balon. Halos katanghalian na noon.
7 May isang Samaritanang dumating upang umigib, at sinabi ni Jesus sa kanya, “Maaari bang makiinom?” 8 Wala noon ang kanyang mga alagad dahil sila'y bumibili ng pagkain sa bayan.
9 Sinabi(B) sa kanya ng babae, “Ikaw ay Judio at Samaritana naman ako. Bakit ka humihingi sa akin ng inumin?” Sinabi niya iyon sapagkat hindi nakikihalubilo ang mga Judio sa mga Samaritano.[b]
10 Sumagot si Jesus, “Kung alam mo lamang ang kaloob ng Diyos, at kung sino itong humihingi sa iyo ng inumin, ikaw ang hihingi sa kanya at bibigyan ka niya ng tubig na nagbibigay-buhay.”
11 Nagsalita ang babae, “Ginoo, malalim ang balong ito at wala ka namang pansalok. Saan ka kukuha ng tubig na nagbibigay-buhay? 12 Ang balong ito ay pamana pa sa amin ng aming ninunong si Jacob. Dito siya uminom, gayundin ang kanyang mga anak at mga hayop. Higit ka pa ba sa kanya?”
13 Sumagot si Jesus, “Ang bawat uminom ng tubig na ito'y muling mauuhaw, 14 ngunit ang sinumang uminom ng tubig na ibibigay ko sa kanya ay hindi na muling mauuhaw kailanman. Ang tubig na ibibigay ko ay magiging batis sa loob niya, at patuloy na bubukal at magbibigay sa kanya ng buhay na walang hanggan.”
15 Sinabi ng babae, “Ginoo, bigyan po ninyo ako ng tubig na iyan upang hindi na ako mauhaw, ni pumarito pa upang sumalok muli.”
16 “Umuwi ka at isama mo rito ang iyong asawa,” wika ni Jesus.
17 “Wala akong asawa,” sagot ng babae.
Sinabi ni Jesus, “Tama ang sinabi mong wala kang asawa 18 sapagkat lima na ang iyong naging asawa, at ang kinakasama mo ngayon ay hindi mo asawa. Totoo nga ang sinabi mo.”
19 Sinabi ng babae, “Ginoo, palagay ko ay isa kang propeta. 20 Dito sa bundok na ito sumamba sa Diyos ang aming mga ninuno, ngunit sinasabi ninyong mga Judio na sa Jerusalem lamang dapat sambahin ang Diyos.”
21 Sinabi naman ni Jesus, “Maniwala ka sa akin, darating ang panahon na sasambahin ninyo ang Ama hindi na sa bundok na ito o sa Jerusalem. 22 Hindi ninyo kilala ang inyong sinasamba, ngunit kilala namin ang aming sinasamba, sapagkat ang kaligtasan ay nagmumula sa mga Judio. 23 Subalit dumarating na ang panahon at ngayon na nga, na ang mga tunay na sumasamba sa Ama ay sasamba sa kanya sa espiritu at sa katotohanan. Sapagkat ganyan ang uri ng pagsambang ninanais ng Ama. 24 Ang Diyos ay Espiritu at ang mga sumasamba sa kanya ay dapat siyang sambahin sa espiritu at sa katotohanan.”
25 Sinabi ng babae, “Nalalaman ko pong darating ang Mesiyas, ang tinatawag na Cristo. Pagdating niya, siya ang magpapahayag sa amin ng lahat ng bagay.”
26 “Akong kausap mo ngayon ang iyong tinutukoy,” sabi ni Jesus.
27 Dumating ang kanyang mga alagad nang sandaling iyon, at nagtaka sila nang makita nilang nakikipag-usap si Jesus sa isang Samaritana. Ngunit isa man sa kanila'y walang nagtanong sa babae, “Ano ang kailangan ninyo?” Wala ring nagtanong kay Jesus, “Bakit ninyo siya kinakausap?”
28 Iniwan ng babae ang kanyang banga, bumalik sa bayan at sinabi sa mga tagaroon, 29 “Halikayo! Tingnan ninyo ang taong nagsabi sa akin ng lahat ng ginawa ko. Siya na kaya ang Cristo?”
30 Kaya't lumabas ng bayan ang mga tao at nagpunta kay Jesus.
31 Samantala, makailang ulit na sinabi ng mga alagad kay Jesus, “Rabi, kumain na kayo.”
32 Ngunit sumagot siya, “Ako'y may pagkaing hindi ninyo nalalaman.”
33 Kaya't nagtanung-tanungan ang mga alagad, “May nagdala kaya sa kanya ng pagkain?”
34 Sinabi sa kanila ni Jesus, “Ang pagkain ko'y ang tuparin ang kalooban ng nagsugo sa akin at tapusin ang ipinapagawa niya sa akin.
35 “Hindi ba sinasabi ninyo, ‘Apat na buwan pa at anihan na’? Sinasabi ko naman sa inyo, masdan ninyo ang mga bukid, hinog na ang trigo at handa nang anihin. 36 Ang umaani ay tumatanggap ng kabayaran at nagtitipon ng bunga para sa buhay na walang hanggan. Kaya't magkasamang magagalak ang nagtatanim at ang umaani. 37 Dito nagkakatotoo ang kasabihang, ‘Iba ang nagtatanim at iba naman ang umaani.’ 38 Isinugo ko kayo upang anihin ang hindi ninyo itinanim. Iba ang naghirap dito at kayo naman ang umani ng kanilang pinaghirapan.”
39 Maraming Samaritano sa bayang iyon ang naniwala kay Jesus dahil sa patotoo ng babae, “Sinabi niya sa akin ang lahat ng aking ginawa.” 40 Kaya't pumunta sila kay Jesus at nakiusap na tumigil muna siya roon, at tumigil nga siya roon sa loob ng dalawang araw.
41 At marami pang sumampalataya nang mapakinggan siya. 42 Pagkatapos, sinabi nila sa babae, “Naniniwala kami ngayon, hindi na dahil sa sinabi mo kundi dahil sa narinig namin siya. Alam na naming siya nga ang Tagapagligtas ng sangkatauhan.”
Pinagaling ni Jesus ang Anak ng Isang Pinuno ng Pamahalaan
43 Pagkaraan ng dalawang araw, bumalik si Jesus sa Galilea. 44 (Si(C) Jesus na rin ang nagpatotoo na ang isang propeta'y hindi iginagalang sa sarili nitong bayan.) 45 Pagdating(D) niya sa Galilea ay mabuti ang pagtanggap sa kanya ng mga tagaroon, sapagkat nasa Jerusalem din sila noong Pista ng Paskwa at nakita nila ang lahat ng kanyang ginawa roon.
46 Nagpunta(E) muli si Jesus sa Cana sa Galilea, kung saan ginawa niyang alak ang tubig. Sa bayan naman ng Capernaum ay may isang pinuno ng pamahalaan. Ang anak niyang lalaki ay may sakit 47 at naghihingalo na. Nang mabalitaan niyang bumalik si Jesus sa Galilea mula sa Judea, pinuntahan niya ito at pinakiusapang pumunta sa Capernaum upang pagalingin ang kanyang anak. 48 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Hangga't hindi kayo nakakakita ng mga himala at mga kababalaghan, kailanman ay hindi kayo sasampalataya.”
49 Ngunit sinabi ng pinuno, “Tayo na po, Panginoon, bago mamatay ang aking anak.”
50 Sumagot si Jesus, “Umuwi ka na, hindi mamamatay ang iyong anak.” Naniwala ang lalaki sa sinabi ni Jesus, at umuwi na nga siya. 51 Sa daan pa lamang ay sinalubong na siya ng kanyang mga alipin at sinabing gumaling na ang kanyang anak.
52 Tinanong niya ang mga iyon, “Anong oras nang bumuti ang kalagayan niya?”
“Ala-una po kahapon nang siya'y mawalan ng lagnat,” tugon nila.
53 Naalala ng ama na noong oras na iyon sinabi sa kanya ni Jesus, “Hindi mamamatay ang iyong anak.” Kaya't siya at ang kanyang buong sambahayan ay sumampalataya kay Jesus.
54 Ito ang pangalawang himalang ginawa ni Jesus sa Galilea pagkagaling mula sa Judea.
John 4
Contemporary English Version
4 Jesus knew that the Pharisees had heard that he was winning and baptizing more followers than John was. 2 But Jesus' disciples were really the ones doing the baptizing, and not Jesus himself.
Jesus and the Samaritan Woman
3 Jesus left Judea and started for Galilee again. 4 This time he had to go through Samaria, 5 (A) and on his way he came to the town of Sychar. It was near the field that Jacob had long ago given to his son Joseph. 6-8 The well that Jacob had dug was still there, and Jesus sat down beside it because he was tired from traveling. It was noon, and after Jesus' disciples had gone into town to buy some food, a Samaritan woman came to draw water from the well.
Jesus asked her, “Would you please give me a drink of water?”
9 (B) “You are a Jew,” she replied, “and I am a Samaritan woman. How can you ask me for a drink of water when Jews and Samaritans won't have anything to do with each other?”[a]
10 Jesus answered, “You don't know what God wants to give you, and you don't know who is asking you for a drink. If you did, you would ask me for the water that gives life.”
11 “Sir,” the woman said, “you don't even have a bucket, and the well is deep. Where are you going to get this life-giving water? 12 Our ancestor Jacob dug this well for us, and his family and animals got water from it. Are you greater than Jacob?”
13 Jesus answered, “Everyone who drinks this water will get thirsty again. 14 But no one who drinks the water I give will ever be thirsty again. The water I give will become in that person a flowing fountain that gives eternal life.”
15 The woman replied, “Sir, please give me a drink of that water! Then I won't get thirsty and have to come to this well again.”
16 Jesus told her, “Go and bring your husband.”
17-18 The woman answered, “I don't have a husband.”
“That's right,” Jesus replied, “you're telling the truth. You don't have a husband. You have already been married five times, and the man you are now living with isn't your husband.”
19 The woman said, “Sir, I can see that you are a prophet. 20 My ancestors worshiped on this mountain,[b] but you Jews say Jerusalem is the only place to worship.”
21 Jesus said to her:
Believe me, the time is coming when you won't worship the Father either on this mountain or in Jerusalem. 22 You Samaritans don't really know the one you worship. But we Jews do know the God we worship, and by using us, God will save the world. 23 But a time is coming, and it is already here! Even now the true worshipers are being led by the Spirit to worship the Father according to the truth. These are the ones the Father is seeking to worship him. 24 God is Spirit, and those who worship God must be led by the Spirit to worship him according to the truth.
25 The woman said, “I know that the Messiah will come. He is the one we call Christ. When he comes, he will explain everything to us.”
26 “I am that one,” Jesus told her, “and I am speaking to you now.”
27 The disciples returned about this time and were surprised to find Jesus talking with a woman. But none of them asked him what he wanted or why he was talking with her.
28 The woman left her water jar and ran back into town, where she said to the people, 29 “Come and see a man who told me everything I have ever done! Could he be the Messiah?” 30 Everyone in town went out to see Jesus.
31 While this was happening, Jesus' disciples were saying to him, “Teacher, please eat something.”
32 But Jesus told them, “I have food you don't know anything about.”
33 His disciples started asking each other, “Has someone brought him something to eat?”
34 Jesus said:
My food is to do what God wants! He is the one who sent me, and I must finish the work that he gave me to do. 35 You may say there are still four months until harvest time. But I tell you to look, and you will see that the fields are ripe and ready to harvest.
36 Even now the harvest workers are receiving their reward by gathering a harvest that brings eternal life. Then everyone who planted the seed and everyone who harvests the crop will celebrate together. 37 So the saying proves true, “Some plant the seed, and others harvest the crop.” 38 I am sending you to harvest crops in fields where others have done all the hard work.
39 A lot of Samaritans in that town put their faith in Jesus because the woman had said, “This man told me everything I have ever done.” 40 They came and asked him to stay in their town, and he stayed on for two days.
41 Many more Samaritans put their faith in Jesus because of what they heard him say. 42 They told the woman, “We no longer have faith in Jesus just because of what you told us. We have heard him ourselves, and we are certain that he is the Savior of the world!”
Jesus Heals an Official's Son
(Matthew 8.5-13; Luke 7.1-10)
43-44 (C) Jesus had said, “Prophets are honored everywhere, except in their own country.” Then two days later he left 45 (D) and went to Galilee. The people there welcomed him, because they had gone to the festival in Jerusalem and had seen everything he had done.
46 (E) While Jesus was in Galilee, he returned to the village of Cana, where he had turned the water into wine. There was an official in Capernaum whose son was sick. 47 And when the man heard that Jesus had come from Judea, he went and begged him to keep his son from dying.
48 Jesus told the official, “You won't have faith unless you see miracles and wonders!”
49 The man replied, “Lord, please come before my son dies!”
50 Jesus then said, “Your son will live. Go on home to him.” The man believed Jesus and started back home.
51 Some of the official's servants met him along the road and told him, “Your son is better!” 52 He asked them when the boy got better, and they answered, “The fever left him yesterday at one o'clock.”
53 The boy's father realized that at one o'clock the day before, Jesus had told him, “Your son will live!” So the man and everyone in his family put their faith in Jesus.
54 This was the second miracle[c] that Jesus worked after he left Judea and went to Galilee.
Footnotes
- 4.9 won't have anything to do with each other: Or “won't use the same cups.” The Samaritans lived in the land between Judea and Galilee. They worshiped God differently from the Jews and did not get along with them.
- 4.20 this mountain: Mount Gerizim, near the city of Shechem.
- 4.54 miracle: See the note at 2.11.
Copyright © 1995 by American Bible Society For more information about CEV, visit www.bibles.com and www.cev.bible.